m
Robert Peereboom
(1891-1956)
door Oom Piet. Hij had het nu makkelijker omdat hij niet meer onder de
druk van zijn vader stond, maar tegelijkertijd minder gemakkelijk omdat
hij nu moest overleggen met mijn vader, zijn mededirecteur. Al hield mijn
vader zich voornamelijk bezig met de hoofdredactie. Ik heb later zelden
'Gebrs.' op bedrijfspanden en vrachtauto's zien staan zonder een ver
moeden van spanningen door mijn gedachten te voelen gaan; en daarbij
de vraag, hoe zouden hun vrouwen elkaar vinden. Niet dat ik als zoon
veel van spanningen merkte; die waren ook geen onderwerp van gesprek
bij ons aan het eten. Wel wist ik, of meende ik te begrijpen, dat Oom Piet
zich soms overstemd voelde, doordat mijn vader als hoofdredacteur meer
openbare aandacht trok, met bijna dagelijks een hoofdartikel op de voor
pagina gesigneerd R.P. Jarenlang stonden op die voorpagina toch ook
berijmde commentaren op gebeurtenissen van de dag van P. Gasus - en
deze P. was Oom Piet. De verzen, waar ik laatst nog eens een bundel van
gezien heb, waren niet gek, soms heel grappig; alleen waren hun opinies
natuurlijk minder zwaar dan die van het hoofdartikel, en ook nog onder
een schuilnaam.
Dat de spanningen van deze gebroeders mij verder weinig opvielen
kwam ook doordat ik niet anders gewend was, binnen de familie en daar
buiten. Iedereen had spanningen met elkaar, behalve een echtpaar dat
mijn vader in zijn eentje bezocht, waar de man en vrouw altijd blij met
Haerlem Jaarboek 2005
-180-
