Het moge duidelijk zijn dat ruim 135 jaar later het karakter van het genre
'Sinterklaasgedicht' niet wezenlijk is veranderd.
Er werd ook gemusiceerd. Daarvoor was een piano beschikbaar die
Cornelis Zijp bij zijn komst in 1873 had meegebracht. In een schriftelijke
gelukwens van diens vader Jan Zijp ter gelegenheid van Spoelders 32ste
verjaardag op 17 augustus 1874 werd hem deze piano als een 'verjarings
present' aangeboden.
Sommige jongens van wie de ouders in het buitenland woonden, gin
gen in de zomervakantie mee uit logeren bij de ouders van medepupil
len. Anderen maakten in de zomer vakantiereizen naar het buitenland:
een tweeweekse reis langs de Rijn in 1882 (ƒ100), een bezoek aan Parijs
473,45) of een vakantie in Zwitserland in 1879 200).
Een keer was huize Spoelder in diepe rouw gedompeld. Na een kort
stondige ziekte overleed op 19 april 1885 de veertienjarige Georgito Debrot
uit Curasao aan de gevolgen van roodvonk. Deze droevige gebeurtenis
zorgde voor grote consternatie. Het huis moest worden gedesinfecteerd
en de kamer van de overledene werd opnieuw geschilderd en behangen.
Georgito kreeg een begrafenis eerste-klasse: een lijkkoets, vier volgkoet
sen met elk twee paarden, veertien dragers, vier palfreniers. Alle kosten
zijn precies gespecificeerd en bedroegen in totaal het toen hoge bedrag
van bijna 400. Dit overlijden moet op alle huisgenoten een diepe indruk
hebben gemaakt.
Ook na hun vertrek bleef Spoelder soms betrokken bij zijn oud-pu
pillen. Zo was hij gedurende enkele jaren een soort voogd van Corne
lis Reedijk, wiens ouders in Batavia woonden, toen deze als cadet op de
Koninklijke Militaire Academie in Breda zat. De uniformkosten staan
precies genoteerd: een 'buitenmodelpak' (een uniform) van officierslaken
a 58, een stalen infanteriesabel met schede a ƒ12,75, een uniformpet a
3,25 met een kartonnen pettendoos voor het luttele bedrag van slechts
25 centen. Bij verlof had de cadet Reedijk in Haarlem een pied a terre aan
de Gedempte Oude Gracht.
Een enkele keer blijkt uit een korte vermelding in de kasboeken het
persoonlijk oordeel van Spoelder over zijn pupillen. Zo vermeldt hij dat
D. Schuitemaker in 1883 'op de meest eervolle wijze' vertrok, maar hij had
soms ook minder goede ervaringen. Over Hugo Schone, vertrokken op 12
juli 1880, tekent hij op: 'noch hij noch zijn Vader laten aangename herin
neringen achter' en over Geldof Daey Ouwens: 'Niet eervol van hier ver
trokken den 5 September 1881.' Maar het kon nog erger, zoals over Hen
drik Weisz. die na een verblijf van zeven jaar op 6 april 1884 vertrok: 'Hij
JAN SPOELDER
