maar de jonge Gerrit raakte er tijdens het kerkbezoek niet op uitgekeken.
Dat deze ervaring de voedingsbodem zou blijken voor zijn later kunste
naarschap realiseerde Van Dijk zich overigens pas toen hij met een film
ploeg naar zijn geboortegrond terugkeerde voor het maken van een docu
mentaire over zijn leven.
Toen Van Dijk aan zijn vader kenbaar maakt dat hij graag schilder wil
worden, werd hij aanvankelijk verkeerd begrepen en belandde hij begin
jaren vijftig op de ambachtsschool in Ossendrecht, waar hij werd klaar
gestoomd voor het vak van huisschilder. Na een jaar verhuisde hij dan
toch naar de Academie voor Beeldende Vorming en Architectuur in Til
burg. Die overstap ging niet zonder slag of stoot. Hij was eigenlijk te jong
en beschikte niet over de vereiste diploma's voor de opleiding. Gelukkig
werd zijn talent onderkend en werd hij alsnog aangenomen, onder voor
waarde dat hij in de avonduren zijn MULO-diploma zou halen. En toen
kon hij zich eindelijk aan zijn passie zetten, tekenen en schilderen en
werd hij in didactische zin opgeleid voor het vak van tekenleraar.
Na zijn opleiding wacht de militaire dienst. Eind jaren vijftig belandt
Van Dijk als hulpje van de foerier op het Nederlandse oefenterrein bij La
Courtine in Frankrijk. Uit hoofde van zijn functie rijdt hij regelmatig in
een Jeep en draagt geen baret, maar een militaire pet, waardoor zijn me
dedienstplichtigen met grote regelmaat naar hem salueren, omdat hij
abusievelijk voor officier wordt aangezien. Het streelt de kleine grote
man bovenmatig. De pet bezorgt hem een zekere status en wellicht ook
kan hierin Van Dijk's passie voor het hoofddeksel gevonden worden. La
ter zal hij onafscheidelijk van zijn zwarte hoed blijken.
Op 23-jarige leeftijd wordt hij tekenleraar op een technische school in
Hoofddorp. Naast zijn werk heeft hij nog een passie, zijn Brabantse meis
je Cilia, met wie hij in 1963 trouwt. Het jonge paar vestigt zich in Haar
lem, waar Gerrit een aanstelling krijgt op de Lieven de Keyschool, een
ambachtschool voor Individueel Technisch Onderwijs. Hij zal er tot 1975
werkzaam blijven. Men is hem als leraar nooit vergeten. Bij het laatste af
scheid liet menig oud-leerling zijn tranen de vrije loop.
En daarmee beginnen zijn Haarlemse jaren. Hij sluit de stad in zijn
hart en zal haar nooit meer loslaten. In 1965 richt hij met zijn Haarlemse
kunstbroeder Pieter Zwaanswijk het kunstenaarsverbond 'X-65' op, in
1970 werken zij samen met Joep Wigbolt Kruyver aan het totaalproject
'Een Zekere Henk'; een immense schilderijenserie, een film en een thea
tervoorstelling in één, waarin het wordingsproces van de mensheid op
hun manier gestalte moet krijgen. Voor het filmscenario en de regie te-
NECROLOGIEËN 209
