Eind 1981 studeerden wij, later dan gepland, af. Haarlem was de
oorzaak.
'n '975 organiseerde het gemeentelijk bureau monumentenzorg,
onder leiding van Pieter Jongens, een tentoonstelling over de Haar
lemse monumentenzorg. Daar raakten wij beiden in de ban van
monumentenzorg en werden lid van de Historische Werkgroep
Haerlem. Wij werkten mee aan het artikel 'Barteljorisstraat 1900-
'975 75 jaar middenstand' in het Jaarboek Haerlem 1975 en de ten
toonstelling 'Groeten uit Haarlem'. Tijdens een stage bij het Frans
Halsmuseum werkte Loes mee aan een tentoonstelling over de
Burgwal en omgeving in het kader van de stadsvernieuwing. Zo
leerde zij Ferry Walberg, Clara Brinkgreve en Flip Groen kennen.
In diezelfde tijd werd de Spaarnekerk gesloten. Loes en ik fotogra
feerden het kerkgebouw in de erbarmelijke staat waarin het daarna
verkeerde. Wij legden alle glas-in-loodramen vast op foto, kleuren
dia en in aantekeningen en inventariseerden het kerkgebouw. Onze
inspanningen kwamen voor de tentoonstelling over de Burgwal-
buurt goed van pas. Daar kreeg de Spaarnekerk ruime aandacht. In
de brochure 'Wonen tussen monumenten in de Burgwalbuurt'
schreven Loes en ik het artikel De Spaarnekerk, het lot van een
monument.
De Historische Werkgroep verrichtte toen ook archeologische
onderzoek. Loes was betrokken bij het leeghalen van een beerput
achter de regentenkamer van het Frans Loenenhofje. Later volgden
opgravingen achter Groot Heiligland nr. 16 en op het Brinkmann-
terrein. Voor het 75-jarig bestaan van Boekhandel De Vries in 1980
werd de Werkgroep ingeschakeld voor een publicatie en een ten
toonstelling over de geschiedenis van de Gedempte Oude Gracht.
Loes en ik schreven het deel over de architectuur en, hoewel
onvermeld, verzorgde Loes met Dolf de Vries jr. de redactie. Ik
geloof niet dat de Werkgroep zich daarna op dit vlak geëvenaard
heeft.
Loes werkte twee keer (1979 en 1980) mee aan de tentoonstelling
'Koninklijke Subsidie voor de Vrije Schilderkunst' in het Konink
lijk Paleis op de Dam in Amsterdam en zij was voorzitter van de
vac, de Vrouwen Advies Commissie.
Ondertussen hadden Loes en ik nog een studie af te maken,
overleed mijn stiefvader, kunstschilder Wim Steijn, in 1980 en mijn
eigen vader in 1981. En we hadden genoeg van de slechte bouwkun
dige staat van het huis in de Kleine Houtstraat en de talloze lekka
ges. Dus maanden we de eigenaar tot het noodzakelijke herstel met
268 JAARBOEK HAERLEM 2OO7
