NIEUWE No. 387. Zondag 13 Juni 1880. 5e Jaargang, Vaccinatie en Revaccinatie. Inconsequentie. BUITENLAND. Engeland. Frankrijk. Duitschland. Griekenland. Amerika. HU HIJ ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem0,85 Buiten Haarlem franco per post1, Afzonderlijke Nummers0,06 Dit blad verschijnt 'Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. nVïN T,T AGITE MA NON AGITATE. MAAT. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Uitgevers KÜPPERS LAUREY. In de Zwolsche Courant komt van Dr. Lubach, den geneeskundigen inspecteur van Overijsel en Drenthe, een schrijven voor, daaraan het volgende is ontleend »Luidens de berichten, die wij in de dag- Maden lezen, naderen de pokken weder Onze grenzen, en het kan niet anders of frij zullen spoedig hebben vernomen, dat die grenzen zijn overschreden. Want ovenmin als andere epidemische ziekten storen zich de pokken aan politieke grenzen, ®Q de regeeringen zijn niet bij machte den invoer van zulke ziekten in eigen land te Verhinderen, zelfs dan niet, wanneer zij aan Me grenzen de ondragelijkste en meest be lemmerende controle op den invoer van personen en van goederen uitoefenen. »Een nieuwe pokken-epidemie wordt dus Diet reden te gemoet gezieD. Het kan ge beuren, dat die epidemie slechts een zeer geringe uitbreiding verkrijgt, evenals die der Aziatische cholera in 1873, van welke friesland, Groningen en Noord-Holland geheel vrij bleven, en er in Overijsel slechts tl gevallen (waarvan 9 met doodelijkeu afloop) en in Drenthe 2, beide doodelijk af kopende gevallen, van werden waargeno men. Maar op zoo iets is natuurlijk niet k rekenen. Gelukkig dat wij in de koepok-inenting Slik een uitstekend voorbehoedmiddel tegeu de pokken bezitten. Niettegenstaande alle Aanvallen, die de vaccinatie van haar eerste Uivoering af heeft te verduren gehad, is en blijft toch bewezen, dat een met goede koe- Pokstof goed verrichte en met goed gevolg bekroonde vaccinatie een aantal jaren lang Of geheel tegen de pokziekte waarborgt, of, zoo zij dat in eenige gevallen niet vol komen mocht doen, toch die ziekte in den l'egel ongevaarlijk maakt. Iedereen moet dus nu van dat onschat bare voorbehoedmiddel gebruik maken. De ^et heeft er voor gezorgd dat daartoe overal de gelegenheid, ook gratis, te vinden >8t en de van rijkswege gesubsidieerde vac- Clöatie-bureaux zorgen er voor, dat goede koepokstof alom is te verkrijgen, veel meer M.n zulks in vroegeren tijd het geval was. »Maar men late zich en de zijnen nu FE U1LLETON. Philippine "Van Dampierre. Vervolg. "aar, heer graaf! ter rechter zijde van uw Ve«rek zijn twee kamers voor de edele dame en 'e0e voor haar kamermeisje. De bevelen van den oing, mijn heer, luiden, wat deze zaak be- *mft, zeer juist. Hij verwachtte ons, prevelde de graaf, en Ia een dwaze vogel, die zich in het net werpt, eb ik mij laten vangen. Ware ik het nog al- enMaar mijne arme dochter! "'j zuchtte, en Phillippine, die zijne ge iten raadde, omhelsde hem onder een vloed VaU tranen. Houd moed, vader! mijne broeders en onze j?°ede lieden van Vlaanderen zullen ons niet hier en, en ik zou noch zorg noch verdriet hebben, lQdien ik niet aan mijne moeder dacht. Onze ge- Vai>genschap zal van korten duur zijn, maar haar öj lang toeschijnen. ook intijds ineuten of kerineuten. Stelt men dit uit totdat de epidemie in de on middellijke nabijheid is, dan maakt men het op dien tijd den geneesheeren lastig, terwijl natuurlijk de kansen, om met minder goede stof en minder zorgvuldig te worden ingeënt, grooter zullen zijn, wanneer op zulk een oogenblik een bovenmatig groot aantal personen zoodra mogelijk moet wor den gevaccineerd. Men geve zich dus da delijk ter vaccinatie of revaccinatie aan, opdat de geneesheeren den tijd, die er wel licht nog verloopen zal vóór de epidemie hier verschijnt, kunnen gebruiken om zonder overhaasting allen, die zich aanmelden, den een na den ander te helpen. »Ik sprak boven van een »op zijn tijd herhaalde vaccinatie.» Maar welke is die tijd? Om de hoeveel jaren is het raadzaam zich opnieuw te doen vaccineeren? Een op wetenschappelijken grondslag berustend ant woord kan tot dusver daarop niet gemak kelijk worden gegeven. Vrij algemeen ver spreid is de meening, dat de vaccinatie alle zeven jaren moet worden herhaald. Deze meening staat wellicht in verband met die andere, dat de stof, waaruit het monschelijk lichaam bestaat, in het tijds verloop van zeven jaren geheel vernieuwd wordt. Hoe dit zij, wanneer wij weten, dat de statistiek van 18701873 sterk pleit voor de noodzakelijkheid eener revaccinatie na het tiende levensjaar (De pokkenepi demie enz., bladz. 34) dan zal die meening niet ver van de waarheid afwijken. Men kan zich daaraan dan ook houden in ge wone tijden, namelijk zoolang geen pokken epidemie dreigt. Maar dreigt deze binnen kort een inval in ons land te zullen doen, dan zal het wel het veiligst zijn zich aan die zeven-jarige periode niet te houden en althans hen, die meer dan 4 of 5 jaren geleden gevaccineerd of gerevaccineerd zijn, nogmaals aan die kunstbewerking te on derwerpen.» Wij vertrouwen dat de raadgevingen van den geachten en geleerden zaakkundige al gemeen zullen worden in acht genomen. Och, wat zijn wij, arme menschen, toch dikwijls met ons zeiven in tegenspraak; De gouverneur verliet ben, en zij waren ge lukkig alleen te zijn, daar zij thans in vrijheid konden spreken, weenen of glimlachen. Tegen den avond kwam een der dienaren van den graaf zich bij hen voegen, en men zond aan Phi lippine eene barer hofdames, Alix Sersandens ge naamd. III. De gevangenschap. Eene soort van verdooving verving bij de ge vangenen de eerste opwelling van verontwaar diging en smart. Die gevangenschap scheen een lange smartelijke droom tusschen de donkere mu ren der Louvre, een droom, die voor den grijs aard volgde op zijne oppermacht, en voor het jeugdige meisje op de liefkozingen harer moe der, op de zoete vrijheid en op de hoop, die eene gelukkige vereeniging deed doorsche meren. Zij worstelden; gelijk men worstelt onder den invloed van een verschrikkelijken droom; maar de 't is inderdaad of er twee elkander vijan dige wezens in ons huisvesten, en of ieder op zijn beurt ons doet spreken en hande len. Mannen uit één stuk, hoevelen zijn er in de wereld? Onze goede Tweede Kamer stemt van daag de kiezerslijst van Harme ien goed, die ze gisteren veroordeelde en onze goede Minister van Financiën wekt te gelijkertijd tot sparen op en bestraft het met er een gedeelte verbeurt van te verklaren. Als groote mannen zulke met elkander tegenstrijdige handelingen kunnen verrichten, geen wonder dat wij kleinen ons dan aan inconsequentie schuldig maken. Wij verfoeien den jenever als een vergift en nemen toch dagelijks een hoeveelheid van dit vergift in; wij bekennen, dat de aardappel een slecht voedingsmiddel is, en dagelijks blijft hij de hoofdspijs; wij noe men het dwaas de mode te volgen, en wachten iederen zomer met het bestellen van Ouze kleedingst ukken tot zoo lang Parijs het model heeft toegezonden. Zullen we nog meer voorbeelden van inconsequentie noemen? Nog enkele. We willen niet wijzen op den Keizer van Rus land, die het zwaard trekt om de Chris tenen in Turkije te beschermen en ter zelfder tijd de Polen verdrukt; noch op Engeland dat van daag Beaconsfield on mogelijk noemt, dien ze gisteren onmisbaar heette. Wij zeiven zijn zoo inconsequent, laten we onze eigen tegenstrijdigheden op merken, en die ziende, zullen we meer op onze hoede zijn en misschien de middelen aanwenden, waardoor we mannen van één stuk kunnen worden. Wij noemen het schoon dat iemand eerlijk is, en we plegen niet zelden onrechtvaardigheid; we keuren het lezen van verderfelijke geschriften af, en tegelijkertijd slaan we er de oogen in om te weten wat er in staatwij scher men met het woord vrijheid en onze onder- hoorigen behandelen we als slavenwij wenschen gezond te blijven en lang te leven, en ons doen en laten strekt om onze krach ten te ondermijnen en den dood te gemoet te snellen. Ten laatste: wij wenschen na dit leven in eeuwigheid gelukkig te zijn en ons oog is slechts op het tijdelijke ge richt, we leven of er geen dood volgde, wij maken ons onbekwaam voor een eeuwig dagen, die elkander rusteloos opvolgden, deden hun maar al te wel zien, dat de droom eene ver schrikkelijke waarheid was. De oude graaf droeg zijn ongeluk met chris telijke standvastigheid; aan den avond zijns le vens, scheen hij zijn vijanden de weinige uren van gezag, de korte oogenblikken van vreugde niet te betwistenmaar het gezicht van zijn kind deed zijn moed ver dwijnen. Zij, kalm als de onschuld, sterk gelijk de hoop, vertoonde zich nimmer voor haren vader dan met een lachend gelaat en een geruststel lenden blik. Eenige dagen van storm waren niet in staat zulk eene bloem te doen verwelken. Zij was zoo zeker van de ophanden zijnde hulp, van de spoedige bevrijding, van de onvermijdelijke zegepraal! Bij haren vader gezeten, lag zij hem al hare beweegredenen bloot, die haar eenige hoop inboezemden. Was Vlaanderen geen land, dat zich met koningen kon meten? Waren hare broeders, de ridderlijke Robert van Bethune, de moedige geluk. Och, dat we dan beter op ons zei ven gaan letten en ons niet meer aan zulke inconsequentie schuldig maken. Dat zal ons vrede geven in het gemoed, geëerd doen zijn in de wereld en gelukkig doen zijn in de eeuwigheid. Des heeren Gladstone's verkiezing te Midlo thian heeft f 32,448 gekost. Daarvoor smaakt de premier althans de voldoening, tot Parlements lid gekozen te zijn, maar zijn tegenstander, lord Dalkeith, die f 48.936 betaalde, heeft er nu letterlijk geen pleizier van. Te Brest is Mgr. Ereppel gekozen met 87 87 stemmen. Zijn tegenstander Glairot, een zeer ge matigd liberaal, met voordacht tegenover den bisschop geplaatst, om hem een zoo gevaarlijk mogelijken tegenstander te geven, kreeg slecht» 4242 stemmen. Deze nederlaag is voor de re geering, welke alles in het werk heeft gesteld om haar te voorkomen, vei pletterend. De Eransche Kamer, thans zoo arm aan ware redenaars, heeft thans een redenaar van den eersten rang gekregen. De zoon van Henri Rochefort is weggejaagd van het pensionaat te Parijs, waar hij zijne op leiding ontving. De Duitsche dagbladen melden de bekeering tot het katholiek geloof van een hoog militair dignitaris, de heer von Roquet, die te Erlangen de dwaling heeft afgezworen. De commissie der Kamer voor het ontwerp tot wijziging der Mei-wetten, die bij de tweede lezing eenige artikelen heeft geamendeerd of in den zin der regeering aangenomen, en daarentegen weer andere heeft verworpen, onder welke het artikel betreffende de terugroeping der bisschop pen, heeft bij de eindstemming de geheele wet met 13 stemmen tegen 8 verworpen. Te Athene loopt het gerucht, dat de Grieksche Regeering aan het Frausche Gouvernement hoofd officieren gevraagd heeft om het Grieksche leger te reorganiseeren, overeenkomstig een besluit van de Grieksche Kamer. Bij het huis van Volksvertegenwoordigers is een motie ingediend, waarin onder mededeeling, Willem, niet wegens hunne kinderlijke liefde en hunne daden bekend? Zouden zij hun vader en hunne zuster in de gevangenis laten? Zij zulke fiere ridders?o! neen. Vervolgens noemde zij blijmoedig de hulp middelen van de Staten haars vaders op, zij sprak van de gilden van Gent, die allen gewapend en oorlogzuchtig waren; van de bevolking van Brugge, die zoo vurig en rijk was; van de vloten die uit Damme en Zwijn vertrokken; van de boogschutters van Kortrijk, van de landbouwers met bijlen en stokken gewapendin wie nog de moed en bijna de wreedheid van hun heidensche voorvaders leefden. Zou de koning van Frankrijk zelf zulke soldaten niet vree zen? De graaf glimlachte bij die schilderingen; hjj wist beter dan het meisje, welke moeilijkheden die machtige, maar afgunstige steden misschien aan de vrijheid van hunnen heer in den weg zouden leggen. Wordt urvolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1880 | | pagina 1