NIEUWE
- No. 258.
Donderdag 20 Maart 1870.
4 Jaargang.
BUITENLAND.
Geschenk der Katholieken
aan Z. H. LEO XIII.
De verkiezingen.
Vrouwelijke onbeleefdheid.
Liberale inconsequentie.
von Bismarck's humaniteit.
Het nieuwe wetsontwerp.
Onbegrijpelijk!
Toevallig?
Frankrijk.
HAARIMSCHI (III RUI.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers0.06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels30 Cent»
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 35 cents per advertentie a Contant.
AdvertentiSn worden uiterlijk Dinsdag- en V r ij d a g-
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPEES EAU RET.
Bedrag der vorige opgave 426,01
BERICHT.
Zijdie zich met het aanstaande Kwar
taal op de Nieuwe Haarlemsche Cou
rant abonneeren, ontvangen de van heden
tot 1 April verschijnende nummers gratis.
De Nieuwe Zutpliensche Courant wijclt
een hoofdartikel aan de verkiezingen voor
leden der Tweede Kamer welke in Juni
van dit jaar zullen plaats vinden. »De
meesten onzer liberale afgevaardigden,
zoo zegt het blad, hebben, wel is waar
een afschuw van de commune, maar zij
helpen haar niettemin. Hunne radicale be
ginselen dwingen ons hen te bestrijden,
opdat zij, zoo mogelijk, worden vervangen.
Zoo mogelijk.
Is 't dat? Menig district is veranderd.
Er is dus meer dan ooit aanleiding om
een krachtige poging te doen, de krachten
te meten. Er is kans op de zegepraal. Maar
daarvoor is organisatie, aaneensluiting
voorbereiding noodig, onmisbaar. Overal,
bij deze tegenpartij vooral, ziet men daar
van de resultaten. Een verkiezing zonder
leiding en eenheid is een woest schermut
selen in den blinde, waarbij een kleine,
maar georganiseerde tegenpartij vaak de
zege wegdraagt.
Daarom drukken wij onzen vrienden
met kracht de vraag op 't hart: zijt gij
gereed?
Allerwege behooren de mannen van aan
zien en kennis zich aan het hootd te stel
len, kiesvereenigingen te vormen, onder
ling relatiën aan te knoopen, opdat de
Juni-dagen ons krachtig bereid vinden,
eensgezind, en tevens in staat, ook finan
cieel, om die maatregelen te nemen, die
onmisbaar zijn.
Er is kans op de zege. Laten wij zor
gen gereed te zijn!
Zoo als bekend is worden in Engeland
gelijk thans ten onzent, vrouwen bij het
FEUILLETON.
DE VERZOEKING.
Vervolg.
II.
Tusschen dood en leven.
Twee jaren zijn voorbij. In den schemeravond
van een stormacktigen winterdag zat aan 't ven
ster van de kleiue kamer, die Maria kort na
het vertrek van haren echtgenoot had betrokken
eene jonge vrouw, die er zeer lijdend uit zag.
Hare hand rust van de vermoeinis met het werk
in haren schoot, terwijl groote tranen onbemerkt
langs de wangen loopen.
Aan hare voeten zit een ongeveer driejarig
flink gezond knaapje, dat er zijn vermaak in vindt,
de kleine stukjes wol bij elkaar te zoeken en er
een bal van te maken.
Zijn kinderlijk gebabbel is de zonneschijn in
deze omgeving; in dit oogenhlik is zijne aandacht
postwezen toegelaten. Men zou meenen, dat
dit aan beleefde en vriendelijke behande
ling bevorderlijk moest zijn. In Engeland.
is het echter zoo niet. Onlangs zijn twee
dames-ambtenaren ontslagen wegens ver
regaande onbeleefdheid jegens het publiek.
De postdirecteur voegde er bij: »dat hij
het betreurde, dat klachten over gebreken
van dien aard menigvuldiger zijn gewor
den, sinds aan de vrouwelijke sexe voor
rechten zijn geschonken die hen ambten
en bedieningen op de postkantoren ver
zekeren.
Het is te hopen dat onze dames-post
ambtenaren zich minzamer gedragen dan
hare Engelsche collega's. Een grauw of
snauw uit den mond van een met talrijke
en velerlei bezigheden overladen post-amb-
tenaar is nog wel te verdragen, maar da
mes die zich aan verregaande onbeleefd
heid schuldig maken
Foei!
Al is de vorige minister van oorlog, de
heer de 11 oo al zoo goed als vergeten
(wel een bewijs hoe snel de liberale groot
heid voorbijgaat) zoo is de houding van
het Vaderland tegenover een afgestorvene
toch curieus genoeg om er even de aan
dacht op te vestigen. De Roo zou zoo
heette het vroeger, den Augiasstal van
ons ministerie van oorlog reinigen, hij
zou breken met het oude en eene nieuwe
betere organisatie invoeren, de natie had
in hem den eigenlijken en waren minister
van oorlog gevonden. The right man on
the right place1 En nu?
Het Vaderland heeft een tweetal artike
len gewijd aan de tegenwoordige inrich
ting van het departement van oorlog. Het
blad betoogt dat de organisatie, door den
minister de Roo ter nauwernood inge
voerd, slecht werkt en dat het radicale
middel van herstel gelegen is in een terug
keer tot het vroegere stelsel met enkele
wijzigingen door 't blad aangeduid!
En zoo'n blad durft zich van tijd tot
tijd nog wel op consequentie beroemen!
't Is ergerlijk en bedroevend!
In Breslau bleven in het door de Mei-
meer gevestigd op de voor den haard neêr gehurkte
oude vrouw die alle moeite doet om het flauw
brandende vuur in den haard aan te blazen. Dan
ging hij naar het venster en toen hij de tranen
op het aangezicht zijner moeder zag, klom hij op
haren schoot sloeg hij zijne kleine armen om
haren hals en zeide met bewogen stem: „niet
huilen, mama, ge weet immers dat u dan de
oogen zeer doen."
De oude vrouw hoorde deze woorden; op
staande ging zij naar de jonge vrouw en sprak:
Max heeft gelijk, vrouw Anders kijk, daar
ligt die akelige brief ook weer, komt er dan
nooit ten einde aan uw verlangen? Ge hebt im
mers alle rede te gelooven dat hij niet meer
leeft en hoe dikwerf heeft dominé u reeds gezegd
dat hij alle mogelijke nasporingen in 't werk
gesteld heeft, en dat gij zonde doet wanneer ge
op deze wijze uw leven weg laat kwijnen. Het
is waarlijk treurig te zien, hoe ellendig ge zijt
geworden; uwe handen ziju gloeiend heet, ge hebt
koorts; kom, ga in bed en tracht wat rust te nemen
en te slapen!"
wetten ontbonden klooster der Eerw- AJr-
suliuen eenige zieke en oude zusters nog
eenigen tijd in afwachting van hun her
stel. Eenige weken geleden kwam echter
plotseling het bevel dat alle zusters binnen
tien dagen het klooster moesten verlaten
ofer zou geweld gebruikt worden.
De School-zusters kregen dezelfde waar
schuwing. Te midden van den strengen
winter dreigt keizer von Bismarck weer-
looze vrouwen die door hun ijverig streven
in den dienst van armen en hulpbehoeven
den zelf ziek zijn geworden, op straat te
zetten.
Afschuwlijk!
Gelijk het ooglogsleven tot verwildering
leidt zoo brengt de cultuurkamp tot hart
vochtigheid.
Barbaren zouden zich over dergelijke
handelingen schamen.
Maar in Pruisen is veel mogelijk!
De belasting van de goederen in de doode
hand vindt allerwege tegenkanting en ver
wekt nu reeds ontevredenheid van velen
in den lande. Zoo heelt nu wederom de
gemeenteraad van Kampen besloten ad-
haesie te geven aan het adres van het
JDeventersch gemeentebestuur tegen het be
treffende wetsontwerp. Arme Kappeijne,
uw gloriezon begint erbarmelijk te tanen!
Gij zijt gewogen maar te licht be
vonden.
Qui trop embrasse, mal ètreintl
Een Rotterdamsch handelaar de heer
Joseph Jacobson heeft voor eenige da
gen eene brochure in 't licht doen verschij
nen getiteld Ernstig bedreigd, eene
handelsbeschouwing. Dit vlugschrift behan
delt de tegenwoordig malaise van den han
del en de schrijver is van meening dat
het redmiddel is, in een »tjjdelijke wijzi
gingvan onze vrijzinnige tarieven, zoo
het Nederlandsche als het Indische. Welke
wijzigingen in het Nederlandsche tarief
noodig zijn, laat de heer Jacobson aan
anderen ter beoordeeling. Zich tot het In
dische bepalende, verklaart hij zich voor
de wederinvoering der differentieele in- en
Maria had op deze welgemeende toespraak geen
ander antwoord, dan een droevig hoofdschudden
Ja, zij gevoelde wel dat zij lichamelijk lijdend
was en rust noodig had maar toch drong haar
de gedachte voor zich en voor haar kind te moe
ten zorgen, dagelijks tot nieuwe vlijt en vol
harding. Toen zij, na Reinhards vertrek den
strijd met het leven zoo moedig had aanvaard,
gaf de gedachte haar dagelijks nieuwe kracht,
dat zij spoedig' weer met elkaar zouden vereenigd
zijn en uitgelaten was hare vreugde, toen zij na
verloop van eenige weken een brief van den ge
liefden echtgenoot ontving. Ach! wat sprak er
uit eiken regel eene reine liefde voor haar, en
hoe innig verlangde hij naar hun kind! Het was
hem gelukt te New- York op een bankierskantoor
eene betrekking als klerk te krijgen en hij had
tevens vooruitzichten om spoedig een beteren
werkkring machtig te worden. Hij zou haar weer
spoedig schrijven, ja, toen stortte de arme vrouw
tranen, maar het waren de tranen der vreugde,
die zij op den brief liet vloeien.
Toen er echter weken en maanden verliepen,
uitvoerrechten, en is zelfs niet afkeerig van
het denkbeeld om landen als Amerika, die
zich zeiven met hooge differentieele tarie-
ven beschermen, met een evenredig diffe
rentieel uitvoerrecht te treffen.
De Nieuwe JRott. Courant deze brochu
re besprekende komt tot de conclusie dat
zij niet gaarne het stelsel van den heer
Jacobson gevolgd zou zien.Die handelspo
litiek zou haar niet passen. De N. R. C.
ziet dus liever dat de malaise in den han
del blijft voortduren, dat onze stoom-en
zeilschepen zonder of met halve ladingen
huiswaarts keeren, of volgeladen zijnde
toch door de lage vrachten met schade
varen, zij wil liever den geheelen onder
gang onzer eertijds zoo aanzienlijke vloot
aanschouwen, dan toegeven aan het nemen
van maatregelen die den rampzaligen toe
stand van handel en verkeer zouden rele-
veeren.
En dan treft men nog menschen aan
die dergelijke beginselen huldigen.
Onbegrijpelijk!
Toen Dr. Döllinger in Munchen het
zoogenaamde Oud-Katholicisme stichtte,
O
achtte een Boheemsche-Mijn-maatschap-
pij dit zoo belangrijk dat zij een ba
rer mijnen den naam gaf van Döllinger
en eene andere dien van Forischritt.
Eenige dagen geleden zijn deze beide mij
nen door het indringende water vernield.
Een en twintig arbeiders verloren bij die
ramp het leven.
Maar ook het Oud-Katholicisme is reeds
lang in 't water gevallen.
Tegen het einde van April zal een nieuw dag
blad van het linkercentrum, onder redactie van
Savary, het licht zien. Het is getiteld Le Globe
en wordt opgericht met een kapitaal van 2,400,000
franken
Het Journal officiel maakt een regeeriugsbe-
sluit bekendwaarbij de heer Albert Grévy tijde
lijk belast wordt met de betrekking van civiel
gouverneur-generaal van Algerië.
Het officieele orgaan maakt tevens een aantal
zonder eenig nader bericht vanReinhard, toen
veranderde hare zoete hoop in droefheid.
Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat waren
hare vlijtige handen bezig om behalve wat er
aan levensbehoeften noodig was, nog iets over
te verdienen; zij ontzegde zich elk vermaak om
haar klein kapitaal te doen toenemen. Haar gansch
geluk en de eenige troost in hare eenzaamheid
was de kleine Max, de sprekende gelijkenis van
den verwijderden echtgenoot. Van tijd tot tijd
kwam de predikant, dien zij door zijne vaderlijke
zorgen steeds haren weldoener noemde, haar be
zoeken en aan hem had Maria het eerst haar
plan medegedeeld haren man te gaan zoeken.
De predikant had zijne verbazing te kennen
gegeven en vroeg haar hoe zij op zulk een
avontuurlijke gedachte was gekomen? Hij had
reeds dikwijls aan Maria zijne meening uitge
sproken dat Anders waarschijnlijk niet meer
in leven zou zijn, hoe zou ook zoo'n lang zwij
gen opgehelderd kunnen worden?
Wordt vervolgd.)
