NIEUWE
No. 373.
Zondag 25 April 1880.
5e Jaargang,
ISlrilï\
Een modern koninkrijk.
BUITENLAND.
se^shmu
Engeland.
Frankrijk.
Duitsehland.
Oostenrijk-Hongarije.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
0,85
1,—
0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
-s.,'ni ii 'v v-w\N8Ksy v
\TIF.\DJ!
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a, Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
In een der laatste zittingen van de Ka
mer van afgevaardigden in het koninkrijk
Italië heeft het lid Mamiani de wensche-
lijkheid betoogt van een verbond met En
geland terwijl een ander afgevaardigde, de
heer Pepoli zich verplicht achtte de aan
dacht te wijden aan de sociale quaestie.
Men ziet het zoowel op politiek als op
sociaal terrein is het moderne koninkrijk
hulpbehoevend. Het heil en den voorspoed,
die men na de wederrechtelijke vereeuiging
der geannexeerde landen verwachtte, heb
ben tot heden nog niet den zoo vurig be
geerden uitslag gebracht; de Italiaansche
eenheidsmannen staan beschaamd en zien
maar al te wel, dat de weldaden hunner
onzalige theoriën nog niet in aantocht ziju.
De Voce della Veritaeen Italiaansch
blad, bevatte onlangs een artikel over den
hedendaagschen toestand van het moderne
koninkrijk, dat zeer lezenswaardig is. Het
blad schrijft o. a. het volgende; Italië is
gereed,zeggen de radicalen en »het is
voltooid,* herhalen hunne organen.
Italië is gereed.Wij vragen echter:
wien heeft die schepping gebaat? Wan-
Deer wij eene vergelijking maken tusschen
den toestand van Italië vóór het één werd,
Wat door de revolutie werd gewenscht en
met de hulp en het geld van Piëmout tot
stand gebracht is, dan moeten wij beken-
Den, dat het ééne Italië stellig niet in het
voordeel der bevolking is tot stand ge
komen. Zij heeft daarbij de ware vrijheid
verloren, ziet zich nedergedrukt door be
lastingen, welke voor den landbouw, de
Dij verheid en den handel nadeelig zijn; zij
ziet Italië overstroomd door papieren geld
lu plaats van de vroegere klinkende munt
on heeft, in een woord, de grootste en
meest onherstelbare verliezen geleden.
Wij willen voor heden de moreele zijde,
die toch voor een welgeordenden staat de
kostbaarste moet zijn, buiten aanmerking
laten en alleen een weinig de materieele
zijde beschouwen, namelijk de gevolgen van
bet belastingstelsel, vooral voor den land
bouw, dat belangrijke deel der nationale
productie. De belastingen zijn zeer druk
kend en worden met ongehoorde afpersin-
FEU1LLETO N.
De Familie Choisel.
Vervolg.
Hoe gaarne ik van inv aanbod wenschte ge
bruik te maken, moet ik echter weigeren; de dienst
r°ept mij.
Het spijt mij, mijnheer, doch tegen den
stelregel; plicht voor genoegen, mag men niets
inbrengen.
Reeds daalde de avond, toen de bediende het
paard voorbracht. Chalon nam afscheid en vertrok.
Mijne vriendinnen, zeide de weduwe, hem
naziende, gij toch moet uw verblijf zoo lang
Diogelijk rekken. Strekt het u niet tot vermaak,
doet het dan ten minste om eene bedroefde moeder
te troosten.
XIII.
Mevrouw de Choisel was na de terugkomst
Van het kasteel te Hyèges. met haar gezin den
gen en barbaarschheid geïnd, en wat on
der de »barbaarscbe« regeeringen zelden
O O
voorkwam, is tbans eene gewoonte gewor
den, namelijk de gerechtelijke verkooping
van meubelen voor verschuldigde belas
ting. Een officieel document geeft over een
tijdperk van zeven jaren, eene bedroevende
statistiek, uit welke blijkt dat 4000 huis
gezinnen, die zich in een betrekkelijken
welstand mochten verheugen, bezitters wa
ren, en als zoodanig hun leven doorbrach
ten, door de reddende* regeering tot wan-
O O
hoop zijn gebracht. Nu vragen wij iu ge-
moede: wanneer hebbon ooit de gouver
nementen der onttroonde vorsten, der tiran
nieke* vorsten, dier vijanden van den voor
uitgang en van de bevolking zoo iets ge
daan? De executies wegens niet-betaliug
der belasting waren toen zóó zeldzaam
dat men zeggen kon, dat zij nooit plaats
hadden. De Gazette dl Italië van Florence
zou ons kunnen zeggen, of ouder de re
geering van den Groothertog ooit zulk
eene verkooping heeft plaats gehad.
Andere bladen zouden ons kunnen zeg
gen, of er zulke in het koninkrijk der bei
de Siciliën, in Modena en Panna zij u voor
gekomen. Wij daarentegen kunnen ten
stelligste verzekeren, dat er onder het
Pauselijk bestuur nooit eene heeft plaats
gevonden.
Wij weten, dat Toskaue de »tuin van
Italiëgenoemd wordt, dat de handel
aldaar zeer uitgebreid was en Livorno met
Genua en Marseille wedijverde; wij weten,
dat de werken tot verbeteriug vau den Val
di Chiaua en Bientina op bewonderens
waardige wijze werden uitgevoerd; dat,
wanneer eene of andere provincie door
ongunstig weder, aardbevingen of over
strooming geteisterd werd, de Groothertog
millioenen belasting kwijtschold om geen
getuige te zijn van de rampen, die wij
tegenwoordig moeten aauschouwen; wij
weten eindelijk, dat bij den val der Tos-
kaansche regeering in 1858 een voordee-
Iig saldo van 1,775,000 lires op de be
grooting voorkwam, zonder de inkomsten
van Livorno en Bientina te rekenen, welke
voor 1859 een batig saldo van 85,000 li
res deden verwachten. Dit batig saldo is nu
onder de nieuwe regeering veranderd iu een
O O
majoor gevolgd, die in het dorpje Saint-Lambon
garnizoen hield.
Met eenig huiselijk werk bezig, zaten moeder
en dochter voor het vensterraam, en vermaakten
zich met Eduard, die eenige half rijpe appelen als
geschenk binnenbracht.
Zou vader niet haast terugkomen? vroeg
het kind, de groene vruchten ojr een tafel leg
gende.
Ik denk ja, antwoordde Henriette.
Straks heb ik hem gezien, de soldaten
exerceerden in een weide. O! het was schoon; als
ik groot ben wil ik ook majoor worden. Men
krijgt dan zilveren sporen en een vlug paard.
Terwijl het knaapje nog over zijn behagen in
den militairen stand uitweidde, tikte Choisel tegen
het glas, en knikte zijn gezin vriendelijk toe.
Vader! riep de kleine, klom op een' stoel,
opende het raam, en stak zijn blondlokkig hoofdje
naar buiten.
Dag, beste jongen, zeide de graaf, terwijl
hij hem op zijn arm tilde.
Eduard had geen tijd om te antwoorden, zoo
nadeelig van 14 millioen lires.
Wij weten ten slotte, dat volgens het
door Andreucci en Fenzi ingesteld onder
zoek 6 millioen aan contant geld in de
kas voorhanden was en bijna 200,000 li
res in papieren van waarde, dat de arse
nalen goed voorzien en drie schepen voor
handen en twee in aanbouw waren.
Wat het koninkrijk der beide Siciliën
aangaat vreten wij, dat de staatspapieren
toen 118 pCt genoteerd stonden, welke
koers bij de bevrijding* dadelijk tot 69
pCt. daalde, en dat de 150 millioen, die
Frans II in de kas had achtergelaten,
plotseling verdwenen.
Bij een in-cassa van 150 millioen heeft
men ongetwijfeld het belastingstelsel van
het koninkrijk Italië niet toegepast en nog
veel minder de afpersingen en executies,
die thans voorkomen.
Waar moet het echter heen, zoo men
op den ingeslagen weg voortgaat? Niet
onaardig zeide onlangs de Fanftil la, »dat
het beter zou gaan, als het slechter ging.
Eu kan de bevolking dat niet met alle
recht zeggen? Kan, om een voorbeeld te
noemen, Sardinië dat bijna 600,000 iuwo-
ners heeft, er over tevreden zijn, dat
20,077 huisvaders van hun bezittingen be
roofd zijn, omdat zij niet in staat waren
de belasting te betalen? Zouden Napels en
Sicilië zich kunnen verheugen, dat 15,000
eigenaren tot wanhoop gebracht werden?
Gclooven dan de radicalen misschien, dat
het volk niet even goed als zij vergelij
kingen maakt?
Wie zal aannemen dat beweringen, zoo
als die, welke de Liberia onlangs betref
fende Rome bevatte, in ernst neergeschre
ven zijn, dat namelijk, met uitzondering
van vele aanzienlijken en de priesters, de
groote massa der bevolking den tegenwoor-
digen toestand zeer goed vindt.
Wij gelooven, dat zulke berichten niet
met bona fides worden opgemaakt, maar
veeleer dat men met opzet onwaarheid
spreekt, om aan het buitenland een met
de werkelijkheid in het algemeen niet over
eenstemmend tafereel te schetsen.
Gelukkig ziju er vertegenwoordigers van
het buitenland, die alles nauwgezet na
gaan, vertrouwbare berichten afzenden en
zeer trokken de fraaie epauletten van zijn vader
zijne aandacht.
Mevrouw Choisel opende de deur, zij liet haren
echtgenoot binnen, en zette den sabel; dien hij
losgespte, in een hoek der kamer.
De majoor nam een' stoel, en plaatste zich
tusschen zijne vrouw en dochter.
Josephine, zeide hij, de tijden zijn zoo
woelig, dat ik er ernstig op bedacht ben een
rustig verblijf voor u te zoeken.
Neen, Albert, ik zal bij u blijven; de ge
ringste plaats is mij voldoende, mits gij er zijt,
sprak de gravin haastig.
Wij zullen immers niet scheiden vader? vroeg
Henriette.
Helaas! mijn kind, ik vrees dat het zal
moeten gebeuren. De plicht van echtgenoot en
vader noodzaakt er mij toe.
Mevrouw Choisel verbleekte.
Ons zweeft dan weder een gevaar boven
het hoofd? zeide het meisje.
Ach! Henriette, gaarne wilde ik het ver
bergen; maar uwe veiligheid gebiedt mij u de
vergelijkingen maken, welke den radicalen
zoo zeer mishagen, en, kunneu wij er bij
voegen, zoo juist met de waarheid overeen
komen.
Waar dergelijke feiten, ons door de
Voce della Verita medegedeeld, spreken,
zijn, dunkt ons, commentaren overbodig.
Arm, beklagenswaardig Italië; de zegenin
gen van het vereenigd koninkrijk laten wel
lang op zich wachten!
Ter reede van Queenstown is aangekomen het
Amerikaansche oorlogsfregat Constellation, met
levensmiddelen aan boord voor de noodlijdende
Iersche boeren. De verdeeling van den voorraad
zal geschieden door tusschenkomst van het inder
tijd door the New-York Herald benoemde hulp
comité.
De Ministers hebben een afscheidsbrief geschre
ven aan de chefs van hun Departementen, wien
zij dank betuigen voor den ijver, welken zij ge
durende zes jaren aan den dag hebben gelegd.
De giften, welke bij den Aartsbisschop van Pa
rijs voor de scholen in die stad inkomen, blijven
toenemen en vloeien toe uit alle oorden des lands,
zelfs uit Elzas-Lotharingen. De lijst, welke iedere
week gepubliceerd wordt, bedraagt vele duizenden,
en altijd vindt men eenige giften van 3 a 5000
franks.
Het Journal officiel behelst een besluit, waar
bij de heer Albert Grévy, gouverneur-generaal
van Algerië, benoemd wordt tot regeeringscom-
missaris in de Kamer van afgevaardigden, „ten
einde den minister van koloniën bij te staan in
elke discussie of interpellatie aangaande het be
stuur iu Algerië."
De Bisschop van Straatsburg heeft aanvraag
gedaan om goedkeuring van den Staat ter be
noeming van leeraars bij het seminarium, het
welk te Zillisheim zal worden geopend. Die goed
keuring is door den stadhouder van Elzas-Lotha
ringen verleend.
De bondsraad heeft in eerste beraadslaging de
voorstellen van den rapporteur tot herziening van
zijn reglement van orde, behoudens eenige kleine
wijzigingen, in hun geheel aangenomen.
De Pesther Corresp. meldt, dat in het ontwerp
der Legerwet zal worden voorgesteld, twintig ar
tikelen van de bestaande Legerwet te wijzigen.
treurmare mede te deelen. Onze vijanden hebben
besloten de Vendée te vuur en te zwaard te ver
woesten, om voor goed, zoo als zij zeggen, den
aristokratischen aanhang uit te delgen. Ik vrees,
dat hetgeen wij tot nu gezien hebben, slechts
een der ons wachtende rampen zal geweest zijn.
Oordeelt dus zelve of uwe eigene veiligheid geen
scheiding vordert.
Albert, zuchtte de gravin; maar aandoening
belette haar verder te spreken.
Ik weet, beste Josephine, dat het u hard
zal vallen; doch waar de nood gebiedt, moet
men wel gehoorzamen.
Zou het niet mogelijk zijn te blijven? Ik
zal mij naar de omstandigheden schikken, geduldig
eiker, rampspoed verdragen, over geene ellende
eene klacht doen hooren.
Mevrouw Choisel zag bij deze woorden haren
echtgenoot met een' zoo liefdevollen blik aan,
dat hij tot diep in de ziel geroerd werd.
Ach! Josephine, pijnig mij niet langer, zeide
hij; ik mag, ik kan er niet in toestemmen.
Wordt vervolgd.)
