gebracht, maar integendeel geld gekost. De kortstondige en
bescheiden financiële bijdrage van de gemeente Haarlem was juist
genoeg om de muzikanten een kleine vergoeding te geven. Maar
dat is nooit een overweging geweest om met de concerten te stop
pen. Muzikanten speelden graag in Grasland, ook als dat geen geld
opbracht.
De studio bood gastvrijheid aan velerlei gezelschappen en acti
viteiten. Hans Asselbergs en Michèle Baudet waren steeds te vin
den voor het deelnemen aan samenwerkingsprojectten. Ze namen
bijvoorbeeld deel aan de Stripdagen, het Toonfestival en de Koorbi
ënnale. Intussen ging het componeren, al dan niet in opdracht,
door. Hij schreef muziek voor bedrijfsfilms (o.a. voor Aegon, klm,
vnu) en televisieseries (o.a. voor de nps cultuurprijs). Vrije werken
die hij maakte waren Niets dan leven (2000) voor klarinet en piano;
Anchil mar par che sommerga (2001) voor slagwerker, geluidscolla
ge en valmachine; Tussen de golven (2001) klankinstallatie samen
met Michèle Baudet; Concert voor paardenstaart, ogen spier
(2001) voor slagwerker, kogelinstallatie en video (uitgevoerd bij een
door zijn vriend Ronald Ruseier georganiseerde tentoonstelling in
de Vleeshal); Weiland (2001) voor slagwerker, i2zeven5 (2002) voor
orgel. Daarna kwamen er twee zeer spectaculaire composities. In
2003 Apocalyps voor 24 slagwerkers en het orgelvan de Grote of
Sint Bavo, waarbij de deksels van 24 loden kisten werden getakeld
(onderdeel van een installatie van de beeldhouwer Joos Clijsen). In
datzelfde jaar kon de pers berichten over het Concert voor 20 auto-
fonisten, waarbij twintig slagwerkers onder directie van de compo
nist geluiden maakten met evenzovele auto's.
Voor hem was klank de sleutel om het bewustzijn te veranderen
- en dat kon welke klank dan ook zijn. De titels en de bezettingen
van zijn composities klinken even intrigerend als poëtisch: Per se
(2003) voor trombone kwartet en percussie duo, Wide asleep (2004)
voor cello (in opdracht van Frances-Marie Uitii), Playwood suite
(2004) voor viool, cello, contrabas en drie slagwerkers, For Dan
Graham,Glass Pavillion for Joop (2004) slagwerkperformance in
opdracht van Joop van Caldenborgh, Naar de wolken (2004) voor
carillon, plaatklokken, gongs, buisklokken en koebellen, Tussen
rots en wolk (2004) voor drie gemengde kamerkoren, Toccare il
gatto (2005) soloslagwerkperformance met klokken, glazen, fireal-
arm bells en kattenflipperkast, Trillende grond (2005) voor kamer
orkest en heimachine, The bitch who busses betrayal (2005) voor
viool, blokfluit, stem en spiegels, waterkokers en crotales, Plimsoll
NECROLOGIEËN
