'Sinds de pleziertreinen de kleine burgers [Amsterdammers] naar Gooi en Veluwe voeren, worden de vroolijke troepjes in den Haar lemmerhout zeldzamer; sinds de spoortrein een wereld van schoone streken geopend heeft, is de Haarlemmer Hout te klein geworden.'12' Ook Haarlemmers zelf gingen andere en hogere eisen stellen aan de Hout. 'Weg zijn de theetuinen en weg is het gezellige eenvoudige buitenle ven. In plaats daarvan zijn deftige koffiehuizen verschenen, waar men dicht opeengedrongen elkander zit te bekijken en te bepraten, zich hooger wanende dan de hoogste. Wel wordt de Hout nog druk bezocht door de Haarlemmers en kan het er op Zon- en feestdagen, vooral als er muziek is, druk zijn, doch 't is niet meer die gezellige, prettige drukte, 't is een deftig flaneer en van deftige of zich deftig wanende lieden.'13' Een kuuroord kon de veeleisende rijke belastingbetaler of toerist te ver leiden om naar Haarlem te komen. Het initiatief maakte de stad weer aantrekkelijk voor deze groep mensen. Een Staalbad zorgde immers voor een bedrijvigheid die niet vervuilend was en kon inwoners en toeristen hetzelfde elitaire vermaak bieden als de kustplaatsen. De heer Teding van \Mereid j iTanooHïiituKj pEiroMsnuir '"rc/ÉKflfcuj, ik* 9# Itrrmmi»inr LchnèveJ Het Haarlemse water bleek het ook goed te doen in Europa getuige de gewonnen medailles. (Noord-Hollands Archief, Bibliotheek) vHïCIËHEmVOEDIHEi RUBEN DANIELS

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 2012 | | pagina 91