in zijn Memoriaelbouck.2) Hij schrijft dat de spreuk voorkwam op een galei. Hij tekent Haarlems wapen met er naast de wapenspreuk en voegt toe 'het avijs op deze galey was aldus ludende ende is stads avijs'. Hij meent dus de woorden te moeten verklaren - het moet waarschijnlijk iets nieuws zijn geweest. Er is één verschil met de spreuk van Ludwig: Ludwigs vincit werd in Haarlem vicit. Waarom deze verandering? Ludwigs spreuk was toch prachtig? En het overnemen van een spreuk was een normaal verschijn sel. Het antwoord moet hier luiden: omdat Haarlem meende zich te mogen beroemen op een glorieuze overwinning eens behaald. Ludwig -37- heeft namelijk één zwak punt: wat eens een realiteit was, namelijk dat virtus geweld overwon (Cicero) wordt in Ludwigs spreuk gepresenteerd alsof dat een eeuwige realiteit is; en in deze foute redenatie moet je dan maar geloven. Nee, Haarlem beroept zich op een echte realiteit: wij héb ben overwonnen. Immers een paar eeuwen lang hield Haarlem niet op zich te beroemen op de glorieuze overwinning bij Damiate behaald, 'historisch absoluut zeker', om precies te zijn in het jaar 1219 in de strijd tegen de heidense barbaren. Ter illustratie: in Gouda bevindt zich in de Sint-Janskerk een in 1597 door de stad Haarlem aan Gouda geschonken gebrandschilderd raam. Het geeft het traditionele beeld van de stad Damiate met zijn torens en de ketting die het opvaren via de Nijl moest beletten. Het schip van Haarlem vaart met zijn zaag de ketting kapot. Daarbij in grote letters de tekst vicit vim virtus. Dat was dus de officiële opvatting van de stad Haarlem: de spreuk slaat op Damiate. En wat 'men' geloofde, vinden we bij terug bij Ampzing3': Het devies slaat op de moed en dapperheid bij Damiate betoond. Ampzings bewering dat Haarlems wapen en wapen spreuk reeds onmiddellijk na Damiate (1219) ontstonden, is echter vol strekt onhoudbaar: de heraldiek bevond zich in de dertiende eeuw nog in zijn prilste stadium en een wapen zo gecompliceerd als dat van Haarlem was pas eeuwen later mogelijk; bovendien is een spreuk als die van Ludwig typisch humanistenwerk, dus pas mogelijk in de vijftiende eeuw. Haarlems wapenspreuk dateert niet uit 1219 maar komt pas na die van Ludwig, dus na 1450, en is er een variatie op. En of het Damiate verhaal op werkelijkheid berust, doet in dit verband niet ter zake. Het gaat erom wat men geloofde. Uit dit geloof moest men moed putten voor de toe komst. Wat betekent virtus in verband met Damiate? Het kerkraam is dui delijk: het ging om de strijd en de overwinning in die strijd, daarbij behóórt dapperheid, manhaftigheid. Deugd als vertaling klopt hier niet. Ook Ampzing is in dit verband duidelijk; wat hij uitbundig prijst als H. HOFSTRA

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 2005 | | pagina 39