NIEUWE
No. 355,
Zondag ZZ Februari 1880.
5e Jaargang.
Wat de wereld alleen
redden kan.
BUITENLAND.
0,06
Er wordt voortdurend zooveel wijsheid
°ver de belangwekkende kranke aan den
Man gebracht; er worden zooveel recepten
Voorgeschreven en ook wel gereed gemaakt,
dat men zich over niets meer moet ver-
Wonderen dan over het verschijnsel, dat de
Meke nog niet herstellende is, en dat zij
integendeel nog altijd van ongunstiger
c°nditie wordt.
Frankrijk.
HA1MMSCHE COMMIT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
0,85
1-
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
«NXlEADRAr
sï®"
AGITE MA HON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Wederom heeft er een afschuwelijke
Moordaanslag plaats gehad op 't leven van
den Keizer aller Russen.
De misdadigers wilden het winterpaleis
yan den Monarch in de lucht doen springen.
Door Gods genadig bestel werd de toeleg
der boosheid verijdeld, de machtige Vorst
Werd gered.
Wij zullen niet over die vernieuwde poging
fot vorstenmoord in uitvoerige bizonder-
heden of beschouwingen treden; slechts naar
aanleiding van dat gruwzame feit zullen wij
enkele opmerkingen in het midden bren
gen.
Ook thans hoort men weder allerlei raad
gevingen uiten, welke betrekking hebben
tot hetgeen zou behooren gedaan te wor
den, om de maatschappij zóó te verbeteren,
dat ziekelijke en verderfelijke richtingen,
Waarvan het ontzettende Nihilisme er één
ls> haar kracht en invloed zouden verliezen.
Aan zedelijke medicijnmeesters heeft het
trouwens der menschelijke samenleving
üooit ontbroken.
Om het ziekbed der menschheid staan
immer allerlei gepatenteerde» en ongepa
tenteerde» artsen geschaard.
De verklaring van dat feit ligt voor de
hand. Men zoekt de genezing niet, daar
^vaar zij alleen te vinden is.
Dat hebben wij bij herhaling in het licht
gesteld; doch het moet onophoudelijk wor
den betoogd, ten einde de waarheid einde
lijk ingang te doen vinden.
Tv
De eenige medicijn tegen alle sociale
krankheden is de godsdienst.
En nu is het toch merkwaardig, dat
3Mst tegen de macht, welke zij in de we
reld oefent, de vijandschap van zoo velen,
FEUILLETON.
De Familie Choisel.
Vervolg.
^aar is de majoor?
Hij zond mij herwaarts; spoed u.
•Bleek als eene doode stortte Charlotte op dit
°°geiihlik de kamer binnen.
He vijand! het huis is omsingeld! gilde
'lJ> angstig omziende.
Nauwelijks had zij deze woorden geuit, of reeds
0rde men het kletteren der wapenen en zware
°etstappen de zaal naderen. De soldaten dron-
finnen; maar ook te gelijker tijd verscheen
j Msel niet uitgetrokken degen. Hij sprong vóór
beangstigde huisgezin, en hield docr de be-
le"'hge bewegingen van zijn wapen de republi-
staande.
klucht! ik volg! riep hij tot zijne familie.
ug opende Lodewijk eene zijdeur, en reeds
Waren aller, buiten het vertrek, toen Choisel voor
aangroeienden vijand terugwijkende, terwijl hij
waaronder zulk een tal van aanzienlijken
en geleerden, zich kant.
Slaat men toch de oogen over het groote
tooneel der wereld, dan ontwaart men al-
lerwege teekenen, welke die uitspraak be
vestigen.
Het gaat met het Christendom als
met zijn Goddelijken Stichter't wordt ver
volgd, belaagd, gelasterd, ja, als men het
maar kon, zou men het verdelgen van den
aardbodem.
Nog altijd blijft het Kruis't symbool, de
uitdrukking, ook van het lot, dat de Kerk
van den Gekruiste wedervaart.
En die vervolgingszucht wordt niet het
ergst getoond door heidenen, door hen, die
't Christendom openlijk verwerpen; neen,
het zijn nog wel gedoopten in den Eenigen
Naam, onder den hemel tot zaligheid ge
geven, die met zeker welgevallen de belij
ders der hoogste waarheid bemoeilijken,
miskennen, geweld aandoen.
De vraag rijst van zelfwaaraan dat moet
worden toegeschreven
Bij eenig nadenken is de oplossing spoe
dig gevonden. De Christelijke godsdienst
komt zoowel tot Vorsten, Regenten en Be
stuurders, als tot deminste hunner onderda
nen, met zeer ernstige en heilige eischen.
Christus vordert van die Hem volgen
onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan zijn
heilige geboden.
Met die geboden nu is veel onvereenig-
baar, wat de machthebbers staatkunde ge-
lieveu te noemen.
Onrecht en geweld, verdrukking en ver
volging, verovering en beloftebreuk, zijn
niet te vereenigen met hetgeen als onver
biddelijke levensregelen door Christus aan
de zijnen wordt opgelegd.
Als de wet des Christendoms, in haar
diepst wezen de wet der heiligste liefde,
zou heerschen op de Troonen, in de Kabi
netten der Staatslieden, in de zalen der
volksvertegenwoordigers, dan zou ras met
veel moeten worden gebroken, dat nu wordt
geliefd of geduld.
De wetgevingen zouden grondig herzien,
de bestuursrichting veelzins veranderd moe
ten worden.
Dat beseffen de machtigen der aarde zeer
wel evenals de Joden van Jezus' tijd niets
op het punt stond van te ontsnappen, zich den
degen ontvallen liet.
Ik heb u, aristocraat! schreeuwde een der
soldaten, hem aangrijpende.
De graaf wierp een blik naar de plaats, langs
welke zijne familie zich gered had, en over
tuigd van het nuttelooze zijner verdediging,
kruistte hij de armen over de borst, en hield
zich bedaard.
Woedend over den vorigen tegenstand, sleepten
de soldaten hem uit zijne woning.
Schiet hem dood! riep er een uit den
hoop.
Er zijn duizend franken op zijn hoofd
gesteld.
Het geld is voor ons! schreeuwde men
van alle kanten; en onder dreigende kreten werd
Choisel naar een gebouw gevoerd, dat tot gevan
genis was ingericht.
Eerst hier verliet hem zijne bedaardheid. Af
gemat wierp hij zich op eene houten bank neder
en barstte in tranen uit. Niet lang daarna werd
de deur weder geopend; nieuwe slachtoffers wer-
degelijks tegenover Zijn leer wisten te
stellen. Tandenknarsen konden zij, maar
wederleggen de innige waarheid Zijner God
delijke woordendat vermochten zij niet.
Ten einde raad, en beducht voor den
wassenden invloed, door den Godmensch op
Zijn omgeving geoefend, trachtten zijn
vijanden Hem uit den weg te ruimen.
De vijandschap der wereld sprak haar
laatsthaar hoogste woord aan 't kruis
hout.
Onwetend hielp de booze wereld den raad
Gods volbrengen.
Van 't Kruis, waaraan de verdwaasde
mensch meende de waarheid, die uit God
is, te hebben gedood, begon juist de ze
gepraal dier waarheid.
Maar die triumf gaat langzaamvoor
de Kerk van Christus gaat het pad van
haar ontwikkeling, van haar triumftoclit
door de diepte van lijden en druk, naar de
blinkende berghoogten der overwinning.
Der Kerk weervaart geen beter lot dan kaar
Grondvester, der Bruid geen ander dan
haar Bruidegom.
Ligt alzoo de kerkvervolging blijkbaar
in den weg van het hooge en heilige Gods
bestuur de verantwoordelijkheid voor het
boosaardig bedrijf van hen, die de Kerk
vervolgen, wordt daardoor niet opgeheven.
Wij gelooven aan den vrijen wil van den
mensch; God heeft hem keus vrijheid gege
ven, gelijk reeds in het Oude Testament
wordt gezegd: Mest u, wien gij dienen zult.
Daar dit nu zoo is, moet zonder ophou
den aan hoog en laag geplaatsten, aan re
geerders en geregeerden worden voorge
houden, dat de vervolgde kruisleer de eenig
reddende kerkleer is voor de diep vervallen
menschheid.
De Nihillistende Internationalistenen
hoe de namen ook verder mogen luiden
van de lieden, die buiten God en Zijn kerk
hun vrede en geluk zoeken zijn de levende
openbaringen van den geest van den afval,
die langs zoo dieper om zich heen grijpt
in de wereld.
Kunnen wij het ons verklaren, dat alle
weidenkenden gruwen van die moordenaars,
die woestelingen en ongodisten, de waarheid
en de oprechtheid vorderen, dat allen de
hand in eigen boezem steken, om ernstig te
den binnen gelaten en vulden weldra den rui
men kerker. Het was een akelig schouwspel: moe
ders met hare kinderen, grijsaards en jongelin
gen wemelden in de vochtige gevangenis door
elkander', en menige jammerkreet weergalmde
langs het doffe gewelf. Een soldaat, wiens gelaten
gedrag zeer afstak bij de hartverscheurende ge
baren der overigen, naderde Choisel, en klopte
hem op den schouder.
Hierdoor uit zijne mijmering gewekt, zag hij
den militair aan.
Overste, ween niet,1 laat den man geen
kind worden, zeide hij op goedhartigen toon.
Maar, als vreesde hij zijne vrijpostigheid te ver
gedreven te hebben, bracht hij eerbiedig de hand
aan den schako, en liet er oogenbiikkelijk op
volgen: vergeef mij, majoor, dat ik zoo sprak;
maar het ongeluk deed mij uwen stand vergeten.
De graaf drukte zijne hand voor de oogen.
Ik ween niet over mij, maar over mijne
betrekkingen, zeide hij.
Ach! overste! het zijn bedroefde tijden, ik
heb er ook ruimschoots van geproefd.
onderzoeken of niet in kiem. iets in hun
hart leeft van de verderfelijke neigingen,
welke, in haar uiterste consequentie, tot
die rampzalige richtingen, welke Kerk en
maatschappij in gelijke mate bedreigen,
onwederstaanbaar heenleiden.
't Is immers niet genoegvan de leugen
een afkeer te hebbendit is een negatieve
7 O
eigenschapChristus vordert van ons
dat wij de waarheid zullen liefhebben,
onverdeeld en altijd. Dat is een positieve
deugd.
Wil men de maatschappij dus blijvend
herstellen, waarlijk hervormen, dan beginne
ieder voor zich te vragen om het licht der
waarheid en er met kracht naar te streven
het ook te verwerven.
De Kerk, door Christus gesticht, verze
kert het bezit en genot dier hoogste waar-
o o
heid aan allendie tot haar gemeenschap,
niet maar in naam, doch met der daad
behooren.
Voor het bedreigde Israël in de woestijn
was de slang het teeken des behouds.
In de woestijn der beproeving, waarin
een groot deel der menschheid thans rond
doolt, ver van God, Zijn waarheid en Licht,
ontwaart het oog des geloofs ook een teeken
des behouds.
Oneindig meer dan de slang, waarop de
kinderen Israëls moesten blikken om be
houden te worden, duidt dat teeken, 't welk
moet worden omklemd met de handen eener
onveranderlijke liefde, om aan mensch en
menschheid beiden, redding en eeuwige ver
lossing te verzekeren.
Het Kruis van Golgotha is dat teeken
des levens; die er geloovig voor knielt,
HemDie er eenmaal aan hing als Zijn
Heer en God belijdt en aanneemt, die zal
niet verloren gaan.
Ook het Vorsten belagend Nihillisme kan
alleen door de kracht, welke uitgaat van
dat Kruis, duurzaam onschadelijk worden
gemaakt.
Een groot aantal zijdewevers te Lyon hebben
den arbeid gestaakt. De „centrale commissie"
der arbeidslieden heeft ter openbare kennis ge
bracht, dat er weldra eene groote bijeenkomst
Ongelukkige, mompelde Choisel.
Zie, overste, het doet mij goed, iemand te
vinden, die medelijden bezit; ik leefde gerust.
Een smartelijke kreet, welke de soldaat te
vergeefs poogde te onderdrukken, ontsnapte zijne
lippen.
Wat deert u? riep de graaf opspringende.
Eene kleinigheid, majoor.
Gij zijt gekwetst, zeide Choisel, die nu zag
dat de hand des militairs geheel bebloed was,
Om de waarheid te zeggen, heb ik verschrik
kelijke pijn, de arm hangt juist niet al te vast
meer aan den schouder.
Waren wij vrij, dan zou ik uwe belooning
weten; maar thans kan ik niets doen, dan uwe
wonde verbinden.
Spaar die moeite, overste, onze tijd zal
slechts kort zijn.
Bij dit gezegde dacht Choisel aan zijne familie,
en sidderde. Hij hielp den soldaat den kapot
uittrekken, bond zijn zakdoek om den arm, en
deed den dappere naast zich plaats nemen.
Wordt vervolgd).
