Zijlpoort De belangrijkste westelijke toegang tot de stad was eeuwenlang de Zijl poort; een imposant poortgebouw met toren, als onderdeel van de stads muren op de kop van de Zijlweg komende vanuit Overveen. Met de sloop van de Zijlpoort (1825), de stadsmuren ter plaatse (1857) en veel later, met het verleggen van de ontsluitingsbrug over de Leidse Trekvaart/ Zijlsin gel van de Zijlweg naar de Raaks ontstond hier - feitelijk vrij recent - een geforceerde nieuwe entree tot de stad voor zwaar verkeer. De rode draad van dorp: Overveen, naar stad: Grote Markt Haarlem, bestaande uit Zijl weg en Zijlstraat, werd zijn continuïteit ontnomen en binnen de histo rische stad gereduceerd tot fiets-, voetgangersroute. In ruimtelijke zin voelt de verdwenen Zijlpoort nog steeds als een gemis: maat, schaal en rooilijnen verraden een ogenschijnlijk verdwenen litteken. Op de hoek van de gedempte Raaks, de Gedempte Oude Gracht en de Zijlstraat stond het in 1408 gestichte Zijlklooster met een behoorlijke to ren. Het was na de hervorming het Hof voor de Paltsgravin van Beieren, maar werd in 1817 gesloopt. Eind negentiende eeuw stonden er 'burger woningen' met aan de achterzijden nog restanten van het voormalige Zijlklooster. Het was begin vorige eeuw aanvankelijk het plan om het postkantoor (1894) van rijksbouwmeester Peters aan de Zijlstraat uit te breiden, maar uiteindelijk besloot men een nieuw gebouw neer te zetten op de loca tie van het voormalige Zijlklooster op de hoek van Zijlstraat, Gedempte Oude Gracht en Raaks. De Zijlpoort. Tekening door H.P. Schouten, 1780. (Noord-Hollands Archief, collectie Ken- nemerland) 220 HAERLEM JAARBOEK 2014

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 2014 | | pagina 222