NIEUWE
No. 163. Zaterdag 20 April 1878. 3e Jaargang.
De leer der Nationaliteiten.
IAAILE1SMI III!It!IT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 msauden voor Haarlem.0,85
Buiten Haarlem franoo per poat1,
Afzonderlijke Nummers0.06
Dit hlad veraeliijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
J EM MTnVNmtI
PRIJS DER ADVERTENTIBN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
AGITE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 cents per advertentie a Contant.
Ad verten tien worden uiterlijk D i n g s d a g- #n V r ij d a g-
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Geen tijdperk in de wereldgeschiedenis
was zoo rijk aan allerlei dogmas op ver
schillend gebied dan juist onze eeuw, welke
van leerstukken weten wil op godsdienstig
terrein.
Men heeft tegenwoordig de leer van dit
en de leer van dat; alles wordt tot vaste
formules herleid, elk verschijnsel iu het
Rjjk der natuur of iu dat der menschen-
wereld wordt verklaard uit onveranderlijke
wetten, waarvan geen Macht, ook niet de
Almacht, iets veranderen kan. De natuur
leer beheerseht al het geschapene en be
zielde.
Tot die leerstukken onzer dagen nu be
hoort ook de leer der nationaliteiten.
In haar naam werd Sleeswijk-Holstein
van Denemarken geroofd, Oostenrijk uit
Italië en Duitschland gezet, de wettige
Vorsten der Italiaansche staten van hun
Troonen gejaagd, om geheel Italië onder
één gezag te brengen, en zelfs Duitsch
land rechtvaardigde zijn eisch, om Elzas-
Lotharingen van het vernederde Frank
rijk te nemen, met een beroep op de quasi
Duitsche nationaliteit van die gewesten.
En wat hooren wjj Rusland thans be
weren onder welks leus zette het ons we
relddeel in vuur en vlam?
Weder is het de leer der nationalitei
ten. De Slavische volkstammen moeten tot
eenheid komen. Het Panslavisme is ook
al een vrucht van die hooggeroemde leer
der rechten van de rassen en stam
men.
Bij eenig nadenken zal men het voor
gewende het huichelachtige van die leer
spoedig leereu inzien.
Duitschland predikte de leer der nationa
liteiten met het zwaard, en verdrukt de
Polen in Posen en de Denen in Noord-
Sleeswijk, hoewel het zelfs bij plechtig ver
drag beloofde, dat de bevolking van laatst
bedoeld grensland, bij vrije keuze, zou he
slissen over de vraag: of zjj bjj Duitsch
land blijven of wel tot Denemarken terug-
keeren wilde.
Frankrijk ontplooide, toen het naar Ita
lië toog, om de Italianen te bevrijden"
de hanen der nationaliteitendoch ver-
FE UILLETON.
DE KLEINE ÉTIENNE.
Vervolg.
«Nog eens, wat geeft gij mij voor mijne hulp
en voor mijn zwijgen?"
«Ik zal eene opera voor u componeeren."
De zangeres lachte. «Goe,dik neem uwe
belofte aan, doch binnen drie jaren moet zij
vervuld zijn. Gij ziet dat ik barmhartig ben! Doch
wee u, als ge meineedig wordt! Vrees de toorn
eener vrouwEtienne Mebul van Givet!"
Iets langer dan een half uur duurde het even
wel, eer de jongeling zich van de lieve Marion
verwijderen kon. Zij was al te verleidelijk
geweest met bare tranen van berouw en ijverzucht
en bad hem op den laatsten trapmet de kamer
deur reeds halfgeopend in de hand, werkelijk
om vergiffenis gevraagd. De blinde tante was
zeer boos, dat Marion den goeden ouden beer
zoo lang in den tocht bad laten staan. Nadat
langde straks, als belooning voor zijn hulp
aan die bevrijding" aan Italië verleend,
twee Italiaansche gewesten, ten einde ze te
annexeeren aan Gall ie.
Engeland steunde, met bljjkbare inge
nomenheid en zonder eenige terughouding
de hevrijdings-politiek" van Napoleon III
en gaf aan koning Victor Emmanuel de
bewijzen der warmste sympathie, alles ook
ter liefde van die hooggeloofde eenheid
van rassen; maar aan Ierland wordt nog
niet ten halven recht gedaan; dat bljjft
zuchten onder het juk der miskenning en
van een drukkende wetgeving.
Eindelyk Rusland zelf, dat nu de .Sla
vische stammen van het juk der dienst
baarheid wil verlossen, wat geeft ons dat
te aanschouwen?
Het ontzettend schouwspel eener onge
hoorde verdrukking der arme katholieke Po
len en de meest beklagenswaardige terugzet
ting der Protestanten in de Ootzee-provincien.
Vooral voor de Polen is Rusland een
ware heul; in uitmoorden en uitbannen
schijnt zijn regeerkunst voor die onder
drukte natie te bestaan.
Gelijk men ziet, doet zich die verheer
lijkte leer der nationaliteiten, beschouwd
van het standpunt der historie, in een aller
zonderlingst licht aan ons voor.
Even als alle theoriën van onzen tijd
wordt ook die der nationaliteiten enkel ge
ëxploiteerd als het noodig is, om een zeker
doel te hereiken, maar onmiddellijk wegge
borgen, zelfs door haar geweldenaars, als
zij een hinderpaal wordt op den weg der
ongerechtigheid.
Satan hult zich steeds in het kleed van
een Engel des lichts.
De leugen is wel zoo slim altijd eenige
waarheid in de stellingen en begrippen,
welk zij verkondigd, te mengen.
Dit is ook het geval met de leer der
nationaliteiten. Op zich zelve is het ze
ker natuurlijk en wenschelijk dat elk ras,
elke volkstam, of stammen van denzelfden
oorsprong, die één taal gemeen hebben,
onder één gezag staan, één nationaal le
ven leiden.
Door die gemeenschap zal doorgaans
de ontwikkeling eener natie het best ver
zekerd wezen.
Etienne plechtig beloofd had om met Desirée
Edelmann nimmer vangbal te 6pelen buiten Marion's
tegenwoordigheid, liep bij ijlings naar beneden,
en nam den kortsten weg naar het huis van den
grooten musicus, om ten minste niet al te laat
te komen. Het onderhoud met Marion bad te
lang geduurd.
In de ruime kamer van ridder Gluck brandden
kaarsen d' Alyarac had juist eenige sclioone
melodiën gespeeld en stond van 't spinet op.
Gluck nam zijn beschermeling bij de handplaat
ste hem voor 't klavier en sprak„speel wat u
voor den geest komt." En toen Etienne dit
gedaan had, en in bet bijzonder de muziek, die
hij beden geboord had, juist en heerlijk schoon
herbaaldegat hein de groote meester verscheidene
zware composities. Etienne Meliul voerde ze schit
terend uit, ridder Gluck wreef zich de handen
en zeide: als ik mij niet bedrieg zult gij een
degelijk musicus worden. Kom zoo dikwerf bij
mij als ge verkiest. Ik zal u helpen, Etienne
Mehul!"
„En bij mij kuit ge ook komen; ik ben ook
Maar men moet rekening houden met
de historisch gewordene toestanden.
Bovenal moet men niet voorbijzien dat
het genot van wezenlijke vrijheidallereerst
in het volgen van Gods geboden het hoogste
goed van elk volkelk raselke volksstam
moet heeten.
En nu is het onloochenbaar, dat niet
elke bevrijding eener nationaliteit tot vrij
heid heeft gevoerd.
Zijn de Italianen thans waarlijk vrij en
gelukkig, vrijer en gelukkiger dan toen zij
zuchtten" onder Dynastien waarmede zij
geschiedkundig verbonden waren?
Zou de vrijheid en de welvaart der Ita
lianen niet krachtiger en gezonder zijn
ontwikkeldwanneer geen revolutionair ge
weld in de plaats van den historischen
vooruitgang ware getreden?
Worden uit Sleewijk-Holsteinspeciaal
uit Sleeswijk juichkreeten der bevrijding,
of smartkreeten der verdrukking gehoord?
Kan men geloof hechten aan de berich
ten der Duitsche bladen, welke de wereld
willen diets makendat Elzas-Lotharingen
met den dag gelukkiger" wordt?
Wij gelooven niet, dat velen, die niet
door partijzucht zijn verblindzich illusion
zullen vormen over de uitkomsten der be
vrijding van de nationaliteiten.
Als wij voor de Polen pleiten, als wij
protesteeren tegen het ruw geweld door
Rusland op hen gepleegden op de fat
soenlijke" tiranniedoor Duitschland jegens
hen geoefenddan doen wij dit nietom per se
te eischendat het oude koningrijk Polen
zal worden hersteld. Alleen zouden wij het
wenschelijk achtendat Europa voor de
Polen deedwat nu voor de Slaven onder
Turkije's heerschappijheet te geschieden.
Laat Europa opkomen voor de vrijheid
der Polen tegenover onderdrukking en ver
volging. Zij lijden zeker niet minder dan de
Slaven onder de Porte gezegd werden te
moeten dulden.
Dat er ook eens een congres vergaderde
waarop voor het uitgemergeld Polen eenige
maatregelen van bestuurs-hervorming wier
den beraamd en hunne uitvoering verzekerd.
Bulgarije zal evenwel quasi worden ge
holpen; doch Polen blijft vergeten. Zelfs
Oostenrijk, dat overigens nog het meest
een musicus die de kunst lief heeft; wat ik ken,
kunt ge leeren!"
„Bij mij kunt ge ook komenen gij zult een
vrijbillet hebben als de luie acteurs mijn Noces
de Figaro" opvoeren en opdat ge weten zultdat
ik ook een instrument bespeelzoo zet u neder en
luister."
En terwijl Etienne den hem aangewezen stoel
plaats nam en de meesters op de sofa's gingen
zittenfluisterde Sacchini den jongeling toe „vergeet
ook mij niet, wanneer ge een uur vrij hebt!"
Beaumachais nam zijne harp en plaatste zich
op zijn zetel. Toen Etiene den scboonen man in
deze sierlijke houding zagdacht hij onwillekeurig
aan David, die voor koning Saul de harp be
speelde. Het waren gouden klanken, rol licht en
vrede, liemelsche akkoorden, en melodieën nu
eens geestvol als uit boogere sferendan weder
bruischend en krachtvol als de zang der Ocea-
neïden in den storm.
Gluck gloeide van genot. Etienne vergat nog
maals zijn honger en dorst.alias, alles,
zelfs Marion,
humaan zijn Polen bestuurt durft Rusland
en Duitschland niet aan.
Tot welke conclusie moet het overwogene
ons nu voeren?
Ons dunkt tot de overtuiging, dat de
leer der nationaliteiten, de uitvinding der
19e eeuw, volstrekt geen zegen aan de
wereld bracht. De ervaring deed ons toch
zien, dat de bevrijde natiën" slechts ver
anderden van Heerscher, om nog minder
vrij dan onder dusgenoemd vreemd gezag
te worden.
De leer der nationaliteiten was feitelijk
en wel een middel om aan onrecht en ge
weld een schijn van recht en gerechtigheid
te verleenen.
't Geen onze dagen onder de theorie der
nationaliteiten verstaan, en welke door
Napoleon III het eerst en het meest ener
giek werd geprediktis slechts een heillooze
vrucht te meer van de groote revolutie",
reusachtig s groot" inzonderheid in het
stichten van jammer en ellende.
Had men aan de ontwikkeling der vol
ken haar vrijen, haar natuurlijken loop gelaten
dan had men niet gekregen de valsche
leer van het recht van de nationaliteiten,
maar wezenlijk recht en vrijheid voor alle
nationaliteiten. D. M.
Het OOSTEN.
De Rumeensche Regeering heeft, als of
het zoo behoort, een kennisgeving ontvangen
van den Rus, dat 120,000 Russen het Vor
stendom zullen bezetten. Dagelijks rukken
nieuwe Russische afdeelingen het land bin
nen in den omtrek van de hoofdstad zijn
reeds tal van dorpen door de Russische
troepen bezet, om op het eerste sein Bu
charest te bezetten. Ze nemen de gebou
wen van Rumeensche autoriteiten, scholen
en zelfs particuliere woningen in beslag.
Het Rumeensche leger wordt bij Turn-
Severin en Tirgowisti bijeen getrokken. De
Vorst zal zich hegeven naar het slot Sinaia
in de nabijheid van het concentratie-punt
des legers.
Volgens berichten uit Pera is de toestand al
daar uiterst gespannen. Elk oogenhlik zegt de
correspondent van The Daily Neivs kan
het kanonschot losbarsten, dat Europa en
Azië, van den Bosphorus tot den Rijn,
En Beaumarchais speelde nog langen tijd, en
toen hij eindelijk geëindigd bad, drukte Gluck
hem zachtjes de band, terwijl de anderen niet
ophielden met woorden van dankbetuiging. Slechts
van den jongen gast boorde men geen woord.
En toen men naar hem om zag, lag Etienne
bewusteloos. Het schoone geniale hoofd hing
achterover, de oogen waren gesloten.
„De jongeling is door uw goddelijk spel ge
troffen zeide Gluck„weder een teeken dat er
een goed meester van hem worden zal!"
„Wij zullen de oude Mariot roepenzij zal den
knaap wel weder in 't leven krijgen."
„Ik zal hem wel bij baar brengen antwoordde
de componist der Savojaarden." En werkelijk
nam hij den tengeren knaap op zijne armen en
keerde al ras terug met de boodschap- „Mariot
beeft hem reeds de oogen doen openen. De kleine
zit thans in haren leuningstoel."
Ja Etienne Mehul van Gif et bad werkelijk
de oogen opgeslagen en een diepen zucht late*
booren.
Wordt vervolgd).
