mogelijk te laten functioneren. Bij de
uniformdienst heeft hij ervoor gezorgd
dat er een afdeling bereden politie
kwam, die bij patrouilles, maar ook bij
relletjes en ongeregeldheden ingezet kon
worden. Hoewel de afdeling vele jaren
later weer is opgeheven, is er op dit W
moment op donderdagavond en in het
weekend weer bereden politie in Haar
lem te zien om dezelfde redenen als Ben
Endlich destijds ook al naar voren had
gebracht.
De meeste bekendheid verwierf End
lich bij de verkeerspolitie waar hij van
1961 tot 1968 chef was. Heel veel energie
heeft hij gestoken in de formele en prak
tische regelingen die getroffen moesten
worden toen het gemeentebestuur in
1965 besloot de binnenstad voor gemoto
riseerd verkeer af te sluiten.
Ook in andere functies bleef zijn grote interesse in verkeersveiligheid
bestaan. Tijdens een vakantie in Nieuw-Zeeland maakte hij kennis met
'bewegende verkeersarmen' die in dat land ter bescherming van overste
kende kinderen werden gebruikt. Teruggekeerd stortte hij zich op dat
project en dat resulteerde in de invoering van 'armen' die in het gehele
land bekend werden onder de naam 'Endlicharm' (een verlengde stok
met een stopbord die de 'klaarovers' vanaf de stoep konden bedienen).
Gedurende de oorlogsperiode heeft hij zich ingezet voor het verzet
tegen de Duitsers. Hij kreeg daarvoor het Verzetsherdenkingskruis. Tot
op hoge leeftijd was hij actief betrokken bij de 4 mei-herdenking in het
Reinaldapark.
Na zijn loopbaan bij de politie was hij nog een periode voor de vvd-
lid van de gemeenteraad van Haarlem.
Ben Endlich was ook kunstzinnig en sportief. Hij was een goed scher
mer en springruiter. Voorts musiceerde hij graag met zijn ukelele. Hij
speelde in het Politie Amusementsorkest en had daarnaast een solopro
gramma met krontjong-, hawaï- en country westernliedjes.
Hij speelde graag toneel en schreef gedichten. Samen met historica
Nanda van der Zee publiceerde Ben Endlich een boek over de Vrijwillige
Burgerwacht Haarlem en een boek over het Amsterdamse Burgerwees
huis.
-185-
NECROLOGIEËN