N I E U W E No. 89. Zondag 25 December 1877, De Kiestabel. 2è 'Jdorgaii". ?mn abonnementsprijs BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. Uithoofden van het invallen van den 2de Kerstdag op "Woensdag a. s. zal dit blad Donderdag verschijnen. Het waren zeer gewichtige beraadslagin gen welke jl. Woensdag en Donderdag in de Tweede Kamer der Staten-Generaal werden gevoerd. De herziening der Kiestabel was aan de orde, en bij de behandeling van het daar toe betrekkelijk wetsontwerp kwam de juist heid aan het licht van het oordeelhetwelk wij bij het optreden van dit Kabinet er over hadden geveld. Yan mannen als Kappeyne en Smidt van Tak en van Bosseom van de andere Ministers maar te zwijgen kon niet anders worden verwachtdan dat zijook in de Regeering, die politiek zouden vertegen woordigen welke er niet voor terugdeinst, om, als het belang der liberale heeren dit vordert, allen, die nog „bekrompen" genoeg zijn niet-liboraai te denken, tot machte loosheid bij de stembus te veroordeelen. Vóór eenigen tijd waarschuwden wij naar aanleiding van de algemeene beraad slagingen over de Begrootingswettentegen al te groote zoetsappigheid tegenover het tegenwoordig Bewind. 't Kwam ons voor, dat men wat al te lief van anti-liberalen kant het had be jegend. Wij brachten daarbij in herinnering, het beruchte programma van een toekomstig liberaal Ministerie, dat de heer Kappeyne in November 1874 in de Tweede Kamer ontwikkeld had. In die rede had hij zich alles behalve malsch uitgelaten over de verhouding van de liberale partij tegenover de minderheden in het land. Getrouw aan de revolutionaire traditie, welke r te beginnen met 1789, steeds had doen zien, hoe zij, die altijd den mond vol hebben met de woordenvrijheid en liberaliteitals het op daden aankomt precies anders handelen dan zij spreken. De liberale heeren zijn van ouds de grootste verdrukkers geweest. Zóó gedroegen zij zich in Frankrijk (in de laatste dagen leverden zij op nieuw het bewijs daarvan door nog meerdere prefec ten te ontslaan dan hun voorgangers, in wie zij dat feit als een gruwel afkeurden) zóó overal, met name inzonderheid in Duitsch- land. De liberalen gunnen u geen andere vrij heid dan om liberaal te zijnen als men hun vrijheidsbrood niet smakelijk vindt, dan moet men daarvoor gestraft worden door vrijheidsgebrek. Zijt ge daarenboven „brutaal" genoeg, van zulk een vrijzinnigheid onvrijzinnig te heeten, zoo ontgaat ge daarvoor de kastij ding met de liberale tuchtroede niet. Ge wordt dood eenvoudig een man van de reactie genoemd, of nog erger: een ker kelijk dweeperdie van Rome of Dordt uw bevelen ontvangt. Onbegrijpelijk mag het wel heeten, dat zulk een richting een meerderheid in 's lands ■vergaderzaal kan meester worden. Uitgever W. KUPPERS. Tot verschooning van het goede Hol- landsche Volk moet er echter op worden gewezen, hoe dat ook niet mogelijk was, dan door de toepassing van allerlei afschu welijke middelen van misleiding en vorval- sching der openbare meening. Kan er alzoo wel iets worden bijgebracht, dat de kiezers eenigermate verontschuldigt, het feit-zelf, dat het liberalisme over de meerderheid der stemmen in de Kamer be schikt, moet diep worden betreurd. Daardoor alleen kan het immers gebeu ren, dat een nieuwe poging, door een li beraal gouvernement beproefdom door middel van de electorale indeeling des Rijks, de wezenlijke volksstem te smoren en een kunstmatige liberale meerderheid in de Ka mer bijeen te brengen, ten slotte met 45 tegen 31 stemmen kan slagen, en daarin aan de parlementaire geschiedenis van ons Vaderland een bladzijde toe te voegen waarop de onpartijdige tijdgenoot en nazaat de woorden zullen ter neder schrijven: „In December van het jaar 1877 gelukte het aan de radicale partijschaphet werk voort zettende door vroegere liberale Regeeringen aangevangenom op Nederlandschen bodem het zich uiten der ware volksovertuiging bij de stembus te beletten en een Schrik bewind te vestigen, dat, in naam der vrij heid aan de vrijheid-zelve doodelijke won den toebracht." Mocht men soms meenen, dat wij te scherp ons uitlieten, dan leze men slechts wat over de kiestabel van den heer Kap peyne, door de heeren Heydenrijck, van der Hoeven, Bichon van IJsselmonde, Wint- gensvan BaarMackayvan der Schrieck, van Asch van Wijck, Saaymans Vader, van Nispen, Lambrechts, de CasembrootHuff man s en Corver Hooft is gezegd. In onomwonden, duidelijke, echt llol- landsche taal, verweten zij het Ministerie, dat het de kiestabel ontworpen had, in de allereerste plaats, met afkeurenswaar dige partij bedoelingen en dat het 't stem bevoegd Nederland geweld had aangedaan door zulk een verschikking in de distric ten, dat als bijkans zekere uitkomst de versterking van het liberaal element in de Kamer kon worden verwacht. Reeds jl. Maandagbij de discussie over het aan de orde stellen der kiestabelhad de heer van der Hoevenmet die kracht van taal, waardoor hij zich zoo bijzonder onderscheidt, in het licht gesteld, hoe de volksstem over dit Regeeringsvoorstel niet werd gehoordmaar gesmoord. Die uitspraak is het kort begrip der ge schiedenis van deze geheele zaak. Met groote overhaasting, zonder de ver schillende localiteitenbij de herziening van de kiestabel betrokken, gelegenheid te ge ven voor haar rechten op te komenwordt de aanneming van het wetsontwerp door gedreven. Comedie is er gespeeld, anders niet. Met het onnoozelste gezicht van de wereld, kwam de Minister Kappeyne in de Kamer vei klaren, dat hij volstrekt geen partijzuch- tige inzichten met het ontwerpen dezer wij ziging van de kiestabel had gehad, en dat hij in hoofdzaak het ontwerp van zijn voor ganger had overgenomen. Ook dit laatste is niet waarwant de Minister Heemskerk had het zuiden des lands volstrekt niet zoo benadeeld als de heer Kappeyne bij zijn wijziging der districten heeft gedaan. Op ieder onbevangene moet de lezing van de verdediging door den Minister van Binnen- landsche Zaken van het wetsvoorstel den indruk maken, dat hij op de lachspieren der vergadering wilde werken en vooral aan de kerkelijke partijen eenige hatelijk heden toevoegen. Tot dit laatste doel diende het argument, dat het nieuwe dis trict Zevenbergen alleen door de Katholie ken werd bestreden, omdat zij vreesden, dat een protestant daarin de meerderheid zou kunnen verwerven. Zulke motieven, waartegen verschillende sprekers met kracht opkwamennoemen wij dooddoendersenkel geschikt om op de kerkelijke hartstochten te werken. Bewezen wordt door zulke rede neeringen hoegenaamd niets. Trouwens geheel het debat over de kies tabel tusschen de Kamer en de Regeering gevoerdzal een gedenkteeken blijven van de dieptewaartoe de partijschap vervallen kanals zij zich van eiken teugel en eiken band heeft geëmancipeerd. De geschied-' schrijver, die eenmaal deze treurige wets herziening zal boekstavenzal ook nog het merkwaardige feit te vermelden hebben, dat de vrienden der liberale Regeering den moed niet hadden haar partij op te nemen. Onze vroegere waarschuwingtot de anti-liberalen in de Kamer gerichtweest niet al te lief voor het Kabinetzullen wij wel niet behoeven te herhalen. De liberale richting, aan het Bewind gekomen, heeft de anti-liberale partij zóó mishandelddat deze zich wel van verdere lieftalligheden tegenover het Bewind zal onthouden. D. M. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Uit Berlijn wordt gemeld dat prins von Bismarck daar zal terugkeeren, nu de mi nister Eulenburgde geheele omgeving der Keizerin, de minister van het huis des Konings, benevens graafNesselrode, groot meester van het huis der Keizerin ontslag gekregen hebben. Bismarck heeft dus op nieuw over den Keizer gezegevierd. In het Huis van Afgevaardigden werd de derde lezing van de Staatsbegrooting voor 1878/79 voortgezet. Daar het hoofdstuk van den Eeredienst aan de orde waskwam de afgevaardigde van Schorlemer-Alst weder terug op de vervolging der Katholieken. Spreker hield voldat de staatsambtenaren een geregelden krijg tegen de katholieke Kerk en geestelijkheid voeren. Hij besloot met deze woorden: Eenmaal riep eenFransch- man, gereed onder de bijl der guillotine te vallen ik sterf op den dagwaarop het volk zijn verstand verloor ik wilin aan sluiting van die woorden, eindigen met deze stelling: „Men zal ons vervolgen; doch men zal de vervolging staken op den dag, waarop het verstand zijn rechten we der hernemen zal." Tegen den kardinaal-aartsbisschop Ledo- chouwski van Gnesen en Posen zijn tegen woordig weer vijf nieuwe processen aan hangig, wegens het excommuniceeren van even zooveel afgevallen priesters. De verantwoordelijke redacteur van de Kuryer Poznanski is tot 100 mark boete veroordeeld, wegens beleediging van den Reichs-Anzeiger. In Engeland schijnt men de zaken om trent het Oosten een weinig van nabij te gaan beschouwen. Het Ministerie heeft be sloten het Parlement drie weken vóór het gewone tijdstip bijeen te roepen, om het de maatregelen te kunnen voorstellendie door den veranderden stand van het Oos- tersch vraagstuk gebiedend geëischt wer den. Aan het Parlement zal verzocht wor den, de noodige gelden toe te staan ter bestrijding eener krijgsmacht, als door'den tegenwoordigen staat van zaken in Europa gevorderd wordt. Ingewikkeld wordt de quaestie nu Rus land, zijn beloften vergetende, zijn ver bintenissen verbreekt en naar het bezit van Armenië en Consfantinopel streeft. Het is dan ook niet de zegepraal van de Russen, maar de vrijheiddie aan Rusland door de verbonden Keizerlijke Mogendheden ge laten wordt, om van die zegepraal naar welgevallen gebruik te maken, waardoor het gevaar voor de Britsche belangen ge boren worde. De Porte heeft geklaagd over den toe vloed van Italiaansche vrijwilligers, die het leger van Montenegro komen versterken. Prof. Esmarck, die zich belast had met het aanwerven van geneesheeren voor het Turksche Roode Kruismaakt openlijk bekenddat hij reeds van het voldoende cijfer voorzien is. Er kwamen een stroom van artsen voor het aangegeven doel be schikbaar. Over de jongste houding van Oostenrijk in de Oostersche crisis heft The Morning Post een klaagtoon aan. Het is ongelukkig genoeg een feitdat de Oostenrijksch-Hon- gaarsche Regeering zich bij het complot tot verbrokkeling van het Turksche Rijk heeft aangesloten. „Welke de voorwaarden zijn, kunnen wij moeilijk gissen, want niets in den vorm van tijdelijke voordeelen, die door Rusland kunnen worden aangeboden, zou voldoende schadeloosstelling kunnen zijn voor de duur zame gevaren, die door zulk een heilloos verbond over de dualistische Monarchie gebracht zullen worden. Wanneer Turkije heden zulk een treurig schouwspel aanbiedt van zegevierend verraad en van het slagen van lang beraamde plannen van revolutie en samenzweringdan hebben Hongaarsch- Oostenrijksche staatslieden zich de vraag te stellen, hoe het met hun eigen Staat na verloop van een reeks van jaren ge schapen zal zijnals ook op Oostenrijk- Hongarije dezelfde revolutie-middelen zullen worden toegepast. „Wanneer graaf Andrassy het oog richt op den innerlijken toestand van de aan de Habsburgsche dynastie onderworpen slavische nationaliteiten, zal hij verschijn selen zien van rusteloosheid, sporen van Panslavische werkzaamheid en agitatiedie reeds in hooge mate dreigend beginnen te worden. Wat uit deze onrust, gevoed 75 Cents 90 s Per 3 maanden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post Afzonderlijke Nummers Dit blad verschijnt twee maal per weolc. In Kalf formaat 'S WOENSDAGS AVONDS. In geheel ZATERDAGS AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN Tan 1—6 regels80 Cent*. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cents por advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Zaterdags en Woensdag» vóór 12 uur 's middags ingewacht.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1877 | | pagina 1