resten in de Zuiderpolder en het middeleeuwse huis in de Veerpolder al
aantoonden, een grote kenniswinst te behalen met onderzoek naar het
gebruik van dit landschap in de late prehistorie en de periode daarna.
Omdat op de strandwal en de veengebieden rondom het Liewegje op
de lagere delen nog intacte resten te verwachten zijn uit de Late Steentijd
en op de hogere delen uit de Bronstijd en de Ijzertijd heeft de Rijksdienst
voor het Cultureel Erfgoed enkele percelen aangewezen tot archeologisch
Rijksmonument. Het is het eerste terrein in Haarlem dat de status van na
tionaal archeologisch belang heeft gekregen.
IJzertijdputten aan de Dreef
In 2012 is rondom het Provinciehuis aan de Dreef een bijzondere vondst
gedaan. Bij archeologisch onderzoek, voorafgaand aan de bouwplannen
voor een parkeergarage, zijn twee plaggenwaterputten aangetroffen. De
vondst is bijzonder omdat het de eerste aanwijzing in Haarlem is voor
een prehistorisch erf. Een dergelijk aanwijzing is nog niet eerder gevon
den. Naast de waterputten was er een vegetatiehorizont in het duinzand
aanwezig met sporen daaronder van ploegsporen van een eergetouw
(prehistorische ploeg), enkele smalle greppels en paalkuilen. Op basis
van handgevormd aardewerk uit de vegetatiehorizont worden de sporen
voorlopig gedateerd in de Ijzertijd of de inheems-Romeinse tijd, maar het
valt niet uit te sluiten dat zij ouder zijn.
In een kuil aan de voorzijde (nabij de dokterswoning) is een bewerkt
houten voorwerp gevonden dat vooralsnog wordt beschouwd als een
hak (voor grondbewerking) of een bijlschacht. Het vermoeden bestond
dat deze uit de Ijzertijd dateert (rond de jaartelling.) Koolstofdatering
heeft aangetoond dat de hak stamt uit 1685 jaar voor Christus, de brons
tijd. Deze vondst is het eerste en oudste houten voorwerp dat tot nu toe in
Haarlem is gevonden.
Oudst bekende stenen huis van Haarlem
Aan de Lange en Korte Begijnenstraat, op de plaats waar zich nu de To
neelschuur bevindt, zijn in 1995-1996 vondsten en sporen aangetroffen
uit de Midden Ijzertijd. Bijna twintig jaar na de opgraving is het materi
aal uiteindelijk bekeken en uitgewerkt, iets wat men 'nieuw' onderzoek
naar een 'oude' opgraving zou kunnen noemen.14'
HAERLEM JAARBOEK 2014
