N I E U W E
No, 470.
Donderdag 31 Maart 1881.
6e Jaargang,
Vreemde toestanden.
BUITENLAND.
Doch
Engeland.
Duitscliland.
Frankrijk.
UAARLEMSÜttË ((lil 11411.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor HaarlemJ 0,85
Buiten Haarlem franco per post1)
Afzonderlijke Nummers0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUREAU: St. Jansstraat Haarlem.
WWf-M J
AG-ITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS LAUREY.
Een schrikwekkende samenzwering heeft
zich over gansc.h Europa verbreid. Ieder
monarch die zich niet verlagen wil tot haar
lijdelijk werktuig wordt door hare moord
wapens bedreigd, 't zij hij door Gods genade
als wettig koning den scepter zwaait, 't zij
bÖ door de gunst van het volk op den
wankelenden troon gezeten is. In Spanje,
Italië, Pruisen en Rusland zijn de dolken,
de revolvers, het geweer, het dynamiet, de
Orsini-bommen aangewend tegen het leven
der lands-regenten, onder alle regeerings-
vormen, onder alle nationaliteiten en op
ieder soort van vorstelijke individualiteit.
Noch de jonge koni ng van Spanje,noch de grij
ze keizer van Duitscliland, noch cle erfgenaam
Tan het wederrechtelijk gevormde Italia
unitanoch de erfgenaam van den troon
der Ruriks en Romanoffs werden gespaard.
Be moordenaars bevinden zich overal, in
®lk land hebben ze hunne organen. In
Piankrijk bezoedelen de Alliance Israelite
en het vrij metsel aars wezen den troon van
en H. Lodewijk; in Spanje is de premier
i 6 T+ Van e6Q 8ebeim bondgenootschap;
h Vf°Ut^6 Bröeinest der Carbonari's
cersc dit rampzalige verbond absoluut
e ouder de bedreiging van den dolk
event e koning volgt al hunne wenken,
ee ru'sen tracht de maehtige kanselier
8 thans, zich van de boeien der leden
etl revolutie-bond te bevrijden.
wij willen het gevraagd hebben,
deze voor vorst en volk schrikwekkende
(Jestanden niet de gevolgen van den oorlog
die in elk land in eiken Staat gevoerd
wordt tegen God en Zijne Kerk. En het
antwoord op deze vraag ligt dunkt ons voor
de hand. Immers al wat geloovig is wordt
door de hedendaagsche radicalen, die helaas
in vele landen den boventoon voeren, vervolgd
7 c5
en zonder verhoor veroordeeld. Toont men
hen de bewijzen van hunne liefdelooze en on
rechtvaardige handelwijzen, dan gedragen
zij zich als iemand die een ander moord
dadig heeft aangevallen en die nu om hulp
roept omdat de aangevallene zich dapper
weert.
Wat de geloovige Christen, en voorna
melijk de Katholiek doet of laat, in de
oogen der radicalen, de moderne wereldbe-
schavers, blijft hij een gruwel en zij zijn
het die over alles een afkeurend oordeel
uitspreken en over alles den staf breken
FEUILLETON.
ZELFOPOFFERING UIT OUDERLIEFDE.
Vervolg.)
Eene ziel, die wegkwijnt, opbeuren, is dat niet
een hoogst verdienstelijk werk?
Ik zag hem angstig aaneen traar. parelde in
mijn oog.
Ja, zeide hijvraag aan Ursula, of zij mijne
echtgenoote wil worden
Een vreugdekreet was mijn antwoord, en ik
spoedde mij naar de woning van het meisje.
Poen ik daar aankwam zat Ursula als naar
gewoonte te arbeiden, als het ware gedachteloos.
Ee eenzaamheid, het verstoken zijn van alle af
leiding, al het belanglooze om haar henen, had
deze ziel reeds lang in slaap gewiegd. Dit was
eene van Gods groote barmhartigheden. Zij leed zoo
*eel niet meer. Slechts anderen hadden mede
lijden met deze schijnbare gevoelloosheid van een
wezen, hetwelk zijn aandeel in jeugd en leven
had moeten missen. Zij glimlachte, toen zij mij
zag- De glimlach was de sterkste uitdrukking
dier arme, verlamde ziel. Ik behoefde niet be
vreesd te zijn, een hevigen schok te geren aan
dit lijdende doch kalme wezen en haar door
een sterke aandoening van geluk te treffen; ik
wilde zien, of het leven slechts afwezig dan wer
kelijk uitgedoofd was.
met de vraag; kan er uit Nazareth iets
goeds komen.
Komen de geloovigen op voor hun goed
recht, dan staat de tegenpartij verbaasd
over zooveel brutaliteit eu onbeschaamdheid.
Verkondigen zij het geloof, dan wordt zulks
het verspreiden van bijgeloof geheeten en
de spotnaam »domper« hen naar het hoofd
geslingerd. De brave eenvoudige Christen
is niet in aanzien bij de heereu radicalen.
Zoo'n man immers gaat niet met zijn tijd
meê. Nu wat die laatste uitspraak zeggen
wil, is ons allen bekend. Om volgens radi
cale opinie met den tijd meê te gaan moet
men beginnen met niets anders te gelooven
dan hetgeen men begrijpen kan. Alsof het
eindige verstand het Eeuwige zou kunnen om
vatten. Voorts dient men een geprononceerd
vijand van de toepassing der doodstraf en een
aanhanger van de crematie te zijn; vervol
gens dient men ten minste te dweepen met
Zola of Multatulli en op te gaan in 't
systeem macht gaat boven recht. Ziedaar
in grove trekken ongeveer het beeld van
een pur-sang radicaal. Komt echter de
Katholiek met zijne ruim achttienhonderd-
jarig recht voor den dag, dan zegt men
Rome kan zich niet meer verdragen met
de hedendaagsche rechtsbegrippen. Alsof
recht niet eeuwig recht zal blijvenBeroe
pen de geloovige Christenen zich, ter be
scherming van hunne godsdienstige vrijheid,
op de wet, dan worden zij brutaal en aan
matigend geheeten. Gehoorzamen de Katho
lieken aan Kerk en Paus dan zijn zij slechte
patriotten en burgers. Zeggen en verkon
digen de geloovige Christenen hetgeen zij
verlangen, dan zijn ze intolerant. Ver
dedigt iemand zijn geloof, dan wordt hij
door de radicalen en door hunne organen
tot zwijgen veroordeeld. Heeft echter iemand
het ongeluk afvallig te worden van het
ware geloof, o hoezeer wordt hij dan geprezen
en geëerd als een verlicht en geleerd man.
Komt echter de een of ander uit overtuiging
in den schoot der Moederkerk terug, dan
wordt hij met het praedicaat dom ver
eerd.
In een woord de geloovige Christen kan
geen enkele handeling verrichten die niet
door de tegenpartij wordt gelaakt of be
spot. In liberale oogen is het niet onbil
lijk of onrechtvaardig den geloovige steeds
aan te klagen, steeds te vervolgen en dan
durft men nog, God betere het, spreken van
liefde en verdraagzaamheid, van philan-
Ik zette mij op een stoel voor haar ueder; nam
hare beide handen in de mijnen, en haar scherp
aanziende, zeide ik:
Ursula! August Derval heeft mij gelast, u te
vragen, of gij zijn vrouw wilt worden.
Het arme meisje was als door den dor.der ge
troffen; de tranen schoten in hare oogen; haar
blik fonkelde door dien vochtigen sluier heen;
baar bloed, sedert zoo langen tijd langzaam vlie
tende, versnelde zijn loop, eu trok over haar ge
laat een rooskleurig waas; hare borst verhief zich,
zoo dat er nauwelijks een doortocht voor hare
onderdrukte ademhaling overbleef; haar hart
klopte hoorbaar, hare handen drukten krampach
tig de mijnen, Ursula was slechts ingeslapen,
nu was zij ontwaakt. Als hadde de stem van
een Godmensch tot een door den dood wegge
rukte dochter gezegd: „sta op en wandeleven
zoo spraken hier mijne woorden tot Ursula: „ont
waak 1"
Ursula stond eensklaps onder het juk der
liefde; misschien had zij tot dusverre buiten we
ten van zich zelve en van anderen bemind, maar
nu was de sluier gevallen; zij zag hare liefde.
Na eenige seconden streek zij de hand over
het voorhoofd en fluisterde zachtjes:
Neen, dat is onmogelijk.
Ik herhaalde mijn vraag: August Derval
verzoekt u, zijn echtgenoot te willen worden. Ik
deed dit om Ursula te gewennen aan dien sa-
tropie en zelfopoffering en van eerbiediging
der denkwijzen van anderen.
Geen wonder dan ook dat wij vreemde
toestanden beleven en dat wij dagelijks treu
rige en schrikwekkende feiten moeten aan
schouwen als de gevolgen van de diepe
ontaarding waarin de hedendaagsche maat
schappij is verzonken. Het wordt waarlijk
tijd dat de volkeren van Europa uit den
droom ontwaken en den ernst van het
oogenblik begrijpen. De toenemende ver
wildering die zich in vorstenmoorden en
tallooze andere schrikwekkende gebeurte
nissen openbaart, toont ons duidelijk voor
welk een vreeselijken afgrond Europa staat.
In vroegere dagen werden keizers en
koningen door de Kerk gezalfd en plechtig
gekroond. Hoog stond hunne waardigheid
in de oogen van het volk, heilig en on
aantastbaar was hunne persoon. Een aan
slag op het leven van een souverein ge
beurde slechts zeer zelden. Thans is het
echter anders. De Staat en Kerk staan
vijandig tegenover elkaar. De eerbied voor
beide is verdwenen, de gehoorzaamheid aan
de Kerk en aan hare voorschriften wordt
dwang des geestes genoemd, de eerbied
voor de Kerk en hare leeringen is bij een
groot gedeelte van het volk verdwenen,
het Christelijk element wordt zooveel mo
gelijk verwijderd en thans hoort men aan
houdend van moordaanslagen op burgers
en gekroonde hoofden. Yreeselijke misda
den! Wel stroomt ook thans de liberale
pers over van zedelijke verontwaardiging.
Maar wat haat zulks als men den gods
dienst ontneemt aan het volk? Door politie
maatregelen of middelen van geweld kan
men het hart niet den afschuw van zulke
wandaden inboezemen, maar wel door den
diepen godsdienstzin die in de Kerk
heerscht. Stuit men echter de vrijheid der
Kerk, verwijdert men het Christelijk element,
dan kome.i dergelijke misdaden voor den
dag en beleven we onbeschrijfelijk vreemde
toestanden.
Eene totale reorganisatie der heden
daagsche maatschappij is dringend nood
zakelijk, wil men voorkomen dat het mo
derne ongeloof en de revolutie alles ver
slinden en vernietigen.
Doch daarbij mag men dan niet ver
geten dat de werklieden te vergeefs bou
wen, wanneer de Heer niet het huis be
schermt.
menhang van woorden, die even als welluidende
toneu voor het arme meisje nog eene gansch
onbekende melodie moesten vormen.
Zijne echtgenooteriep zij in geestverrukking
uit, zijne echtgenoote! En zich naar den stoel ba
rer moeder spoedende, zeide zij met warmte:
lieve moeder! hebt gij het gehoord Hij
vraagt, of ik zijne vrouw wil zijn?
Mijne dochter, antwoordde de blinde moeder,
teruijl zij naar de hand van Ursula zocht, mijn
geliefde dochter, ik wist wel, dat God vroeg of
laat uwe deugd zou beloonen.
Mijn hemel! riep Ursula uit: wat overkomt
mij hedeu toeh? Zijne vrouw. Mijn ge
liefde dochter! Het zijn woorden, die ik nog
nooit gehoord heb.
Zij wierp zicb met gevouwen handen, in tra
nen badende op de knieën.
In dit oogenblik hoorde men voetstappen in
den kleinen gang.
Hij is het! riep Ursula. O mijn God! voegde
zij er bij, is dat dan liet leven
Ik verwijderde mij door eene zijdeur, om aan
Ursula, die op dit oogenblik schoon was door
hare tranen, hare ontroering en voorspiegeling van
geluk, den tijd te laten om August zeiven te hoo-
ren spreken.
Sedert dien avond was Ursula geheel veranderd.
Zij stond op, zette zich neder, verrichtte hare
bezigheden, en dit ging alles onder den invloed
De Londensche politie zegt, informatiën
te bezitten, volgens welke de aanslag op
het Mansion-House een deel uitmaakt der
taak van een complot van Fenians, ten
doel hebbende alle openbare gebouwen
in Londen te vernielen.
Nog twee andere personen, van mede
plichtigheid verdacht, hebben de vlucht
genomen naar New-York.
In den Rijksdag kwam het wetsontwerp
aan de orde, waarbij de beroepswet gewij
zigd wordt en de gilden, als vakvereeni-
gingen, hersteld worden. Het doel dezer
voordracht is, om den handwerkstand te
verheffen, 't Spreekt van zelf, dat de soci
aal-democraten, wier woordvoerder in dat
debat de heer Hartmann was, deze wet
ongaarne zien. Hun komt niets meer te
O
onpas dan dat prins von Bismarck met
energie optreedt om de sociale behoeften
te vervullen. De voordracht vond onder
steuning bij de rechterzijde en het centrum;
ook de nationaal-liberalen zijn er onder
voorwaarden niet tegen. Alleen de Fort-
sc/wiïfe-partij en de secessiouisten, met de
socialisten, zijn besliste tegenstanders der
wet. Zij werd, na een niet zeer uitvoerig
debat, in handen eener bizondere commis
sie vaü 21 leden gesteld.
De Minister van Koophandel heeft per
circulaire de prefecten uitgenoodigd, zekere
huizen in het buitenland ter kennis van
de kooplieden van hun departement te
brengen, waarvan de hoofden wegens be
drog veroordeeld zijn. Alle drie maanden
zal de Minister de namen van die indus-
triëelen aan de prefecten opgeven. De pre
fect van het departement der Eure heeft
reeds de namen vaD een groep individuen,
te Londen gevestigd, bekend gemaakt, die
ouder de firma Chevalier, Collier Co.
reeds vele dupes gemaakt hebben.
Men verzekert, dat het besluit tot
verbod van invoer van Amerikaansch spek
deze week zal ingetrokken worden.
La JPatrie bericht, dat verscheiden
nihilistische brochures, in het Fransch ge
schreven en bestemd om te Parijs verspreid
te worden, op de Zwitsersche grenzen in
beslag genomen zijn.
van het bewustzijn, dat haar eene gelukkige toe
komst te wachten stond. Niet alleen herkreeg
zij hare verloren schoonheid, maar er kwam
op haar gelaat, ik weet niet welk een inwen
dige uitdrukking van genoegen, die zij te ver
geefs zocht te verbergen. Hare vreugde scheen
zoo iets van haren vroegeren toestand over te
nemen, zij was gelaten, stil, kalm, bedaard maar
tevens heimelijk opgewonden. August, die een
meisje hetwelk daar in de schaduw zat, be
minde, een bleek, afgemagerd, door zielesmarten
gefolterd meisje, August kon aan dit tafereel geen
kleuren bijzetten; het moest hem genoeg zijn, en
het was hem werkelijk ook genoeg, Ursula ge
lukkig te wanen.
Ursula beminde oprecht en eenvoudig. Zij zeide
tot August:
Ik ben gelukkig; ik bemin u, ik dank u
voor uwe wederliefde.
Zij zochten noch het geraas, noch het gewoel,
noch den dans, noch de wereld met al hare ver
maken. Och neen, het kleine grauwe huisje was
de eenige getuige hunner vriendschap. Ursula ar
beidde gestadig voort en bleef bij hare ouders.
Maar ofschoon haar lichamelijk wezen onbewege
lijk als te voren dezelfde plaats bleef innemen,
had hare ziel zich verheven, zij was eindelijk
uit den langdurigen sluimerwaarin zij geraakt
was, ontwaakt.
Wordt vervolgd.)