BINNENLAND,
GEMENGD NIEUWS.
'sLands wijs, 'slands eer.
Allerlei.
de moordenaars van generaal Mesensoff met zijn
rijtuig geholpen te hebben om te vluchten, aan
Solowieff gift en een revolver verschaft te hebben
en voor 3 jaren den wegens nihilistische hande
lingen beschuldigden Prins Krapotkin in diens
vlucht uit het hospitaal, waarin hij wegens ziekte
verpleegd werd, behulpzaam geweest te zijn.
Voor de Keizerin zijn openbare gebeden uitge
schreven.
De Zeer Eerw. Heer J. Bos, rector der katho
lieke weeshuizen en hoofdredacteur van de Maas
bode te Botterdam, is door Z. H. den Paus be
noemd tot honorair kamerheer.
De Minister van financiën heeft besloten dat
in ieder van 's rijks wege verstrekt gebouw, voor
de kantoren van de hypotheken en het kadaster,
eerlang een brandblusclimiddel, extiucteur, zal
worden geplaatst.
Purmerend, 8 ikpril. Gisteren vóórmiddag
werd uit de Beemster-ringsloot alhier het lijk
opgehaald van den landman K. N. uit Overleek,
nabii Ilpendam. Zijn vrouw en zoon, die naar
de markt waren, vernamen aldaar het treurig
geval. De zoon zou deze week in ondertrouw
opgenomen worden.
Oosterhessolen, 8 April. In deze gemeente
is gedureude ruim eene maand niemand overleden.
Kralingen, 9 April. Aan de politie alhier is
het mogen gelukken de moeder te vinden van
het kind, dat den 19den Maart gevonden is in
een der slooten gelegen aan de Plas alhier. Zij
is overgebracht naar het huis van arrest alhier.
Weststellingwerf, 8 April. Twee vrouwen
en een vierjarig kind, die uit Wolvega terugko
mende over Oosterbroeklaiid wilden gaan, sloegen
ten gevolge der duisternis een verkeerd pad in,
zoodat zij den geheelen nacht hebben rondge
doold. Ze konden ieder uur de klok te Olde-
markt hooren slaan eu toch geen uitweg vinden.
Eerst toen 't daglicht aanbrak konden ze een
weg vinden.
Leeuwarden, 9 April. Er heeft zich gecon
stitueerd een comité voor Leeuwarden en om
streken van de Nederlandsche Vereeniging tegen
de prostitutie.
Amsterdam, 9 April. Eergisteren-avond kre
gen twee mannen op de Bozengracht twist, welke
zoo hoog liep, dat de een den andere een vrij
diepe snede met een schoenmakersmes in de zijde
toebracht. De dader werd in verzekerde bewaring
genomen.
Slagharen, 8 April. Zondagmiddag werd de
offerbus in de B. K. kerk gestolen. Omstreeks
2 ure werd het ontdekt door iemand, die daarin
zijne gave wilde werpen. Het vermoeden viel
dadelijk op een vreemdeling, die de aandacht
van velen had getrokken, omdat hij te 12 uur
alleen in de kerk was geweest, zoo het heette,
om te bidden. Het gelukte den dader op te spo
ren, tot bekentenis te brengen, en het geld, ten
bedrage van bijna f21, terug te krijgen. De dief
is gevankelijk naar Hardenberg gebracht. De offer
bus had men, stuk getrapt, in het water gevonden.
Montfoort, 8 April. Sedert geruimen tijd
werden enkele sleutels der Herv. kerk vermist,
en meende men een verminderen te bespeuren
der collecte-gelden. Men giste en verdacht, doch
Zondag werd aan de onzekerheid een einde ge
maakt doordat yvee kerkeraadsleden, die zich in
het kerkgebouw hadden laten opsluiten, den dief
op heeterdaaa betrapten. Hpt was een lOjarige
knaap, die zich op deze brutale wijze een toe
gang tot de kerk had wetefi te verschaffen.
Haarlemmermeer, 9 April. Blijkens de
lOjaiige volkstelling bedraagt het zielental in deze
gemeente 14,324, en wel 7427 mannen en
6897 vrouwen.
Te Schiedam schijnt men iemand
straffeloos te mogen uitschelden als men er maar
toe uitgetergd is; de kantonrechter toch heeft
zekeren A. H. veroordeeld „wegens het zonder
daartoe uitgetergd te zijn uiten van scheldwoorden
tegen iemand." Voorts is daar iemand veroordeeld
omdat hij met eer. lastdier reed over een „ver
heven gangpad".
De gevaarlijke liefhebberij van jon
gens, om achter op de rijtuigen te klimmen,
heeft weêr een vreeselijk ongeluk veroorzaakt. Te
Noordscharwoude ging nl. een 5-jarig knaapje
aan een wagen hangen, raakte tusschen de wielen
bekneld en was half stervende toen men hem uit
zijn positie verloste.
Te Bamsgate werd dezer dagen een
gewezen herbergier, Oswald Pueberidge genaamd,
tot zes weken dwangarbeid veroordeeld, omdat hij
den dood van een hond veroorzaakt had. De
grappige snoodaard had de huid van den hond
met geel en blauw de kleuren van de libe
ralen en de conservatieven bestreken, en het
dier had zich door het likken aau verf ver
giftigd.
Maandag-ochtend jl- doorkruiste de
eerste stoomtramwagen, behoorende aan den heer
de Naurois en bestemd voor personen- en goe
derenvervoer tusschen Castres en Lacauve-les
bains (Tarn), de stad Parijs. Hij reed ditmaal te
Mans af, liep over den boulevard Saint-Germain,
de pont Sully, den boulevard Diderot, de avenue
Daumesnil en verliet door de barrière de Picpus
weder de stad en stopte het eerst te Charenton.
De miniatuurtrein bestaat uit twee rijtuigen; in
het eerste kunnen 40 personen plaats nemen; het
tweede dient voor de machine en tevens als
goederenwagen. Gedurende den geheelen tocht
werd niet het minste ongeval veroorzaakt; slechts
enkele paarden steigerden even bij het voorbijgaan
van de machine. Deze proef mag dus als volko
men gelukt beschouwd worden.
Te Montaimon, een dorpje in Savoye,
heeft een verschrikkelijke brand gewoed. Een en
dertig huizen, door behoeftige gezinnen bewoond,
zijn in de asch gelegd en zeventien personen in
de vlammen omgekomen.
In Berlijn rijdt eene eigenaardige
droschke door de straten. Een fabrikant is op
het denkbeeld gekomen om eene soort van velo
cipede te vervaardigen, met eene vóór- en twee
achter-zitplaatsen. Dat verioermiddel is thans
in gebruik gesteld; de koetsier of wil men
liever: het paard zit voorop, de achter-zit
plaatsen zijn voor passagiers bestemd.
Het huwelijksgeschenk, da t Prins Bu-
dolf voor zijn verloofde bestemd heeft, is het be
roemde halssnoer van brillanten, waarvan een
welbekend juwelier uit Weenen op de verkooping
van de juweelen van Koningin Isabella eigenaar
is geworden. De Aartshertog heeft die prachtige
parure voor zeer lioogen prijs aangekocht. Men
weet, dat de diamanten van Koningin Isabella
als de schoonste vau eenig vorstelijk écrin wor
den geroemd.
Een landbouwer te Go urd on in Eran k-
rijk had sedert eeuige dagen opgemerkt, dat een
zijner melkkoeien dikwijls haar kalf niet wilde
laten zuigen, en toch iederen avond met ledigen
uier in den stal terugkeerde. Toen hij de koe
opmerkzaam gadesloeg, zag hij dat zij, zoodra ze
in de wei was gekomen, vlak bij een hoogen
stapel takkebossen ging liggen. Na verloop van
eenigen tijd kwam een groote slang onder het
hout uitkruipen en rolde zich om den uier van
de koe. Deze scheen het dier verwacht te hebben;
de slang werd door de koe gezoogd. Onmiddellijk
riep de boer de hulp van eenige arbeiders in,
om zijne koe van deze zonderlinge zuigeling te
bevrijden, en na oenige vergeetsche pogingen
slaagde men er in, de slang, die zich, zoodra
zij onraad bemerkte, om het lichaam harer min
gewonden had, te dooden, zonder de koe te
bezeeren.
Een deftig gekleed dienstmeisje met
parasol kwam dezer dagen bij een slager haren
dienst aanbieden. Onder de conditiën die 't meisje
had was er ook eene, dat zij geen vleesch ver
koos uit te dragen aan de klanten. „Vleesch
draag ik natuurlijk niet uit," zei't ding. „Neen,"
antwoordde de slager, „dat zult gij ook niet,
dat doet mijne vrouw, maar kunt gij ook piano
spelen?" „Neen," zeide het meisje. „Dan kunt
gij vertrekken," zei de slager, „want dan kan
ik u natuurlijk in mijn dienst niet gebruiken."
De firma Krupp, te Essen, heeft vol
gens de Nordd. Allg. Ztg. bij een maatschappij
in Zweden 1,300,000 centenaars ijzererts besteld.
Dertig stoombooten zijn noodig om deze hoeveel
heid naar Duitschland over te brengen.
Drie Amsterdamsche Maandaghouders
lieten in de Keizersgracht een horloge vallen,
sprongen alle drie te water om het op te zoeken
en hadden het geluk, het horloge op tc duiken;
doornat werden ze weder op het drooge gehaald.
De Prinses De C. te Parijsgafonlangs
bij gelegenheid van haar 22en geboortedag een
/wra5e«-feestmaal. Hare genoodigden, allen dames,
moesten hare schoothondjes medebrengen, en
naast het couvert van elke meesteres was een
zilveren schotel voor haren hond geplaatst. Ieder
der viervoetige gasten werd door een gegalon-
neerden lakei bediend! Men meldt niet dat de
geestvermogens, dier excentrieke prinses gekrenkt
zijn, wij zouden 't anders gaarne gelooven.
Te Witten in Westfalen is weder het
geval voorgekomen dat een meisje, die een kam
van celluloïde in het haar droeg, daarmede te
dicht bij de kaars kwam. Ooarenblikkelijk vatte
het gevaarlijke sieraad vuur en slechts door on
middellijk toegeschoten hulp werd een groot on
geluk voorkomen. Het kind kwam er nu met
verlies van het haar en een brandwond aan het
hoofd af. Een nieuw bewijs dat men met de
sierlijke, doch zeer gevaarlijke voorwerpen van
celluloïde niet te voorzichtig zijn kau.
Een Italiaansch geneesheer, Macano,
van Nizza, beveelt hel volgend recept dengenen
aan, die een verzwakt of vermoeid gezicht hebben.
Bij een kan water voegt men een eetlepel goe
den brandewijn en een greepje keukenzout, het
geen men te zamen laat oplossen. Voor de bet
ting schudt men de ffesch om. Een herhaald ge
bruik van dit aldus bereide water versterkt wel
dra het gezicht cn geeft aan de oogen de vroe
gere kracht terug.
Een gevaarlijk spel! Te Lyon heb
ben de leerlingen eener school in hun speeltijd
een hunner makkers al spelende gedood. Men
had les in de geschiedenis gehad en wilde thans
op de speelplaats den dood van den hertog De
Guise voorstellen. Een dertienjarige knaap wilde
de hertog zijn, zijne makkers vielen dan ook op
hem aan, en weldra viel de knaap, schijnbaar
onder de slagen zijner aanranders, die, om het
spel natuurlijk te maken, over hem heen liepen,
alsof hij een lijk was. Den volgenden dag moest
de knaap thuis blijven en een paar dagen later
overleed hij, na veel geleden te hebben aan de
gevolgen der inwendige kneuzingen, die men hem
had toegebracht.
Een phonographisch dagblad wordt,
naar men uit New-York meldt, aldaar uitgege
ven. De berichten worden op dunne platen over
gebracht en zoo aan de geabonneerden bezorgd,
die hen eenvoudig op een phonograaf behoeven
te spannen, waarna het toestel in beweging ge
bracht, de gcheele krant voorleest. Onderwijl
kan men, rustig met de oogen dicht op eene sofa
liggende, zijn sigaar rooken. Te hopen is, dat de
nieuwtjes en allerleitjes alijd zoo puntig, pittig
en aardig zullen zijn, dat de toehoorder er niet
bij in slaap valt, waartoe die gemakkelijke hou
ding een gereede aanleiding zou kunnen zijn.
De groote stoomketel, te Serair.g ge
maakt door de Société Cockerill, en die al de
machinen der tentoonstelling moet in beweging
brengen, is 11. Zaterdag te Brussel aangekomen.
Het vervoer van dit overgroote stuk, dat 19,500
kil. weegt, is zeer moeilijk geweest. De ketel is
van Seraing per boot naar Antwerpen gebracht
langs de Kempische vaartin Antwerpen werd
hij geplaatst op een waggon, daarvoor bizonder
door de maatschappij Cockerill gemaakt. De af
metingen van den ketel zijn zoo kolossaal, dat
men hem op een afzonderlijken trein van Ant
werpen naar Brussel heeft moeten vervoeren. Men
had de grootste voorzorgen genomen, om alle
ongevallen te vermijden, want de ketel belem
merde de geheele baande dienst der andere
treinen werd gedurende eenige uren geschorst.
De ketel, ten 5 ure 's morgens uit Antwerpen
verzonden, kwam in de lokalen der tentoonstel
ling aan ten half een.
Een Amerikaan meent een nieuwsoort
geschut uitgevonden te hebben, waarmee Londen
van Calais uit beschoten kan worden. Zijne vin
ding is nog een geheim, maar berust hierop, dat
het oorspronkelijk uitgeworpen projectiel op zich
zelf weer een stuk geschut is, dat na verloop van
eenigen tijd ontlaadt en een nieuw projectiel uit
werpt, dat ook op zijn beurt weer een ander
kan uitwerpen.
Dat de katten taai zijn weet m en, maar
een zelfs voor een kat zeldzaam staaltje van taai
heid werd dezer dagen te Weenen geleverd. Men
vertimmerde er een gebouwtje voor den tramway
en van die gelegenheid maakte ons poesje ge
bruik, om in een opening te kruipen, die de werk
lieden daarna, zonder te weten (lat er een levend
wezen achter zat, dichtmetselden. Een tijd lang
hoorde men in dat gebouwtje nu een akelig ge-
mauw, maar hoe men keek en weer keek, men
kon maar niet gewaar worden, waar het geluid
van daan kwam. Eindelijk maakte men het pla
fond open en daar kwam „Mieke" voor den dag,
zoo mager als brood en met te berge gerezen
haren. Men voedde haar met melk, en twee
dagen later dartelde zij weer op de daken rond,
na 14 dagen als 't ware levend begraven te zijn
geweest.
Aan de militaire school te Eontaine-
bleau had het volgende onheil plaats. De luitenant
instructeur Boussel leidde, te paard gezeten, de
exercitiën der cadets, toen plotseling een groote
houthakkershond tegen het dier opsprong. Het
paard werd schichtig en wierp zijn berijder met
zóóveel geweld tegen een nabijstaanden boom,
dat hij met verbrijzelden schedel naar het hospi
taal moest worden vervoerd, waar hij korten tijd
daarna overleed.
In Nimes had een pijnlijk voorval
plaats. Op den dag van het huwelijk van een
zekeren Accariés kwam zijn kleedermaker hem
een nieuw pak brengen, doch deze wilde het hem
alleen tegen kontante betaling afstaan. De man
had geen geld en trok zich dit zoozeer aan, dat
hij zich twee uren voor de trouwplechtigheid
ging ophangen.
In den laatsten Er ans ch-Dui tsch e n
oorlog werd een Eransch kurassier, hoewel met
achttien wonden overdekt, door een krijgsmakker
zóó getrouw opgepast, dat hij het leven er af
bracht. Een hechte vriendschapsband verbond van
dien tijd redder en geredde, en de laatste was
zelfs zoo dankbaar dat hij zijn vriend beloofde
hem eenigen erfgenaam tc maken van al wat hij
mocht nalaten. Dit beloofde echter niet bijster
veel te zijn, tot, eenige dagen geleden, de voor
malige kurassier zijn erfgenaam „in spe" 200,000 fr.
kwam ter hand steMen als een voorloopig voor
schot op de erfenis. Hij had namelijk onver
wachts zelf van een tot nog toe geheel onbe
kenden oom, een generaal, meer dan 3,000,000 tr.
geërfd. Bij dit geschenk in geld was nog gevoegd
een afschrift van een in den behoorlijken vorm
opgemaakt testament, waarin de verraste vriend,
die. na zijn terugkeer in het burgerlijk leven, op
de „place Saint-Pothin" te Lyon een zeer be
scheiden nerinkje in bieren dreef, als universeel
erfgenaam optrad.
Op verschillend gebie d b 1 ijven zich
te Botterdam verschijnselen vertoonen van den
slechten gang van zaken. Men noemt een reederij,
welke voornemens is al hare schepen te ver-
koopen. Een der voornaamste sigarenhandelaars
ontsloeg Zaterdagavond een aantal knechts, en
een timmerman, die vroeger met 20 knechts
werkte en het thans met 3 doet, is op het cu-
rieuse denkbeeld gekomen om de ramen zijner
werkplaats wit te verwen, opdat de voorbijgan
gers niet zouden zien, dat hij weinig of geen
werklieden in zijn winkel heeft.
Sir Evelyn Wood heeft der ex-Keizerin
Eugenie eene verrassing bereid, die, zoo zij al
treurige herinneringen moet opwekken, haar toch
zeker goed zal doen. Hij heeft van het graf van
Napoleon I op St. Helena eenige plantjes mede
genomen, die hij op de plaats waar de ex-Kei
zerlijke prins geveld is, zal laten zetten. Deze
verrassing zal de Keizerin eerst onderweg worden
medegedeeld, door Sir Evelyn die haar vergezelt.
LI. Zondag hebben te Liverpool weêr
eenige liefhebbers van prijsvechteu getracht aan
hun hartstocht bot te vieren. De politie was
echter gewaarschuwd en dreef de menigte uiteen.
Des namiddags trachtte men de schade in te
halen op een ander terrein buiten de stad. Ook
hier was de politie dadelijk bij de hand. Een
van de deelnemers, een jonge knaap, werd over
deze bemoeiing zoo woedend, dat hij een der
agenten te lijf ging en gearresteerd moest worden.
In het Halberstadter Intell. Blatt
komt de volgende zonderlinge advertentie voor
„Ik maak lang3 dezen weg aan mijn talrijke
kennissen en vrienden bekend, dat ik met mej.
E. verloofd ben. Zij is arm als een kerkrat,
maar heeft eer. edel gemoed en zal een goede
moeder voor mijn verweesde kinderen zijn. De
goedhartige, maar weinig delicate inzender heeft
zijn bekendmaking met zijn vollen naam on
derteekend.
Het was in 1501. Margaretha van Oosten
rijk, de jonge, schoone en vrome dochter van
Maximiliaan I en Maria van Bourgondië, onder
nam een bedevaart. Op haar weg deed zij het
kasteel Bourg-en-Bresse aan, gelegen midden in
een bosch, met een heerlijk uitzicht op de Alpen.
Dit kasteel behaagde haar, zoodat zij besloot er
eenige dagen uit te rusten. En nauwelijks was
dit bekend geworden, of de edelen en de boeren
uit den omtrek stroomden er heende edelen
om hun opwachting te maken bij eene dame van
zóó hoogen rang de hoeren om haar te bewon
deren als een tooverfee, zóó schoon en zóó mild
was zij. Op Paaschmaandag nu werd, als ge
bruikelijk, te Bourg-en-Bresse het eierspel ge
vierd, hierin bestaande, dat men danste in een
beperkte ruimte, waar eenige honderden eieren
verstrooid lagen. De jonge paren, die tot driemaal
toe de ronde maakten zonder een enkel ei te
breken, mochten man en vrouw worden. Mar
garetha was tot haar niet gering vermaak var.
dit vrolijke spel getuige toen op eens hoorn
geschal zich uit het bosch vernemen deed, en
straks de hertog van Savoie, Philibert de Schoone,
met een schitterend gevolg te voorschijn trad.
Het eerste werk van den jongen vorst was,
de knie te buigen voor de tijdelijke burchtvrouw
van zijn kasteel, en haar met ridderlijke gratie
te verzoeken om gastvrijheid. De twee blikten
elkander in de oogen het looze godje sloop
hun harten binnen er. het duurde niet lang,
of men zag Margaretha in Philibert's sterken
aim in het ronde zwieren tusschen de eieren.
Was het behendigheid? Was het een wonder
werk van Cupido? Het schoone paar volvoerde
tot driemaal toe het kunststuk dat aan weinigen
slechts gelukte. Geen eierschaal knapte er onder
hun door Amor gevleugelde voeten „Oosten
rijk cn Savoie!" riep jubelend de menigte. „Als
wij 's lands wijs eens volgden?" fluisterde Phi
libert de Prinses in het oor. Margaretha bloosde,
doch legde haar hand in de zijne. Van dit oogeti-
blik waren zij verloofden. En van hun huwelijk
dagteekent de sedert schier onafgebroken reeks
van echtverbintenissen tusschen het Huis van
Savoie en het Huis van Oostenrijk. Wat
paasch-eieren al niet kunnen uitwerken
Iemand vroeg in December twee maanden uit
stel van betaling eener schuld. Toen zijn schuld-
eischer hem opmerkzaam maakte, dat zulks veel
te lang was, zeide hij: „Dat is wel waar, maar
u moet ook in aanmerking nemen, hoe kort thans
de dagen zijn."
In een salon viel het gesprek op een fiuan-
ciëele ramp, die iemand getroffen had.
Hij zal dit wel te hoven komen, zei men.
De tijd is een goed geneesheer.
Niet altoos, antwoordde eene dame. Ik
heb in mijn leven eeu hevig verdriet gekend, dat
de tijd niet heeft weggenomen.
En wat dan?
Mijn eerste rimpel!
Een om zijn schraapzucht beruchte landheer
was trotseh genoeg om voor zichzelven iu zijn
tuin een standbeeld op te richten. Twee boeren
beschouwden het; de eene vraagde den anderen,
waarom de landheer zonder handschoenen was
afgebeeld. „Omdat hij de handen altijd in onze
zakken heeft!" was het antwoord.
