volgden. Niet alles lukte, maar wel drong langzamerhand bij de
overige bestuurders Wims visie door. Toen had hij echter de actieve
politiek al verlaten, want de partij was opgericht om na enige tijd
weer te stoppen.
Samen met zijn vrouw Ineke en de vier kinderen uit hun eerste
huwelijken, hebben zij een goede tijd op Overbeek gehad, waar
Wim zelfs nog tijd had voor het onderhoud van zijn grote tuin en
van het bijzondere huis, waarin hij met trots de igde-eeuwse water-
lift toonde, de enige nog bestaande personenlift van dit type, die
bouwheer Borski daarin had laten aanbrengen.
Wim was in hart en nieren een Haarlemmer, de stad waar hij
was geboren en waar hij zijn hele leven werkzaam is geweest. Wat
er in en om Haarlem gebeurde ging hem aan het hart en had zijn
belangstelling.
Alles overziende is Wim veel te jong overleden. Hij was nog
volop bezig met zijn werk, bestuursfuncties en hobby's. Zijn kinde
ren waren zich aan het settelen maar deden regelmatig een beroep
op hem bij praktische zaken, Ineke en hij waren op zoek naar een
kleiner huis en hadden een tijdelijke woonruimte betrokken. Er
was dus nog veel te doen en de tijd van het oogsten na een welbe
steed leven was nog niet aangebroken. Zelfs voor een 'lintje' is hij
te vroeg overleden.
Bert van Voorden
io maart 1918 - 29 oktober 2007
'Wat zou ik me ongelukkig voelen, als ik niet meer fotograferen
kon', is een uitspraak van Bert van Voorden uit 1984 in het bulletin
van de Fotobond. Dat hij de laatste jaren van zijn leven de wereld
niet meer door de camera kon bezien, viel hem dan ook zwaar. De
complicaties na een staaroperatie waren daarvan de oorzaak. De
zeventig jaren dat Bert wel heeft kunnen fotograferen en een erfe
nis van talloze prachtige foto's staan hier ruimschoots tegenover.
Toch was de fotografie niet zijn belangrijkste bezigheid. School
meester was zijn vak en schoolmeester was hij in hart en nieren.
De onderwijzer
Wanneer je in het vooroorlogse Rotterdam geboren werd met twee
AB VAN DER STEUR
JAARBOEK HAERLEM 2007
