NIEUWE
No. 239.
Zondag 12 Januari 1879.
4 Jaargang.
Aan de Katholieke ingezetenen
van Haarlem en Omstreken.
Van de Redactie der Nieuwe
Haarl. Courantf 10,00
N. N1,—
van Joseph0,50
F. K0,50
Totaal f 12,00
Afschuwlijk!
Kleingeestigheid.
Dames-Ambtenaren.
HMRUME (MRMT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 niiianden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
f 0,85
1,—
0.06
MAIN TIEN DRA 7
AGITE MA HOH AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels30 Cents
Elke regel meer5
Groote letters worden lierekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en V r ij d a g-
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Wanneer de vader van een huisgezin op
'f punt staat van gebrek te lijden in stoffe
lijke zakendan vergaderen zijne dankbare
kinderen en brengen met warme en christelijke
liefde hunne offergaven en zij stellen alles in
't werk om het leven van hunnen beminden vader
door hunne toewijding en liefde aangenaam
te maken.
Katholieken! Z. H. de Paus, onz aller
geestelijke Vaderde vader van het groote
huisgezin der Katholieke Kerkverkeert ivat
het stoffelijke aangaatin treurige omstandig
heden. Bij de zware zorgen der geestelijke
zaken die op zijne schouders rusten voegt zich
thans ook de bittere last der stoffelijke be
langen. Wij ontvingen van hooge en gezag-
ebbende zijde bericht dat de gewone inkom
sten van den II. Stoel in de tegenwoordige
omstandighedenbij lange niet toereikend zijn
om in de velerlei uitgavenwaartoe de II.
Vader gehouden is, te voorzien en dus bui
tengewone bijdragen der geloovigen hoogst ge-
ivensclitja zelfs noodzakelijk zijn.
Katholieken! zullen wij dulden dat de
H. Vader gebrek lijdt Zullen wij met leede
oogen aanziendat Zijn voor ons van liefde
gloeiend Vaderhartdoor materieële zaken en
door de bekommeringen eener zorgvolle toekomst
beangstigd icordt Immers neen. Wij ken
nen onze plicht. Wij zyllen ons gedragen als
de dankbare kinderen van een veel geliefden
hoog vereerden Vader. Wij zullen vergaderen
en met innige toewijding onze offergaven aan
bieden aan den H. Vaderhet zichtbaar op
perhoofd onzer H. Kerk.
Welaan dan geachte Katholieken van Haar
lem en omstrekentoonen wij dat onze
liefde voor den H. Vader niet alleen bestaat
in de holle klanken die ons van de Hopen
vloeienmaar ook in de offervaardigheid die
zulk een schoon sieraad uitmaakt in de har
ten der geloovigen. Roepen ive allen als met
eene stem: Heilige Vader, Gij gaat gebukt
onder de zorgen der tijdsomstandigheden
maar zie hier uwe aan u verknochte kinderen
die u hunne offergaven met ware dankbaar
heid, metvurige liefde en met innige toewij
ding komen aanbieden.
Ten gevolge van bovenstaande mededeeling
FE UI LL ET ON.
De laatste Graaf
VAN
BLOMMEN STEIN.
Vervolg
„Wie geeft u liet recht, domme kinkels! zulk
een geiveld te maken? Dat een ieder zich aan
zijne bezigheden begeve, of nog heden wordt hij
uit mijn dienst ontslagen!"
Allen dropen stil af, en de rentmeester, een
verwijtenden blik op Kasper werpende, vervolgde
met gebogen hoofde zijn weg. Hij geleidde de
jonkvrouwen naar het vertrek van den graaf, en
wilde zich onmiddellijk verwijderen, maar zijn
meester gaf hem een teekea om te blijven en hij
gehoorzaamde aan het stomme bevel. Daarna zag
de graaf zijne dochters met ijskouden blik aan;
de oudste, Elize geheeten, stond het onderzoek
door, zonder haar oog van het gelaat baars vaders
hebben ivij besloten eene inschrijving te openen
van vrijwillige giften der Katholieken aan
Z. II. den Paus. Wij noodigen alle Katholieke
ingezetenen van Haarlem en omstreken
uit tot dit doel mede te werken. Wij twijfelen
geenszins of ons voornemen zal bij alle de
meeste sympathie vinden. De inkomende giften
zullen in ons blad vermeld worden.
Ten slotte berichten wij dat onze IIVader
Leo XIII, den 20 Februari den eersten
gedenkdag viert van zijne troonsbestijging.
Het voornemen is om de alsdan reeds ver
kregen som ivaarbij later het nakomende
gevoegd kan worden als een door de Ka
tholieke pers in Nederland bij haar land-
genooten verzameld feestgeschenkmet een be
geleidend schrijven Z. II. aan te bieden. Het
lijdt geen twijfel of zulk een bewijs van in
nige toewijding zal balsem zijn voor het lij
dende hart van den H. Vader.
de Redactie.
Reeds zijn de volgende giften bij ons in
gekomen.
Een paar onverlaten bereizen ons land
met zicb voerende een kindje van tien maan
den. dat drie decimeters groot is en slechts
een kilo weegt. Steeds was het een grief,
dat gebrekkigen en misvormden voor geld
aan 't publiek vertoond werden; hier is
bet een onnoozel wicht van nog geen jaar
waarmede waarschijnlijk de wereld wordt
rondgetrokken en het ligt in den aard dei-
zaak, dat men zich geen bijzondere moeite
zal geven om het ongelukkige wezentje te
doen groeien en ontwikkelen. Immers dan
zou de koe ophouden melk te geven; het
effect zou dan geen rente meer afwerpen.
Thans moet men geld betalen om het te
zien en natuurlijk hebben de belangstel
lende bezoekers het recht voor hun geld
liet kind meer van nabij te aanschouwen
en zich niet te vreden te stellen met een
blik op het schaap, als het in zijn bedje
ligt, en zal men hen niet af kunnen wijzen
te wenden; de andere, Constance, scheen niet op
haar gemak en beefde zichtbaar.
„Lekman! zeide de graaf op doffen toon, wijs
mijne dochters hare vertrekken; zoodra het mid
dagmaal wordt opgedragen, en nu wendde hij
zich tot de beide meisjes,zal men u waarschu
wen." Hij boog met het hoofd ten teeken dat hij
geëindigd had, en de rentmeester, door de jonk
vrouwen gevolgd, verliet het vertrek.
Hij bracht haar nu naar de kamers, die voor
haar in gereedheid waren gebracht, en niet wei
nig verbaasd waren beide, toen zij zagen hoe slecht
zij gehuisvest waren.
„Hoe! riep Elize, moeten wij deze kamers be
wonen? Neen, Lekman! gij drijft zeker den spot
met ons; onze vader kan toch niet verlangen,
dat wij hier onze dagen zullen doorbrengen!"
„Uw vader, mijnheer de graaf, jonkvrouw! heeft
mij uitdrukkelijk bevolen u hier heen te brengen,
zeide Lekman met een zucht, en ik raad u, in
uw eigen belang aan, u aan dit bevel te onder
werpen."
„Nimmer, nimmer! riep Elize met hevigheid
met de mededeeling, dat de kleine slaapt
en het geachte publiek daarom verzocht
wordt, over een paar uren terug te komen.
Zou hier de wet op den kinderarbeid
kunnen worden ingeroepen? Ons dunkt, ja.
Of zou een beroep op de menschelijkheid
wellicht meer helpen? Wij hopen het.
Dat men dikke, flinke, gezonde kinderen
exposeert kan er nog even door. Maar dat
de menschelijke, of liever gezegd de on-
menscheljke speculatie-geest zich uitstrekt
tot exploitatie van een teeder en zwak schep
seltje dat vooral in dit barre saisoen zoo
zeer eene uitstekende verzorging noodig
heeft, dat noemen wij afschuwlijk, en der
gelijke handelingen strijden tegen alle men-
schelijk gevoel.
Het Evangelisch Zondagsblad is boos; de
aanleiding tot het slechte humeur vinden
wij verhaald in het volgend bericht, dat
wij om der curiositeitswille uit het jongste
nommer van het Evangelisch Zondags
blad overnemen. Men oordeele:
„Reeds langen tijd deden geruchten de ronde, dat er
machtige Rooinsche invloeden in de onmiddellijke nabij
heid des Konings zich deden gelden, gelijk dat blijken
zou uit verschillende benoemingen, en zie, in het ofliei-
ëele programma van de plechtigheden bij gelegenheid van
het huwelijk van den Protestantschen Koning van het roor
2/3 Protestantsche Nederland staat het te lezen, dat hij
de cour van voorstelling zullen worden toegelaten de
bisschop van Luxemburg met kapittel de geeste
lijkheid van Amstehdam enz.
Wat heeft die Luxemburgsche bisschop met Nederland
te maken? Wil hij den Groothertog begroeten waarom niet
gewacht tot deze gelijk zijn stadhouder Prins Hen
drik zich derwaarts begeeft, of op een particulieren
dag hem eene audiëntie verzocht? Luxemburg is Neder
land niet. Maar zoo deze, waarom niet ook het bestuur
der Protestantsche en Israëlitische gemeenten in
Luxemburg?
En die geestelijkheid? blijkbaar de Roomsche; de
Protestantsche kerk kent geen geestelijken.
Had men de jonge Koningin willen in de gelegenheid
stellen, om met ons kerkelijk volk kennis te maken, dan
had in de eerste plaats daar de Synode der Nederl. Herv.
Kerk belmoren genoemd te zijn, dan de bisschoppen der
Roomschen in Nederland, en vervolgens de hoofden uer
kleinere kerkgenootschappen. Nu is die cour in Neder
lands hoofdstad bij gelegenheid van het huwelijk van
Nederlands Koning een slag in het aangezicht aan -/3
van Nederlands bevolking, een verkrachting van Neder
lands geschiedenis, waartegen wij protesteeren met af
onze macht.
Maar wij gelooven dat de Koning zelf onkundig is van
deze dingen, dat zijne omgeving hem misleidt. En wij
hoopen dat er in die omgeving een zal worden gevonden,
uit; liever wil ik mijn brood bedelen, dan op
deze wijze in dit kasteel behandeld worden!
Lekman poogde het vertoornde meisje tot be
daren te brengen, en hierin door Constance trouw
ondersteund, slaagde hij er na eenigen tijd in;
zij barstte in een luiden tranenvloed u<t, en ver
borg haar gelaat aan de borst harer zuster.
„Ach, snikte zij, Constance, wat zijn wij diep
e beklagen! Gij ziet het, onze vader mag ons
niet lijden; jaren zijn voorbij gegaan sedert wij
hem niet gezien hebben, en nu wij met van liefde
kloppende harten hem te gemoet snellen, wijst hij
ons koud van zich af, behandelt ons als vreem
delingen, en verbant ons uit zijne tegenwoordig
heid. En dan, welk een verblijf geeft hij ons te
bewonen! De slechtste vertrekken uit het geheele
kasteel vallen ons ten deel,en niemand bekommert
zich over ons. O moeder! zie uit de hooge Hemelen
op uwe kinderen neder; laat ons ook weldra tot
u opgenomen worden; gij ten minste zult ons
niet verstooten, gij zeker zult ons met liefde ont
vangen!
Zij zweeg uitgeput door zooveel aandoeningen
die genoeg liefde heeft voor zijn Koning en zijn Volk'
om Z. M. te wijzen op dat schromelijk onrecht, en ge
noeg invloed om nog de dwaling te herstellen."
Verschrikkelijk niet waar? Aan 2/3 van
Nederlands bevolking is een slag in 't
aangezicht gegeven omdat een Bisschop
zijne hulde komt aanbieden bj den Vorst
die ook zijn land regeert.
Het is toch eigenaardig zoodra de partij
van het Evangelisch Zondagsblad over de
R. K. geestelijkheid schrijft, de pen een
lancet en de inkt gal wordt!
Dames-Ambteaaren bj de posterjen en
bj de telegrafie!
Hoeden af, mjneheeren, voor het schep
pend genie van onzen Tak van Poort
vliet, onze Minister van Waterstaat,
Handel en Njverheid.
Geljk zj'n collega de heer Ka pp eyne,
de man die begaafd is met reusachtige be
kwaamheden (stjl a la N. R. C.) wil ook
de Waterstaats-Minister zjn naam vereeu
wigd hebben. Kappeyne leverde zjn
chef d'oeuvre in de schoolwet, Tak biedt
zjn coup d'essai of zjn coup de maitre in
de voordracht, waarop het Koninkljk be
sluit van 24 December 1878 volgde.
Ilerostratus gj hebt uwen meester
gevonden!
Eu uw naam o! Tak, zal voortaan ver
eeuwigd zjn en kj zal in dankbare nage
dachtenis bljven bij de dames-ambtenaren
van af de Directriceder Posterjenaf 1000.
tot de minste dames-klerk op het Telegraaf-
bureel.
En in hunne ledige uren zullen zj n,
Minister van Waterstaat, Handel en Nj
verheid, gedenken en zj zullen zich, deze
ambtenaren der zwakkere helft der mensch-
heid, aan het werk zetten en zj zullen
pantoffels voor u borduren mitsgaders anti-
macassers, anti-poussières en wat dies meer
zj, vervaardigen en zj zullen deze pro
ducten hunner njverheid aan uwe voeten
leggen en zj zullen u lofliederen zingen
en uitroepen naar de vier windstreken: 0!
Tak, wat zjt gj goed en groot!
En Stella OristoriadiFrama Mi-
naKruseman zal u in effigie aan 't harte
drukken en u van uit het land dat zich om den
stil, en hield nog immer Constance omvat? Deze
weende insgelijks, en de rentmeester had zich af
gewend om ongemerkt zijne tranen af te wisschen.
Hij maakte echter van dit oogenblik stilte gebruik
om de beide meisjes eenige woorden van troost
toe te spreken; hij deed haar duidelijk inzien en
begrijpen, dat alleen eene volkomen onderwerping
gunstig op den graaf kon werken, hij sprak zoo
goed, zoo hartelijk, zoo vertrouwelijk met
haar, dat Elize langzamerhand bedaarde, en hem
bij zijn heengaan de hand gevende verzekerde,
dat zij zijne wijze lessen en nuttige wenken zoo
veel mogelijk zou ter harte nemen.
Des namiddags toen de zware bel door het
kasteel weerklonk, en de bewoners waarschuwde,
dat het middagmaal werd opgediend, maakten
zich de jonkvrouwen gereed, zich naar de eet
zaal te begeven. Maar op het oogenblik toen
zij hare kamer zouden verlaten, verklaarde Con
stance, dat zij den moed niet bezat haren vader
weder onder de oogen te komen, en dus liever
van den maaltijd wilde verschoond blijven.
Wordt vervolgd)