Restauratie Kathedrale complex
van Sint Bavo halverwege
Inleiding
In de periode 1895-1930 verrees aan de Leidsevaart de Rooms-Katholieke
kathedraal van Sint Bavo, ook wel de Nieuwe Bavo genoemd. Architect
was Jos of Joseph Cuypers, zoon van Pierre Cuypers, de ontwerper van
vele neogotische kerken. Maar ook andere neostijlen schuwde Pierre niet.
Zo verrezen in neorenaissancestijl het Rijksmuseum en het Centraal Sta
tion in Amsterdam en bouwde hij naar het voorbeeld van de Sint Pieter in
Rome de kerk in Oudenbosch.
Jos ging werken bij het architectenbureau van zijn vader en wist zich
vanuit die neostijlen te ontwikkelen naar de nieuwe architectuurvormen
als de jugendstil en de Amsterdamse school. Maar Jos wist tevens letter
lijk en figuurlijk hoogtepunten in die nieuwe architectuurstromingen te
realiseren. Dat is bij de Haarlemse kathedraal prachtig tot uiting geko
men.
Dit eclectisch gebouw kwam in drie fasen tot stand:
1895-1898: plebanie, hoogkoor, sacristieën en doopkapel: voornamelijk
nog neogotisch
1902-1906: koepel, transepten en middenschip: sterke jugendstil-invloe-
den
1927-1930: westfront met de twee torens: Amsterdamse School
Ondanks deze verschillende architectuurstromingen, waarbij hij ook
oosterse en byzantijnse invloeden verwerkte, wist hij, zeker in het interi
eur, de eenheid in de architectuur te behouden, vooral door in de hoofd
structuur de spitsboog te blijven hanteren. Pas bij de opbouw van de to
rens paste hij niet langer de spitsboog toe.
Ook typologisch is de Haarlemse kathedraal een bijzonder gebouw. In
Nederland zijn maar twee kerken als kathedraal ontworpen: de Dom in
Utrecht en de Nieuwe Bavo in Haarlem.
Na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853 ontstond in
133
WIM EGGENKAMP