NIEUWE
No. 219.
Zondag 3 November 1878.
3e Jaargang.
Vaderlandsliefde.
BUITENLAND,
België.
HAARMRSCHE (MRAIT.
ABONNEMENTSPRIJS
Por 3 maanden yoor Haarlemf 0,85
Buiten Haarlem franco per post1.
Afzonderlijke Nummers- 0.06
Dit blad rerschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
naBxsTOii
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels80 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk D i n g s d a g- en V r ij d a g-
avond ingewacht
Uitgevers KÜPPERS LAURKY.
Het verwijt dat de radicalen en sectaris-
sen aan de katholieken toevoegen niet va
derlandslievend te zijn, heeft waarlijk iets
verrassends. De mannen, die door een af
schuwelijken eed huisgezin en vaderland aan
de zegepraal van het magonnieke denkbeeld
opofferen, die mannen, die volgens een hun
ner hoofden, Lessing, ontbloot zijn der ver-
oordeelen van nationaliteit en wel weten tot
welke grens de vaderlandsliefde ophoudt eene
deugd te zijndurven de katholieken be
schuldigen hun vaderland niet te beminnen
omdat zij hun godsdienst liefhebben Ziedaar
hoever de omkeering van het gezond ver
stand gekomen is; den eenen dagltaliaansch,
den anderen dag Pruisisch, Engelsch of Rus
sisch te zijn, zoo zeer dat M. Thiers op de
tribune gedrongen was te zeggen: Mijne
heeren, weest toch ten minste Franschen
dat verdient loftuitingen en vooral dat
brengt geld aan", getuigen de sommen die
zekere pers ontving en nog ontvangt wel
licht van vreemde gouvernementen. Maar
trouw zyn aan de beloften van zijn Doopsel,
met inn me liefde het Hoofd der Kerk he-
O
minnen en terzelfdertijd dat men zijn land
innig lief heeft, den Paus eeren, hem
gehoorzamen in de zaken die het geloof,
de zedeleer en tucht aangaan en tegelijker
tijd alle regeeringen eerbiedigen, haar ge
hoorzamen zoolang hare wetten niet strijdig
zyn met zijn godsdienstige overtuiging, dat
heet geen goed vaderlander, geen patriot
zijn. Eu het goede volk, dat men dagelijks
dezelfde les voorzegt, begint met hen te
gelooven en zal weldra de katholieken als
zjjn ergste vijanden aanzien!
En toch de Kerk, alhoewel zij katholiek
of alo-emeeu is, en dat is een van hare
O
kenteekeneu, onderhoudt in liet hart barer
kinderen de liefde voor den huiselijken kring,
voor de familie, en het vaderland, en men
kan geen goed Christen zijn als men geen
goed patriot is. Dit is zóó waar, dat alle
groote mannen, die hun vaderland het
meeste bemind en beroemd gemaakt hebben,
ook de trouwste kinderen der Kerk waren.
Hoe zou het ook anders kunnen wezen,
aangezien de liefde voor het vaderland zich
niet laat bedenken zonder de vervulling
FE U1LLET ON.
GEORGE MORRISS,
of
DE WAAB1IHID CiF.DURENDE EEN ENKELEN DAG.
Vervolg.
Na nog een half uur met elkander gepraat te
hebben, nam George Morriss afscheid van Helena
Lysle, om zich weder met den omnibus naar Londen
te begeven.
VII.
Op bet oogenblik, dat George, dronken van blijd
schap en met een ran geluk stralend gelaat, te
Londen voor bet kantoor uit den omnibus stapte,
trof eene welbekende stem zijne ooren.
Alia! daar is hij! die arme jongen! De Ilemel
sij gedankt! Eindelijk liebben wij hem dan toch
gevonden? Groote God!.... wat ziet bij er zon
der eerste plichten van den mensch en den
Christen. De katholiek kan niet de wet van
J. C. volgen en een natuurlijke godsdien
stige verplichting en een bovennatuurlijk
voorschrift der liefde overtreden. Yoor den
katholiek zijn de Kerk en het vaderland
tvvee moeders, waarvan de eene hem tot
het eeuwig, de andere hem tot het tijdelijk
geluk brengt. Deze twee soorten van liefde,
zijn dus onafscheidelijk, en hoe meer men
de Kerk bemint zooveel te meer moet men
zjjn vaderland liefhebhen, werken voor
deszelfs voorspoed, zich des noods daarvoor
opofferen-.
De Zaligmaker beminde zjjn vaderland
en men zag Hem weenen over de rampen
die daarop zouden neerkomen.
Hij zeide dat Hij niet gekomen was dan
om de verloren schapen van het huis Israël,
en toen men Hem kwam smeeken don knecht
van den Romeinschen hoofdman te genezen,
zeide men tot Jezus om die gunst te ver
zoeken Hij bemint ons volk Dlliget
amice gentem nostram. De kinderen van den
Zaligmaker, als zij getrouw zijn aan zijne
voorschriften, kunnen niet anders dan met
teedere liefde den grond beminnen die hen
zag geboren worden.
Maar, als dit zoo is, waarom beschuldigt
het liberalisme dan de katholieken van het
vaderland te haten Uit gewetensplicht en
ook uit natuurlijke verplichting moet hij
die de katholieke leer beljjdt, de oprechtste
patriot zijn, en de liberalen verwijten hem
de Kerk boven het vaderland te stellen!
Het heilige woord Vaderland heeft voor
de katholieken en de liberalen niet dezelfde
beteekenis. Voor den katholiek is het va
derland, het land zjjner vaderen; de grond
waar hij geboren is, waar het onderlijk
dak, de altaren van zijn God en de graf
tomben zyner voorouders zijn. Van de familie
gaat men over tot de gemeente, tot de pro
vincie en den Staat, maar het eerste denk
beeld is in het huisgezin opgekomen.
Yoor den liberaal bestaat er geen klein
vaderland, maar de geheele natie, de Staat
zwelgt aller rechten in. Daarom is, evenals
in het heidendom, heden ten dage, volgens
het stelsel der liberalen, het vaderland niets
anders dan de eeredienst van den Staat-God.
Wat meer is, na alle handen van natuur-
derling uit! Men kan liet hein onmiddellijk aanzien
dat hij niet wel bij bet hoofd is! George, arme
George, herkent gij mij niet? vroeg mejuffrouw
Morriss, haren neef met bekommering aanziende;
ik ben bet, uwe tante. uwe tante, die u lief
beeft.
De verwondering, welke die vragen en uitroepen
zich met snelheid opvolgende, bij George te weeg
bracht, zich parende aan de uitdrukking van blijd
schap, welke in zijne oogen schitterde, gaf hem
een nog zonderlinger voorkomen.
Hij greep de hand van mejuffrouw Morrissen
drukte die met hartelijkheid, terwijl bij zeide:
Zou ik u niet herkennen, lieve tante! En
wat zou mij zulks beletten? Wel zeker! ber
ken ik u. Goede tante! als gij eens wist, hoe gelukkig
ik ben!
Gij gelukkig! arme jongen? sprak zij met eene
treurige stem, zich voorzichtig op eenigen afstand
van baren neef verwijderende.
Zich daarop tot een agent wendende, die naar
het scheen op hare bevelen stond te wachten,
zeide zij tot dezen:
lijke vereeniging verbroken te hebben, schept
het liberalisme eene denkbeeldige maatschap
pij en vraagt daarvoor volstrekte aanhanke
lijkheid.
Wij hebben dus van den eenen kant den
katholiek met zijn liefde voor het huisge
zin, de familie, zijne medeburgers, gods
dienst en vereeriug der eerbiedwaardigste
en dierbaarste traditien; van den anderen
kant den liberaal, die slechts droomt van
een monsterachtig despotisme dat zich u;t-
strekt over alle rechtengoederengene
genheden gewetens en zelfs het familie
leven en de persoonlijke vrijheid.
Is het dan te verwonderen, dat de libe
raal in den katholiek een vijand ziet. om
dat de laatste gelooft in J. C. en de door
Hem gestichte Kerken omdat hy verklaart
dat men eer aan God dan aan de men-
schen moet gehoorzamen?
De katholieken, de eenige ware patri
otten kunnen met recht tot hunne tegen
standers zeggen: gy zijt liberalen dus haat
gij uw vaderland. En om het te bewyzen
zou het genoeg zijn de handelingen van het
liberalisme overal aan te toonen. Zij die
zich het monopolie van vaderlandsliefde
toekennen, zijn tot zulken graad van laf
heid en verlaging gezonkendat zij om
hunne denkbeelden te doen zegevieren be
reid zijn vaderland en familie over te le
veren. Het zou wel tijd worden de zaken
bij haar waren naam te noemen. Meent men
door de schaamtelooste lastering over de groo
te meerderheid des lands uit te gieten, het tijd
perk van vrede en voorspoed te verhaasten
Laat ons derhalve niet ophouden te pro
testveren en te strijden tegen de lasteringen
en beleedigingen, dagelijks bij stroomen
door de radicale pers tegen de godsdienst
en de katholieken uitgebracht. De publieke
opinie zal daardoor verbeterd worden. Het
volk zal beter weten wie de ware patriot
ten zijn. Het heil bestaat niet in den slaap
der onverschilligheid maar in een eerlijken
werkzamen en standvastigen strijd.
Finis coronat opus
Hoe ongelukkig de znken, onder het tegen
woordige Belgische bestuur gaan op het gebied
Hij spreekt hoe langer hoe meer wartaal; ik
geloof, dat bet voorzichtig zou wezen zich van hem
te verzekeren, om hem in de onmogelijkheid te
s ullen zich zeiven of iemand anders letsel te doen.
Maar behandel hem zeer zacht, mijnheer, wat ik
u bidden mag; liet is geen boosdoener; wij hebben
er nooit een in onze familie gehad. Rampzalige
jongen? Pas wel op, dat gij hem niet bezeert.
De Politic-agent, vooruit van al bet gebeurde
door de tante van George Morriss onderricht en
zich ter goeder trouw vergissende, naderde George
met omzichtigheid en alvorens deze van zijne ver
rassing bek omen was of zelfs de gedachte bad ge-
bad van weerstand te bieden, was liij gebonden
en gekneveld. Vruchteloos poogde bij zich nu te
verzetten, terwijl hij uitriep;
Wat beteekent dit? Wiet) denkt gij voor te
hebben? Wilt gij mij wel loslaten, of ik zal het
u doen berouwen! Laat mij los, zeg ik u!
Oeli! die arme jongen! weeklaagde mejuffrouw
Morriss, zie eens, hoe woedend hij wordt! George,
mijn kleine George. lioud u bedaard, bid ik
eu,Ga met dien goeden mijnbeer mede; wes
van den handel kan men afleiden uit liet vol
gende: Het gerecht voor handelszaken te Brussel
had van Augustus 77 tot Aug. '78 niet minder
dan 414 faillissementen onder handen. 222 eindig
den met liquidatie, waarbij van het totale pas
sief, 46'/2 millioen francs nog sreen volle lSmil-
lioen gedekt werden.
De voorzitter van de Liberale Vereeniging van
Brussel heeft de beteekenis der heden gehouden
stemmingen zeer juisL als volgt uiteengezet: „Zij
bewijzen, zeide de heer Jottrand, dat de liberale
partij niets te vreezen heeft van een gepronon
ceerde staatkunde" (maar het Ministerie hield
zich tot dusver voorzichtig schuil!) „en dat haar
wachtwoord meer dan ooit moet zijn: eenheid
cn krachtig handelen. De verkiezingen zullen de
partij dus doen voortgaan op den weg der meest
liberale hervormingen.
Du einduitslag van de verkiezingen voor de
Gemeenteraden kan als volgt worden geresumeerd.
Over 't geheel is de overwinning aan de zijde
der liberalen gebleven. Te Hasselt is de gemeen
telijke vertegenwoordiging thans in hun geest
samengesteld. Te Arlon is de Katholieke minder
heid uit den Raad verwijderd. In nog zeven an
dere gemeenten is de meerderheid, die clericaal
was tot dusrer, nu liberaal geworden.
De Katholieken hebben te Brugge een beslis
sende zege behaald en de ontslagen gouverneur
van Oost-V laarderen, ridder de Ruzette, is aan
het hoofd var, de lijst uit de stembus gekomen.
Dat is een zeer ernstige nederlaag voor de Re-
geerings-partij, die zich overigens overal in de
zetels gehandhaafd heeft.
De liberalen te Antwerpen hebben wederom
demonstratiën gehouden met hunne dames in de
Schouwburgen. Daar werd gesnoefd op de over
winning bij de Gemeenteraads-verkiezingcn o. a.
de lieer Becker verklaarde nog warmer te zullen
strijden voor dc liberale zaak dan tot dusver en
de burgemeester de I\ ael verklaarde dat hij nog
meer dan te voren zich zal wijden aan de belan
gen der stad. IJver en toewijding, beiden zijn
gemeenlijk grenzeuloos in den schouwburg.
De Belgische-Fransche grens te Mouscron en
te Quievrain vooral, is dé plaats, waar strijd
lustige Fransehen uit de noordelijke departemen
ten hun tweegevechten plegen te leveren, evenals
de Spaansche grens door de zuidelijke, de Zwit-
sersche door de oostelijke en de Italiaansche door
de zuid-oostelijke kampioenen verkozen wordt.
Deze laatste nu want de bewoners van het
westen schijnen minder bloeddorstig te zijn is
het meest bezocht. De plaats is de afgelegen,
sombere vallei van Mortola, op 4 kilometers af
stand van Mentona en Vintimiglia gelegen. De
natuur is er als uitgestorven. Enkele dwcrgach-
gerust, liij wil u geen kwaad doen; integendeel;
Maar zoo sprekende, droeg mejuffrouw Morriss
zorg zich op deu noodigen afstaud te houden.
Die goede mijnheer! riep George uit, hevig
worstelende; het. is een onbeschaamde kerel, die
een gezag misbruikt, dat hij niet bezit! Maar op
mijn woord! ik zal het hem deen berouwen.
Mijn arme George, ik bid u, wordt bedaard,
hernam mejuffrouw Morriss, het is voor uw wel
zijn om u te beletten u zeiven kwaad te
doen.
Mij zeiven kwaad te doen!Zijt gij dan
allen krankzinnig?
Dat zeggen al die ongelukkigen! jammerde
de tante. Zij beweren, dat iedereen, behalve zij zelf,
het verstand verloren hebben.
Dat is even als de dronkaards, mevrouw,
die overtuigd zijn, dat alle menscben behalve zij
zelve, beschonken zijn, antwoordde de agent, moeite
doende George ia eene vigelante te doen stappen.
Wordt vervolgd.
