NIEUWE
No. 416.
Donderdag 23 September 1880.
5e Jaargang.
Een smeulend vuur.
BUITENLAND.
Engeland.
Frankrijk.
Duitschland.
H8CII COMMIT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor HaarlemI 0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. JansstraatHaarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Het rijk der Czaren moge naar het ui-
erlijk te oordeelen in macht al de andere
staten van Europa overtreffen en schrik
inboezemen, de Noordsehe kolos is echter
wrakker en meer vermolmd, dan men denkt
Hij is allerwege doorknaagd en doorwroet
door geheime genootschappen en bonden,
wier bestaan minder aan het licht treedt
dan in andere landen, doch die juist daar
door te verderfelijker zijn. De Nihilisten,
deze schrik en ellende verspreidende revo-
lutionnairen, behooreu zonder twijfel tot de
meest gevaarlijke en meest gevreesde partij
mannen. Hun werken en streven zijn onzen
lezers bekend. Reeds echter meermalen heb
ben wij ons verwonderd, en zeker velen
met ons, dat die gevloekte en gevreesde
partij, na de serie van misdaden en gru
welen die zij beiirvsuren heeft,, sinds langen
tijd niets meer van zich deed liooreu, In
de vorige week echter is onder dagteeke-
ning van 1 September weder een exem
plaar verschenen van bet nihilistisch or
gaan, de Wil des Volks. Het beslaat vier
bladzijden, terwijl het blad, door de keizer
lijke post zelve, natuurlijk buiten haar we
ten, in St. Petersburg verspreid is. Het
belangrijkste daarin is de beoordeeling van
de jongste ukase, waarbij het hoogste
comité* afgeschaft en het Ministerie ge
wijzigd werd.
Reeds was het -blad ter perse gegaan,
zoo leest men, daarin o. a., toen de dag
bladen een nieuwe daad van gouvernemen-
teele wijsheid of liever onbeschaamdheid
meldden. Bij ukase van 18 Augustus heeft
men het hoogste comité met ophef ter
aarde besteld, nadat het zijne taak schit
terend volbracht had. En toch: het oproer
is niet ten onder gebracht, en de hoop dei-
bestaande maatschappij is niet vervuld,
maar opnieuw is gebleken boe het gou
vernement liegen kan en de goedgeloovigen
om den tuin leidt.
Iets verder leest men het volgende:
Omstreeks een half jaar is voorbij ge
gaan sedert het optreden van Loris Meli
koff ïoor eeti koor van dagbladvleierij als
het begin eener nieuwe aera werd geprezen.
Een half jaar is voorbijgegaan onder de
FE UIL LU T O N.
EEN SNUIFJE.
Vervolg.
Stil wat, viel hem een dikke Duitsche heer
in dc rede. Wij moeten het geluk niet storen.
Te drommel, ik dacht er niet meer aan, dat
de baron Van Aremberg mijn partner is, merkte
de Franschraan lachende op: maar ik sta in voor
hetgeen er van af wordt genomen.
Neen, neen, duwde de Duitscher hem toe,
gij moet nooit geld uit htt spel nemen;
dat brengt verlies aan. Laat den ridder maar
eeidge oogenblikken wachten.
De Iloquincourt boog zich tot teeken van toe
stemming en het spel nam wederom een aanvang.
Maar men zoude gezegd hebben, dat de komst
van den ridder ds kans in eens veranderd
had.
De Roullac, die eerst won, begon slag op slag
te verliezen, en in minder dan eer. kwartier uurs
waren de gouden Frederiks onder de hark van
voor de regeering gunstige omstandigheden.
Meer dan eens heeft zij haar wensch te
kennen gegeven een liberale politiek te
volgen, indien zij daarin maar niet dooi
den dolk en het dynamiet der revolution nai-
rea verhinderd werd. Gedurende het laatste
hall jaar nu is er van dolk noch dyna
miet eenig spoor te ontdekken geweest,
en toch laten de hervormingen nog op zich
wachten. Het is tijd een eind te maken
aan dezen belachelijken toestand; het is tijd
dat de Russische burger leert begrijpen
dat in de wereld niets gratis gegeven wordt,
dat iedere bestaande macht slechts toestaat
hetgeen het volk in staat is haar af te
dwingenDe regeering had geenszins
de bedoehug hare beloften na te komen,
en zoodra dacht men niet dat de re vol u-
tionuaire beweging onderdrukt was, omdat
men niets meer van haar hoorde, of een
geheel tegenovergestelde weg werd inge
slagen. Loris Melikoff heeft het absolutis
me gesystematiseerd door de verschillende
autoriteiten in zich te vereenigen. De werk
zaamheid der openbare en geheime politie
is dezelfde gebleven. Alleen te St. Peters-
burg zijn tusschen 250 en 500 politie-in-
specteurs aaugesteld, zoodat in sommige
wijken 3 politie-dienaars komen op iedere
4 huizen. Wij geven Loris Melikoff de eer
de beginselen van het absolutisme op nog
ruimer schaal te hebben toegepast, maar
waar blijven bij dit alles, de vrijheid en
zelfregeering van het volk?Intus-
schen, wij willen afwachten wat de nieuwe
commissie voor de pers doen en zeggen
zal. Wij erkennen dat Loris Melikoff aan
het land een goeden dienst bewezen heeft
door graaf Tolstoi te ontslaan; maar het
volk zal zijue rechten en zijne persoonlijke
vrijheid eerst verkrijgen, als de wet haar
oorsprong vindt in den wil des volks, en
een waarlijk nationaal gouvernement de
j bewaakster dier wet is, in één woord als
de autocratie vernietigd zal zijn*.
Een ander stuk in hetzelfde nummer
van het revolutionnaire blad behelst meer
een bizondere karakterteekeniug van Loris
Melikoff, die beschreven wordt als een ge
slepen Aziatisch diplomaat, die uitermate
de kunst verstaat om den Czaar eu de be
staande maatschappij zand in de oogen te
den bankier verdwenen.
Berooid stond derhalve de burggraaf, zonder
eenig blijk van ontroering te toonen, op, veront
schuldigde zich bij den ridder, beval dat men zijn
rijtuig zoude voorbrengen, en vertrok.
De Roquincourt was op de dezelfde plaats
gebleven, droevig onthutst en de oogen gevestigd
op het groene tapijt dat het behoud en den troost
van Aloysius verzwolgen had.
Int.usschen had de baron van Aremberg den
voorzichtigen aftocht van den graaf niet nage
volgd, en bleef hardnekkig aan het spelen met
die halstarrigheid, eigen aan het ras van het
noorden. Het lot scheen zijne volharding door
een onverwachten terugkeei te willen beloonen.
De gouden bergjes begonnen zich opnieuw voor hem
te vormen, en naarmate zij grooter werden, werd
de stroeve Duitscher spraakzamer.
-- Ik heb u wel gezegd, dat men, als men
geld van het spel neemt, ongelukkig is, zeide
hij, zich naar De Roquincourt wendende, die
met een bedrukt gelaat alles afkeek; het enkele
plan, dat de burggraaf had, om iets van zijn geld
strooien. Zoo verklaart het uitvoerend co
mité der revolutionnaire partij, dat het ont
dekken van mijnen eu andere moorddadige
plannen langs den weg, dien de Czaar naar
Livadia zou volgen, slechts verzinsels zijn
van Loris Melikoff, die daardoor aan den
Keizer en het publiek wilde bewijzen, hoe
uitstekend zijn maatregelen zijn en hoe hij
voor 't leven van den Czaar weet te waken;
door de nihilistische partij was geen enkel
plan beraamd, zegt het blad; zij neemt
niet tweemalen tot hetzelfde middel haar
toevlucht en Loris Melikoff vleie zich niet
dat hij haar ten onder gebracht heeft.
Zoodra zij het oogenblik gekomen acht,
zal zij weder van zich doen spreken.
Met Melikoff's optreden als minister is
niets veranderd, zegt de schrijver. Het ge
heime politie-systeem wordt met nog grooter
activiteit toegepast dan vroeger: bekende
schrijvers en (schismatieke) priesters, die de
gevangenissen bezoeken, worden als spion
nen gebruikt; iu Juni werden 64 personen
verbannen, van welke 23 zonder eenigen
vorm van proces, bij administratief bevel;
den 14 Juli gingen 83 personen, vau welke
30 zonder eenig gerechtelijk onderzoek, uit
Moskou denzelfden weg. Verder verhaalt
de schrijver van een aantal mishandelingen
in de gevangenis: het brandmerken van
vrouwen, het slaan van mannen enz.; van
zelfmoord van gevangenen, die de mishan
delingen niet meer konden verdragen; van
een geheime aanschrijving aan de kerke
lijke autoriteiten om het diepste stilzwij
gen over staatkundige arrestaties en onder
zoekingen te bewaren, enz., dit alles met
opgave van naam en plaats, met het ver
zoek aan de correspondenten der buiten-
landsche pers om al deze bizonderheden
openbaar te maken, daar de Russische bla
den daarvan niet mogen spreken.
Is dit alles waarheid of grootspraak dei-
zoo gevreesde partij? Op deze vraag die
zich bij het lezen dezer mededeelingen on
willekeurig op de lippen dringt, zal de ge
schiedenis der naaste toekomst in Rusland
het antwoord moeten geven.
Rusland gebruikt, zooals van zelf spreekt,
vele middelen om aan het geheime woelen
der Nihilistische partij een einde te maken.
Elke politieke misdadiger wordt voor een
af te nemen, heeft de geheele kans tegen hem
doen veranderen,
Dan zal ik u ongetwijfeld vruchteloos
vragen, om hetgeen hij slechts beraamde te vol
brengen.
Wie? ik, geld uit het spel geven! riep Van
Aremberg.
Strekkende tot eene goede daad, mijnheer
de baron, zeide De Roquincourt; gij kunt er een
uwer landgenooten door redden.
Al was het mijn broeder, mijnheer, al was het
mijn vader, viel de Duitscher hem in de rede, ik
zou er geen Frederik van nemen. Het geld van
het spel is heilig; het behoort aan het spel. Zie,
de kans houdt stand, al de slagen gelukken mij
nu. Eene nieuwe aanvoer van goudstukken
kwam inderdaad, om zich nog bij den hoop,
bij den baron geplaatst, te voegen. De ridder kon
zijn spijt niet inhouden, hij vergeleek innerlijk
het geluk van den burggraaf, en was verontwaardigd
over de onrechtvaardigheid van het lot.
Van Aremberg bemerkte zijne beweging.
Mijn geluk maakt u begeerig, zeide hij me
krijgsraad geroepen, (1e eigenaars van fa
brieken stelt men verantwoordelijk voor
hunne werklieden, wanneer deze zich met
nihilistische woelingen inlaten, zij moeten
zelfs de overheid van alles op de hoogte
houden en toch blijft men onmachtig tegen
over het werken der partijen in de duis
ternis.
Daarbij komt, dat de Russische gods
dienst, ho« rijk ook in ceremoniën, arm
is aan innig, op de daden des volks wer
kend geloof. Alles gaat er in het uiter
lijke op. Staatsdienst en godsdienst zijn
een. Waarachtige overtuiging ontbreekt
onder alle klassen. De studeerende jeugd,
de hoop des vaderlands, gelooft niets meer.
De regeering volgt eene Machiavellistische
politiek, die alle middelen goed acht. Het
leger blijft alleen over. Doch waar alleen
op het leger gesteund moet worden, daar-
is de ondergang niet verre af.
De wereldgeschiedenis staaft ons gezegde
met ontelbare feiten en zonder twijfel zal
ook het thans reeds vermolmde en wrakke
Czarenrijk eenmaal getuigenis geven van de
waarheid van ods betoog.
In de gehouden vergadering van het te Dublin
zitting houdende Cor.gres der Britsche werklieden-
vereenigingen werd een debat gevoerd over de
patentwet. Eene motie werd aangenomen, waarbij
aan een Commissie wordt opgedragen de noodige
stappen te doen om aan de Regeering en het
Parlementte verzoeken eenige wijzigingen in die wet
te brengen.
Eene nota van Havas zegt: Wij zijn in staat
te verzekeren, dat de ministerieele crisis uilsluitend
ontstaan is door verschil van meening in den
boezem van den Ministerraad met betrekking tot
de uitvoering der Maart-decreten. Over den vrede-
lievenden geest van Frankrijks buitenlandsche
politiek, waarin niemand ook maar denkt veran
dering te brengen, werd in het debat zelfs niet
gesproken.
Aan de benoeming van prins von Bismarck tot
Minister van Koophandel wordt de verklaring
gegeven, dat hij persoonlijk den arbeid der her
ziening van de Beroepswets leiden en het sluiten
dien trotschen lach der zotteti wien liet geluk
van dienst is.
Niet voor mij, mijnheer, maar voor zoo
veel ongelukkigen, die door een enkel stukje zouden
getroost worden.
Ach! dat is billijk, antwoordde de baron,
ik vergat dat gij de H. Vincentius a Paulo der
emigratie zijt. Eiparbleu! waarom beproèft gij
ook insgelijks niet.
Altijd, mijnheer, heb ik het spel vermeden
en gevreesd.
Een reden te meer; uwe kans is niet beproefd,
men is voor den eersten keer altijd gelukkig, dat
gaat vast.
Ik heb geen vertrouwen in de gunst van het
lot.
Gij hebt het nooit gezocht.
Dat is waar.
Waarom dan gegist, eer gij het beproeft?
En als ik verlies?
En zoo gij wint?
V
Wordt vervolgd.)