NIEUWE
No. 277.
Zondag 25 Mei 1870.
4e Jaargang.
De strijd onzer dagen.
BUITENLAND.
Een Nederlandsen Missionaris.
België.
Engeland.
Duitschland.
Frankrijk.
HAiRIlHSIfll (OIIIUT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt:
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Avertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUEET.
In onze dagen wordt een strijd gevoerd
op leven en dood tegen al wat edel en onbe
vlekt is. Slaan wij onze blikken romdom
ons en wij zien niets dan haat en duivel-
sche sluwheid gericht tegen hen die niet
de aanbidders zijn der wereldlingen, maar
God en zijn Kerk beminnen.
De vijanden van alle gezag slaan hun
tenten op te midden der goedgeloovigen
om wanorde en verderf te brengen ook
daar, waar nog vrede en eendracht samen
gaan.
Zien wij niet in Italië de bandiet van
Caprera zich nestelen en in gloeiende af
gunst nederzien op de eigendommen van
andereu, oproer prediken en het gekroonde
hoofd aan zich dienstbaar maken? Wordt
hem niet het geld der arme Italianen bij
hoopen ter verkwisting aangeboden, door
eer en plicht vergeten staatsbestuurderen,
die zich niet ontzien ook de eigendommen
der Kerk dienstbaar te maken voor de ti
rannen der menschheid.
Waarom telegrapheerde Garibaldi aan
zijn vriend generaal Turr: »De Italiaansche
republikeinen zullen nooit de Regeering
van koning Humbert bestrijden?» Is het
omdat hij dien Koning beschouwt als een
werktuig der revolutie onder wiens bestuur
het vuur der verwoesting wordt aangebla
zen, of is het omdat hij zich wel gevoelt,
zoolang de Regeering toestaat den woel
geest te voeden met het zweet van hen
wier penningen en eigendommen voor goe
den prijs verklaard worden ten believe der
zoogenaamde vrijheidsmannen.
Rusland laat zijn zonen onder het hui
chelend devies: bescherming der Christenen
op de slachtvelden vermoorden, transporteert
duizenden en duizenden naar de Siberische
jjsvelden en dit alles om den staatsgod te
doen zegevieren, uit wien het nihilisme ge
boren werd.
Oostenrijk, doortrokken van het libera
lisme, verloor zijn waardigheid in de rij
der volken; de Duitsche Keizerskroon ont
viel den vorst en werd geplaatst op het
hoofd van Koning Wilhelm van Pruisen.
Lafheid, halfslachtigheid voeren tot on
macht.
F E UI LL ET O N.
Vervolg.
„Ofschoon de plaats somtijds met eenig gras
bedekt is en een verkronkelde boom het oog
hier en daar groet, toch maken de omgevende
leegheid en uiterste verlatenheid deze plaats vree-
selijk grootsch. De hand van Hem, die het Heelal
bestuurt is op geen plaats meer te erkennen en
nergens ter wereld gevoelt zich de reiziger zoo
volstrekt alleen, zoo geheel afgesneden van het
menschdom en met de natuur alleen gelaten
(en ik voeg er bij met God) als te Sherman in
de zwarte bergen". Voor wij te Sherman waren
heb ik een brug gepasseerdwaarvan ik in
Europa dikwijls de afbeelding gezien had. Het is
juist een pietlangpoot en toen wij ei over waren
hadden wij een afgrond achter den rug. Ik was
er juist niet rouwig om. De reis van Dinsdag
was zeer interressant. Wij zagen twee prachtige ber-
Zoo gaat het niet alleen in den vreemde
maar ook in onze omgeving.
Waar blijven de millioenen bijeenver
gaard met dwang en geweld, door de macht
hebbenden, thans meer dan ooit naar goed
dunken besteed voor doeleinden, waar een
groot deel der natie tegen is, en die slechts
voor die partij dienstig gemaakt worden
waartoe zij behooren, die de uitvoerders
van den wil der gewetenloozen zijn. Met
volle teugen drinken hunne vrienden aan
den beker van overvloed en wee hem die
het wagen durft zich daartegen te verzet
ten. De minderheid mag toezien; zij wordt
geduld op den vaderlandschen bodem, mag
meê betalen, ja mag burger van den staat
zich noemen, zoolang haar goed recht niet
in opstand komt tegen de gepleegde dwin
gelandij en verdrukking.
De strijd wordt fel gestreden, met open
vizier treedt het revolutionnaire monster in
het strijdperk; list en geweld, verdrukking
en verachting is het deel van den geloo-
viere maar in hoofdzaak van hem die den
eeretitel voert en toont in zijn daden Ka
tholiek te zijn. Tegen hem zijn in onze
dagen alle middelen geoorloofd.
Dag aau dag worden de Katholieken en
wat hun heilig is, de Kerk, door de libe
rale pers verguisd en bespot. Koopen zij
de hun ontnomen eigendommen terug, dan
is het land in gevaar, maar gaan de libe
rale heeren, die zelfs in de Eerste Kamer
zitting hadden, op den loop, dan zegt die
pers zeer laconiek:»De heeren hebben zich
verwijderd.» Het Rotterdamsch millioenen-
scliandaal kan het getuigen.
De mannen der zoogenaamde verlichting
zien in den Katholiek hun gevaarlijksten
vijand. Gesterkt door zijn geloof staat hij
vast als een rots, het oog gericht op zijn
Kerk wetende dat zij is de moeder dei-
waarheid die niet wijkt, maar treurt over
de ongelukkigen die zich in hun dolle vaart
tegen haar vernietigen.
Immers bijna negentien eeuwen bestaat
zij, die Kerk! Hoe heerlijk hoe wondervol.
Welk een duidelijk bewijs, voor den god-
delijken oogsprong. En die Kerk zij had
van den beginne af haar leerstellingen,
haar zedeleer haar heilmiddelen, haar
tucht, kortom zjj bezit alles wat noodig
gen en rotsen in allerlei wonderlijke vormen,
waarvan de voornaamsten zijn: de kasteelrots,
juist een prachtig slot geheel van rood graniet;
de vingerrots de hangende rots, die geheel over
den trein hangt als om hem te verpletteren; en
de aardigste, de Devilslide of de duivelsglijbaan.
Dit zijn juist twee hooge muren, die tegen een
steilen berg op een meter afstand van elkaar schij
nen gebouwd te zijn. 't Is toch een natuurlijke
rots. Tusschen de twee muren in gelijkt de rots
een prachtige glijbaan die een Hollandsche jon
gen naar zijn klompen zoo doen grijpen was het
niet dat ze zoo steil is, dat de duivel er
den hals op zou breken. Niet verre van
daar staat een zeer groote boom met een
groot opschrift „1000 mijlenboom" den rei
ziger verkondigende dat hij op dat punt juist
1000 mijlen van Omata is verder gereisd (330
uren ongeveer). Tegen den avond van Dinsdag
arriveerden wij te Oyden waar wij van trein moes
ten veranderen daar de route van Omata- San
Francisco door twee compagniën gemaakt is en
dit wel op zonderlinge wijze. De twee compag-
is om de menschen te brengen tot heilig
heid, tot de eeuwige zaligheid.
De Roomsche godsdienst die met de
menschheid ontstond, onder de menschheid
zich voortzet en alleen met haar zal ver
dwijnen, bewaart zijn kindereu voor het
verderf dat zit in de afgescheiden secten,
die de kiem des doods met zich dragen en
alleen nog het bestaan rekken door het
voedsel dat de waarheid uit de oude moe
derkerk medegenomen, haar schenkt. De
eenige en ware kerk zal aan den feilen
strijd der dagen fier het hoofd bieden. Zij
zal zegepralen.
Laten wij met mannenmoed aan dien
strijd deelnemen. Laat ons verdraagzaam
zijn, maar niet laf. Rukken wij het mas
ker den huichelaar van 't aangezicht op
dat de lichtgeloovige niet worde medege-
sleept in den poel der verwarring van on
geloof en godverzaking.
Toonen wij, daar waar kracht en moed
noodig zijn, waar onze verdediging vereischt
wordt, onzen eereuaam waardig.
Onder de banier versierd met het beeld
des Kruises, is de overwinning in den groo-
ten strijd gewaarborgd en verzekerd.
Zooals men weet, hebben de Broeders der
Christelijke scholen, dank zij den Kultuurkampf,
de stad Coblentz moeten verlaten. Zij begaven
zich naar Vtrviers, waar zij een hotel huurden en
vervolgens aankochten, om er hunne inrichting
van onderwijs, die zij in Duitschland moesten prijs
geven over te brengen.
Toen alles geregeld was kwamen de Broeders
het in bezit nemen en brachten zij de twee hon
derd leerlingen, jonge Duitschers mede; maar zij
hadden zich bedrogen toen zij meenden in België
gastvrijheid te vinden.
De heer Bara deed den Koning tegen deze
bannelingen een decreet onderteekenen, waarbijzij
binnen 8 dagen ook van den Belgischen bodem
verdreven worden.
En dan durft men nog in België van vrijheid
spreken.
Uit Calcutta wordt aan de Times geseind, dat
de cholera een ontzettende verwoesting heeft aan
gericht onder de pelgrims, die van Hurdwar te-
niën werkten om het hardst om bij elkaar te
komen; gelukte het de eene partij om op een
werkdag zes mijlen spoorweg te leggen, de andere
maakte er den volgenden dag zeven enz., tot dat
eindelijk een der compagniën het aandurfde te
voorspellen dat zij op een dag 10 mijlen zou af
maken. De andere partij verklaarde dit voor on
mogelijk en wedde 30,000 dollars. De wedding
schap werd aangenomen en royaal gewonnen,
's Morgens ten 8 ure begon het werk, men nam
5 kwartier om te dineeren en ten 7 ure des avonds
had men 11 mijlen spoorweg gelegd, en om te
bewijzen dat het goed gedaan was sprong de
ingenieur op een locomotief en reed de 10 mijlen
in 10 minuten af. Het punt waar men 's avonds
ophield werd station Victoria genoemd- En nu
Oydeneen klein plaatsje, waar wij zoo als ik
boven zeide, moesten changeeren, is gelegen in den
staat Utah of het land der Mormonen. Wij Chris
tenen en vooral priesters, worden door hen hei
denen genoemd, daar zij als een der eerste pun
ten hunner leer dejpolygamie leeren en beoefenen.
Zij noemen zich de Heiligen der latere dagen en
rugkeerden. Van de Himalaya-districten tot nabij
Nynee Tal moeten niet minder dan 20,000 a
30,000 personen op hun weg huiswaarts zijn
bezweken. In de meeste steden van Pundjab heeft
zich de vreeselijke ziekte reeds vertoond, en er
bestaat groote vrees dat de epidemie zich tot Fasha-
wur zal uitbreiden.
Een te Iiohenstein in garnizoen liggend soldaat
heeft zich om het leven gebracht, door een dyna-
mietpatroon in den mond te nemen en daar te
laten ontploffen. De levensmoede verdediger des
vaderlands gebruikte een probaat middel, om den
dood in te gaan. Het lijk was vreeselijk verminkt.
De armen waren van het lichaam gescheiden,
het hoofd was onkenbaar en de halswervelen
vernield.
De Duitsche regeering heeft een verdrag ge
sloten met de Samoa-eilanden, waarvan het be
langrijkste artikel is het vijfde, dat aan de Duit
sche regeering vrijheid geeft in een der havens
Saluafata, al die inrichtingen tot stand te brengen,
die zij voor haar oorlogsschepen en de bemanning
daarvan noodig acht, en er de Duitsche vlag te
hijschen, terwijl aan geene andere natie even uit
gebreide rechten in deze haven mogen worden toe
gestaan.
Driehonderd sociaal-democraten willen Hamburg
verlaten en naar Amerika de wijk nemen om er
een nieuw vaderland te zoeken.
Windthorst heeft thans ook een particulier on
derhoud met den minister van Financiën Hobrecht
gehad, alleen, zegt de Köln. Volkss., wegens de
financieele aangelegenheden van de koningin
weduwe van Hannover.
Intusschen is Windthorsl's invloed bij de regee-
ling reeds zoo merkbaar, dat de Germania aan
dringt op de verwijdering nu of nooit van
den minister van Eeredienst Falk, door den rijks
kanselier. Falks aftreden wordt dan ook weder
druk besproken.
Laprade door het Hof van Assises van Tarn en
Garonne ter dood veroordeeld, is Maandag-ochtend
te Agen ter dood gebracht.
Deze misdadiger had om te stelenmet een
tweeloopsgeweer zijn vader en moeder vermoord.
Vervolgens had hij zijn grootmoeder met de kolf
doodgeslagen. Het gruwelstuk werd bedreven ter
wijl de familie aan den maaltijd zat.
Bij gelegenheid van een feestelijken wedstrijd
te Marseille had een der ingezetenen den voor
gevel geïllumineerd en daartoe lampions gebezigd,
met petroleum gevuld. Een dezer gevaarlijke ver
lichtingsmiddelen viel en de brandende pit en
boven ieder huis hangt een schild waarop een
alziend oog staat met het opschrift „Sions latere
dagen Heiligen. Heiligheid zij den Heere." Hoe
zalvend! Overal vindt men hier heete zwavelach
tige bronnen, waaruit de stoom en rook soms
fluisterend ontvliegt. Een dezer bronnen vormt
met de rots waaruit zij ontspringt juist een groote
kookketel en wordt daarom: de duivelstheeketél
genoemd. Woensdag-morgen ten 8 ure ongeveer
waren wij te Elko en hier zagen wij voor het
eerst Indianen, vreeselijke gezichten somtijds, voor
al de vrouwen. Arme menschen, armen zielen!
verbeeldt u een vol rond gezicht, waarvan (bij
mannen en vrouwen) aan weerskanten lang, doch
aan de schouders gelijk gesneden haar, neder-
valt: ruw en ongekamd, doch zoo git zwart als
men bij ons nooit ziet. Het gezicht is beschilderd
met alle mogelijke kleuren, vooral echtei rood.
De vrouwen hebben nu en dan midden op het
hoofd het haar gescheiden en de scheiding
rood, hoog rood geverfd, hetgeen, zoo al3 begrij
pelijk is, hen een vreemd aanzien geeft.
(Wordt vervolgd
