houten paarden, stoommachines, ganzenborden, mechanisch speelgoed,
tinnenfïguurtjes en ga maar door.
Het Frans Hals Museum achtte de collectie cultuur-historisch waarde
vol. Bijzonder was dat de verzameling niet alleen bestond uit waardevol
antiek speelgoed maar ook uit eenvoudig blikken speelgoed, dat vroeger
gemakkelijk stuk ging en weggegooid werd. Maar Rie Ruyssenaers had
ook dit soort speelgoed bewaard.
Iemand zei een keer tegen dochter Loes dat zij als kind wel over heel
veel speelgoed had kunnen beschikken. Maar nee, dat was niet zo. Er
mocht niet met de kostbare collectie gespeeld worden! Gelukkig hadden
de kinderen wel ander speelgoed.
De vraag deed zich in 2001 voor of deze collectie zou kunnen blijven
voortbestaan. Mevrouw Ruyssenaers was al op leeftijd. Zij had als wens
om de verzameling in Haarlem in een (speelgoed)museum onder te bren
gen. De kinderen waren het daarmee eens en waren bereid af te zien van
de (toekomstige) erfenis van de collectie. Een heel mooi gebaar.
Mevrouw Ruyssenaers schonk de collectie aan de gemeente die deze
onderbracht in de stichting 'Ruyssenaers-Schenk'. De burgemeester van
Haarlem werd voorzitter en dochter Loes trad ook toe in het bestuur,
evenals een vertegenwoordiger van de stichting Coelombie. Deze stich
ting was bereid de kosten voor de collectie zoals inventarisatie, opslag en
verzekering voor haar rekening te nemen.
Het vinden van een vaste expositieplaats was echter geen eenvoudige
opgave. Een deel van de verzameling is een aantal jaren tentoongesteld
geweest op de tweede verdieping van het Theo Swagemakersmuseum in
de Stoofsteeg. Maar na de sluiting van dit museum in 2012 is daar een ein
de aan gekomen. Regelmatig wordt een deel van het speelgoed tentoon
gesteld in tijdelijke exposities, zoals in de Refter van het Stadhuis en in
het Historisch Museum Haarlem.
Mevrouw Ruyssenaers kreeg in 2002 de Penning van Verdienste van de
stad Haarlem. In dat jaar werd zij ook Koninklijk onderscheiden en be
noemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Dit werd wel een heel bij
zonder onderdeel van de Oranjecollectie, die zij ook bezat.
Tot aan haar overlijden in 2013 bleef zij, wel enigszins beperkt door
haar leeftijd, de activiteiten van de stichting Ruyssenaers-Schenk volgen.
Zij is honderd jaar geworden.
JAAP POP
NECROLOGIËN
