zijn bijna onverwoestbaar als er geen lucht bij komt en ze zijn voor iedere
soort plant verschillend van vorm. Als stuifmeelkorrels in het water te
rechtkomen, zinken ze naar de bodem. Door de stuifmeelkorrels uit de
bodem van een oud meer of moeras te bekijken, kunnen we zien welke
planten en bomen er ooit in de buurt groeiden. Als we stuifmeel van
graan of andere cultuurgewassen vinden, weten we dat er vroeger men
sen hebben gewoond en wat ze hebben gegeten.
De vroegste bewoning
Nieuwe Steentijd (5300-2000 v. Chr.)
In de Nieuwe Steentijd, toen de eerste strandwal was gevormd, kwamen
de eerste mensen in de buurt van wat later Haarlem zou worden. Ze trok
ken vanuit de omgeving van het Gooi en de Utrechtse Heuvelrug naar de
kust om te jagen en te verzamelen in de uitgestrekte bossen, de duinen
en op het strand. Ze trokken over de strandwallen van één plek naar een
andere plek en verbleven in tijdelijk gebouwde hutjes.
De oudste bekende bewoningsresten betreffen hoofdzakelijk fragmen
ten van vuurstenen gereedschap, houtskoolconcentraties, greppels en
paalgaten. Deze vondsten worden overal op de strandwallen aangetrof
fen, in Haarlem-Oost, in Schalkwijk en in het centrum. De oudste beken
de vondst is een 5600 jaar oude stenen bijl, gevonden in de jaren vijftig
van de vorige eeuw tijdens zandafgravingen ten behoeve van de ophoging
van Schalkwijk. Het aantal vindplaatsen uit de steentijd is gering. Dat
De oudste bekende vondst van Haarlem is een neolithische stenen bijl. De bijl werd
gevonden bij de afgraving van zand uit de 'put van Vink' ten behoeve van de aanleg
van Schalkwijk.
ANJA VAN ZALINGE 17
