Frans Nypels
15 januari 1937 -10 september 2011
Een immense betrokkenheid bij de samenleving en een enorme gedre
venheid als journalist. Dat waren de twee belangrijkste eigenschappen
van de Haarlemse journalist Frans Nypels, die zaterdag 10 september 2011
op 74-jarige leeftijd overleed.
Nypels genoot als journalist een grote reputatie. Die vestigde hij als
sportredacteur bij het dagblad De Tijd, waar hij vanaf i960 deel uitmaak
te van een van de meest spraakmakend sportredacties van Nederland. Hij
onderscheidde zich door verslag te doen vanuit een sterke maatschappe
lijk betrokkenheid bij het onderwerp, waarover hij berichtte. Dat leidde
tot spraakmakende verhalen met onder meer onthullingen over doping-
gebruik in de Tour de France en de gevolgen daarvan voor de sporters.
Geroemd werden zijn reportages over sociale spanningen in Mexico,
waarover hij schreef toen hij als sportjournalist in 1968 naar dit land werd
uitgezonden om verslag te doen van de Olympische Spelen. De arme
Mexicanen maakten gebruik van de wereldaandacht door in talrijke de
monstraties te wijzen op de grote armoede in het land. De demonstraties
werden op bloedige wijze uiteen geslagen. Veel sportjournalisten deden
alsof hun neus bloedde, maar Nypels betrad het slagveld en deed daarvan
uitvoerig verslag.
Tijdens dit evenement groeide bij hem het besef dat het leven meer
was dan sport alleen. Op uitnodiging van hoofdredacteur W.L. Brugsma
van de Haagse Post besloot hij toe te treden tot de redactie van dit toen
spraakmakende tijdschrift, alwaar hij zich stortte op sociaal-economi
sche onderwerpen. Ook op dit gebied ontpopte hij zich met zijn schrijf-
maatje Kees Tamboer tot een zeer gerespecteerd en gevreesd journalist.
Met scherpe analyses fileerde hij politieke opvattingen, die meer op idea
lisme dan op de werkelijkheid van de begroting waren gebaseerd.
In de vele bijdragen van het duo nam vrijwel altijd de mens en in het
bijzonder Jan Modaal (een door Nypels geïntroduceerd begrip) een cen
trale plaats in. Wie in de landelijke politiek van die tijd een statement
maakte, moest van goede huize komen, want Nypels en Tamboer onder
zochten de politieke uitspraken tot op het bot. Vooral de financiële onder
bouwing kreeg in de journalistieke tijd van Nypels en Tamboer een nieu
we betekenis. Geen staatsman of volksvertegenwoordiger waagde het in
die tijd 'zomaar' een uitspraak te doen over een wenselijke ontwikkeling
zonder daarbij een financiële verantwoording te leveren.
236 HAERLEM JAARBOEK 2011
