JNo. 159. De Heeren van de Meerderheid. Uitgever W. KUPPERS. Dezer dagen werd in een der dagbladen bericht, dat het comité van Yijven, 'twelk moet toezien, als een soort van vertegen woordiging der geheele liberale partijop de daden van het tegenwoordig liberaal Bewind, door de benoeming van twee le den weder was aangevuld en voltallig ge maakt. Een van die twee leden was mr. van Hou ten, de bekende schrijver over de sexueele moraal en het Koningschapwaarbij de Koning feitelijk niets te zeggen heeft. Door het in zich opnemen van ook dat uiterste element in het hoogst toeziend Gezag over het Uitvoerend Gezag van het liberaal meerderheids-Gezag, werd be wezen, dat de heeren, die thans in wer kelijkheid het Gezag in handen hebben, zich ook hebben verbonden met de aller nieuwste, allermodernste radicalen. Welke moeite de organen der tijdelijk bovendrijvende richting zich ook zouden kunnen geven, om aan te toonen, dat de liberale partij niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor de republikeinsche theoriën van den heer van Houten en diens aanhangers: geen ellenlange betoogen en redeneeringen zouden het feit ongedaan kunnen maken, dat de liberale partij aan de beslist en consequente republikeinsche broeders onder haar zooveel sympathie toe droeg en zooveel achting voor hen koes terde dat zij een representant van hen de eer waardig keurdeeen der curators over het MinisterieKappeyne te zijn. De bedoelde mededeeling in de liberale dagbladen vestigde bij vernieuwing onze aandacht op het verschijnsel zelf, dat de gereorganiseerde liberale partij zich op zulk een voet heeft ingericht, dat zij de wet kan voorschrijven aan de Regeering en dat zij de minderheid in de Tweede Kamer tot onmacht doemt. Of gaan wij soms bij de laatste voor stelling te ver Met een eerlijk gemoed durven wij die vraag ontkennend beantwoorden. Uit in lichtingen, van liberale zijde openbaar ge maakt, is toch gebleken, dat de liberale heeren geregeld vergadering houdendaarin bepaalde besluiten nemen en alzoo een Yóór-Parlement vormen, waarin het land feitelijk wordt bestuurd. De heer Kappeyne en zijn zes collega's hebben zitting in dat radicaal schrikbewind. Het zal moeten worden toegegevendat om een populaire uitdrukking te bezigen, de minderheden in Nederland thans in den aap logeeren. Voor den vorm moeten natuurlijk de wetsvoorstellen bij de Staten-Generaal wor den ingediend en in behandeling gebracht doch in het wezen der zaak is alles reeds bekokstoofd vóór die formaliteit wordt ver vuld de Regeering en de meerderheid in de Kamer, of liever de meerderheid in de Kamer en de Regeeriug, want de hoogste macht moet het eerst worden genoemd, zijn het allen reeds eens over hetgeen ge schieden moet vóórdat de parlementaire overweging een aanvang neemt. Wij gaan dus op dit oogenblik gebukt onder een meerderheids-tirannie, welke te ondragelijker isnaai mate zij met te grooter vrijheidsophef wordt uitgeoefend. De liberale heeren hebben immers (de hemel betere hetde pretentie van te durven beweren dat zjj nu eigenlijk de ware apostelen en profeten van de vrijzinnigheid zijn. Trouwens hetgeen bij ons te lande ge beurt, zien wij ook elders plaats grijpen. In Duitschland kunnen de minderheden evenmin tot haar recht komen. Prins von Bismarck en de nationaal-libe- rale partijdoorgaans geholpen door dat ras van ministerieëlen, dat nergens ontbreekt en dat met de aanduiding van vlottende leden wordt gequalificeerdgebieden opper machtig. Er is in het land der intelligentie op regeer-gebied geen plaats voor een andere mëening of overtuiging dan die van den Mars van Yarzindie voor zijn wil niet buigt, moet met geweld worden onderge houden. Inzonderheid tegen de protestant- sche en katholieke reehtzinnigen is de toorn van den Rijkskanselier en van zijn aan bidders en volgelingen gericht. En welk is het misdrijf, dat deze orthodoxe lieden hebben begaan Zjj plegen de groote mis daad van in de Mei-wetten een aanslag te zien op de vrijheid der kerkgenootschappen. Die vermetelenTe durven afkeuren, wat von Bismarck en de zijnen als de al lerhoogste en allerbeste vrijheid decre teerden. Geen wonder inderdaad, dat zulke on vrijzinnige menschendie onnoozel genoeg konden zijn van te meenen, dat het libe ralisme aan de kerk wezenlijke vrijheid zou willen schenken, in den grooten politieken ban werden gedaan en dat uit Varzin tel kens nieuwe dwangmaatregelen tegen hen werden uitgeslingerd. Het voorbeeld der Nederlandsche gere organiseerde liberale partij schijnt boven dien te Berlijn navolging te zullen vinden. In de laatste tijden wisten de* Pruisische bladen toch veel te verhalen van plannen, om een nog docieler meerderheid in het Huis der Afgevaardigden te vormen dan thans reeds bestaat. Prins v. Bismarck confereerde met den voorzitter van het genoemde Staatslichaam, ten einde middelen te beramen om het eens te worden over een programma, op grond waarvan een nog sterker aaneengesloten meerderheid in het Parlement zou in het leven treden, waarop de Rijkskanselier als op een parlementaire rots zou kunnen bou wen. 't Spreekt van zelf, dat de nationaal- liberale heeren voor dat dienstbetoon een ordentelijk en niet onaardig „kluifje" zou den ontvangen. Op voorspraak van prins v. Bismarck zouden een paar hunner adepten in het Bewind worden opgenomen en daardoor der geheele partij een nieuwe plaats worden ingeruimd aan de ruif van den Staat. Als dat „ideaal" werkelijkheid wordt, dan zal het er voor de minderheden in Pruisen nog prettiger gaan uitzien, en dan zullen zij de gelukzaligheden van het libe ralisme in nog verkwikkelijker mate dan thans in het vervolg genieten. Geschiedt dit alles in Pruisenin Frank rijk ziet het er niet beter uit. De liberale meerderheid in de Kamer van Afgevaardigden houdt er toch op er barmelijke manier te huis. Een reeks van verkiezingen, welke ter gunste der rechterzijde waren uitgevallen, worden op allerlei jammerlijke voorgevens vernietigd. Yolkomen naar waarheid mocht dan ook een der leden, wiens benoeming door de Kamer was geannulleerd bij het heengaan haar toeroepenhet is mij een eer uit uw midden te scheiden en door uw meer derheid te worden uitgeworpen. De redenwelke tot voorgeven der vernietiging van zoo vele volkskeuzen strekt is geen andere dan dezedat de verkiezing niet vrij zou hebben plaats gehad. Do Re geering zou invloed op de volksstemmen hebben gebezigd. Was de zaak niet zoo ernstig en droevig men zou het schier uitproesten van het lachen. De republikeinen durven nog spre ken van vrije verkiezingenzijdie na de groote revolutie, om het terrein vrij te krijgen, allen op de guillotine brachten die nog aan de orde van zaken, het Koning schap en Godsdienst, gehecht waren. Het terrorisme, door de republikeinen bij de stembus gebezigd, desnoods door stoksla gen, als opwindende dagblad-artikelen en speeches niet hielpenis te bekenddan dat wij daaromtrent nog in bijzonderheden heb ben te treden. Voorloopig vernietigen de heeren der re publikeinsche meerderheid nog maar ver kiezingen; een weinig geduld slechts, en zij zullen met de vrijheden des volks doen wat zij met de stembus-resultaten deden. Gelijk wij zagen, handelen de liberalen, het zij ze leven in een Monarchie of in een Republiek, altijd in denzelfden geest van verdrukking. De grootste vrijheidskraaiers en vrijheids- schreeuwers gunnen aan niemand de vrij heid dan aan hun partij alleen. Aan ons dierbaar vaderland is in het 78ste jaar van deze eeuw het rampzalig voorrecht beschoren van onder de macht dier avontuurlijke vrijheidshelden te zijn geraakt. Wij worden geregeerd quasi door acht ministers, feitelijk door vijf radicalen als gemachtigden van al de radicale broeders. De minderheden zijn tijdelijk dood, al thans onmachtig. Zal dat zoo blijven Dat zal afhangen van de kracht of van de zwak heid van ons volkbij de stembus te open baren. D. M. BUITEN LANDSCH OVERZICHT. Prins von Bismarck en Gambetta zijn tegenwoordig beste maatjes. Sedert maar schalk Mac-Mahon een republikeinsch Mi nisterie heeft aangenomenis 't gevaar voor Pruisen van revanche geweken. Immers de republikeinen doen hun best om goede be trekkingen met die Mogendheid te onder houden en Gambetta komt bij herhaling in aanraking met prins von Bismarck om zijn instructies te ontvangen. Yolgens de laatste berichten zou de jong ste reis van Gambetta naar Italië in ver band staan met het volgende: Gambetta zou aan de Italiaansche regeering hebben moeten voorstellen, een plan voor een co alitie tusschen DuitschlandItalië en Frank rijk. „Volgens dit plan zou Frankrijk met zijn verliezen in den oorlog van 1870 ver zoend worden doordien het Lotharingen zou terug ontvangen en vergunning zou erlan gen zich van België meester te maken. De Elzaszou door Frankrijk als een deel van het Duitsche Rijk erkend worden. Duitsch land zou zichals vergoeding voor het ver lies van Lotharingenmet de inpalming van Holland schadeloos stellenterwijl Italië wegens zijn deelneming aan dezen roof, Savoye zou terug krijgen. Frankrijk zou deze schikking van den kluizenaar van Yar zin goedkeuren omdat de republikeinen zoo als Gambetta en Consorten hunne oogen gevestigd hebben op de vruchtbare vlakte en de rijke kolenmijnen van België, 't Schijnt, dat de Italiaansche regeering nog niet de finitief haar meening over dat plan gezegd heeft. Hoewel wij niet voor goede munt aannemen wat alzoo geschreven wordt, zal toch niemand durven ontkennen in onze dagen alles mogelijk is. Inmiddels gaat Rusland zijn plan voor een Zwarte Zee-vloot opmakenen Europa laat Turkije in den steek. De Engelschen hebben geen haast en men lette op den Berlijnschen correspondent van the Times: Rusland verlangt alles of niets van de Turksche onderhandelaren; bjj weigering rukt het zegevierende Russische leger naar Konstantinupel en dat een „tijdelijke" be zetting van de Turksche hoofdstad wat lang zal duren lijdt geen twijfel. De Sultan kan alsdan niet in zijn hoofd stad blijven om daar gevangen te worden genomen en de bevolking van Konstanti- nopel zal zich niet gedwee onderwerpen, maar weerstand bieden, moorden en bran den, en de gevolgen van al de gruwelen, die deze „heilige" oorlog reeds te aan schouwen heeft gegeven, zullen nog verre overtroffen worden. Yan Fransche zijde hoort men mom pelen over eene annexatie van Nederland waarbij den draak gestoken wordt over Engeland's houding. Engeland zoo zegt men zal dit wel toestaan, evenals zij het tractaat nopens de Zwarte Zee heeft laten verscheuren, waaronder haar naam staat; evenals zij Denemarken en Frankrijk heeft laten verslaan en evenals zij nu de Tur ken in den steek laat. En werkelijk nu de oud-minister Lowe dezer dagen dorst te bewerendat zelfs het bezetten van Kon- stantinopel geen gevaar voor den Engel schen handel op Indië zou zijnzou men in de meening gaan verkeeren, dat men van Frankrijk's zijde goed gezien heeft. Een telegram uit Londen van gisteren-middag, kwam echter als een donderslag de gemoe deren in beweging brengen. The Times en the Daily News deelden mede Lord Derby en lord Carnarvon, de Ministers van Bui- ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem75 Cents, Buiten Haarlem franco por post90 Afzonderlijke Nummers 0 Dit blad verschijnt twee maal per weok. In half formaat 'S WOENSDAGS AVONDS. In geheel ZATERDAGS BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. (MRAÏT. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Grooto letterB worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cents por advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Zaterdags en Woensdags vóór 12 uur 's middags ingewacht. AGITE MA NON AGITATE.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1878 | | pagina 1