NIEUWE No. 239. Zondag 12 Januari 1879. 4 Jaargang. Aan de Katholieke ingezetenen van Haarlem en Omstreken. Van de Redactie der Nieuwe Haarl. Courantf 10,00 N. N1,— van Joseph0,50 F. K0,50 Totaal f 12,00 Afschuwlijk! Kleingeestigheid. Dames-Ambtenaren. HMRUME (MRMT. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 niiianden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post. Afzonderlijke Nummers Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. f 0,85 1,— 0.06 MAIN TIEN DRA 7 AGITE MA HOH AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regels30 Cents Elke regel meer5 Groote letters worden lierekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en V r ij d a g- avond ingewacht. Uitgevers KÜPPERS LAUREY. Wanneer de vader van een huisgezin op 'f punt staat van gebrek te lijden in stoffe lijke zakendan vergaderen zijne dankbare kinderen en brengen met warme en christelijke liefde hunne offergaven en zij stellen alles in 't werk om het leven van hunnen beminden vader door hunne toewijding en liefde aangenaam te maken. Katholieken! Z. H. de Paus, onz aller geestelijke Vaderde vader van het groote huisgezin der Katholieke Kerkverkeert ivat het stoffelijke aangaatin treurige omstandig heden. Bij de zware zorgen der geestelijke zaken die op zijne schouders rusten voegt zich thans ook de bittere last der stoffelijke be langen. Wij ontvingen van hooge en gezag- ebbende zijde bericht dat de gewone inkom sten van den II. Stoel in de tegenwoordige omstandighedenbij lange niet toereikend zijn om in de velerlei uitgavenwaartoe de II. Vader gehouden is, te voorzien en dus bui tengewone bijdragen der geloovigen hoogst ge- ivensclitja zelfs noodzakelijk zijn. Katholieken! zullen wij dulden dat de H. Vader gebrek lijdt Zullen wij met leede oogen aanziendat Zijn voor ons van liefde gloeiend Vaderhartdoor materieële zaken en door de bekommeringen eener zorgvolle toekomst beangstigd icordt Immers neen. Wij ken nen onze plicht. Wij zyllen ons gedragen als de dankbare kinderen van een veel geliefden hoog vereerden Vader. Wij zullen vergaderen en met innige toewijding onze offergaven aan bieden aan den H. Vaderhet zichtbaar op perhoofd onzer H. Kerk. Welaan dan geachte Katholieken van Haar lem en omstrekentoonen wij dat onze liefde voor den H. Vader niet alleen bestaat in de holle klanken die ons van de Hopen vloeienmaar ook in de offervaardigheid die zulk een schoon sieraad uitmaakt in de har ten der geloovigen. Roepen ive allen als met eene stem: Heilige Vader, Gij gaat gebukt onder de zorgen der tijdsomstandigheden maar zie hier uwe aan u verknochte kinderen die u hunne offergaven met ware dankbaar heid, metvurige liefde en met innige toewij ding komen aanbieden. Ten gevolge van bovenstaande mededeeling FE UI LL ET ON. De laatste Graaf VAN BLOMMEN STEIN. Vervolg „Wie geeft u liet recht, domme kinkels! zulk een geiveld te maken? Dat een ieder zich aan zijne bezigheden begeve, of nog heden wordt hij uit mijn dienst ontslagen!" Allen dropen stil af, en de rentmeester, een verwijtenden blik op Kasper werpende, vervolgde met gebogen hoofde zijn weg. Hij geleidde de jonkvrouwen naar het vertrek van den graaf, en wilde zich onmiddellijk verwijderen, maar zijn meester gaf hem een teekea om te blijven en hij gehoorzaamde aan het stomme bevel. Daarna zag de graaf zijne dochters met ijskouden blik aan; de oudste, Elize geheeten, stond het onderzoek door, zonder haar oog van het gelaat baars vaders hebben ivij besloten eene inschrijving te openen van vrijwillige giften der Katholieken aan Z. II. den Paus. Wij noodigen alle Katholieke ingezetenen van Haarlem en omstreken uit tot dit doel mede te werken. Wij twijfelen geenszins of ons voornemen zal bij alle de meeste sympathie vinden. De inkomende giften zullen in ons blad vermeld worden. Ten slotte berichten wij dat onze IIVader Leo XIII, den 20 Februari den eersten gedenkdag viert van zijne troonsbestijging. Het voornemen is om de alsdan reeds ver kregen som ivaarbij later het nakomende gevoegd kan worden als een door de Ka tholieke pers in Nederland bij haar land- genooten verzameld feestgeschenkmet een be geleidend schrijven Z. II. aan te bieden. Het lijdt geen twijfel of zulk een bewijs van in nige toewijding zal balsem zijn voor het lij dende hart van den H. Vader. de Redactie. Reeds zijn de volgende giften bij ons in gekomen. Een paar onverlaten bereizen ons land met zicb voerende een kindje van tien maan den. dat drie decimeters groot is en slechts een kilo weegt. Steeds was het een grief, dat gebrekkigen en misvormden voor geld aan 't publiek vertoond werden; hier is bet een onnoozel wicht van nog geen jaar waarmede waarschijnlijk de wereld wordt rondgetrokken en het ligt in den aard dei- zaak, dat men zich geen bijzondere moeite zal geven om het ongelukkige wezentje te doen groeien en ontwikkelen. Immers dan zou de koe ophouden melk te geven; het effect zou dan geen rente meer afwerpen. Thans moet men geld betalen om het te zien en natuurlijk hebben de belangstel lende bezoekers het recht voor hun geld liet kind meer van nabij te aanschouwen en zich niet te vreden te stellen met een blik op het schaap, als het in zijn bedje ligt, en zal men hen niet af kunnen wijzen te wenden; de andere, Constance, scheen niet op haar gemak en beefde zichtbaar. „Lekman! zeide de graaf op doffen toon, wijs mijne dochters hare vertrekken; zoodra het mid dagmaal wordt opgedragen, en nu wendde hij zich tot de beide meisjes,zal men u waarschu wen." Hij boog met het hoofd ten teeken dat hij geëindigd had, en de rentmeester, door de jonk vrouwen gevolgd, verliet het vertrek. Hij bracht haar nu naar de kamers, die voor haar in gereedheid waren gebracht, en niet wei nig verbaasd waren beide, toen zij zagen hoe slecht zij gehuisvest waren. „Hoe! riep Elize, moeten wij deze kamers be wonen? Neen, Lekman! gij drijft zeker den spot met ons; onze vader kan toch niet verlangen, dat wij hier onze dagen zullen doorbrengen!" „Uw vader, mijnheer de graaf, jonkvrouw! heeft mij uitdrukkelijk bevolen u hier heen te brengen, zeide Lekman met een zucht, en ik raad u, in uw eigen belang aan, u aan dit bevel te onder werpen." „Nimmer, nimmer! riep Elize met hevigheid met de mededeeling, dat de kleine slaapt en het geachte publiek daarom verzocht wordt, over een paar uren terug te komen. Zou hier de wet op den kinderarbeid kunnen worden ingeroepen? Ons dunkt, ja. Of zou een beroep op de menschelijkheid wellicht meer helpen? Wij hopen het. Dat men dikke, flinke, gezonde kinderen exposeert kan er nog even door. Maar dat de menschelijke, of liever gezegd de on- menscheljke speculatie-geest zich uitstrekt tot exploitatie van een teeder en zwak schep seltje dat vooral in dit barre saisoen zoo zeer eene uitstekende verzorging noodig heeft, dat noemen wij afschuwlijk, en der gelijke handelingen strijden tegen alle men- schelijk gevoel. Het Evangelisch Zondagsblad is boos; de aanleiding tot het slechte humeur vinden wij verhaald in het volgend bericht, dat wij om der curiositeitswille uit het jongste nommer van het Evangelisch Zondags blad overnemen. Men oordeele: „Reeds langen tijd deden geruchten de ronde, dat er machtige Rooinsche invloeden in de onmiddellijke nabij heid des Konings zich deden gelden, gelijk dat blijken zou uit verschillende benoemingen, en zie, in het ofliei- ëele programma van de plechtigheden bij gelegenheid van het huwelijk van den Protestantschen Koning van het roor 2/3 Protestantsche Nederland staat het te lezen, dat hij de cour van voorstelling zullen worden toegelaten de bisschop van Luxemburg met kapittel de geeste lijkheid van Amstehdam enz. Wat heeft die Luxemburgsche bisschop met Nederland te maken? Wil hij den Groothertog begroeten waarom niet gewacht tot deze gelijk zijn stadhouder Prins Hen drik zich derwaarts begeeft, of op een particulieren dag hem eene audiëntie verzocht? Luxemburg is Neder land niet. Maar zoo deze, waarom niet ook het bestuur der Protestantsche en Israëlitische gemeenten in Luxemburg? En die geestelijkheid? blijkbaar de Roomsche; de Protestantsche kerk kent geen geestelijken. Had men de jonge Koningin willen in de gelegenheid stellen, om met ons kerkelijk volk kennis te maken, dan had in de eerste plaats daar de Synode der Nederl. Herv. Kerk belmoren genoemd te zijn, dan de bisschoppen der Roomschen in Nederland, en vervolgens de hoofden uer kleinere kerkgenootschappen. Nu is die cour in Neder lands hoofdstad bij gelegenheid van het huwelijk van Nederlands Koning een slag in het aangezicht aan -/3 van Nederlands bevolking, een verkrachting van Neder lands geschiedenis, waartegen wij protesteeren met af onze macht. Maar wij gelooven dat de Koning zelf onkundig is van deze dingen, dat zijne omgeving hem misleidt. En wij hoopen dat er in die omgeving een zal worden gevonden, uit; liever wil ik mijn brood bedelen, dan op deze wijze in dit kasteel behandeld worden! Lekman poogde het vertoornde meisje tot be daren te brengen, en hierin door Constance trouw ondersteund, slaagde hij er na eenigen tijd in; zij barstte in een luiden tranenvloed u<t, en ver borg haar gelaat aan de borst harer zuster. „Ach, snikte zij, Constance, wat zijn wij diep e beklagen! Gij ziet het, onze vader mag ons niet lijden; jaren zijn voorbij gegaan sedert wij hem niet gezien hebben, en nu wij met van liefde kloppende harten hem te gemoet snellen, wijst hij ons koud van zich af, behandelt ons als vreem delingen, en verbant ons uit zijne tegenwoordig heid. En dan, welk een verblijf geeft hij ons te bewonen! De slechtste vertrekken uit het geheele kasteel vallen ons ten deel,en niemand bekommert zich over ons. O moeder! zie uit de hooge Hemelen op uwe kinderen neder; laat ons ook weldra tot u opgenomen worden; gij ten minste zult ons niet verstooten, gij zeker zult ons met liefde ont vangen! Zij zweeg uitgeput door zooveel aandoeningen die genoeg liefde heeft voor zijn Koning en zijn Volk' om Z. M. te wijzen op dat schromelijk onrecht, en ge noeg invloed om nog de dwaling te herstellen." Verschrikkelijk niet waar? Aan 2/3 van Nederlands bevolking is een slag in 't aangezicht gegeven omdat een Bisschop zijne hulde komt aanbieden bj den Vorst die ook zijn land regeert. Het is toch eigenaardig zoodra de partij van het Evangelisch Zondagsblad over de R. K. geestelijkheid schrijft, de pen een lancet en de inkt gal wordt! Dames-Ambteaaren bj de posterjen en bj de telegrafie! Hoeden af, mjneheeren, voor het schep pend genie van onzen Tak van Poort vliet, onze Minister van Waterstaat, Handel en Njverheid. Geljk zj'n collega de heer Ka pp eyne, de man die begaafd is met reusachtige be kwaamheden (stjl a la N. R. C.) wil ook de Waterstaats-Minister zjn naam vereeu wigd hebben. Kappeyne leverde zjn chef d'oeuvre in de schoolwet, Tak biedt zjn coup d'essai of zjn coup de maitre in de voordracht, waarop het Koninkljk be sluit van 24 December 1878 volgde. Ilerostratus gj hebt uwen meester gevonden! Eu uw naam o! Tak, zal voortaan ver eeuwigd zjn en kj zal in dankbare nage dachtenis bljven bij de dames-ambtenaren van af de Directriceder Posterjenaf 1000. tot de minste dames-klerk op het Telegraaf- bureel. En in hunne ledige uren zullen zj n, Minister van Waterstaat, Handel en Nj verheid, gedenken en zj zullen zich, deze ambtenaren der zwakkere helft der mensch- heid, aan het werk zetten en zj zullen pantoffels voor u borduren mitsgaders anti- macassers, anti-poussières en wat dies meer zj, vervaardigen en zj zullen deze pro ducten hunner njverheid aan uwe voeten leggen en zj zullen u lofliederen zingen en uitroepen naar de vier windstreken: 0! Tak, wat zjt gj goed en groot! En Stella OristoriadiFrama Mi- naKruseman zal u in effigie aan 't harte drukken en u van uit het land dat zich om den stil, en hield nog immer Constance omvat? Deze weende insgelijks, en de rentmeester had zich af gewend om ongemerkt zijne tranen af te wisschen. Hij maakte echter van dit oogenblik stilte gebruik om de beide meisjes eenige woorden van troost toe te spreken; hij deed haar duidelijk inzien en begrijpen, dat alleen eene volkomen onderwerping gunstig op den graaf kon werken, hij sprak zoo goed, zoo hartelijk, zoo vertrouwelijk met haar, dat Elize langzamerhand bedaarde, en hem bij zijn heengaan de hand gevende verzekerde, dat zij zijne wijze lessen en nuttige wenken zoo veel mogelijk zou ter harte nemen. Des namiddags toen de zware bel door het kasteel weerklonk, en de bewoners waarschuwde, dat het middagmaal werd opgediend, maakten zich de jonkvrouwen gereed, zich naar de eet zaal te begeven. Maar op het oogenblik toen zij hare kamer zouden verlaten, verklaarde Con stance, dat zij den moed niet bezat haren vader weder onder de oogen te komen, en dus liever van den maaltijd wilde verschoond blijven. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1879 | | pagina 1