NIEUWE Ne. 238. Donderdag 9 Januari 1879. 4e Jaargang. De muziek en haar invloed op het leven. BUITENLAND. BLOMMEN STÏÏIN Frankrijk. HAARLMSCHI COÏRAIT. ABONNEMENTSPRIJS Pev 8 maanden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post. Afzonderlijke Nummers f 0,85 1— O.Ofi T)it blad verschijnt Eiken WOENSDAG en 7, A T E 11 D A G. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. Musik, du machtige! Vor dir eutschwindet Der armen Sprache ausdrnckvollstes Wort; Warum auch sagen, was das Herz empfindet? Tönt doch in dir die ganze Seele fort. Der Freundschaft Worte haben oft gelogen; Es tauscht die Liebe durch Beredsamkeit: Musik allein hat nie ein Herz betrogen, Doch viele tausend Herzen hoch erf reut! Zoo zoug eenmaal H el e 11 e, Prinses van Mecklenburg. Het keurige vers is niet van algemeene bekendheid maar verdient eeae ruimere verspreiding ten volle. Wij plaat sten bet aan liet hoofd van ons artikel om dat wij met den inhoud sympatliiseereu, want, waar is de mensch, die zijne aan doening niet lucht geeft in muziek? Den O o blijde van hart ontwelt een vreugdezang, en een klaaglied verlicht somtijds het hart van den treurende. Er is derhalve een in nig verband tusscheu de muziek en 's rueu- schen zieleleven. Beide oefenen een we- derkeerigen invloed op elkaar uit. Wij zien den ernstigen, melancholischeu Mozart zijn verheven geest uiten in won dervolle, onnavolgbaar schoone zangen en bij het hooren dier melodiën maakt zich allengs een stemming van ons meester ge lijk aan die, welke den genialen maestro bij het componeeren bezielde. Wij zien an dere toonzetters van meer opgewekten aard, hun levenslustig gemoed uitstorten in mu ziek, waarvan elke maat den hoorder tot vroolijkheid opwekt. Draagt de muziek van een enkel indi vidu den stempel van den gemoedstoestand, ook bij gausche volken is dit het geval. De muziek der Duitschers, bij voorbeeld, is de uiting van het verheven ernstig gemoed; vol leven en gloed, heeft zij echter noch het vroolijke der Fransche noch het zan gerige der Italiaansche muziek. De onge lukkige Pool, door den Russischen knoet onderdrukt, geeft in zijn volkslied de droef heid en tevens de hoop zijner natie te ken nen, wanneer hij op treurigen toon zingt: »Nog is Polen niet verloren». De vrijheid lievende Zwitser zingt met opgewekten toon: Wo die Rosder Alpen blüht.De joviale, luchthartige Tyroler geeft zij tie F E UI LL JET O N. De laatste Graaf VAN Vervolg.) „Waartoe zou dat dienen? zeide hij somber voor zich ziende; ik verlang geen priester meer in dit kasteel. De dorpskerk is niet ver van hier verwijderd, en die lust heeft er heen te gaan, staat zulks volkomen vrij. Wat mij betreft, ik kan zeer goed en kerk en priester missen: de pastoor zal dus van mij geen last hebben Hij zweeg en wenkte met de hand; ik boog en verwijderde mij, den graaf alleen met zijne sombere gedachten achterlatende. Den volgenden morgen werd ik op nieuw bij den graaf ontboden, en nu zeide hij mij, dat hij weder van gedachten was veranderd, zijne doch ters bij zijne zuster wilde laten, en liet dus 011- gemoedsgesteltenis in een welluidend »jod- len" te kennen. Oefent derhalve het zieleleven niet al leen van enkele individuen, maar ook van gansche volken invloed uit op hunne mu ziek, ook het omgekeerde is waar: de mu ziek is van grooten invloed op 's menschen gemoed. Een ieder kent de fabel der oud heid, waarin gezegd wordt, hoe Orpheus door zijn snarenspel de wildste dieren tot bedaren bracht, hoe leeuw en tijger hun woesten aard aflegden als hij de lier be speelde. Hoe veel onnatuurlijks, er ligt toch een liefelijke gedachte aan deze mythe ten grondslag. Wij zien er in hoe ook de ouden overtuigd waren van den invloed der muziek. Doch het is niet noodig het boek der oudheid open te slaan om van die waarheid overtuigd te worden: een ieder in wiens gemoed een enkele snaar trilt voor het schoone der muziek, kan immers van ondervinding spreken. Wiens hart klopt niet van vrijheid en moed wanneer het volkslied wordt gezon gen; wiens borst wordt niet met hooger vreugde vervuld, wanneer bij algemeene feesten gezangen worden aangeheven? Maar vooral ook onze kerkgezangen maken een diepen indruk op onze tot godsvereering gestemde harten. Hartverheffend toch klinkt het statige gloria in excelcis in. onze ooren en wij gevoelen al de kracht die in dat loflied is, even als wij in het smeekende rorate coeli het verlangen in ons hart op gewekt gevoelen. En 0111 nu op het veld der geschiedenis te treden; wie herinnert zich niet levendig den invloed der »die Wacht am Rheinin den Fransch-Duitschen oorlog op de gemoederen der Duitsche sol daten? hoe deze bij het hooren dezer krijgs haftige melodie meer werden aangewakkerd om elkaar te vermoorden, en al welt dan de gedachte bij ons op: heerlijke muziek, gij die door uwe tooaen stillen vrede en liefde in de harten der menscheu moest kweeken, hoe wordt gij misbruikt, wanneer men u aanwendt om menschen op elkaar te verbitteren; toch is dit een feit, een be wijs derhalve te meer voor de waarheid der stelling: de muziek oefent een grooten invloed uit op de gemoederen der men schen. noodig was voorzorgen ter barer ontvangst te nemen. Zoo bleef hij somber, alleen en in zich zeiven gekeerd voortleven, slechts nu en dan een vriend bezoekende, die eenige mijlen van hier woont, toen voor eenige dagen geleden een brief van zijne zuster is gekomen, waarin zij bem meldde, dat zij van plan was eene groote buitenlandsche reis te ondernemen, en dus de vrijheid zou nemen de Jonkvrouwen naar het kasteel te zenden. De graaf was in den aanvang zeer toornig, maar schikte zich in zijn lot en nu ontving ik weder den last de reeds besproken vertrekken in orde te brengen, die, thans van oude meubels voor zien, zeker geene behagelijke verblijfplaats aan jonkvrouwen, in weelde opgevoed, zullen opleve ren. Intusschen moeten zij zich maar tevreden stellen, en als zij morgen hier zijn, zullen wij verder zien. Ziedaar, Kasper! zeidehle rentmeester zuchtend, u den levensloop van den graaf medegedeeld; die man is diep beklagenswaardig, want hem ont breekt de noodzakelijkste schat om gelukkig te Eu het is een veredelenden invloed, dien de muziek uitoefent. E)e dieren legden hun woesten aard af zegt de Sage, wanneer Orpheus de lier tokkelde en zou dan de mensch zijn woesten aard niet afleggen onder den invloed der muziek? 's Levens zorgen en lasten vergeten wij bij het hoo ren van melodiën, welke ons treffen, ja, maar ook de driften des harten, die vol gens de uitdrukking van zeker schrijver, daar vaak loeren als de ongetemde donder. Hij wiens ziel ontvankelijk is voor den in vloed der muziek, diens gemoed is daarmee in harmonie bij het hooren er van; daarin is geen plaats voor driften en hartstoch ten. Muziek derhalve heeft een veredelen den invloed op 's menschen gemoed. Daarom beminnen wij de muziek; dat ieder in zijn werkkring voor hare versprei ding en waardeering ijvere. Dat vooral on derwijzers, zij, die belast zijn met de op voeding der jeugd, krachtig medewerken tot hare bevordering. Muziek, we hebben het gezien heeft zulk een veredelenden in vloed op 't gemoed, wat zal dan haar in vloed zijn op het zoo plooibare gemoed van het kind. E11 zou de bevordering van den werkkring der muziek ook niet gun stig influenceeren op ons volksgezang? On getwijfeld. Helaas! we moeten het er- kennen, ons volksgezang staat nog op een zeer laag peil. Het is vreeselijk op de straat de vuilste liederen te moeten hooren uit galmen die ons het schaamrood op de wangen brengen. Het Nederlandsche volk, althans een groot gedeelte, schijnt nog steeds, wat den volkszang betreft, tot regel te hebben aangenomen: hoe vuiler, hoe mooier. Het is merkwaardig, helaas! dat bij de Nederlandsche arbeiders de zucht naar het triviale steeds overheerschend is. Daar is een soort van arbeid, waarbij een vroolijk lied het werk gemakkelijk maakt en een geregelden gang te weeg hreugt. Die zich echter als fatsoenlijk man erge ren wil, bezoeke de plaatsen waar dusda- nigen arbeid gedreven wordt. Altijd en hij- na overal zal men de meest zedelooze lie deren hooren uitbraken en de uitvoerders worden daarin veelal aangewakkerd door het omstaande publiek en de goedkeuren de tronies van superieuren. zijn, ik bedoel de godsdienst. Ik heb u thans alles medegedeeld wat mijn meester betreft, en zulks heb ik gedaan om in voorkomende omstan digheden op u te. kunnen rekenen. Stel dus mijne goede verwachting niet te leur, en vooral oordeel niet meer lichtvaardig. Hier werd de oude man in zijne reden gestoord door het overgaan der slotbel. „Het is de graaf!" riep hij bijna verschrikt uit; spoedig werd de poort ontsloten, en de graaf, die zijn vriend een be zoek had gebracht, reed in zijn gemakkelijken reiswagen het slot binnen* II. Den volgenden morgen reed eene eenvoudige reiskoets dc plaats van het kasteel op; eenige bedienden, met Kasper aan het hoofd, spoedden zich om de aangekomenen bij het uitstijgen be hulpzaam te zijn; doch de vrouwelijke reizigers schenen niet veel acht te slaan op de haar om ringende personen, en wipten, zoodra het portier geopend was en zonder de hulp van iemand af te wachten, vlug en behendig uit het rijtuig. Het Wij herhalen nogmaals den wensch dat vooral de ouderwijzers de behulpzame hand bieden tot de verspreiding en waardeering der muziek. Zij toch zijn niet alleen ge roepen tot de bloot verstandelijke opvoe ding der kinderen, maar ook tot het vor men van hun hart. Vaak worden de hoof den der kinderen opgepropt met allerlei nutteloozen ballast, waaraan de meeste niets hebben en dien zij overhoord werpen bij het verlaten der school. Neen laat de kinderen liever zingen, des noods eiken schooltijd een kwartier, dat veredelt hun hart, dat veraangenaamt voor hen de soms zoo vervelende schooluren, dat verfrischt hun vaak zoo slaperigen geest en maakt hen ontvankelijk voor nieuwe indrukken terwijl de hygiëne er stellig mede ge diend is. Dezer dagen zag men in de Ene du Chateau cL'Enu te Parijs een boer, die op den rug een zwaar pak droeg. Voor den winkel van don heer Chalot gekomen, viel de man juist tegen de groote spiegelruit, welke daardoor verbrijzeld werd. De winkelier pakte den onhandigen drager en eischte schadevergoeding. De ongelukkige boer zwoer, dat hij doodarm was en de schade niet kon betalen. Doch twee mannen, die in den win kel warengaven aan Chalot den raad de zakken van den man die er arm uitzagte onderzoeken; deze volgde den raad en vond een bankbiljet van 1000 fr. De boer riepdat het geld aan zijn meester toebehoorde. Chalot luisterde er niet naar, was zijn eigen rechter, gaf den boer 500 fr. terug en deze ging heenzwerendedat hij een klacht bij de politie zou indienenten einde het biljet weer te krijgen. Doch toen Chalot het bankbiljet nader onderzocht, merkte hijdat het valsch was. De klacht bij de politie werd dan ook niet inge diend. Een vreeselijke misdaad is te Prevent (dep. Pas-de-Calais) bedreven. Zekere Collinverwersknecht, was zich omstreeks een jaar geleden in (lit dorp komen vestigen en spoedig daarna huwde hij een jong meisje, dat slechts op aandringen van haar ouders in dit huwelijk toestemde. Het jeugdig gezin was niet lang gelukkig en binnen weinige weken was het een onophoudelijk twistenwaarvan het einde wasdat men met gemeen overleg van elkander ging. waren twee schoone, jeugdige meisjes, met dezelfde gelaatstrekken, met denzelfden hooghartigen blik met denzelfden bevalligen glimlach op het blozend gelaat; met (len eersten oogopslag kon mm het zusterpaar herkennen, zoo juist, zoo sprekend ge leken zij elkander. Zoodra zij het rijtuig hadden verlaten, trad de rentmeester deftig vooruit, boog zich bijna ter aarde en verzocht de jonkvrouwen, de goedheid te hebben hem te volgen. Zij verwijderden zich en groetten de bedienden zeer minzaam, hetgeen zulk een uitwerking op Kasper te weeg bracht, dat hij juichend zijn pet in de hoogte wierp en luidkeels uitriep: „Lang leven <le Jonkvrouwen van Blommen- stein!" Een algemeen hoera! weerklonk uit den mond der bedienden. Op hetzelfde oogenblik werd echter een venster des kasteels geopend, en de graaf rood van toorn riep met donderende stem: (Wordt vervolgd) AGTTE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regels80 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 'iö cents per advertentie a Contant. Advertentie n worden uiterlijk Dinsdag- en V r ij d a g- avond ingewacht- Uitgevers KÜPPERS LAUEEÏ.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1879 | | pagina 1