m
In overeenstemming met zijn
opvattingen over het belang van
openheid en het democratisch de
bat leverde Frans Nypels met eco
noom Flip de Kam tussen 1980 en
2002 een tiental in boeken vastge
legde verhandelingen over sociaal
economische problemen en de ge
wenste politieke aanpak. Bijzon
dere producties zagen het licht over
onder meer het faillissement van de
verzorgingsstaat, de noodzakelijke
hervorming van het systeem van so
ciale zekerheid, de gevolgen van een
toenemende vergrijzing van de samenleving, de gebreken van de gezond
heidszorg en de toekomstige onbetaalbaarheid van het pensioenstelsel
(1981, toen alDe auteurs hadden een vooruitziende blik: zij hekelden de
'vrijgevigheid' van de verzorgingsstaat (Lees: 'Het gat in de hand van Ne
derland') en predikten matigheid om aldus de verworvenheden van een
sociale samenleving te kunnen behouden.
Het was ook een tijd waarin taboes werden doorbroken en de maat
schappij snakte naar openheid. Nypels gaf daar op journalistieke wijze
gestalte aan. Hij wilde op democratische wijze meepraten over alle onder
werpen die het fundament vormden van de samenleving en die het waard
waren om het leven verstandig in te richten. De journalist was in die we
reld het scharnierpunt. Hij brak beslotenheid open en zorgde op die wijze
voor het openbare debat. Een debat dat op alle niveaus gevoerd moest
worden. Op niveau van het stadsbestuur, maar ook in het buurthuis, bij
woningbouwverenigingen en welzijnsinstellingen. Elk initiatief moest
bijdragen aan een betere, democratisch ingerichte samenleving, waarin
veel belangen om voorrang streden. Het was dus zaak om die belangen te
doorgronden en die genadeloos bloot te leggen. Dat hij daarbij partij koos
voor een sociaal getinte samenleving bevreemdt niemand die Frans Ny
pels heeft gekend. Die combinatie van sociaal invoelen, onderzoeksjour
nalistiek en maatschappelijke verantwoordelijkheid maakten hem bij
uitstek tot een waker over de democratie.
Opmerkelijk was in 1977 zijn overstap naar Haarlems Dagblad. Het was
allerminst gebruikelijk dat een journalist van zijn statuur een positie bij
een regionale krant aanvaardde. Van de toenmalige hoofdredacteur Jos
NECROLOGIEËN 237
