NIEUWE
No. 318.
Donderdag 16 October 1870.
4e Jaargang.
Rusland en Europa.
BUITENLAND.
De Vrouw des Spelers.
Voorbeeldelooze koelbloedigheid.
Engeland.
Frankrijk.
HMRLMM llllRUI.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
"MAlNTJElSDR Af
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
"Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advei'tentie a Contant.
Avertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Prins Alexander van Bulgarije heeft ziju
buurman Karei van Rumenië een bezoek
gebracht. Of hij daartoe eerst verlof heeft
gevraagd aan zijn voogd op deu Russi-
schen troon is niet bekend. Wel weten
we dat vorst Karei van Rumenië bij deu
Czaar Benjamin af is, sinds hij zich tegen
de teruggave van Besarabië heeft verzet.
Vermits nu de Bulgarijsche vorst zich
nauw aansluit aan Rumenië, zoo is daarin
een bewijs te zien dat de nieuwbakken po
tentaten op het schiereiland van deu Bal
kan zich onafhankelijker en zekerder ge
voelen sinds Oostenrijk met deu Russischen
invloed wedijvert. Vorst Alexander was
vroeger Pruisisch officier, hij zal dus ook
steeds een oog naar Berlijn te richten heb
ben. Daar hij en de andere Balkan-vor
sten thans zien dat Rusland door zijne
oude vrienden wordt verlaten en Duitsch-
land achter Oostenrijk eu zijn anti-Rus
sische politiek staat, zoo behoeven wij ons
niet te verwonderen dat de diepe eerbied
voor het machtige Czarenrijk eenigszins
wordt afgekoeld en Oostenrijk in het Oos
ten meer gewicht in de schaal legt.
De Russische en Duitsche ofHcieuse dag
bladen hebben in deu laatsteu tijd den
strijd wederom hervat eu herkauwen op
nieuw de oude geschiedenis van het con
gres. Men verwijt von Bismarck dat hij
de Russen gedwarsboomd heeft in hun
plan tot stichting van een Groot-Bulga-
rijë dat van den Donau tot aan zee, van
Servië tot aan de poorten van Adrianopel
zou reiken. De verdeeling en versnippering
van Bulgarijë en Rumelië wordt hem als
de voornaamste misdaad tegen de Russi
sche vriendschap aangewreven. Wij geloo-
ven echter dat de verbolgenheid van Rus
land ook nog andere oorzaken heeft. Ten
tijde van het congres troostte Rusland zich
met de hoop dat men ter gelegener tijd
door middel van een kleinen opstand Bul
garijë en Oost-Rumelië wel wederom zou
kunnen vereenigen. Dit plan echter leed
F EU1LLET O N.
IV.
Vervolq en slot.
Ik heb de wroeging in velerlei gedaante gezien
maar ik zag nooit iets dat aan de zijne gelijk
was; grooter en vreeselijker kon men er geene
zien. Ik kan er niet aandenken zonder dat mijn
liart zich wee gevoelt, en de tranen uit mijne
oogen stroomen. Hij werd eindelijk met geweld
van haar afgerukt, en toen werd Anna in haar
„laatste woning gelegd." Zij heeft thans op het
nieuwe kerkhof een eenvoudig groen graf, dat
slechts door een kruis wordt aangetoond. Ik be
zoek het somtijds, want hare geschiedenis blijft
mij altijd bij en de herinnering aan hare schoon
heid, verongelijking en hare droevige geschiede
nis, verlaten mij nimmer.
De arme Heer Leyton bleef nog langer bij ons.
Hij deed een algemeene biecht en op den dag
nadat hij ter Communie was geweest, kwam hij
ons vaarwel zeggen, Hij ging naar Amerika en
schipbreuk door Oostenrijks invloed. Wie
anders dan von Bismarck heeft aan de
Oostersche politiek van Oostenrijk dien
invloed gegeven. Hij heeft aan Oostenrijk
het mandaat verschaft dat de bezettin
O
van Bosnië en Herzegowiua zouder te^en-
O
spraak van andei'en kon geschieden. Deze
politiek was voor Oostenrijk ietwat avon
tuurlijk en gevaarlijk maar voor Duitsch-
land kwam ze uitmuntend te stade. Oosten
rijk kwam door zijne fnuiking van den
Russischen invloed met Rusland in span
ning; het moest dus bij Duitschland steun
zoeken. Sinds het dien gevonden heeft zijn
er vele bedenkingen tegen de Oostenrijk-
sche politiek onder de Zuid-slaven verdwe
nen. Als de vriendschap tusschen Berlijn
en Weenen werkelijk eerlijk en bestendig
is, dan kan Oostenrijk meer en meer zijn
zwaartepunt naar het Oosten verplaatsen
zonder bevreesd te zijn voor het Westen.
Zoo vormt het nieuwe Oosteurijksch-Duit-
sche verbond, de reserve voor de stoutmoe
dige politiek van Oostenrijk in de Ooster
sche zaken. Daarin ligt da hoofdoorzaak
van Ruslands ergernis. Het doel der Rus
sen is en blijft: Konstantinopel. Het groo
te Bulgarijë was een stap op den weg die
er heenleidt. Dat het niet totstandkwam,
kon hunne plannen doen uitstellen maar
niet afstellen. Thans echter nu Oostenrijk
tot aan den Lim is voortgerukt, nu is
het wachtwoord: niet uitstellen, maar af
stellen tot dat de Oostenrijksche macht is
terug gedrongen. Thans is er een wal en
eene gracht over den weg naar Konstan
tinopel gemaakt. Rusland beschuldigt hier
van eu niet ten onrechte zijn bes
ten vriend in Berlijn.
Met Duitschland en Oostenrijk staat
Rusland dus op geen al te goeden voet.
Met Engeland staat het reeds lang als de
hond tegen de kat. Frankrijk wil nog
niets van het zoet gefluit des Russischen
vogelaars hooren; het houdt zich in 't Oos
ten liefst neutraal, terwijl het in 't Wes
ten in Engeland een bondgenoot voor
de Oostersche politiek gezocht en gevon-
leidt daar een goed en nuttig leven. Ieder jaar
komt er een groote brief voor ons, en een ge
schenk voor de kerk er bij, met een nederig ver
zoek om onze gebeden. Eens zond hij eenige
kostbare plantenzaden, en verzocht mij die op het
graf zijner vrouw te planten. Ik deed het, en
menige gedachte zond die arme berouwvolle bal
ling over den grooten oceaan naar de bloemen
die op het graf zijner vrouw wiegelden. Wat
zoude hij niet hebben willen geven om de jaren
die voorbij waren, terug te roepen om het leven
terug te geven aan die schoone en edele vrouw,
wier leven door zijne wreedheid en verwaarloo-
zing verkort was. Ik heb hooren zeggen, en ik
geloof het, dat hij na haren dood nooit meer
gelachen heeft; en ik weet dat hij eiken dood
onder welke vorm ook zou verkiezen boven het
breken van de belofte die hij Anna had
gedaan, om nooit de speeltafel meer te na
deren.
Wie zal de wonderen verhalen die door het
zachte geduld der Katholieke vrouwen zijn be
werkt!
Moed en hoop, neergebogen harten, lijdt; maar
God zal u eens kroonen, wanneer deze beproevin
gen van eene oneindige verdiensten zullen zijn.
Draagt de verongelijking met geduld, vergeldt
den heeft. Dus blijft er voor Rusland al
leen Italië over; maar dat is een bondge
noot met een grooten mond doch met kleine
armen, die zich slechts onder bescherming
van Frankrijk tegen Duitschland of Oosten
rijk zou durveu of kunnen verroeren. Fei
telijk staat Rusland dus geïsoleerd, verla
ten en eenzaam in de rij der Europeesche
volken. In plaats van zich stil te houden
en zich te bekeeren werpt het verdrietig
het hoofd in den nek en breidt zijn leger
uit, niet alleen de reserve en de artillerie
maar ook het staande leger met ruim vijf
tig duizend man. Deze maatregel komt ons
zeer verdacht voor. Rusland voert thans
een oorlog tegen de Teke-Turkoman-
nen in Middeu-Azië en deze halve wil
den schijnen hunne steppen niet zonder
ernstigen strijd te willen prijsgeven. Maar
voor zulk een oorlog heeft Rusland geen
O O
nieuwe troepen noodig en voor de hand
having der orde in 't binnenland is het
staande leger voldoende. Wat moet dus
die uitbreiding der militaire macht betee-
kenen? Eene bedreiging of bangmaking
voor Duitschland en Oostenrijk? Maar Rus
land kan tegen de Duitsche eu Oostenrijk
sche legers toch niet offensief te werk gaan
en deze zullen zich wel wachten de fout
van deu eersten Napoleon te begaan en
in het onherbergzame land te dringen. Dat
O
bangmaken beduidt dus niemendal. Of
heeft Rusland op nieuw een oorlog met
Turkijë in den zin? Al komt het dan ook
met een kolossaal leger dan zal Oostenrijk
den doortocht gemakkelijk kunnen beletten;
er zijn nog meer Osmau Pacha's.
Rusland verkeert in eene onaangename
positie; voor 't oogenblik kan het echter
niets beters doen dan bonne mine a mau-
vais jeu maken. Niet de vermeerdering der
troepen en daardoor de verhooging der
staatschulden kunnen Rusland helpen, maar
alleen het herstel van orde in het binnen
land en de bevordering van stoffelijke en
geestelijke krachten. Dat het Czarenrijk
daarheen streve en met bescheidenheid
wachte tot de positie der overige Euro
wreedheid met liefde, verwaarloozing met oplet
tendheid en zorg.
De tijd zal komen, vroeg of laat, waarin gij
zult overwinnen en de belooning zult ontvangen
die toegezegd is aan hen, die getrouw tot het
einde ziju gebleven.
In 1723 moest de haan van den Antwerpschen
toren verguld worden, doch de regeering zag
tegen de enorme kosten op, welke tot dat einde
vereischt worden. Het plan zou dus niet verwe
zenlijkt zijn geworden, zoo niet zekere Hermaling,
een Duitscher, zich te Antwerpen toevallig op de
kermis bevindende, zich had aangeboden om dat
werk geheel alleen te verrichten, zonder hulp van
stelling en zelfs zonder ladders, tegen een be
looning van slechts 36 gulden.
Dit aanbod aangenomen zijnde, voorzag zich Her-
maling van een zeil, eenige hoepels en touw,
beklom daarmede den toren tot aan de kroon,
klauterde vervolgens langs de buitenzijde der
kroon tot aan het kruis, maakte daar een tent
om zich tegen den wind te beveiligen en stalde
er zijn winkel uit.
Na twee dagen werkens was de haan geheel
peesche staten weder in dier voege is als
in 1875 toen keizer Alexander de tong in
de Europeesche weegschaal was.
Dat is de politiek die het Russische Rijk
te volgen heeft.
Onder de passagiers van de ter reede van Ply
mouth van Kaapstad aangekomen mailboot bevond
zich ook lord Gifford, overbrenger van generaal
Wolseley's officieüle depêche betreffende de gevan
genneming van Cetewayo. Hij vertrok per speci-
alen trein naar Londen en begaf zich onmiddellijk
naar het Ministerie van Oorlog, om zijn depêches
af te geven. Het is misschien niet algemeen be
kend, dat de overbrenger van eene depêche, die
het einde van een gelukkig volbrachten veldtocht
officieel aankondigt, een gratificatie van 500
ontvangt. Lord Gifford heeft aanspraak op deze
gratificatie.
Naar lord Gifford verhaalt, moet Cetewayo zijn
bevreemding te kennen hebben gegeven, dat de
Keizerlijke Prins zich niet heeft kunnen redden,
daar zijn escorte door niet meer dan tien Zoeloes
is aangevallen.
Uit Londen wordt gemeld dat de regeering er
over denkt om den voormaligen Zoeloe koning Cete
wayo het eiland St. Helena, dat reeds als staats-
ge angenis van Napoleon I dienst deed, voortaan
als vaste verblijfplaats aan te wijzen.
Le Pays bevat het volgende entrefilets: „Met
genoegen vernemen wij, uit de zekerste bron,
dat in een onderhoudhetwelk Prins Napoleon
met verscheiden Afgevaardigden gehad heeft, hij
zich in de krachtigste bewoordingen tegen art. 7
van het wetsontwerp Eerry verklaard heeft."
De roode Prins begint op zwart te zetten. Daar
het geluk hem bij het spelen op rood niet dienen
wil, waagt hij zijn inzet op zwart. Allons, Mes
sieurs, faites votre jeu! le jeu est fait!
De overeenkomst tot verlenging van het han-
delstractaat tusschen Engeland en Frankrijk is
Vrijdag te Parijs geteekend door den minister Wad-
dington en den Engelschen gezant.
De Keizerin van Rusland isgelijk de telegraaf
reeds bericht heeft, Donderdag te Cannes aan
gekomen waar zij tot herstel harer gezondheid
deu winter zal doorbrengen. Op haar gelaat moe-
en al verguld. Hermaling brak vervolgens zeer
gerust zijn tent en winkel af. Daarmede bezig
zijnde, had hij zijn hoed op den haan gezet en
liet hem er op staan, om met zijn gereedschap
pen, welke hij, zoo het scheen, op zijn hoofd had
vastgemaakt, naar beneden te komen. Nadat deze
allen beneden gebracht waren, klom hij voor het
laatst naar boven, om zijn hoed te halen, ging
toen in het gezicht van de geheele bevolking bo
ven op den haan staan eu draaide daarmede ver
scheiden malen rond.
Vervolgens ging hij op het kruis zitten, deed
zijn kousen en schoenen uit, welke hij naar be
neden wierp, trok nieuwe aan en kwam eindelijk
met zijne voorbeeldelooze koelbloedigheid weder
op de zelfde wijze beneden als hij naar boven
geklommen was, om zijn loon, 't welk tot 42
gulden gebracht werd, te ontvangen.
Men moet hierbij vooral opmerken, dat de
Antwerpselie toren, behalve zijn ontzettende
hoogte, een spitsen en piramidalen vorm heeft
en dat de buitengewone lichtheid van het snij
werk der kroon, waardoor men als 't ware door
den toren heen ziet, een gezicht oplevert, onein
dig duizelingwekkender dan' dat van de meeste
torens in Europa.
