NIEUWE No. 271. Zondag 4 Mei 1879. 4e Jaargang. Revolutie. BUITENLAND. België. Engeland. BAARLEMStHE (III! HUI ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem0,85 Buiten Haarlem franco per post1, Afzonderlijke Nummers0,06 Dit blad verschijnt: Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. EÖNDKij AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Avertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Uitgevers KÜPPERS LAURRY. Waar wij ons oog heenwenden, op welk land wij onze blikken vestigen, overal op den ganschen aardbodem, maar in 't bij zonder in het beschaafde Europa ontdek ken we gisting, opbruising en uitbarsting der revolutionnaire gemoederen. Uit alle windstreken wapperen de vanen der »roo- den« en zoowel op het vasteland als op overzeesch grondgebied worden de banie ren der revolutionnairen met zeldzame bru taliteit hoog opgeheven en wordt de strijd tegen ue Kerk en het openbaar gezag ont stoken of aangewakkerd. In Italië waar onlangs op verschillende plaatsen groote socialisten-processen gevoerd werden, kwam het tot een bloedig gevecht tussehen anar chistische arbeiders en studenten. Ook de oude revolutiounair Garibaldi liet weer van zich hooren. Hij kwam te Rome om zijn vriendHumbert te bezoeken. Het oude roodkemd is nog steeds populair bij de lage volksklasse, het schuim der Itali- aansche maatschappij, en de regeering is dus genoodzaakt zoete broodjes te bak kenvoor den ouden woelgeest. De beheer- scher van Italië maakte bonne mine a mau- vais jeu en bewees den ouden republikein vorstelijke eer. Dit hinderde echter Gari baldi niet, een congres der democratisck- republikeinsche partij in Rome te houden. Dat was nu wel een slag in 't aangezicht van Humbert, maar. men moet zich in het onvermijdelijke schikken! In Spanje is het ook geen couleur de rose. Ook daar wappert het vaandel der revo lutie en in dat land heeft de regeering de handen vol werk met het arresteeren van anarchisten, die men verdenkt in verbinding te hebben gestaan met den koningsmoor denaar Moncasi. In Frankrijk ageert de revolutionnaire bende naar hartelust. Door de amnestie en de terugkomst van de naar Nieuw- Caledonië gedeporteerde communards, wint het radi calisme ontzaglijk veld. Reeds worden de mannen der gevloekte commune door het revolutionnaire volk naar de kamer der af gevaardigden en naar het stadhuis gezon den, althans gekozen, om daar de belangen van Frankrijks zonen te behartigen en hen FEÜ1LLE T O N. Een Nederlandsch Missionaris. Vervolg. Na het diner weder in onze smoking-hall rooken, een kop koffie drinken, boven op dek staan praten en naar de zee zien, die soms prachtig verlicht wordt door een natuurverschijnsel n.l. het phosphor- licht. Van tijd tot tijd werden er vuurpijlen op geworpen als signalen voor andere schepen. Twee maal zagen wij van verre een walvisch het water hoog in de lucht opspuiten. U ziet dus hoe wij onzen tijd doorbrachten; van tijd tot tijd zongen wij een Hollandsch lied of neuriede ik de ge- geliefkoosde deuntjes van huis. Wij vermaakten ons ook met een landvogel die te Queenstown in onze masten was blijven zitten, en dus niet meer weg kon gaan, het beest kwam eindelijk van honger naar beneden, had vrijen overtocht naar de nieuwe wereld en werd goed door ons gevoe derd. En nu de zeeziekte. Twee onzer ware gelukkig te maken door de verspreiding der weldaden en zegeningen eener God vergeten republiek. In Engeland vertoont zich de revoluti onnaire geest hoofdzakelijk ouder de ar- deidende klasse. De strikes zijn daar aan de orde van den dag. Zij komen en ver dwijnen op de eene plaats om weer te verschijnen op de andere. En wat in andere landen bijna onmogelijk is, zal Engeland te aanschouwen geven in het groote so ciaal-democratische wereld-congres dat op order van den sociaal-democratischen gene- ralen staf in den aanstaanden zomer te Londen zal gehouden worden. Of dit aan genaam zal zijn voor de Russische en Duitsche regeeri neren zal de toekomst moe- O o ten ontsluieren. In Rusland, wij hebben het in ons vorig hoofdartikel breedvoerig beschouwd, blij it het onzalige nihilisme den scepter zwaaien naast den knoet van den despotischen be stuurder, die, nu hij bang geworden is, met ijzingwekkende en verschrikkelijke streng heid regeert. Nauwelijks waren de revol verschoten van Solowief op czaar Alex ander gelost of de regeering zond eene ukase die de algemeeue onzekerheid van persoon en eigendom tot eene wet maakt. De beide hoofdsteden en zes van de groot ste provinciën van het uitgestrekte czaren- rijk zijn in staat van beleg verklaard. De gouverneurs hebben onbegrensde volmacht. Zij kunnen verbieden, verbeurdverklaren, verbannen, gevangennemen, naar Siberië deporteeren, geheel en al naar hun goed dunken en voor zooverre zij dat tot heil van den staat noodig oordeelen. De krijgs wet heeft het burgerlijk wetboek op zijde geschoven en de regeering tracht door onmenschelijke en barbaarsche strengheid paal en perk te stellen aan de handelingen der revolutionnaire partij. Men weet ech ter met welk gevolg. De nihilisten zetten hunnen arbeid voort. In Archangel werd de politie-commissa- ris door dolksteken vermoord en in Kasan vielen drie staatsambtenaren door het moordend staal of door den revolverkogel. Acht gouverneurs, zestien opper-en hoofd officieren en de stadhouder van Polen heb ben hun doodvonnis van het nihilistisch zeer ziek en iemand die de zeeziekte goed heelt, is werkelijk te beklagen. Zeg gerust aan ieder dat er geen middel tegen zeeziekte is. Ook dat, mij dooropgegeven, helpt niets. Die, zooals ik, geen zeeziekte krijgt, ten minste niet noemenswaard, is er niet vatbaar voor. maar hij moet het niet toeschrijven aan eenig middel. Met onze vrienden werd alles beproefd doch vruchteloos. Zij zijn maar eens aan tafel geweest. Op hen volgde de Eerw. Heer Garis, die het vrij erg had, maar toch van Woensdag af weer ge regeld aan tafel kwam, dan volgde mijn reisge zel, die het een paar dagen had. Een onzer heeft volstrekt niets van zeeziekte geweten, doch was de gansche reis een weinig ontstemd; met ons beide hebben wij geen enkele keer aan tafel gemist. Gaarne zou ik u onze prachtige boot willen beschrijven, doch ik gevoel dat dit niet mogelijk is. Ons dek om te wandelen was ongeveer 60 passen lang, de boot zal in 't geheel 200 pas lang geweest zijn. Wij waren (met de passagiers die te Queenstown er opgekomen zijn, en die dus comité te huis gekregen. De vice-gouvm> neur van Charkow is spoorloos verdwenen. Te Rostow aan den Don hadden samen scholingen plaats, het volk sloopte het po- litiebureel en, ware de militaire macht niet tusschenbeide gekomen, de opstand zou verschrikkelijke afmetingen hebben aange nomen. Vijf uren lang werd er een bloe dig straatgevecht geleverd en slechts met groote moeite behaalde de militaire macht de overwinning. In Duitscldand blijven de sociaal-demo craten ondanks alle vervolgingen, huishou den. De wet op de sociaal-democratie kan den stroom des verderfs wel voor eenigen tijd keeren, maar zijne wateren die voort durend uit de opborrelende bron voortko men zullen langs omwegen en kronkelin gen zich verspreiden over de gansche uit gestrekte vlakte. Menschelijke macht baat hier niet. Oostenrijk genoot in deze dagen van re volutionnaire woelingen een feest des vre- des. Het keizerlijk paar had het voorrecht den zilveren bruiloft, onder luid gejubel van het volk, te vieren. Maar ook in dit land heeft de revolutie huisgehouden en zijn de ontevreden gemoederen nog lang niet tot kalmte gekomen. Er is veel veranderd voor nu 25 jaren toen keizer Frans Jo seph zijn hart en hand bood aan de Beiersche prinses Elisabeth. Opper-Italie is van Oostenrijk afgescheurd en Oostenrijk zelf werd uit Duitscldand verdreven, de monarchie werd in twee helften gespleten en een lid van het Keizerlijk huis werd als keizer van Mexico te Queretaro dood geschoten. Moge het feest van Oostenrijks keizer eene kleine afleiding geweest zijn in den drang der tijden, zeker echter kan men zijn dat de politieke toestand van dit land nog verre van benijdenswaardig is. Zoo zien wij gansch Europa als 't ware omstrengeld door de banden der revolutie. De hedendaagsche toestand is gedrukt, is onaangenaam zelfs voor hen die het ge luk hebben op een plekje gronds te staan waar de revolutie zich nog niet in al hare verschrikkelijkheid heeft vertoond. Aan den donkeren hemel die de landen dekt, ver toont zich de vreeselijke onweerswolk, die onheil in haren schoot draagt. De revoiu- niet op het lijstje dat ik stuurde geschreven zijn) met ongeveer 225 passagiers eerste klasse. De bemanning, matrozen, garcons enz. enz. mede- geteld enz. 170 man. De derde klasse telde, naar mijne berekening ongeveer 160 a 170 man. Ziet hier de afstanden, die wij dagelijks gemaakt hebben: van Queenstown tot New-York is 2,783 engelsche mijlen, deel dat door drie, dan hebt gij het getal in uren- Van Vrijdag avond ongeveer vijf uur, toen wij Queenstown verlieten tot Za terdag middag twaalf uur maakten wij 290 mij len, dus ongeveer 97 uur afstands. Van Zaterdag twaalf uur tot Zondag 350 mijl (117 uur) Zon dag hadden de protestanten enz., met hunne bisschoppen, dominés enz. in onze salon de gods dienstoefening, terwijl wij op eenigen afstand den brevier zaten te bidden/ Toen ik klaar was schelde ik voor een bediende. (Het geilede schip door zijn, wieweet hoeveel luchtdruksohellen)'en vroeg een glas water, doeh ik kreeg ten antwoord, dat er niets te krijgen was zoolang de godsdienst oefening duurde. Van Zondag op Maandag maakten wij 348 mijlen. Van Maandag tot Dinsdag 320, tionnairen, de proletariërs, de sociaal-de mocraten en de nihilisten reiken elkander de hand tot den strijd tegen het openbaar gezag, tegen de bevoorrechte minderheid, tegen de maatschappelijke orde. De revo lutie is niet meer een schrikbeeld der fan- taisie van angstige lieden, maar zij klopt hoorbaar en met brutaal geweld aan de poorten en de schreden der revolutionnaire massa overklinken den parademarsch der soldaten. En de leiders der volken Helaas zij begrijpen de waarschuwende teekenen des tijds niet. In plaats van te rug te keeren op den vasten bodem van het Christelijk geloof en van de Christe lijke orde, om van daar uit in vereeniging met de Kerk, de macht der goddelooze re volutie-partij te fnuiken, zijn er velen ver metel genoeg zelfs het beste toevluchtsoord vau het gezag en van het recht, de Kerk van God, te bestrijden. Dat zien wij ge beuren in Duitschland in Frankrijk in Rus land, in Italië in Belgie, kortom in alle landen waar de revolutie haren draken kop verheft en angst, schrik en wanhoop verspreidt in de harten der welgezinden. Ipsa res loquitur! De feiten zeiven spreken! Belgische mijnwerkers, die den arbeid gestaakt hebben, zijn de Eransche grenzen overgetrokken, om de mijnwerkers te Anzin, die voor het meeren- deel uit Belgen bestaan, aan te sporen hun voor beeld te volgen: maar de Eransche regeering heeft maatregelen genomen om hen het land uit te zetten- Uit Sierra Leone werd onlangs bericht dat de Eranschen nog altoos het eiland Matacong in bezit hielden, en dat generaal Row er zich heen begeven zou om er de Britsche vlag te hijschen. „Dit ontbrak ons nog maar!" roept Punch, naar aanleiding van dit bericht: „Een oorlog met Erankrijk over MatacongDat zou op Lord Bea- consfield's grandiose politiek de kroon zetten!" Luidens eene dépêche uit Yokohama, van 10 April, zou er een ernstig geschil ontstaan zijn tussehen China en Japan, en wel naar aanleiding van het bezit nemen der Lioe-Tjioe-eilanden door Japan. De Chineesehe gezant had tegen die daad geprotesteerd, en had gedreigd met vertrek. van Dinsdag tot Woensdag 389 toen 396 en daarna 393. Zoobleven er Vrijdag 11. (28 Oct.) toen ik mijn brief begon 318 mijlen over. Zater dag morgen waren wij ten 6 ure al op het dek en zagen bij prachtig weder de zon uit zee op komen die ons nieuw vaderland, van verre nau welijks zichtbaar, prachtig verlichtte. Ten 8 uur waren wij aan den ingang der rivier Hudson de doctor kwam aan boord en bevond alles in orde. Ten 9 ure kwamen wij te New-York voor het dok der White star line en zetten daar voet aan wal. Wij moesten daar blijven tot dat onze koffers gelost waren en toen begon het oproer met de douane. Allen troffen een goeden commies, ik alleen trof een oripleizierigen kerel. Ik moest alles openmaken en hij wilde mij voor alles laten betalen. Ik werd boos en weigerde kortweg, daar ik zag dat het alleen was, omdat ik priester ben. De anderen konden hunne priesterkleederen weder inpakken zonder betalen en mij wilde hij laten betalen voor hetzelfde kassuifel dat zij hebben mochten. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1879 | | pagina 1