NIEUWE No. 338. Donderdag 25 December 1879. 4c Jaargang. VREDE. BUITENLAND, mmm 0,06 x België. Frankrijk. Engeland. Duitschland. Rusland. Italië. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post. Afzonderlijke Nummers Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. MsmiBMDaaf AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Avertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Uitgevers KÜPPERS LAUREY. Als 't heerlijk feest van Kerstmis nadert bidden we meer en hartelijker dan ooit om den vrede, den vrede waarvan de en gelen op Bethleliems bodem zongen. Dat smeekgebed ten hemel gezonden is goed, schoon, prijzenswaardig en passend in den mond van iederen Christen. Want wij gevoelen behoefte aan vrede, vooral in onze dagen, die rampen en ellende geven en eeue donkere toekomst voorspellen aan de menschheid die zoo gaarne de glinste rende vrede-ster weuscht te begroeten. Wij smachten naar vrede; vrede op maatschap pelijk en op kerkelijk gebied, vrede in den staat, vrede in het huisgezin, vrede onder en met elkander. VredeToch klinkt ons het woord als eene parodie in de ooren wanneer wij on ze blikken rondom ons heen wenden en de toestanden gadeslaan waarin wij leven en ons bewegen. Of getuigt het van vrede dat de staten van het Oosten en Westen van top tot teen gewapend zijn en gereed om bij de minste aanleiding het zwaard uit de schee- de te trekken? Getuigt het van vrede dat de regeeringen der landen elk jaar het budget voor oorlog trachten op te voeren tot cijfers, waarvoor elk bezadigd en ern stig deukend mensch moet terugschrikken? Getuigt het van vrede wanneer wij in de beschaafde landen van Europa, den geest van verzet en omverwerping der bestaan de orde waarnemen, wanneer wij de ramp zalige woelingen gadeslaan die het socia lisme, het nihilisme, het scepticisme en het ongeloof in het algemeen alom versprei den? Getuigt het van vrede wanneer wij zien dat godvergeten booswichten het moord wapen opheffen naar vorsten en regeerders en zich inbeelden der menschheid een wel daad te bewijzen bij aldien zij in hun mis dadig plan mochten slagen? Getuigt het van vrede wanneer wij de statistiek der zelfmoorden nagaan en ontwaren dat juist in onze dagen hei aantal gevallen dier misdaad tot een cijfer geklommen is, hetwelk de geschiedenis van vorige jaren moeilijk zal kunnen aanwijzen? Getuigt het van vrede wanneer wij overal niets dan ver- F EU1LLETO N. De Familie Choisel. Vervolg. Uithoofde mijner familie-betrekkingen met den consul verwekte de aanvraag van dezen pao, ondanks de tijdsomstandigheden, geen argwaan; maar voor den tweeden had ik meer moeite. Ech ter verkreeg ik dien. Hij moet dienen, wan neer de heer Chalon en Eduard zich bij u ver voegen; de reispas is voor de Eussische gravin Woloïzko, hare dochter, haar zoontje en haren neef alsmede voor twee bedienden. De ekwipage is een rijtuig met vier paarden, en de bestemming naar Spanje. De markies gaf de beide papieren aan mevrouw Choisel, die ze in eene brieveutasch deed en op de tafel legde. Ik dank u ten vriendelijkste, mijn waarde heer de Saintville, voor de genomene moeite, zeide zij. wildering en ontaarding waarnemen en moeten erkennen dat de immoraliteit ha ren zetel gevestigd heeft in den staat, in de school en in het huisgezin. Staat het met den vrede op kerkelijk gebied beter geschapen? Geenszins. Nog woedt de Culturkampf in het Duit- sche rijk en ontrooft aan het geloovig deel der natie kerken en zielzorgers. Ook in België en Frankrijk zijn de lands-besturen er op uit den godsdienst uit school en huisgezin te verdrijven. Onzalige school wetten in de naburige staten zoowel als in ons dierbaar vaderland, brengen de ge moedereu der geloovigen in beweging en veroorzaken groote bezorgdheid voor de toekomst. Alzoo overal waar wij onze blikken ves tigen ontwaren we abnormale toestanden en zien we niets dan ongeloof, wanhoop en ellende. Zullen wij onder al dat leed bezwijken en onze harten niet verheffen tot Hem voor wiens kribbe eenmaal de enge len de woorden verkondigden: »vrede op aarde aan de menschen die van goeden wil zij n Neen, wij zullen blijven bidden, doch bidden in den waren christelijken geest, dat wil zeggen, steeds met de toevoeging: oo 7 O niet mijn, maar uw wil geschiede. Wij hebben geen recht van den Albe- stierder te vergen dat Hij ons thans reeds den vrede geeft op maatschappelijk of ker kelijk gebied; het is niet aan ons te ver gen dat God zijne Kerk nu reeds laat tri omfeeren over hare vijanden. Wij mogen zulks wenschen en smeeken maar niet eischen. Wij moeten tevreden zijn ook dan als de vrede ons niet wordt toege deeld. Er is eene lijdende, strijdende en zege pralende Kerk. Wij leven in de strijden de en wij zijn nog niet waardig om deel te nemen aan den vrede der triomfeereu- de Kerk. De vervolgingen der eerste Chris tenen duurden eeuwen lang en in verge lijking van die toestanden met de onzen, moeten we erkennen dat wij nog op een bed van rozen slapen. Eu hoe lang en hard was niet het lijden der Kerk in Frank rijk en met haar de Paus onder de Fran- Het strekt mij tot genoegen, dat ik u van dienst kan zijn. Nu moet men het vertrek be spoedigen; om geen argwaan te verwekken, lieb ik bevolen, dat de postpaarden aan mijn huis zouden komen. Toen alle goederen gepakt waren, plaatste Char lotte zich in de koets, welke Lodewijk largs zij straten tot op de binnenplaats van den heer de Saintville bracht. De markies bood mevrouw Choisel zijnen arm; zij nam de brieventasch met de reispassen, wierp langzaam een smartvollen blik in het vertrek, waar zij in korten tijd zoo vele afwisseling van gewaarwordingen had on dervonden, en ging met Henriette naar het rij tuig van hunnen geleider aan de deur, hetwelk spoedig door de met lantaarns verlichte straten voortrolde. Ongeduldig verbeide men het bepaalde uur, tot eindelijk de helder klinkende beller, en het getrappel der paarden aankondigden, dat het ver trek op handen was. Na een hartelijk afscheid klapte de postillon met zijn zweep, en de reis koets vloog in vollen ren voort. De vluchtelingen sche revolutie en hare gevolgen? Hoe veel a o jaren zuchten Italië en de Pauselijke Stoel onder de gewelddadigheden der Piemon- teezen Laten we bescheiden zijn en aanhouden in het gebed. Ongetwijfeld zien we allen uit naar de zonnestralen die ons, door de nevelen heen, den vrede in 't gemoed zul len voeren. Doch laten we niet met klein moedigheid of ongeduld naderen tot de kribbe van den Godmensch, die niet als zegepralende heerscher, maar als lijder en strijder tegen hel en dood op de wereld is gekomen. Niet door lafhartig klagen o O O en smachten, maar alleen door geweld, door inspanning van al onze krachten in het goede, komen wij tot ons doel. Niet als moedeloozen die om verschooning en toegevendheid smeken, maar als manhaf tige, doodverachtende strijders zullen we ons bij de legerhoofden aanmelden die God op den dag van het Kerstfeest den zijnen gezonden heeft. Als wij in zijn dienst strij den en lijden, dan zullen we ook eenmaal door en met Hein worden verheerlijkt. In het gewoel en de beslommeringen van het aardsohe leven wijken onze blik ken zoo dikwerf af van ons laatste eind doel. Alle lotgevallen en gebeurtenissen hier op aarde verkrijgen slechts beteelce- nis en waarde in zoover zij dienen als voorbereiding van het leven hiernamaals. Wij hebben in den loop van den tijd te veel overeenkomst en gelijkenis met de bedrijvige Martha, die zich met duizend dingen bemoeide en dus geen tijd had om aan de hoofdzaak te denkeu. Laten we op het heerlijk Kerstfeest het voorbeeld barer zuster Maria volgen en ons nederzetten aan de voeten van den Heiland en daar overwegen en denken aan onze plichten als mensch en Christen. 't Zij er vrede of strijd rondom ons heersche wij zullen er ons niet om be kommeren, als wij slechts den vrede be zitten die de Godmensch der wereld heeft gebracht: de vrede met God, de rust van het geweten. De Alwetende zal in zijne wijsheid bepalen hoe lang onze strijd zal duren. Wij hebben de troostrijke zekerheid dat hij voor iederen getrouwen medestrij der een einde neemt in het zalige uur dat voelden zich aanmerkelijk verlicht, toen men aan de stadsbarrière, op vertoon van den pas beval door te rijden. God zij geloofd, sprak mevromv Choisel zachtjes tot hare dochter, dat wij dit gevaar voor bij zijn. Wij snellen nu een blijde toekomst te ge- moet, moeder. Parijs verlatende, verwijderen wij ous uit bet brandpunt der omwenteling en zul len daarenboven spoedig Eduard en Cha lon zien. Dit hoop ik, mijn kind, maar er kan nog veel gebeuren. Ik weet het, echter moet men zich niet altijd het ergste voorstellen. - Onwillekeurig slepen mijne gedachten mij naar het verledene en de vlucht des konings komt mij vóór den geest- Ik bid u laat ons hierover zwijgen want het herinnert mij een der treurigste tafereelen van mijn leven. Gij hebt gelijk, Henriette, denken wij slechts aan het geluk, dat wij zullen smaken, wanneer ons uit den strijd tot de overwinning leidt, in het heerlijke uur als de Heiland dege nen die met Hem in den stal van Beth lehem en op den berg van Calvarië wa ren ook aan den triomf zijner verrijzenis en hemelvaart zal doen deelnemen. In de Borinage is een werkstaking ontstaan, die dagelijks grooter omvang krijgt. Deze grève is het gevolg van de verlevendiging in de indus trie en de rijzing van de steenkoolprijzen. Niet zonder bezorgdheid slaat men, bij den tegenwoor dig heersehenden nood onder de arbeiders deze beweging gade. De Minister der Posterijen is bezig met een wetsontwerp, waarbij het briefport voor geheel Frankrijk op 10 centimes gesteld wordt. Volgens de Pall Mali Gazette, was de zeer aanzienlijke geldsom, die door de Engelschen te Kaboel opgedolven werd, gebeel in Russische specie, zoodat de Britsche soldaten thans hunne soldij ontvangen in gouden roebels. De Gazette voegt er bij, dat, na de verzekering van oen En- gelsch officier te Kaboel, al des Emirs troepen Russische uniformen droegen. Dit laatste bewijst zeker niet veel. Negers aan de Westkust dragen wel de afgedankte uniformen van Nederlandsche schutters, zonder daarom nog tot de Nederland sche strijdkrachten gerekend te kunnen worden. Naar aanleiding der geruchten omtrent mis lukking der onderhandelingen tusschen Pruisen en het Vaticaan verklaart de Germania te kunnen herhalen, dat de onderhandelingen worden voort gezet. In Rusland heerscht de besmettelijke keelziekte (angina diphteritis) bij voortduring in hevige mate; 13 gouvernementen zijn aangetast en alleen in het gouvernement van den Kaukasus zijn 40,000 kinderen overleden. De Regeering neemt thans maatregelen om de ziekte zooveel mogelijk te bestrijden door geneesheeren en verpleegsters naar de besmette districten te zenden. De ellende wordt steeds grooter in Italië. Ge noodzaakt om zich met die questie bezig te hou den, waarover in de geheele pers geklaagd wordt, wij mijn zoon en onzen vriend Chalon weder ontmoeten. Allengskens maakte het gesprek voor een diep stilzwijgen plaats; zij wikkelden zich dichter in hare mantels, gaven den vrijen loop aan hare bizondere gewaarwordingen, tot eindelijk een ver kwikkende slaap de heldere oogen sloot. Na eenigen tijd deze rust genoten te hebben, ontwaakte Me vrouw Choisel, en zag uit het rijtuig. De koets stoud stil en men verwisselde van paarden. Lo dewijk betaalde en hielp zelf inspannen; een oogenblik daarna reed men in de lichting van Longjumeau voort. Te Arpajon stil houdende, hoorde Henriette het blaffen van een hond. Bij het licht der lantaarn, waarmede de stalknecht naar buiten kwam, zag zij, dat het dier om het rijtuig snuf felde en kwispelstaartende tegen de koets opsprong, alsof hij wilde zien wie er zich in bevond. Caro, riep het meisje. Wat zegt gij? vroeg de gravin. {Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1879 | | pagina 1