zich de eerste problemen met deze opbouw. Vooral de draagconstruc
tie liet te wensen over en er was regelmatig sprake van lekkage. In 1843
was de situatie zelfs zo slecht dat de zalen afgesloten werden wegens
instortingsgevaar. In de periode dat Welgelegen een museale functie
had ontstond de behoefte de kappen te vervangen door een modernere
bovenlichtconstructie. Deze wens kwam voort uit een beperking: Wel
gelegen was een daglichtmuseum en daarmee afhankelijk van natuur
lijk licht. De Amsterdamse architect Abraham Godefroy ontwierp in
1869 nieuwe dakvensters die een jaar later de oorspronkelijke lantaarn-
kappen uit de 18de eeuw zouden vervangen.8) Bijna zestig jaar later
bleek opnieuw dat de dakconstructie in een slechte staat verkeerde
waardoor besloten werd de Godefroy-dakvensters te verwijderen. De
zo ontstane openingen in het dak werden in 19299) gedicht waardoor de
zijzalen van Welgelegen het platte dak kregen dat tot 2007 heeft ge-
ëxisteerd.
De beslissing om de oorspronkelijke 18de eeuwse kappen te her
plaatsen bij de restauratie in 2007/2008 werd niet zonder slag of stoot
genomen. Aanvankelijk waren er meer tegen- dan voorstanders. Kort
Frame voor een van de daklantaarns, november
JAARBOEK HAERLEM 2008
