NIEUWE
No. 305.
Zondag 31 Augustus 1870.
4c Jaargang.
Na den strijd.
BUITENLAND,
De Vrouw des Spelers.
België.
Engeland.
HA1RLMSCHE (IIIRUT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
SHWA1N' TIENDRA ?T Jjpfa ,w
AG-ITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Avertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS L A U R E Y.
De slag is gevallen. De openstaande zetel
in den raad der gemeente Haarlem zal
wederom worden ingenomen door den can-
didaat der liberalen. De uitslag der stemming
vervult ons met dankbaarheid, maar wij
zijn niet voldaan. Wanueer de anti-libera
len met nog meer ijver hunne burgerplich
ten hadden volbracht, wij zouden meer
succès hebben gehad, met andere woorden
gezegdonze candidaat zou hebben gezege
vierd. Hel feit is aanwezig en wij moeten
er ons bon gré mal gré bij neerleggen.
Trouwens wij hebben onze Schuldigkeit
getlian en smaken ten minste nog den troost
dat de behaalde zegepraal der liberalen
niet dan na een harden strijd verkregen is.
In dien strijd hebben wij op nieuw gezien
welke wapens de liberalen gebruiken om
zeker te zijn van de overwinning. Het was
een strijd tegen de godsdienstige richting
van onzen candidaat en helder als de zon
is op nieuw gebleken dat het liberalisme
niets anders beoogt als het tiranniseeren,
het verdrukken der minderheid. Het artikel
der Grondwet waarbij aan alle ingezetenen,
zonder onderscheid van godsdienst, dezelfde
rechten worden toegekend en verzekerd,
wordt door de liberalen met voeten getre
den. De liberale haan moet overal en ten
allen tijde koning kraaien. Wij Roomsch-
Katholieken mogen ons vrij bewegen, doch
alleen binnen den kring ons door de libe
ralen aangewezen. Wij mogen onze belas
tingen betalen aan gemeente, provincie
en staat, maar als het er op aan komt een
ambt, waardigheid of bediening te verwer
ven, dan zullen we moeten buigen voor de
liberalen die driestweg en met de grootste
onbeschaamdheid durven proclameeren dat
alleen zij, en niemand anders, gerechtigd
zijn zich aan de staatsruif tegoed te doen,
dat zij alleen aanspraak mogen maken op
ambten, bedieningen of waardigheden en
dat zij alleen plaats mogen nemen op de
zetels van staats-provinciaal- of gemeente
besturen. Eu zulke lieden, zulke mannen
van gewei 1, durven zich, de hemel betere
het, de wezenlijke viiendeu van vrijheid en
recht te noemen!
Even als bij vroegere verkiezingen heeft
FE U1LLE T O N.
II.
Vervolg.
Ik dacht dat mijne moeder eenigszitis bezorgd
zag, maar ik vermaakte mij en mijne belang
stelling was opgewekt. Ik vertoef bij dit alles
lang, zuster, en verveel u misschien, maar elke
gebeurtenis, ja, ieder woord van dien avond, is
in mijn geheugen gegrift, liet was het gelukkigste
en toch het noodlottigste oogenblik mijns levens.
Mr. Leyton, of Karei, zoo als zijne vrienden hem
gemeenzaam noemden, was juist de man om een
jong meisje zonder ondervinding te boeien en te
behagen. Hij was schoon, beminnelijk, van een
goed humeur, luipsch, en zeer goed ontwikkeld.
Toen de dans geëindigd was, leide hij mij de
zaal rond om mijne moeder op te zoeken, doch
.deze was niet te vinden.
de kiezersvereeniging Eendracht alhier het
oude sprookje »de openbare school, het
neutraal onderwijs» weder te voorschijn ge
haald en met deze lang afgediende leugen
de zegepraal verworven. »Het is nu de
tweede maal in zeer korten tijd dat een
candidaat der liberalen bij verkiezingen
voor den Gemeenteraad in herstemming
komt met dien der Katholieken. Dat was
in vele jaren niet gebeurdzoo
begint het manifest uitgevaardigd door
het bestuur der kiezersvereeniain"1 Een-
O O
dracht en deze weinige woorden waren
voldoende om den ouden haat, de oude
hartstochten op te wekken tegen al wat
Katholiek is; zij getuigen tevens zonneklaar
van den geest van uitsluiting waarmede de
leden dezer liberale kiezersvereeniging zijn
bezield. »De candidaat der Katholieken is
een verklaard tegenstander van het neutraal
onderwijs» zoo riepen zij naar de vier
windstreken uit, ergo weg met hemDe
strijd tegen de richting van onzen candi
daat werd ditmaal doorgevoerd in al zijne
consequentiën en de geest van uitsluiting,
wij herhalen het, was overal en in alles
duidelijk zichtbaar.
Niet te vreden met de zweepslagen van
verguizing en vernedering ons Katholieken
toegebracht door het liberale bestuur van
Eendrachtheeft daarenboven een zijner
leden nog de vrijheid genomen in een in
gezonden stuk, voorkomende in de Opregte
Haarlemsche Courant van Donderdag 28
Augustus 11., te verkondigen dat »waar
men te kiezen heeft tusschen liberaal en
een streng Katholiek, alle bespreking van
personen overbodig is.« Deze heerlijke
stelling, deze logische redeneering zijn wij
verschuldigd aan het scheppend genie van
den heer F. Bolm, secretaris der kiezers
vereeniging Eendracht. Genoemde heer be
spreekt voorts in meergemeld ingezonden
stuk eenige zinsneden, voorkomende in eene
circulaire onderteekend vele kiezers.Hij
noemt het eene lage en vuile insinuatie,
den heer van E ij k naar het hoofd ge
slingerd als zou hij (Dr. v. E ij k) blijk
gegeven hebben van geringe waardeering
van het mandaat als lid van den Raad
door openlijk in de courant te verkondi-
ffen dat Z. E. niet verlangde verkozen te
O O
„D: etiquette zal vrees ik, mij beletten, om n
voor den volgenden dans uit te noodigen Miss
Summer, maar gij ziet er vermoeid uit, wilt gij
wat rusten? Ik stemde hierin toe, en wij gingen
zitten en zagen naar de vrolijke quadrille, die
geformeerd werd. Het scheen mij veel genoege-
lijker daar te, zitten en met Mr. Leyton te spre
ken, dan te dansen of iets anders te doen. Ik
wist niet waarom. Toen hij mij verliet, scheen
de dans mij vervelend, en alle vrolijkheid ver
dwenen te zijn. Ik was verwonderd dat de mu
ziek zoo zwaarmoedig en zoo droevig klonk. Maar
toen hij terugkwam werd eensklaps alles weer
glanzend. Toen mijne moeder, die zoo het scheen
niet op haar gemak was over ons lang onderhoud,
zich bij ons vervoegde, en er over sprak dat ik
er zoo bleek en vermoeid uitzag, maakte hij eene
buiging en zeide ons „Goeden nacht." Het was
als of op eens al het licht uitging. Ik gaf mij
zelve geen rekenschap van het gevoel van geluk
zaligheid, dat zonneschijn in mijn hart bracht.
Ver van mij elke gedachte aan liefde. Toen mijn
vader den volgenden morgen aan 't ontbijt tegen
worden. Ieder toch«, zoo redeneert de heer
Bohn, »die met den loop der gebeurte
nissen bij deze verkiezing maar eenigszins
bekend is, kan weten, dat de heer van
E ij k alleen daarom bij de herstemming
tusschen hem en den heer .1 o r d e n s be
dankt heeft, omdat hij den laatste te hoog
acht om tegenover dezen in den verkie
zingsstrijd gemengd te worden maar in de
verste verte niet wegens geringschatting
van een zetel in den gemeenteraad.
Hoor eens mijnheer Bohn, wij zijn ook
ware voorstanders van beleefdheid en voor
komendheid, maar ons dunkt daar waar
zulke ernstige belangen in 't spel zijn,
moet aan de courtoisie paal en perk wor
den gesteld. De inconsequentie door den
heer van E ijk begaan, vervalt geenszins
doov uwe mededeelingen. Als U. E. in het
vervolg de lust mocht bekruipen eene lans
te breken voor dezen of genen liberalen
candidaat, dient H. E. met krachtiger mo
tieven voor den dag te komen. Die welke
thans door u zijn aangevoerd, houden geen
steekzij verwekken lachlust of veroorzaken
een medelijdend schouderophalen, zoowel
ten aanzien van hem die ze schreef, als
van de redactie eener courant, die in al
hare oprechtheid de opname niet weigerde
van een stuk welks inhoud bestond uit
eene voor de Katholieken grievende en
in hooge mate beleedigende taal.
Sterker blijk van onverdraagzaamheid
en smadelijker bejegening eener aanzien
lijke minderheid zijn wel niet denk
baar
Wij meenen thans op voldoende wijze
voor de zooveelste maal aangetoond en be
wezen te hebben, dat ook bij denjongsten
verkiezingsstrijd het liberalisme getoond
heeft te zijn en te blijven: de verdrukking
der minderheid en dat het in naam van
de vrijzinnigheid een absolutisme uitoefent,
dat walgend is voor het geloovig deel
der natie.
Voor ons Katholieken is het een heilige
plicht te protesteeren tegen het onrecht bij
elke gelegenheid en zonder aanzien des
O D
persoons. Wij zullen blijven strijden over
tuigt als we zijn van de deugdelijkheid
onzer zaak, tegen de partij die trachten
wil ons te vernederen te versmaden en
mij zeide,Wel Lady Anna,"dat was zijn
geliefkoosde naam voor mij, welke van al uwe
dansers beviel a liet meest? antwoordde ik zonder
aarzelen, „Mr. Leyton veelmeer dan de anderen
Papa." Ik verbeeldde mij dat er gedurende een
oogenblik een lichte schaduw over het vriendelijke
gelaat van mijn vader kwam. Ah, ja, ik ken
hem, 't is een zeer knappe jongman, maar ik heb
gehoord dat hij te veel van 't spel houdt.
„Den volgenden dag zag ik hem terug; maar
waarom nog langer hierbij te vertoeven? Hij dacht
elke gelegenheid uit om mij te ontmoeten, tot
dat onze omgang bekend werd. Mijn vader zeide
op zekeren dag tegen mij: „Lady Anna, zoudt
gij niet gaarne een reisje naar Parijs willen ma
ken
„O ja, zeer gaarne Papa,"
„Ik ga er morgen om dringende zaken heen;
pak uwe koffers en dan gaat gij en mama mede.
Eene plotselinge herinnering aan eene belofte
die ik gedaan had om een uitstapje met eenige
jonge vriendinnen te maken, kwam mij voor den
geest, en ik zeide, „zoude het goed zijn, Papa,
ware het mogelijk, dood te verklaren. Die
strijd zal ons moeite, zorgen en opofferin
gen kostenmaar wij zullen pal blijven
staan en nimmer wijken.
EmanuelGod met onsDat is het
woord dat ons door ellende en leed zal
leiden tot de overwinning
Er is een prijskamp in de schilderkunst ge
opend door de Katholieken van Rijssel (Belgie)
tot vereering der nagedachtenis van Pius IX. Die
prijskamp blijft open tot op 1 Juli 1880; de
mededingers zullen een tafereel te vervaardigen
hebben, dat aan het leven of het Pausdom van
Pius IX herinnert. De commissie verlangt, dat
de schilderij niet kleiner zij dan een doek van
50 cM. Twee prijzen zullen worden toegekend,
namelijk de eerste 1500 fr. en een gouden me
daille; de tweede 700 fr. en een vergulde medaille.
De schilderstukken moeten vrachtvrij gezonden
worden aan den secretaris der commissie, rue
Négrier 43, te Rijssel. De schilders mogen zich
onbekend houden; doch in dit geval moet hunne
verzending vergezeld zijn van een geeaclieteerden
briet met hunnen naam en hun adres, die niet zal
geopend worden, dan wanneer het stuk bekroond
wordt, waarop de brief betrekking heeft.
Indien de commissie zulks goedvindt, zullen de
schilderijen deel maken van een godsdienstige
tentoonstelling, die op 15 Juli 1880 zou geopend
worden.
Voor alle verdere inlichtingen wende men zich
tot den secretaris der concourscomraissie, rue
Négrier, 43, te Rijssel.
Lord Chelmsford, vergezeld van zijn staf, zette
eergisteren te Plymouth voet aan wal. Hij werd
terstond door den prins van Wales uitgenoodigd
tot een bezoek aan boord van het jacht Osborne.
In de gevangenis te Cork werd Maandag-ochtend
aan Joseph Pistoria, den wegens deelneming aan
de muiterij en den moord aan boord van het
Britsche schip Caswell ter dood veroordeelden
Siciliaanschen matroos, het doodvonnis door mid
del van den strop voltrokken. De delinquent, die
zich sedert zijn veroordeeling zeer berouwvol be
toond had, betrad het schavot met vasten tred.
De beul en zijn knecht voltrokken het vonnis
met omsluierd gelaat. Te gelijker tijd werd in de
Newgate-gevangeuis te Londen een kindermoor
denaar met de koorde gestraft.
Indische bladen melden, dat majoor Cavagnari,
indien ik aan Miss Leslie schreef dat ik naar
Parijs ga?"
,Neen," antwoordde hij schielijk. „Ik verlang
dat gij aan niemand zegt waar wij heen gaan; her
inner u dat wel." Ik stond verstomd over zijn
barsch antwoord.
„Toen viel het mij in, dat ik Mr. Leyton niet
weer zon zien. Ik had boeken en muziek van
hem, die ik verlangde terug te zenden; maar er
was iets, ik weet niet wat, dat mij belette mijn
vader naar hem te vragen of over hem te spreken.
Toen ik dien avond in de warande zat, half ach
ter de breede bladeren van een Amerikaansclie
plant verborgen, hoorde ik mijn vader de woon
kamer inkomen, en aan mijne moeder zeggen:
„Zij nam het zeer goed op. Ik heb nu goede
hoop. Zij is zoo jong en heeft zoo weinig onder
vinding, dat zij niet weet hoe zij aan hem hecht.
Eene verandering van tooneel en nieuwe denk
beelden zullen haar spoedig haar gril, indien
het er een is, doen vergeten.
Wordt vervolgd.)
