NIEUWE
No. 387.
Zondag 13 Juni 1880.
5e Jaargang,
Vaccinatie en Revaccinatie.
Inconsequentie.
BUITENLAND.
Engeland.
Frankrijk.
Duitschland.
Griekenland.
Amerika.
HU HIJ
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
'Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
nVïN T,T
AGITE MA NON AGITATE.
MAAT.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
In de Zwolsche Courant komt van Dr.
Lubach, den geneeskundigen inspecteur van
Overijsel en Drenthe, een schrijven voor,
daaraan het volgende is ontleend
»Luidens de berichten, die wij in de dag-
Maden lezen, naderen de pokken weder
Onze grenzen, en het kan niet anders of
frij zullen spoedig hebben vernomen, dat
die grenzen zijn overschreden. Want
ovenmin als andere epidemische ziekten
storen zich de pokken aan politieke grenzen,
®Q de regeeringen zijn niet bij machte den
invoer van zulke ziekten in eigen land te
Verhinderen, zelfs dan niet, wanneer zij aan
Me grenzen de ondragelijkste en meest be
lemmerende controle op den invoer van
personen en van goederen uitoefenen.
»Een nieuwe pokken-epidemie wordt dus
Diet reden te gemoet gezieD. Het kan ge
beuren, dat die epidemie slechts een zeer
geringe uitbreiding verkrijgt, evenals die
der Aziatische cholera in 1873, van welke
friesland, Groningen en Noord-Holland
geheel vrij bleven, en er in Overijsel slechts
tl gevallen (waarvan 9 met doodelijkeu
afloop) en in Drenthe 2, beide doodelijk af
kopende gevallen, van werden waargeno
men. Maar op zoo iets is natuurlijk niet
k rekenen.
Gelukkig dat wij in de koepok-inenting
Slik een uitstekend voorbehoedmiddel tegeu
de pokken bezitten. Niettegenstaande alle
Aanvallen, die de vaccinatie van haar eerste
Uivoering af heeft te verduren gehad, is en
blijft toch bewezen, dat een met goede koe-
Pokstof goed verrichte en met goed gevolg
bekroonde vaccinatie een aantal jaren lang
Of geheel tegen de pokziekte waarborgt,
of, zoo zij dat in eenige gevallen niet vol
komen mocht doen, toch die ziekte in den
l'egel ongevaarlijk maakt.
Iedereen moet dus nu van dat onschat
bare voorbehoedmiddel gebruik maken. De
^et heeft er voor gezorgd dat daartoe
overal de gelegenheid, ook gratis, te vinden
>8t en de van rijkswege gesubsidieerde vac-
Clöatie-bureaux zorgen er voor, dat goede
koepokstof alom is te verkrijgen, veel meer
M.n zulks in vroegeren tijd het geval was.
»Maar men late zich en de zijnen nu
FE U1LLETON.
Philippine "Van Dampierre.
Vervolg.
"aar, heer graaf! ter rechter zijde van uw
Ve«rek zijn twee kamers voor de edele dame en
'e0e voor haar kamermeisje. De bevelen van den
oing, mijn heer, luiden, wat deze zaak be-
*mft, zeer juist.
Hij verwachtte ons, prevelde de graaf, en
Ia een dwaze vogel, die zich in het net werpt,
eb ik mij laten vangen. Ware ik het nog al-
enMaar mijne arme dochter!
"'j zuchtte, en Phillippine, die zijne ge
iten raadde, omhelsde hem onder een vloed
VaU tranen.
Houd moed, vader! mijne broeders en onze
j?°ede lieden van Vlaanderen zullen ons niet hier
en, en ik zou noch zorg noch verdriet hebben,
lQdien ik niet aan mijne moeder dacht. Onze ge-
Vai>genschap zal van korten duur zijn, maar haar
öj lang toeschijnen.
ook intijds ineuten of kerineuten. Stelt
men dit uit totdat de epidemie in de on
middellijke nabijheid is, dan maakt men
het op dien tijd den geneesheeren lastig,
terwijl natuurlijk de kansen, om met minder
goede stof en minder zorgvuldig te worden
ingeënt, grooter zullen zijn, wanneer op
zulk een oogenblik een bovenmatig groot
aantal personen zoodra mogelijk moet wor
den gevaccineerd. Men geve zich dus da
delijk ter vaccinatie of revaccinatie aan,
opdat de geneesheeren den tijd, die er wel
licht nog verloopen zal vóór de epidemie
hier verschijnt, kunnen gebruiken om zonder
overhaasting allen, die zich aanmelden, den
een na den ander te helpen.
»Ik sprak boven van een »op zijn tijd
herhaalde vaccinatie.» Maar welke is die
tijd? Om de hoeveel jaren is het raadzaam
zich opnieuw te doen vaccineeren? Een op
wetenschappelijken grondslag berustend ant
woord kan tot dusver daarop niet gemak
kelijk worden gegeven. Vrij algemeen ver
spreid is de meening, dat de vaccinatie
alle zeven jaren moet worden herhaald.
Deze meening staat wellicht in verband
met die andere, dat de stof, waaruit het
monschelijk lichaam bestaat, in het tijds
verloop van zeven jaren geheel vernieuwd
wordt. Hoe dit zij, wanneer wij weten, dat
de statistiek van 18701873 sterk pleit
voor de noodzakelijkheid eener revaccinatie
na het tiende levensjaar (De pokkenepi
demie enz., bladz. 34) dan zal die meening
niet ver van de waarheid afwijken. Men
kan zich daaraan dan ook houden in ge
wone tijden, namelijk zoolang geen pokken
epidemie dreigt. Maar dreigt deze binnen
kort een inval in ons land te zullen doen,
dan zal het wel het veiligst zijn zich aan
die zeven-jarige periode niet te houden en
althans hen, die meer dan 4 of 5 jaren
geleden gevaccineerd of gerevaccineerd zijn,
nogmaals aan die kunstbewerking te on
derwerpen.»
Wij vertrouwen dat de raadgevingen van
den geachten en geleerden zaakkundige al
gemeen zullen worden in acht genomen.
Och, wat zijn wij, arme menschen, toch
dikwijls met ons zeiven in tegenspraak;
De gouverneur verliet ben, en zij waren ge
lukkig alleen te zijn, daar zij thans in vrijheid
konden spreken, weenen of glimlachen. Tegen den
avond kwam een der dienaren van den graaf
zich bij hen voegen, en men zond aan Phi
lippine eene barer hofdames, Alix Sersandens ge
naamd.
III.
De gevangenschap.
Eene soort van verdooving verving bij de ge
vangenen de eerste opwelling van verontwaar
diging en smart. Die gevangenschap scheen een
lange smartelijke droom tusschen de donkere mu
ren der Louvre, een droom, die voor den grijs
aard volgde op zijne oppermacht, en voor het
jeugdige meisje op de liefkozingen harer moe
der, op de zoete vrijheid en op de hoop,
die eene gelukkige vereeniging deed doorsche
meren.
Zij worstelden; gelijk men worstelt onder den
invloed van een verschrikkelijken droom; maar de
't is inderdaad of er twee elkander vijan
dige wezens in ons huisvesten, en of ieder
op zijn beurt ons doet spreken en hande
len. Mannen uit één stuk, hoevelen zijn
er in de wereld? Onze goede Tweede Kamer
stemt van daag de kiezerslijst van Harme
ien goed, die ze gisteren veroordeelde en
onze goede Minister van Financiën wekt
te gelijkertijd tot sparen op en bestraft
het met er een gedeelte verbeurt van te
verklaren. Als groote mannen zulke met
elkander tegenstrijdige handelingen kunnen
verrichten, geen wonder dat wij kleinen
ons dan aan inconsequentie schuldig maken.
Wij verfoeien den jenever als een vergift
en nemen toch dagelijks een hoeveelheid
van dit vergift in; wij bekennen, dat de
aardappel een slecht voedingsmiddel is, en
dagelijks blijft hij de hoofdspijs; wij noe
men het dwaas de mode te volgen, en
wachten iederen zomer met het bestellen
van Ouze kleedingst ukken tot zoo lang
Parijs het model heeft toegezonden.
Zullen we nog meer voorbeelden van
inconsequentie noemen? Nog enkele. We
willen niet wijzen op den Keizer van Rus
land, die het zwaard trekt om de Chris
tenen in Turkije te beschermen en ter
zelfder tijd de Polen verdrukt; noch op
Engeland dat van daag Beaconsfield on
mogelijk noemt, dien ze gisteren onmisbaar
heette. Wij zeiven zijn zoo inconsequent,
laten we onze eigen tegenstrijdigheden op
merken, en die ziende, zullen we meer op
onze hoede zijn en misschien de middelen
aanwenden, waardoor we mannen van één
stuk kunnen worden. Wij noemen het
schoon dat iemand eerlijk is, en we plegen
niet zelden onrechtvaardigheid; we keuren
het lezen van verderfelijke geschriften af,
en tegelijkertijd slaan we er de oogen in
om te weten wat er in staatwij scher
men met het woord vrijheid en onze onder-
hoorigen behandelen we als slavenwij
wenschen gezond te blijven en lang te leven,
en ons doen en laten strekt om onze krach
ten te ondermijnen en den dood te gemoet
te snellen. Ten laatste: wij wenschen na
dit leven in eeuwigheid gelukkig te zijn
en ons oog is slechts op het tijdelijke ge
richt, we leven of er geen dood volgde,
wij maken ons onbekwaam voor een eeuwig
dagen, die elkander rusteloos opvolgden, deden
hun maar al te wel zien, dat de droom eene ver
schrikkelijke waarheid was.
De oude graaf droeg zijn ongeluk met chris
telijke standvastigheid; aan den avond zijns le
vens, scheen hij zijn vijanden de weinige
uren van gezag, de korte oogenblikken van
vreugde niet te betwistenmaar het
gezicht van zijn kind deed zijn moed ver
dwijnen.
Zij, kalm als de onschuld, sterk gelijk de
hoop, vertoonde zich nimmer voor haren vader
dan met een lachend gelaat en een geruststel
lenden blik. Eenige dagen van storm waren niet
in staat zulk eene bloem te doen verwelken. Zij
was zoo zeker van de ophanden zijnde hulp, van
de spoedige bevrijding, van de onvermijdelijke
zegepraal! Bij haren vader gezeten, lag zij hem
al hare beweegredenen bloot, die haar eenige
hoop inboezemden.
Was Vlaanderen geen land, dat zich met
koningen kon meten? Waren hare broeders,
de ridderlijke Robert van Bethune, de moedige
geluk. Och, dat we dan beter op ons zei
ven gaan letten en ons niet meer aan
zulke inconsequentie schuldig maken. Dat
zal ons vrede geven in het gemoed, geëerd
doen zijn in de wereld en gelukkig doen
zijn in de eeuwigheid.
Des heeren Gladstone's verkiezing te Midlo
thian heeft f 32,448 gekost. Daarvoor smaakt de
premier althans de voldoening, tot Parlements
lid gekozen te zijn, maar zijn tegenstander, lord
Dalkeith, die f 48.936 betaalde, heeft er nu
letterlijk geen pleizier van.
Te Brest is Mgr. Ereppel gekozen met 87 87
stemmen. Zijn tegenstander Glairot, een zeer ge
matigd liberaal, met voordacht tegenover den
bisschop geplaatst, om hem een zoo gevaarlijk
mogelijken tegenstander te geven, kreeg slecht»
4242 stemmen. Deze nederlaag is voor de re
geering, welke alles in het werk heeft gesteld om
haar te voorkomen, vei pletterend. De Eransche
Kamer, thans zoo arm aan ware redenaars, heeft
thans een redenaar van den eersten rang gekregen.
De zoon van Henri Rochefort is weggejaagd
van het pensionaat te Parijs, waar hij zijne op
leiding ontving.
De Duitsche dagbladen melden de bekeering
tot het katholiek geloof van een hoog militair
dignitaris, de heer von Roquet, die te Erlangen
de dwaling heeft afgezworen.
De commissie der Kamer voor het ontwerp
tot wijziging der Mei-wetten, die bij de tweede
lezing eenige artikelen heeft geamendeerd of in
den zin der regeering aangenomen, en daarentegen
weer andere heeft verworpen, onder welke het
artikel betreffende de terugroeping der bisschop
pen, heeft bij de eindstemming de geheele wet
met 13 stemmen tegen 8 verworpen.
Te Athene loopt het gerucht, dat de Grieksche
Regeering aan het Frausche Gouvernement hoofd
officieren gevraagd heeft om het Grieksche leger
te reorganiseeren, overeenkomstig een besluit van
de Grieksche Kamer.
Bij het huis van Volksvertegenwoordigers is
een motie ingediend, waarin onder mededeeling,
Willem, niet wegens hunne kinderlijke liefde en
hunne daden bekend? Zouden zij hun vader
en hunne zuster in de gevangenis laten? Zij zulke
fiere ridders?o! neen.
Vervolgens noemde zij blijmoedig de hulp
middelen van de Staten haars vaders op, zij sprak
van de gilden van Gent, die allen gewapend en
oorlogzuchtig waren; van de bevolking van
Brugge, die zoo vurig en rijk was; van de vloten
die uit Damme en Zwijn vertrokken; van de
boogschutters van Kortrijk, van de landbouwers
met bijlen en stokken gewapendin wie
nog de moed en bijna de wreedheid van hun
heidensche voorvaders leefden. Zou de koning
van Frankrijk zelf zulke soldaten niet vree
zen?
De graaf glimlachte bij die schilderingen; hjj
wist beter dan het meisje, welke moeilijkheden
die machtige, maar afgunstige steden misschien
aan de vrijheid van hunnen heer in den weg
zouden leggen.
Wordt urvolgd.)