BINNENLAND.
Duitschland.
Frankrijk.
Rusland.
Griekenland.
GEMENGD NIEUWS.
De politie heeft het plakaat afgescheurd er. doet
•en streng onderzoek.
Prins Bismarck is tot Minister van koophandel
benoemd, en de Oberpresident von Boetticher tot
staatssecretaris van binnenlandsche zaken en tevens
tot Pruisisch staatsminister zonder portefeuille.
In de Regeeringskringen is men meer onge
rust dan men laat blijken over de toenadering,
die tusschen Italië en Duitschland plaats heeft.
Indien het bericht zich bevestigt, dat de heer
Cairnli een vertrouwd man naar prins von Bis
marck gezonden heeft om het intreden van Italië
in het Oostenrijksch-Duitsch verbond te bewer
ken, zal er in de pers een algemeene sensatie
ontstaan.
The Standard heeft uit Kopenhagen een bericht
ontvangen, het gerucht mededeelende dat de
Czaar ziek is.
Te St. Petersburg is wederom sprake van de
mogelijke aftreding des Keizers.
Le Messager d' A the nes meldt, dat de Minister
van Oorlog een nieuw crediet van 1,800,000 fr.
voor oorlogsmaterieel heeft geopend. Van de in
Hongarije voor de artillerie- en cavalerie-dienst
gekochte paarden zijn 840 stuks te Athene aan
gekomen. De overige worden eerstdaags ver
wacht. De Minister van Marine heeft hij Krupp
•en bestelling van 10 kanonnen voor de marine
•n 1000 revolvers voor matrozen gedaan.
Alfen a/d Rijn, 16 September. Maandag 11. heeft
dfe inwijding der K. K. parochiale School alhierplaats
gehad. Den vorigen avond werd deze feestelijk
heid begonnen met een plechtig Lof, waaronder
de Z. E. Heer Schluter, Pastoor te Amsterdam,
de feestrede hield. Maandag-ochtend werd een
H. Misoffer opgedragen voor ouders, leerlingen
«n weldoeners der school, waarna de leerlingen
gezamenlijk naar het feestlokaal werden geleid.
Onder het aanheffen van een „smeekzang tot
den H. Geest" door de leerlingen, nam de in
wijding een aanvang.Ook werd door hen hulde
gebracht aan hun Zeer Eerwaarden Herder, die
met zooveel opoffering dit heerlijk gebouw heeft
gesticht. Tevens vergaten zij Alfen's Katholieken
niet, die, doordrongen van het hooge gewicht
eener Katholieke School, daarvoor zoo liefderijk
hunne geldelijke offers hadden gebracht. Uit
dankbaarheid jegens zijne parochianen had de
Z. E. Heer J. Koekhoven, Pastoor der parochie
hun op de nieuwe zaal boven de School een
genoeglijken avond bereid. De Heer Deckers van
Bosch, was de held van den avond: hij deed
zich in zijne volle kracht hooren. De Burgemees
ter der gemeente, daartoe uitgenoodigd, heeft deze
plechtigheid met zijne tegenwoordigheid vereerd.
Maastricht, 16 September. Alhier zijn giste
ren drie personen op klaarlichten dag een woning
binnengedrongen en hebben, na een vergeefsche
poging om de bewouers geld af te persen, hen
mishandeld. De daders, alle drie inwoners der
stad, zijn onmiddellijk door de politie ïu hech
tenis genomen.
Utrecht, 16 September. Eergisteren-nacht is
in de Kapelstraat in vier onderscheidene huizen
ingebroken. Bij drie dezer diefstallen is het wasch-
goed van de bleek weggenomen; bij een anderen
diefstal zijn kleine voorwerpen ontvreemd.
Wieringerwaard, 16 September. Ir. den
vroegen morgen van gisteren ontdekte men, dat
de wasch op de bleek van den veldwachter ver
dwenen was. Dadelijk had men vermoeden op een
paar bedelaars, die den vorigen dag met bizon-
dere aandacht hier en daar de gebouwen opge
nomen hadden. Men telegrapheerde naar Schagen,
en in een slaapstee werden daar de dief en de
diefegge gevonden, rustende op de zakken, waar
in zich de gestolen kleêren bevonden.
Amsterdam, 16 Sept. De stalknecht van het
hotel Willem Barendsz te IJmuiden, die bij den
aldaar gewoed hebbenden brand zware brand
wonden bekwam en naar het gasthuis alhier
werd vervoerd, is aan de gevolgen overleden.
Rapendrecht, 16 September. In de rivier de
Noord onder deze gemeente is een zeilschuit van
Almkerk aangevaren door een schroefboot. De
zuster van den schipper, een meisje van ruim
20 jaren, is over boord geslagen en verdron
ken. Het lijk is nog niet opgevischt. De schroef
boot, waarvan de naam onbekend is, ging door,
zonder eenige hulp te bieden.
Uithuizen, 16 September. Alhier werd in
den nacht van 12 op 13 dezer brand ontdekt in
een schuur van een boerderij, doordien toevallig
eenige personen in de nabijheid waren. De brand
werd spoedig gebluscht. Eenige uren later bracht
een jongmensch in een naburig dorp zich om
het leven. Men brengt natuurlijk verband tusschen
die beide zaken; te meer, omdat, naar wordt ge
zegd, het jonge raer.sck een uur na het ontdek
ken van den brand nog te Uithuizen zou zijn
gezien.
De Amsterdammers krijgen lekkere
visch te eten. In de maand Augustus zijn, behalve
een groot aantal botten, tongen schollen enz. enz.
o. a. ruim 10 000 stuks pekelharingen en gerook
te bokkingen afgekeurd.
Door de Londensche maatschappij tot
oprichting van fonteinen en drinkbakken zijn
nu 437 fonteinen en 438 drinkbakken gesticht,
waarvan gebruik gemaakt is in het afgeloopen
jaar door 219 millioen dorstigen. Gemiddeld
laafden dagelijks 400000 mannen, vrouwen en
kinderen en 200000 paarden, ossen, schapen en
honden daaraan hun dorst.
Volgens de Meppeler Courant zou ook
prins von Bismarck zich met het proces van de
erfgenamen van Teyler van der Hulst tegen Teylers-
stichting bemoeien. Deze komt op als voogd van
minderjarige mede-erfgenamen van Teylers nalaten
schap en het langzaam verloop van het proces
zou hem beginnen te vervelen. Wij wachten na
tuurlijk spoedig de mededeeling, dat dit bericht
niet waar is.
Voor eenige dagen geleden was de
gemeente Beuvry getuige van de vreeselijke
wraakoefening van een roofvogel. Een uil had
zijn nest gebouwd in de nabijheid eener pachthoeve
in een ouden eikenstamhet wijfje had daar
rustig hare eieren uitgebroed. Een boerenjongen,
die even als de meesten ten platte lande een afkeer
van katuilen had, doodde de jongen, die op 't
uitvliegen stonden. De volgende avonden merkte
de jeugdigs dorpsbewoner wel dat bij zijn gang naar
huis, het mannetje rondvloog. Gedurende vijfa zes
dagen deed het hetzelfde; eindelijk den zevenden
dag, toen de jongen de deur uittrad om zich naar
het dorp te begeven, schoot de uil op hem af
en rukte hem met zijn klauw bijna het geheele
linkeroog uit. De jonge boer, razend van pijn,
riep om hulp en verloor het bewustzijn. De roof
vogel was reeds ver weg toen de bewoners van
de hoeve den gewonde huiswaarts droegen. De
geneesheer constateerde dat de iris van het oog
gescheurd en het licht daaruit voor altijd ver
dwenen is.
Aan lien die beweren dat de dieren
„rechten,, hebben en dat die rechten geschonden
worden wanneer men hen mishandelt, zou men
toch ook wel de vraag mogen stellen, of de die
ren dan ook geen plichten hebben. Wij gaan
niet zóóver om als plicht te noemen, dat zij de
menschen niet zullen opeten, bijten of benadeelen,
maar dat zij ten minste voor hun eigen ras of
zelf maar voor hun eigen gezin eenige égards
zullen hebben. Zooals men weet heeft de leeuwin,
die in de afgeloopen week in de Rotterdamsche
Diergaarde vier levende welpen had geworpen,
haar kroost verslonden. Het laat zich hegrijpen,
dat eene leeuwin niet uit erkentelijkheid voor
den directeur of het bestuur van de diergaarde
waar men haar gevangen houdt, hare vier jongen
in 't leven zou houden, maar dat zij ze zelve op
eet, verraadt toch dat dieren dieren zijn en
tegenover hunne natuurgenooten van geheel ande
re beginselen uitgaan dan de dames die hospitalen
voor zieke honden en katten oprichten.
Naar aanleiding van de verordening,
waarbij het in Pruisen verboden is, trekhonden
meer dan het bepaalde gewicht te laten trekken,
schrijft men Aan den grooten zwarten Rijkshond
van von Bismarck, Broeder TyrasMen heeft
mij afgevaardigd u schriftelijk onze groeten en den
dank der trekhonden te brengen voor het besluit
waarbij ons eene „menschelijke" behandeling is
gewaarborgd, met verzoek de tolk te zijn om
onze gevoelens van hoogachting aan uwen grooten
meester over te brengen. Ik heb in last aan dien
dank een vriendelijke bede te voegen, in het ver
trouwen, dat uw meester het ons, trekhonden,
niet ten kwade zal duiden, dat wij onze meening
vrij uitspreken, iets wat hij van de menschen en
vooral van den Rijksdag niet altijd verdragen
kan. Wij hebben liem dat nooit kwalijk genomen,
hij is een genie en lijdt aan rheumatiek; zulke
menschen moet men iets toegeven. Ofschoon uw
meester in de geschiedenis den bijnaam draagt
van „de ijz:ren man" en philanthropic moeielijk
„vat" kan krijgen op ijzer, hopen wij toch, dat
ons verzoek niet geheel in den wind geslagen
zal worden. Het zou ons daarom aangenaam zijn,
zoo het verzoek hem gewerd te Varzin bij zijne
ganzen, waar hij het gemakkelijkst voor vertee
dering vatbaar is. Nu wij honden, verlichting van
lot gekregen hebben, wenschten wij de bizondere
attentie var. uwen meester te vestigen op anderen,
die nog zwaarder lasten dragen dan wij en Duit-
schers genoemd worden. Wij nebben innig mede
lijden met de ongelukkigen, waarvan sommigen
droog brood eten om aan uwen meester het geld
te kunnen verschaffen, waarvoor hij en zijn broe
der von Moltke kanonnen laten gieten en ammu
nitie koopen. Och, goede Tyras, blaf eens vleiend
tegen hem gij zult al uwe broeders verplichten
en Europa bovendien. Caro, slagers-trek
hond in Berlijn.
Naar wij nader met zekerheid verne
men, is uit het onderzoek van het lijk, dat Maan
dag-avond in de nabijheid van het station Zeven
bergen— Moercapelle gevonden is, gebleken dat
hier volstrekt niet aan misdaad gedacht Kan wor
den, maar wel aan zelfmoord. De bedoelde per
soon was bankier te Berlijn, Adolf Rosenthal ge-
heeten, en afkomstig uit Maagdeburg van eer.e
deftige familie.
Men herinnert zich, dat voor een
paar jaren aanzienlijke diefstallen van gouden
voorwerpen kort na elkander in het Britsch
museum te Londen en in het Museum van Oud
heden te Leiden plaats vonden. Als dader werd
weldra aangewezen baron Clamor von Freitag-
Estof, die eenigen tijd later wegens andere op
lichterijen met gevangenis werd gestraft. Onlangs
heeft hij terecht gestaan wegens den diefstal te
Leiden, doch is wegens gebrek aan bewijzen vrij
gesproken.
Te Cainblancs is verleden week eene
vrouw in razernij gestorven. Zij was, nu 79 dagen
geleden, gebeten geweest door een hondje waar
aan zij zeer gehecht was, en dat zij niet had
laten dooden, alhoewel men het van razernij ver
dacht hield.
Despelden, diezoo nuttigeenalgem eene
verspreide kleine voorwerpen, die men haast zou
zeggen, dat reeds door moeder Eva moesten zijn
uitgevonden, zijn eerst in de 15e eeuw bekend
geraakt. Niet voor hel jaar 1410 begonnen de
spelden de doornen te vervangen, welke arme
menschen gebruikten bij het vaststeken van hunne
kleeren, en de zilveren of gouden pennen, die de
rijken tot hetzelfde doe aanwendden. De uitvinder
der spelden was een draadtrekker in Parijs, Tou-
rangeau genaamd, die er op uit was, om spoedig
rijk te worden en daarom dag en nacht er over
peinsde, zijn handwerk tot de meest mogelijke
volkomenheid te brengen. Het lastige der fa-
brikatia maakte, dat de spelden aanvankelijk zeld
zame en kostbare zaken waren; wegens haar hoogen
prijs waren zij dan ook voorwerpen, die men bij
kans uitsluitend op de toilettafel van vorstelijke
personen aantrof. Zoo vond men een doosje spel
den onder de geschenken, die mevrouw van Beau-
jeu, dochter van Lodewijk XI van Frankrijk, mee
ten huwelijk kreeg, en de benaming „speldegeld",
die nog in onzen tijd in zwang gebleven is, geeft
genoegzaam aan, hoe die thans zoo goedkoope
voorwerpen vroeger ten duurste moesten betaald
worden en een noemenswaardige post op het
budget van een aanzienlijk uitzet waren. In En
geland bleven de spelden tot aan Je regeeving
van Hendrik VIII onbekend. Tegen dien tijd
bracht de schoone en later zoo ongelukkige Anna
Boleyn ze mee uit Frankrijk, en wellicht moet
het vooroordeel, nog zeer algemeen onder het
volk verspreid, dat het ongeluk aanbrengt wanneer
men iemand een speld of een ander scherp werk
tuig geeft, aan het noodlottig uiteinde van de
ongelukkige, eens zoo gevierde vorstin worden
toegeschreven.
Ten gevolge van het misbruik van
sterken drank is Donderdag 11. te Rotterdam
eene vrouw plotseling doodgebleven. Zij is letter
lijk in den jenever gestikt.
Een dreumes van 9 jaien uit Leider
dorp, zóó klein dat de president naar hem zoeken
moest toen hij op de bank der beklaagden was
gezeten, en ternauwernood boven de tafel van den
rechter uitkomende toen hij zich van zijn plaats
verhief, stond de vorige week voor de arrond.
rechtbank in Den Haag terecht, beklaagd van
het plegen van niet minder :lan drie diefstallen.
Die diefstallen hadden echter al even weinig te
beduiden als het persoontje, dat ze had bedreven;
ze betroffen slechts een broodje uit een bakkers
wagen, een kinderhemdje en een duimstok. De
antwoorden van den knaap, met een pieperig
stemmetje gegeven, toonden duidelijk dat hij zich
niet bewust was kwaad te hebben bedreven; hij
wist zelfs niet op te geven, waarom hij bedoelde
zaken had weggenomen. Maar het kon trouwens
ook niet anders; hij was niet gewoon ter school
te gaan en had dus weinig of niets geleerd, en
de opvoeding, die hij van een stiefmoeder ontving,
liet veel te wenschen over. Door het gemis van
vaderzorg de man was steeds aan den arbeid
en dus niet thuis en daar de moederliefde
er zich alleen toe bepaalde hem van tijd tot tijd
op een duchtig pak slaag te onthalen, was de
knaap onvatbaar voor eenigen goeden indruk;
zelf toonde hij zich ongevoelig voor eene verma
ning van den veldwachter. De vergrijpen, waar
voor de knaap zich thans had te verantwoorden,
waren der stiefmoeder, die de vervolging van het
kind verlangde, blijkbaar zeer welkom en gaven
haar een gelegenheid om zich van hem te ont
doen. Zij heeft dan ook haar doel bereikt, maar
de verwijdering van den jongen uit de ouderlijke
woning en zijne kennismaking met den rechter
zal hem evenwel ten goede komen. De subst.-offi-
cier mr. Pape wa3 namelijk van meening, dat
de diefstallen den knaap niet konden worden
aangerekend, daar hij z. i. geheel zonder oor
deel des onderschcids had gehandeld, en
achtte het voor hem wenschelijk hem van over
heidswege eene betere opvoeding te verschaffen.
Hij adviseerde de rechtbank den bekl. aan de
gepleegde feiten niet schuldig te verklaren, maar
zijne verpleging te bevelen in een gesticht tot
dat hij zijn achttiende jaar zal hebben bereikt.
De rechtbank deelde bij zijn vonnis van gisteren
het gevoelen van het O. M. en besliste overeen
komstig diens requisitoir.
Aan de table d'hote in de rue du Mail,
te Parijs, bukte eergisteren-avond een der habitués
om zijn mes op te rapen, maar kon zich niet
meer opheffen. Bij onderzoek bleek, dat de man
door een beroerte getroffen was, die hem de
tong en de rechterzijde verlamd had.
Het politi e-gerecht te Northshields
heeft den kapitein der Duitsche stoomboot Hen-
riette Schlusser veroordeeld tot 20 pd. st. boete
en de kosten, omdat hij op de vraag van den
quarantaine-ambtenaar, of gedurende de reis ziekte
gevallen waren voorgekomen of zieken aan boord
waren, ontkennend had geantwoord, en later was
gebleken, dat de pokken op rei3 aan boord waren
uitgebroken, dat twee zulke lijders zich nog aan
boord bevonden, en een derde te Schiedam was
achtergelaten.
Diamanten voor 14 cents. Mrs. Pala
tier eene Spaansche dame, wonende in No. 87
Fourthstreet te Brooklyn, deed, toen zij dezer
dagen een uitstapje naar Coney-island wilde doen,
hare kostbaarheden, ter waarde van 100 dollars,
in een lompenzak, om ze te beveiligen tegen
dieven. Zij had dit bij hare terugkomst vergeten,
zoodat zij, toen er den volgenden dag een lom
pen-koopman kwam, den zak met den inhoud
verkocht voor 14 cents. De lompenkoopman bood
later op den dag de kostbaarheden voor 3,50
dollars te koop aan Peter Holler, een goudsmid
in No, 128 Broadway. Hij zeide dat hij die
kostbaarheden van eene dame, die in No. 87
Fourthstreet woonde, gekocht had voor 1,50 doll.
De heer Holler begreep uit den goedkoopen prijs,
dat alles niet in den haak was en verzocht den
lompenkoopman om over eer. halt uur terug te
komen. Intusschen begaf hij zich naar Mrs. Pala
tier en vroeg deze, of zij zich herinnerde kost
baarheden verkocht te hebben voor 1,50 doll.
In het eerst wilde zij den man toornig wegzen
den, doch plotseling ging haar een licht op en
herinnerde zij zich de kostbaarheden, die zij in
den lompenzak gedaan had en met dezen voor
14 cents verkocht had. De heer Holler stelde haar
spoedig gerust en van een politie-agent verzoe
kende, om de wacht bij den winkel te houden,
wachtte bij de terugkomst van den lompenkoopman
af. Tóen deze verscheen, werd hem de toedracht
der zaak medegedeeld, waarop hij terstond bereid
was om de kostbaarheden aan Mrs. Palatier terug
te geven, die hem edelmoedig beloonde.
Naar aanleiding van een bericht in
het liotterd. Nieuwsblad over het drukke be
zoek, dat Drente van schilders geniet, die daar
wel niet zoo goedkoop meer als voor 20 jaren,
maar dan toch nog vrij goed met een gewoon
halvendags-tarief kunner. rondkomen, deelt de
Amst. Ct. het volgende mede: „Wij kennen eene
herberg in een Drentsch gehucht waar, een
twintig jaar geleden, aan een Belgisch schilder
voor een gala-diner mondeling de volgende nota
werd aangekondigd: „kalfssoep, zoo dik dat men
den lepel er in moest heien, grauwe erwten met
ham, aardappelen met gekookte rib en rijst met
pruimen totaal generaal 25 cents. De vrouw
des huizes voegde er als toelichtende memorie
bij, dat haar eigenlijk met eere 30 cents toe
kwam en zij had dat in het vorig jaar ook een
Dusseldorper kunstenaar afgenomen, maar Grietje
uit het naburige loeg had, zonder haar dat te
zeggen, en dat was toch fatsoenlijk geweest, het
diner een stuiver in prijs verlaagd en d*s was
zij wel verplicht dat tarief te volgen. Zij verzocht
den Belg om dat aan zijn kameraad, als hij dien
ergens mocht ontmoeten, te zeggen, opdat deze
haar niet zou verdenken van afzetterij.
Een nieuw voorbehoedmiddel. De Parijsche
industrie is nooit achter. Reeds nu verneemt men,
dat iemand een brevet heeft genomen voor een
masker van glas, dienende ter voorkoming, dat
men in het gelaat door schroot of vitriool gewond
wordt.
Een reiziger, die te Mariènbad tot
herstel van gezondheid de baden zou gaan gebrui
ken, moest aan de grens voor een partijtje worst,
van omstreeks 3 halve kilo's, dat hij met zich
voerde, inkomende rechten betalen. Hij vond het
bedrag, dat van hem gevorderd werd, wel wat
hoog en besloot daarom, tot verbazing van de
omstanders, de worst maar liever op te eten.
Welgemoed zette hij daarop zijne reis naar de
badplaats voort, waar de kuur, onder zoo gun
stige voorleekenen begonnen, zeker wel een goed
resultaat geven zal.
De volgende merkwaardige zaak kost
den rechter van instructie op dit oogenblik veel
hoofdbreken. De heer X., koopman in de wijk
van het Panthéon te Parijs, was in een anouymen
brief aan den Prefect van Politie beschuldigd van
bigamie. Zijn eerste huwelijk zou hij in 1852
gesloten hebben in de mairie van de place des
Vosges, terwijl hij eenige jaren later, na een
reis in Amerika, ten gevolge van een breuk met
zijn vrouw, een tweede huwelijk zou hebben aange
gaan. Tegenover de bekentenis van den broeder
van X. staat niet alleen diens onkentenis, maar
bovendien het feit, dat de papieren van het eerste
huwelijk, die als bewijsstukken zouden moeten
dienen, tijdens de Commune verbrand, en de ge
tuigen, die bij de huwelijksvoltrekking tegen
woordig waren, sedert overleden zijn. De heer X.
is thans hoofd eener talrijke familie en geniet een
goeden naam in zijn wijk.
De New-York Herald bevat eene tijding
uit Victoria, waarin vermeld, dat het barkschip
Malay aldaar van Ounaiaska is aangekomen met
het bericht, dat het Noordpoolscnip Jeannette
aldaar voor verloren wordt gehouden doordat de
winter zoo buitengewoon streng is geweest. De
secretaris van het Marine-departement deelt niet
in die meening, dewijl er nooit een schip geweest
is dat zoo sterk is en zoo wel uitgerust voor die
onderneming, en zulk eene talrijke bemanning
heeft, als de JeannetteDe boeg van het schip is
een stuk van 12 voet dik en elk deel van het schip is
buitengewoon en in verhouding versterkt.
Aan de Kölnische Zeitung wordt, als een
staaltje van den omvang, dien het adverteeren
