gevel grondig gereinigd, en passant de gevelsteen mee gestraald en waren
er weinig verfsporen meer over. Gelukkig hadden wij nog foto's waarop
de verfsporen duidelijk te zien waren.
Voor begonnen kon worden was er veel te regelen met de Rijksdienst
voor de Monumentenzorg, die altijd uiterst kritisch is. Eerst werd door
Tobias Snoep van Snoep en Vermeer Natuursteenwerken uit Amsterdam
(een 'ouwe rot' in het vak met meer dan tientallen restauraties en poly-
chromeerwerk van oude gevelstenen op zijn naam waarvan de laatste in
Haarlem 'De Dodendans') een kleurenstaat ingeleverd. Een kleurenstaat
-192- is een blaadje waarop alle kleuren staan omschreven en zo goed en zo
kwaad staan ingekleurd die hij wil gaan gebruiken voor de omschreven
onderdelen.
Het blaadje zag er ongeveer zo uit:
De Hooiwagen of De Vergulde Wagen:
afmetingen 46 cm breed x 28 cm hoog
Voerman:
donkerblauw
Achtergrond/fond
zandsteen kleur
(bentheimer/gebrand/omber/rauwe sienna)
Wagen:
midden groen
Paardentuig:
gebrande Siena
Wielen:
rode siena
Hooi:
gele oker/rauwe siena
Paard 1:
omber
Paard 2:
zwart
Dit was niet genoeg hoewel uit de kleuranalyse deze kleuren aangetrof
fen waren in de restanten verf in het reliëf van de gevelsteen. De Rijks
dienst eiste een ingekleurde foto of kopie van de steen. Hierop wilde ik
eigenlijk niet ingaan, want wat is er onbetrouwbaarder dan een paar
kleurpotloden op een stuk papier terwijl er een blaadje is waarop de kleu
ren zijn geschilderd. Ik heb toen maar een fotokopie ingekleurd en inge
leverd, want anders was de steen nu nog niet gepolychromeerd. Na een
paar weken kreeg ik antwoord: men was akkoord maar de leidsels ofwel
het paardentuig moesten zwart (dit is 3 mm dik en de steen zit op 4 meter
hoogte), de wielen in paarse dodekop en de hooiband in zwart/bruin met
puntjes.
Haerlem Jaarboek 2005