woord op. Avondeten met veertig, vijftig gasten was heel normaal. Zoals
de oprichters zich later herinnerden: er was geen crisisopvang, geen Blijf-
huis, geen opvang voor weggelopen kinderen, geen daklozen- en ver
slaafdenzorg. Veel mensen in de verdrukking werden via de gemeente in
het Rosenstock geplaatst om de weg terug te vinden naar een zelfstandig
bestaan.
Soms was de druk op de initiatiefnemers reusachtig: het waren niet de
makkelijkste mensen die hier werden opgevangen. Piet is ooit eens een
blauw oog geslagen. Rode draad in dit communeleven, waarbij soms de
-184- aandacht voor de eigen kinderen in de verdrukking kwam, was het
gedachtegoed van Rosenstock-Huessy, vertelt een van de andere initia
tiefnemers, Wim Leenman. Nog tot enkele jaren geleden werd geregeld
het werk van Rosenstock-Huessy bestudeerd en bediscussieerd.
Blankevoort was in Haarlem bovendien vele jaren een voorman van
de vredesbeweging. Hij was, als sober levende milieuactivist, nauw be
trokken bij de acties tegen de neutronenbom. 'Ik weet nog dat we bij een
transport vanuit IJmuiden op de weg lagen en dat de truck rakelings langs
onze ellebogen reed', aldus Leenman.
Ben Endlich
3 augustus 1916 - 25 augustus 2006
'Een politieman met passies' stond er boven een artikel dat in Elsevier
van 9 september 2006 verscheen naar aanleiding van het overlijden van
de oud-commissaris van politie Gijsbertus Johannes Endlich.
Ben Endlich is in 1916 in Nederlands-Indië geboren. Toen hij vijftien
jaar oud was, verhuisde hij naar Nederland. Na de hbs koos hij voor een
opleiding tot politieman. Als jong inspecteur zette hij in 1940 zijn eerste
stappen bij de gemeentepolitie van Haarlem. Hij is daar niet meer weg
gegaan en beëindigde zijn carrière als waarnemend hoofdcommissaris in
1976.
Diverse karaktertrekken maakten hem uitermate geschikt voor het
politiewerk. Hij was zeer accuraat, had een groot doorzettingsvermogen
en verdiepte zich voortdurend in de onderwerpen die tot zijn werkgebied
behoorden. Daarnaast had hij een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsge
voel en had hij altijd grote belangstelling voor het wel en wee van zijn
collega's.
Steeds probeerde hij de afdeling, waar hij werkte, zo goed en efficiënt
Haerlem Jaarboek 2006
PIET ARP
