is gemaakt vond, gelet op het Haarlemse karakter van de roman, op 27 ja
nuari 2011 hier in de schouwburg plaats. De Aanslag staat nog steeds op
heel veel literatuurlijsten van scholieren.
In Amsterdam groeide hij uit tot de belangrijkste schrijver in zijn pe
riode. Hij was erg productief. In vijftig jaar schreef hij meer dan 80 wer
ken. Bestsellers waren onder meer: Het stenen bruidsbed (1959), Twee
vrouwen (1975), De aanslag (1982) en De ontdekking van de hemel (1992).
Dit laatste werk wordt wel zijn magnum opus genoemd. Het is op dit mo
ment aan zijn 44ste druk toe, met een totaal oplage van 700.000 exempla
ren.
Harry Mulisch kreeg ook vele ereblijken, onder andere: de P.C. Hooft-
prijs (1979), de Prijs der Nederlandse letteren (1995) en een Eredoctoraat
van de Universiteit van Amsterdam (2007).
Harry Mulisch was gehuwd met Sjoerdje Woudenberg. Uit dat huwe
lijk werden Anna en Frieda geboren. Later leefde hij met Kitty Saai samen
en werd hun zoon Menzo geboren.
Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van Haarlem als stad werd
hij in 1995, zoals vermeld, benoemd tot Ereburger van Haarlem. Natuur
lijk kon ik er als burgemeester bij de uitreiking niet omheen dat Harry
Mulisch zich een aantal keren minder positief over Haarlem had uitge
laten. 'Haarlem is de negerwijk van Amsterdam. Iedereen kijkt er zwart.
Men woont niet in Haarlem, men lijdt aan Haarlem.' Dit zei hij in
een door de Wereldomroep opgenomen programma. Maar omdat men
bang was dat Amerikaanse negers zich gekwetst zouden voelen werd het
niet uitgezonden. Zo kwam Haarlem mooi weg. Maar er zijn nog wel an
dere passages te vinden waarin Mulisch Haarlem negatief neerzet. Alsof
hij voorvoelde dat dit in de stad een discussiepunt kon worden zei hij kort
voor de uitreiking in Vrij Nederland:
'Ik heb de vreselijkste dingen over Haarlem gezegd. Maar dat is alle
maal vergeven en vergeten'. Daar was ik het niet helemaal mee eens. Het
hoefde niet vergeven te worden, want met zijn ironische negatief ge
kleurde uitlatingen over de stad paste Harry Mulisch in een inmiddels rij
ke literaire traditie op dit punt. Een traditie waar we trots op zijn. Beets,
Van Vloten, Van Deyssel en Bomans gingen hem voor. Louis Ferron heeft
de lijn voortgezet. Maar al die schrijvers hielden van hun stad. Daar be
staat geen twijfel over. En daarom past Harry Mulisch daarbij.
Hij was de eerste die de titel Ereburger kreeg en tot op heden is hij
de enige. Het stadsbestuur wilde op deze wijze de geboren Haarlem
mer eren. Hij was hier mee verguld en hij eindigde zijn dankwoord als
212 HAERLEM JAARBOEK 2010
