de glamour, spanning, sensatie, dramatische en dodelijke dieptepunten
van de autoracesport zien. Met name de foto's uit de hoogtijdagen, mid
denjaren zeventig, met flamboyante en spraakmakende iconen als James
Hunt, Nikki Lauda, zijn kenmerkend.
De Boer, in het bijzonder Poppe, had niet alleen een goed oog voor de
wedstrijd zelf, maar zeker ook voor het publiek dat in grote getale op de
races afkwamen. Er zijn niet alleen foto's van de duizenden toeschouwers
die aanwezig waren op het circuit, maar ook van de duizenden liefheb
bers die gratis een blik wilden vangen van de wedstrijden vanaf de buiten
het circuit gelegen duintoppen.
Het tweede grote sportevenement is de Haarlemse Honkbalweek, die
vanaf 1961 bijna om het jaar, in de zomermaanden wordt gehouden. Dit
evenement heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een manifestatie
van enorme omvang en belang voor de sport in Nederland en Haarlem en
omgeving. In de beginjaren bestonden de deelnemers voornamelijk uit
teams uit naburige landen en legerteams van Amerikaanse soldaten die
in Nederland, Duitsland en Engeland waren gelegerd.
In latere jaren werden er ook andere nationale teams uitgenodigd als
mede Amerikaanse collegeteams. Sinds 1998 is het toernooi enkel op in
vitatie bestemd voor landenteams.
De eerste wedstrijd vond plaats in 1961 aan het Badmintonpad en werd
gewonnen door een Engels team, de Alconbury Spartans. De volgende
Honkbalweek was in 1963. Het toernooi had zich toen verplaatst naar het
huidige Pim Mulierstadion, dat toen nét gereed was gekomen. De bouw
van dit stadion gebeurde midden in de barre winter van 1963, er werd
gestart op 25 februari. Met het gereedkomen van het stadion had de op
drachtgever, de gemeente Haarlem, zich een unieke plaats verworven in
de internationale sportgeschiedenis; het was niet alleen in Nederland,
maar ook voor Europa het eerste, vaste, officiële honkbalstadion. Het
bood plaats aan 2500 toeschouwers. Het had acht lichtmasten, waarvan
twee lichtmasten van vijfendertig meter en zes lichtmasten van twintig
meter, zodat het mogelijk was om avondwedstrijden te organiseren.
De foto's die De Boer van de wedstrijden heeft gemaakt getuigen ook
weer van een scherp oog zowel voor de spelmomenten - het snel doorspe
len van de bal, pogingen honken te stelen waarbij de pitcher vanuit zijn
ooghoeken de tegenpartij in de gaten houdt - als voor het aanwezige bon
te publiek, met name die van 'Het derde honk'.
HAERLEM JAARBOEK 2014