Intensieve pogingen om tot restauratie te komen
Vervolgens begon de zoektocht naar geld, veel geld. Rijkssubsidie was
daarbij onmisbaar, ook omdat vele fondsen pas geld beschikbaar stellen,
als het rijk dat heeft gedaan. Nu duidelijk geworden was, dat een totale
restauratie van het complex onvermijdelijk was en het er niet naar uitzag,
dat op korte termijn rijksgelden ter beschikking zouden komen, werd
aan het rijk gevraagd de subsidie, die voor de glas-in-loodramen ter be
schikking was gesteld, om te zetten naar subsidie voor de restauratie van
de plebanie, dat dan als eerste onderdeel van het totale complex integraal
zou kunnen worden aangepakt. Ook dit gebouw, destijds als eerste ge
bouwd, bleek hoog nodig onder handen genomen te moeten worden.
De plebanie en twee straalkapellen
Omdat de Rijksdienst zich akkoord verklaarde met het omzetten van de
subsidiebeschikking voor de glas-in-loodramen naar de restauratie van
de plebanie, kon in november 2004 de toenmalige wethouder Jur Visser
het officiële startsein voor de restauratie van dit gebouw geven. De aan
besteding was gewonnen door het bedrijf Abma Ursem bv uit Exmorra.
De bedoeling was om in de kelder, en met name onder de zaalruimten,
nieuwe ruimten te creëren voor opslag, de drukkerij e.d. Maar tijdens de
bouw bleek dat op die plek een wel aanwezig was. Die kon alleen bedwon
gen worden als er een betonnen bak zou worden aangebracht en daarvoor
was geen geld. De situatie is toen gelaten zoals die was. Nadere bestude
ring van de oorspronkelijke bouwtekeningen leerde, dat ook Jos Cuypers
op die plek ruimten had ontworpen, die later niet gerealiseerd zijn. Blijk
baar was hij een eeuw geleden pas bij de bouw op dezelfde wel gestoten!
Aan de buitenzijde van de kathedraal kon met moeite een steiger wor
den geplaatst tussen de plebanie en de twee daaraan grenzende straalka
pellen. Het lag daarom voor de hand om vanaf die steiger tegelijkertijd
het casco van die twee straalkapellen aan te pakken. Kosten: 175.000 euro
bovenop de 2 miljoen euro, die voor de restauratie van de plebanie nodig
waren. Daarmee kon de Rijksdienst zich verenigen en aldus geschiedde.
Het meest opmerkelijke van deze restauratie was het terugbrengen
van de oorspronkelijke kleuren. In de jaren zeventig was de hele plebanie
van binnen wit geverfd. In het collectieve geheugen waren de oorspron
kelijke kleuren geheel verdwenen. Niemand wist het meer en bovendien
lukte het in die periode ook niet om oude foto's van het interieur te pak-
WIM EGGENKAMP
