ontbreekt ook de scheepshelling. Vooralsnog wordt aangenomen, dat de
helling in de loop van de achttiende eeuw, of aan het begin van de negen
tiende eeuw in onbruik is geraakt.
Een dergelijke vondst is niet uniek, maar het is wel bijzonder dat de
helling vrijwel volledig intact is en bovendien geheel is vrij gelegd, inclu
sief insteekhaventje. Het is in Haarlem tot nu toe het enige tastbare, over
blijfsel van de rijke scheepsbouwindustrie die Haarlem ooit gekend heeft.
Toekomst voor het verleden
Archeologisch erfgoed en archeologisch onderzoek staan tegenwoordig
volop in de belangstelling; de vondsten blijken niet zelden enorm tot de
verbeelding te spreken, zoals de vijftiende-eeuwse skeletten en de muur
werken onder de zerken in de Grote of St. Bavokerk, die op een grote toe
loop van nieuwsgierigen konden rekenen. Mensen lijken zich verbonden
te voelen met de plek en de, soms persoonlijk gekleurde, verhalen van die
plek.
Door de integratie van de archeologische monumentenzorg in het
ruimtelijke ordeningsproces wordt er zorgvuldiger met archeologisch
resten omgegaan en gebruikt men het in toenemende mate als inspiratie
en/of onderlegger voor ruimtelijke initiatieven. Het archeologisch onder
zoek zelf is in de loop der jaren door technische ontwikkelingen steeds ef
fectiever geworden en heeft zich ontwikkeld van een wetenschap die vaak
gezien werd als aanvulling op de geschiedbeoefening, naar een weten
schap die het verleden reconstrueert en duidt.
De archeologie schrijft volop mee aan het verhaal van Haarlem. Daar
om is het belangrijk om te blijven putten uit de Haarlemse bodem en de
groeiende archeologische data te verwerken en synthetiseren. Daarbij is
de verbinding met (bouw)historisch onderzoek en de samenwerking met
vrijwilligers, amateurarcheologen, historici en wetenschappelijke instel
lingen van groot belang. Dat zal, zeker in het huidige klimaat, iets van
lange(re) adem zijn. Maar de eerste stappen zijn gezet. Zo maken we het
verhaal uit de Haarlemse beerput compleet!
Noten
Het Verdrag van Malta werd in 1992 ondertekend door de lidstaten van de Raad
van Europa. Het verdrag, ook wel de Conventie van Malta of het Verdrag van
Valletta genoemd, beoogt het cultureel erfgoed dat zich in de bodem bevindt
ANJA VAN ZALINGE 31
