rende het orgelspel in de kerk te wandelen, terwijl in het Nederlandsch
gedrukt staat dat dit ten strengste verboden is. Men schijnt dus te vree
zen, dat de Haarlemmers wel eens opnieuw, zonder ten strengste ver
boden te zijn, onder het orgelspel zouden gaan wandelen.
En het geschiedde, dat der oude traditie getrouw op het gedenk
waardige feest van de zilveren viering van het huwelijk bovengenoemd
in de Groote Kerk, de Heer Johs. De Breuk als oprechte Haarlemmer in
blijkbaar aangenaam colloquium met een der aanwezigen, zich boven
alle orgeltonen verhief.
Veel schreef men van verschillende zijden om de pantoffelparade te
verbieden; het duurde niettemin lang, voor er afdoende werd ingegre
pen. Zelfs was er een grappenmaker, die in een ingezonden stuk er op
wees, dat in een vroeger tijdperk de menschen verzocht hadden om bij
zeer warm weer in de koele kerk te mogen wandelen, wat werd toege
staan. Eerst later bedacht men, dat onder het wandelen ook het orgel
zou kunnen spelen. Zoodat, beweerde de inzender, de wandelaars de
oudste rechten hadden.
Kruisstraat 8
In het adresboek van 1884 wordt hier J. de Goeje als bewoner genoemd. In 1888
werd het pand ingrijpend verbouwd en bij het naastgelegen Hotel Funckler ge
trokken. Thans is op de begane grond van dit pand de ingang gemaakt voor de
appartementen op de bovenetages van de panden 8 en 10.
Kruisstraat 10
Toen ik nog zeer jong was stond hier de Concertzaal, zooals men het
gebouw noemde. Dit zullen niet vele Haarlemmers zich kunnen herin
neren. Indien er soms iemand van wat ouderen leeftijd dan die van mij
in Haarlem woont, die van 'De Concertzaal iets afweet, kan hij mis
schien zeggen, welke concerten daar werden gegeven. Van 'Concert
zaal' is het 'Hotel' geworden, na algeheele verbouwing natuurlijk en
heeft het dan naam gekregen en steeds blijven dragen van den eersten
eigenaar Funkier. Het hotel heeft een vermaarde keuken: ik heb zelfs in
reisbrieven in de 'Oprechte' den lof ervan zien vermelden.
Vele hoogheden en vele vermaarde lieden hebben daar gelogeerd.
Napoleon 111 is er een dag geweest, maar na Wilhelmshöhe. De vader
van den ex-keizer Wilhelm, die nu onze landgenoot te Doorn is, heb ik
er als kroonprins gezien. Ik zag hem afscheid nemen van Funkier, die
aan de straatdeur stond. Hij beduidde dezen met gebaren, dat alles zoo
JAARBOEK HAERLEM 2009
