lent zijn. Enerzijds wenste de raad richting te geven en in te grijpen,
maar anderzijds stond de raad op het standpunt dat het particulier
belang niet belemmerd mocht worden. Dit bleek bijvoorbeeld bij de
totstandkoming van het uitbreidingsplan voor de stad. Tijdens de
raadsbespreking in 1874 van het door stadsarchitect Van den Arend
en Zocher geproduceerde uitbreidingsplan werden alle verplichtin
gen geschrapt. Wat resteerde voor het buitengebied was een kaart
met daarop de loop van enkele mogelijk nieuw aan te leggen stra
ten en bruggen (figuur 5).
Het zichzelf opleggen van de uitvoering was voor de gemeente
simpelweg te riskant. Zowel uitkoop als onteigening zou tegen
Figuur 5: Uitbreidingsplan voor de stad (1874)
FRANK SUURENBROEK 87
