NIEUWE
No. 408,
Donderdag 26 Augustus 1880.
5e Jaargang.
Eene punch-rcde,
BUITENLAND.
Engeland.
Frankrijk.
Duitschland.
Spanje.
Turkijë.
Koloniën.
r 0,85
li
0,06
AlfiTIEND]
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG
BUEB AIT: St. Jansstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
ÏMIMIT.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Gambetta is slechts in naam president
der Tweede Kamer, in werkelijkheid is hij
de ziel der tegenwoordige regeering en
volgens het algemeen gevoelen de toekom
stige president of dictator van Frankrijk;
daarom noemt men hem dan ook den
dauphin (kroonprins) der Republiek. Als
Gambetta eene redevoering houdt, wordt
zij beschouwd door Grévj te zijn gespro
ken. Het is op de reis naar Cherbourg ge
bleken dat het volk Gambetta voor den
hoofdpersoon in de Republiek houdt; zelfs
het opperhoofd van den staat stond naast
hem in de schaduw. Gambetta gedroeg
zich, wel is waar, zeer bescheiden, en toen
de menigte hem met luide bijvalsbetuigin
gen begroette, spoorde hij haar zelfs aan,
ook Grévy met een hoerate vereeren.
Doch juist daardoor toonde hij zijne macht,
verwaandheid en zijn overmoed. Door zich
schijnbaar terug te trekken drong hij zich
juist op den voorgrond.
Op zekeren avond werd hem door eene
vereeniging van handels-reizigers een
»punch« aangeboden, 't Was niet de eerste
maal dat de dauphin der Republiek zich
te midden van handels-reizigers ophield;
hjj heeft zich dan ook reeds den bijnaam
van commis-voyageur der Republiek moe
ten laten welgevallen, toen hij ten tijde
van Mac-Mahon's bestuur, als wandelpre
diker het land bereisde. Inderdaad kunnen
wij ons Gambetta als een pochend en snoe
vend handels-reiziger voorstellen, die zijne
waren aan de menigte met een »mooi
praatje« verkoopt en daarbij »massels«
maakt.
Op dezen punch der commis-voyageurs
werden, nadat er goed »gepunchd« was, de
meest slaafsche toosten op Gambetta ge
slagen. Toen hield de dictator in spe eene
redevoering waarvan de inleiding het be
toog bevatte, dat hij niet naar de dicta
tuur streefde; vervolgens sprak hij over zijn
verblijf te Cherbourg gedurende den laat-
sten oorlog en eindigde met de volgende
revanche-phrasen:
Als de volkeren door de slagen van het
noodlot getroffen worden, dan is het hunne
plicht, kalm, rustig en verzoenend te wach-
FEUILLETON.
DE ZEGELS.
Vervolg.
Maar waar zullen wij heen gaan zeide de
markies; ik ben oud en mijne beenen zullen mij
niet ver dragen. En mijne dochter? en mijn
kleinzoon? men zal ons achterhalen, alvorens wij
een uur verwijderd zijn.
Wees gerust, mijnheer de markies, ant
woordde Janekin, ik zal u op een weg bren
gen, waar de goede paarden niet beter loopen
dan de slechte, waar mevrouw de gravin en mijn
heer Raoul zoo goed zullen loopen als de pikeur
van mijnheer de baron; maar op het beslissend
oogenblik is er geen minuut te verliezen.
De gansche familie hield zich met de toebe
reidselen voor het vertrek bezig. De markies stelde
den grootmoedigen Janekin een kistje vol goud
en edelgesteenten ter hand, zeggende: „Dat zal
ons te pas komen om van te leven, mijn vriend.
Wij zullen dit kleine fortuin deelen, indien God
uwe plannen zegent."
ten. Wij eu onze kinderen kunnen hopen
dat aan het recht voldoening zal weder
varen en dat het verlies zal worden her
steld; de toekomst kan door niemand wor
den weerhouden. Ik wil nog met enkele
woorden op een verwijt antwoorden. Men
heeft de hartstochtelijke vereering gelaakti
welke zekere staatslieden aan den dag leg
gen voor het leger, dat thans uit alle na
tionale krachten, uit het zuiverste Fransclie
bloed is samengesteld. Men verwijt hun dat
zij aan dezen stand te veel tijd en te veel
geld besteden. Het is echter geen krijgs
zuchtige geest die deze vereering doet ont
staan, maar de noodzakelijkheid, het diep
gevallen Frankrijk op te heffen en het
sterk en machtig te houden. Uit dien aard
kloppen onze harten voor het leger, bloe
dige avonturen zijn niet ons ideaal. Het
geen vau Frankrijk is gebleven, moet be
houden worden. Wij moeten op de toe
komst kunnen rekenen, om te ondervinden,
of er eene rechtvaardigheid bestaat, die
komt als haar uur heeft geslagen.
Ons dunkt dat is de onverbloemde aan
kondiging van een revanche-oorlog. Gam
betta wil er niet oogenblikkelijk op los
hakken, maar hij wil Frankrijk de pied en
cap gewapend houden tot een gunstig
oogenblik, dat wil zeggen tot tijd en wijle
dat Duitschland met andere machten of
met binnenlandsche moeilijkheden te kam
pen heeft. En dan durft zoo'n godverzaker
zich nog beroepen op eene hoogere ge
rechtigheid, zonder te kunnen verklaren
wat hij daaronder verstaat.
Dat er in Frankrijk dorst naar wraak
bestaat, 't is ons reeds lang bekend, 't
Ware verstandiger als de Franschen die
bloedgierige plannen lieten varen. Maar
een verstandig staatsman spreekt er niet
over, tenzij hij er een bepaald doel meê
beoogt. Welke bedoeling heeft Gambetta
gehad, toen hij aan Duitschland een oorlog
voorspelde tot herovering van Elsas-Lo-
tharingeu? Niemand kan deze vraag be-
o O
antwoorden. Bij het lpger behoeft hij zich
niet bemind te maken, ten minste als hij
geen staatsgreep in den zin heeft; en dien
heeft hij trouwens voorloopig niet noodig.
Bij de burgers brengen dergelijke krijgs
zuchtige redevoeringen geene aangename
Janekin lachte droefgeestig en antwoorddeniet.
Een uur na dit tooneel wa» de visscher te Con-
quet in zijne hut.
Pieter! zeide hij tot zijn zoon, een groote
krachtige jongen, dien de golven als staal gehard
hadden, bruin, slauk en stoutmoedig als een echt
kind der baren, te middernacht moet gij u met
onze kleine sloep achter de rotsen te Benaguet
bevinden; gij moet allerlei soort en veel levens
middelen medenemen, want gij moet mijnheer
de Tréseguidy en zijne familie naar Engeland
voeren. Zie hier een kistje vol goud; neem er uit
hetgeen gij noodig hebt om uwe beschikkingen
te maken, en breng het vervolgens naar de sloep.
Te middernacht, welk weder het ook zij, moet
gij op de plaats der bijeenkomst zijn, mijn kind!
Pas op uwen tijdeen kwartier uur te laat
kan het leven van zes menschen kosten.
Te middernacht zal ik achter de rots zijn,
antwoordde Pieter.
Dat God u zegene en geleide, mijn kleine
Pieter! zeide Janekin, terwijl hij met teederheid
een kus op het voorhoofd van zijn zoon drukte.
indrukken te weeg, want de bezittende
klasse van Frankrijk weuscht voor 's hands
niets hartelijker dan rust en vrede. De
buitenlandsche machten laten zich door
zulk eene punch-rede niet verschalken of
bang maken. Integendeel Duitschland zal
nu nog meer op zijne hoede zijn, opdat
het door Frankrijk verbeide gunstige
oogenblik niet spoedig aanbreke. Von
Bismarck zal zeker ook zijn best doen om
de andere mogendheden van verbintenis
sen met Frankrijk af te houden en daar
entegen Duitschland zoo nauw mogelijk met
Oostenrijk trachten te verbinden, opdat beide
landen in geval van nood het hoofd kun
nen bieden zoowel aan de Russische, als
aan de Fransche woelgeesten en rustver
stoorders.
Het komt ons dus voor dat Gambetta
met zijne redevoering juist het tegendeel
bereikt heeft van hetgeen hij bedoelde,
dat wil in verstaanbaar Hollandsch zeg
gen: de groote staatsman der Fransche
Republiek heeft een domme streek begaan,
die men in 't beste geval op rekening
van den sterken drank moet worden ge
schreven. De toekomstige president
van Frankrijk was waarschijnlijk door
de kracht van den punch brulé, légèrement
ému.
Gambetta's toekomst is door zijne rede- j
voering stellig bedorven. Zijne kracht
lag tot dus ver nog eenigszins in eene
zekere gematigdheid, de dolle redenaar
van 't Parijsche quartier des ouvriers
had aanleg diplomaat te worden. Hij
stond zelfs in gunst en aanzien bij
den Duitschen Rijkskanselier, die de
hoop koesterde dat Gambetta door den
cultuurstrijdde wraaklustige begeer
ten zou vergeten. Thans is het echter
duidelijk dat in de schapenvacht een
bloeddorstige wolf huisvest. In die hoe
danigheid zullen de staatslieden hem
O
dan ook voortaan behaudelen eu wan
neer Gambetta eenmaal president of dic
tator is der Fransche Republiek, en
die gebeurtenis zal volgens mensche-
lijke berekening niet lang op zich doen
wachten, dan zal hem vermoedelijk de
redevoering te Cherbourg dikwijls zuur
oprispen.
Bij zijne terugkomst, vond de visscher Rignard
in gesprek met zijne onderhoorigen; hij gaf hun
zijne terechtwijzingen.
Gij zult dezen nacht sterven, indien wij
er niet in slagen om ons uit deze verlegenheid
te redden, dacht hij, terwijl hij met een onver
schillig gelaat achter hem opging.
Hij deelde de heeren de Tréseguidy zijn nach
telijk plan mede. Den ongelukkigen jongen lieden
begon de honger op eene wreede wijze te kwellen,
en zij vonden alles zeer goed; maar de markies,
vreesachtig zoo als het dikwijls grijaards zijn,
zag duizend moeilijkheden in het plan.
Hoe zullen wij aan de waakzaamheid dier
duivels ontsnappen? Misschien zijn wij geen hon
derd schreden van het kasteel, of wij worden
reeds achtervolgd.
Wees, wat dat punt betreft, gerust, mijn
heer de markies; indien de blauwen u vervolgen,
zal het niet op deze wereld zijn.
Wat meent gij, mijn vriend?
Gij zult het zien, mijnheer de markies.
Rignard trad de kamer met een valsche vrien-
De Koningin heeft het patronaat aanvaard
over den grooten bazar, welke het Genootschap
tot ondersteuning van noodlijdende vreemdelingen
alhier in Mei van het volgend jaar hoopt te houden
tot stijving van de kas.
De orde van den Kousenband, die door het
overlijden van lord Stratford de Redcliffe ter
beschikking van den eersten Minister is gekomen
zal, naar men verzekert, aan lord Derby ten deel
rallen.
Drie personen, waaronder een „dame," zijn
tot correctioneele straffen veroordeeld wegens be-
leediging van de politie bij de Bonapartistische
manifestatie van den 15n Augustus.
De indirecte belastingen en middelen hebben,
vergeleken met de raming in de eerste helft van
Augustus weder 12,46,000. fr. meer opgebracht.
Het geheele cijfer boven de raming bedraagt sinds
1 Jan. jl 107,077,000 franks.
Op den 10a gedenkdag van den veldslag bij
St. Privat-Gravelotte, heeft keizer Wilhelm aan
den Koning van Saksen, die bij dat wapenfeit
zich roemrijk onderscheidde, een telegram gezon
den, waarin de toenmatige veldheer en zijn dap
pere troepen met warmte worden geroemd.
Te Madrid ontvangen berichten melden, dat
weder vier Israëliten in Marokko vermoord zijn
geworden
De zaakgelastigde der Vereenigde Staten te
Konstantinopel heeft aan de Porte een nota over
handigd waarin hij over het nog niet-vonnissen
klaagt van senige fanatieken, die een Ameri-
kaanschen zendeling vermoord hebben. Hij eischt
dat de moordenaars onmiddellijk naar Konstanti
nopel overgebracht zullen worden om daar spoedig
terecht te staan.
Een inlander, die het geziu waarbij hij diende
had willen vergiftigen, is door het hoog-gercchts-
hof vrijgesproken, omdat de hoeveelheid ver-
gilt niet genoegzaam was.
In de kas van den chef van het postkantoor
te Banderjermassin is een tekort ondekt van
f 20,000.
Te Sindanglaia in het Buiteuzoigsche zijn
onlangs vrij hevige schokken van aardbeving
gevoeld.
delijkheid binnen, groette mijnheer de Tréseguidy
bijna beleefd, en ter sluiks een blik op de ver
zegelde deur van het kabinet werpende, zeide hij
tot Janekin, die met eerbied achter den ouden
heer stond.
Janekin, gij moet een vasten slaap hebben,
als gij dezen nacht het gedruisch niet gehoord
hebt, dat de ratten achter de deur maakten, die u tot
oorkussen dient.
De markies en mevrouw Tréseguidy verbleekten.
Indien ik iets kon hoorer., wanneer ik
slaap, antwoordde Janekin lachend, zou het mijn
eigen persoon zijn. Mijne vrouw zaliger zeide
altijd, dat ik snorkte als een os, en dat ik zulk
een leven maakte, dat onze buren ontwaakten
Gij zijt gelukkig zoo te kunnen slapen,
viel Rignard hem in de rede, terwijl hij een
uitvorschenden blik op hem wierp; ik slaap zoo
goed niet.
Zoo! zeide de visscher onverschillig,
Wordt vervolgd.)