N I E U W E No, 470. Donderdag 31 Maart 1881. 6e Jaargang, Vreemde toestanden. BUITENLAND. Doch Engeland. Duitscliland. Frankrijk. UAARLEMSÜttË ((lil 11411. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor HaarlemJ 0,85 Buiten Haarlem franco per post1) Afzonderlijke Nummers0,06 Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BUREAU: St. Jansstraat Haarlem. WWf-M J AG-ITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIÊN Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Uitgevers KÜPPERS LAUREY. Een schrikwekkende samenzwering heeft zich over gansc.h Europa verbreid. Ieder monarch die zich niet verlagen wil tot haar lijdelijk werktuig wordt door hare moord wapens bedreigd, 't zij hij door Gods genade als wettig koning den scepter zwaait, 't zij bÖ door de gunst van het volk op den wankelenden troon gezeten is. In Spanje, Italië, Pruisen en Rusland zijn de dolken, de revolvers, het geweer, het dynamiet, de Orsini-bommen aangewend tegen het leven der lands-regenten, onder alle regeerings- vormen, onder alle nationaliteiten en op ieder soort van vorstelijke individualiteit. Noch de jonge koni ng van Spanje,noch de grij ze keizer van Duitscliland, noch cle erfgenaam Tan het wederrechtelijk gevormde Italia unitanoch de erfgenaam van den troon der Ruriks en Romanoffs werden gespaard. Be moordenaars bevinden zich overal, in ®lk land hebben ze hunne organen. In Piankrijk bezoedelen de Alliance Israelite en het vrij metsel aars wezen den troon van en H. Lodewijk; in Spanje is de premier i 6 T+ Van e6Q 8ebeim bondgenootschap; h Vf°Ut^6 Bröeinest der Carbonari's cersc dit rampzalige verbond absoluut e ouder de bedreiging van den dolk event e koning volgt al hunne wenken, ee ru'sen tracht de maehtige kanselier 8 thans, zich van de boeien der leden etl revolutie-bond te bevrijden. wij willen het gevraagd hebben, deze voor vorst en volk schrikwekkende (Jestanden niet de gevolgen van den oorlog die in elk land in eiken Staat gevoerd wordt tegen God en Zijne Kerk. En het antwoord op deze vraag ligt dunkt ons voor de hand. Immers al wat geloovig is wordt door de hedendaagsche radicalen, die helaas in vele landen den boventoon voeren, vervolgd 7 c5 en zonder verhoor veroordeeld. Toont men hen de bewijzen van hunne liefdelooze en on rechtvaardige handelwijzen, dan gedragen zij zich als iemand die een ander moord dadig heeft aangevallen en die nu om hulp roept omdat de aangevallene zich dapper weert. Wat de geloovige Christen, en voorna melijk de Katholiek doet of laat, in de oogen der radicalen, de moderne wereldbe- schavers, blijft hij een gruwel en zij zijn het die over alles een afkeurend oordeel uitspreken en over alles den staf breken FEUILLETON. ZELFOPOFFERING UIT OUDERLIEFDE. Vervolg.) Eene ziel, die wegkwijnt, opbeuren, is dat niet een hoogst verdienstelijk werk? Ik zag hem angstig aaneen traar. parelde in mijn oog. Ja, zeide hijvraag aan Ursula, of zij mijne echtgenoote wil worden Een vreugdekreet was mijn antwoord, en ik spoedde mij naar de woning van het meisje. Poen ik daar aankwam zat Ursula als naar gewoonte te arbeiden, als het ware gedachteloos. Ee eenzaamheid, het verstoken zijn van alle af leiding, al het belanglooze om haar henen, had deze ziel reeds lang in slaap gewiegd. Dit was eene van Gods groote barmhartigheden. Zij leed zoo *eel niet meer. Slechts anderen hadden mede lijden met deze schijnbare gevoelloosheid van een wezen, hetwelk zijn aandeel in jeugd en leven had moeten missen. Zij glimlachte, toen zij mij zag- De glimlach was de sterkste uitdrukking dier arme, verlamde ziel. Ik behoefde niet be vreesd te zijn, een hevigen schok te geren aan dit lijdende doch kalme wezen en haar door een sterke aandoening van geluk te treffen; ik wilde zien, of het leven slechts afwezig dan wer kelijk uitgedoofd was. met de vraag; kan er uit Nazareth iets goeds komen. Komen de geloovigen op voor hun goed recht, dan staat de tegenpartij verbaasd over zooveel brutaliteit eu onbeschaamdheid. Verkondigen zij het geloof, dan wordt zulks het verspreiden van bijgeloof geheeten en de spotnaam »domper« hen naar het hoofd geslingerd. De brave eenvoudige Christen is niet in aanzien bij de heereu radicalen. Zoo'n man immers gaat niet met zijn tijd meê. Nu wat die laatste uitspraak zeggen wil, is ons allen bekend. Om volgens radi cale opinie met den tijd meê te gaan moet men beginnen met niets anders te gelooven dan hetgeen men begrijpen kan. Alsof het eindige verstand het Eeuwige zou kunnen om vatten. Voorts dient men een geprononceerd vijand van de toepassing der doodstraf en een aanhanger van de crematie te zijn; vervol gens dient men ten minste te dweepen met Zola of Multatulli en op te gaan in 't systeem macht gaat boven recht. Ziedaar in grove trekken ongeveer het beeld van een pur-sang radicaal. Komt echter de Katholiek met zijne ruim achttienhonderd- jarig recht voor den dag, dan zegt men Rome kan zich niet meer verdragen met de hedendaagsche rechtsbegrippen. Alsof recht niet eeuwig recht zal blijvenBeroe pen de geloovige Christenen zich, ter be scherming van hunne godsdienstige vrijheid, op de wet, dan worden zij brutaal en aan matigend geheeten. Gehoorzamen de Katho lieken aan Kerk en Paus dan zijn zij slechte patriotten en burgers. Zeggen en verkon digen de geloovige Christenen hetgeen zij verlangen, dan zijn ze intolerant. Ver dedigt iemand zijn geloof, dan wordt hij door de radicalen en door hunne organen tot zwijgen veroordeeld. Heeft echter iemand het ongeluk afvallig te worden van het ware geloof, o hoezeer wordt hij dan geprezen en geëerd als een verlicht en geleerd man. Komt echter de een of ander uit overtuiging in den schoot der Moederkerk terug, dan wordt hij met het praedicaat dom ver eerd. In een woord de geloovige Christen kan geen enkele handeling verrichten die niet door de tegenpartij wordt gelaakt of be spot. In liberale oogen is het niet onbil lijk of onrechtvaardig den geloovige steeds aan te klagen, steeds te vervolgen en dan durft men nog, God betere het, spreken van liefde en verdraagzaamheid, van philan- Ik zette mij op een stoel voor haar ueder; nam hare beide handen in de mijnen, en haar scherp aanziende, zeide ik: Ursula! August Derval heeft mij gelast, u te vragen, of gij zijn vrouw wilt worden. Het arme meisje was als door den dor.der ge troffen; de tranen schoten in hare oogen; haar blik fonkelde door dien vochtigen sluier heen; baar bloed, sedert zoo langen tijd langzaam vlie tende, versnelde zijn loop, eu trok over haar ge laat een rooskleurig waas; hare borst verhief zich, zoo dat er nauwelijks een doortocht voor hare onderdrukte ademhaling overbleef; haar hart klopte hoorbaar, hare handen drukten krampach tig de mijnen, Ursula was slechts ingeslapen, nu was zij ontwaakt. Als hadde de stem van een Godmensch tot een door den dood wegge rukte dochter gezegd: „sta op en wandeleven zoo spraken hier mijne woorden tot Ursula: „ont waak 1" Ursula stond eensklaps onder het juk der liefde; misschien had zij tot dusverre buiten we ten van zich zelve en van anderen bemind, maar nu was de sluier gevallen; zij zag hare liefde. Na eenige seconden streek zij de hand over het voorhoofd en fluisterde zachtjes: Neen, dat is onmogelijk. Ik herhaalde mijn vraag: August Derval verzoekt u, zijn echtgenoot te willen worden. Ik deed dit om Ursula te gewennen aan dien sa- tropie en zelfopoffering en van eerbiediging der denkwijzen van anderen. Geen wonder dan ook dat wij vreemde toestanden beleven en dat wij dagelijks treu rige en schrikwekkende feiten moeten aan schouwen als de gevolgen van de diepe ontaarding waarin de hedendaagsche maat schappij is verzonken. Het wordt waarlijk tijd dat de volkeren van Europa uit den droom ontwaken en den ernst van het oogenblik begrijpen. De toenemende ver wildering die zich in vorstenmoorden en tallooze andere schrikwekkende gebeurte nissen openbaart, toont ons duidelijk voor welk een vreeselijken afgrond Europa staat. In vroegere dagen werden keizers en koningen door de Kerk gezalfd en plechtig gekroond. Hoog stond hunne waardigheid in de oogen van het volk, heilig en on aantastbaar was hunne persoon. Een aan slag op het leven van een souverein ge beurde slechts zeer zelden. Thans is het echter anders. De Staat en Kerk staan vijandig tegenover elkaar. De eerbied voor beide is verdwenen, de gehoorzaamheid aan de Kerk en aan hare voorschriften wordt dwang des geestes genoemd, de eerbied voor de Kerk en hare leeringen is bij een groot gedeelte van het volk verdwenen, het Christelijk element wordt zooveel mo gelijk verwijderd en thans hoort men aan houdend van moordaanslagen op burgers en gekroonde hoofden. Yreeselijke misda den! Wel stroomt ook thans de liberale pers over van zedelijke verontwaardiging. Maar wat haat zulks als men den gods dienst ontneemt aan het volk? Door politie maatregelen of middelen van geweld kan men het hart niet den afschuw van zulke wandaden inboezemen, maar wel door den diepen godsdienstzin die in de Kerk heerscht. Stuit men echter de vrijheid der Kerk, verwijdert men het Christelijk element, dan kome.i dergelijke misdaden voor den dag en beleven we onbeschrijfelijk vreemde toestanden. Eene totale reorganisatie der heden daagsche maatschappij is dringend nood zakelijk, wil men voorkomen dat het mo derne ongeloof en de revolutie alles ver slinden en vernietigen. Doch daarbij mag men dan niet ver geten dat de werklieden te vergeefs bou wen, wanneer de Heer niet het huis be schermt. menhang van woorden, die even als welluidende toneu voor het arme meisje nog eene gansch onbekende melodie moesten vormen. Zijne echtgenooteriep zij in geestverrukking uit, zijne echtgenoote! En zich naar den stoel ba rer moeder spoedende, zeide zij met warmte: lieve moeder! hebt gij het gehoord Hij vraagt, of ik zijne vrouw wil zijn? Mijne dochter, antwoordde de blinde moeder, teruijl zij naar de hand van Ursula zocht, mijn geliefde dochter, ik wist wel, dat God vroeg of laat uwe deugd zou beloonen. Mijn hemel! riep Ursula uit: wat overkomt mij hedeu toeh? Zijne vrouw. Mijn ge liefde dochter! Het zijn woorden, die ik nog nooit gehoord heb. Zij wierp zicb met gevouwen handen, in tra nen badende op de knieën. In dit oogenblik hoorde men voetstappen in den kleinen gang. Hij is het! riep Ursula. O mijn God! voegde zij er bij, is dat dan liet leven Ik verwijderde mij door eene zijdeur, om aan Ursula, die op dit oogenblik schoon was door hare tranen, hare ontroering en voorspiegeling van geluk, den tijd te laten om August zeiven te hoo- ren spreken. Sedert dien avond was Ursula geheel veranderd. Zij stond op, zette zich neder, verrichtte hare bezigheden, en dit ging alles onder den invloed De Londensche politie zegt, informatiën te bezitten, volgens welke de aanslag op het Mansion-House een deel uitmaakt der taak van een complot van Fenians, ten doel hebbende alle openbare gebouwen in Londen te vernielen. Nog twee andere personen, van mede plichtigheid verdacht, hebben de vlucht genomen naar New-York. In den Rijksdag kwam het wetsontwerp aan de orde, waarbij de beroepswet gewij zigd wordt en de gilden, als vakvereeni- gingen, hersteld worden. Het doel dezer voordracht is, om den handwerkstand te verheffen, 't Spreekt van zelf, dat de soci aal-democraten, wier woordvoerder in dat debat de heer Hartmann was, deze wet ongaarne zien. Hun komt niets meer te O onpas dan dat prins von Bismarck met energie optreedt om de sociale behoeften te vervullen. De voordracht vond onder steuning bij de rechterzijde en het centrum; ook de nationaal-liberalen zijn er onder voorwaarden niet tegen. Alleen de Fort- sc/wiïfe-partij en de secessiouisten, met de socialisten, zijn besliste tegenstanders der wet. Zij werd, na een niet zeer uitvoerig debat, in handen eener bizondere commis sie vaü 21 leden gesteld. De Minister van Koophandel heeft per circulaire de prefecten uitgenoodigd, zekere huizen in het buitenland ter kennis van de kooplieden van hun departement te brengen, waarvan de hoofden wegens be drog veroordeeld zijn. Alle drie maanden zal de Minister de namen van die indus- triëelen aan de prefecten opgeven. De pre fect van het departement der Eure heeft reeds de namen vaD een groep individuen, te Londen gevestigd, bekend gemaakt, die ouder de firma Chevalier, Collier Co. reeds vele dupes gemaakt hebben. Men verzekert, dat het besluit tot verbod van invoer van Amerikaansch spek deze week zal ingetrokken worden. La JPatrie bericht, dat verscheiden nihilistische brochures, in het Fransch ge schreven en bestemd om te Parijs verspreid te worden, op de Zwitsersche grenzen in beslag genomen zijn. van het bewustzijn, dat haar eene gelukkige toe komst te wachten stond. Niet alleen herkreeg zij hare verloren schoonheid, maar er kwam op haar gelaat, ik weet niet welk een inwen dige uitdrukking van genoegen, die zij te ver geefs zocht te verbergen. Hare vreugde scheen zoo iets van haren vroegeren toestand over te nemen, zij was gelaten, stil, kalm, bedaard maar tevens heimelijk opgewonden. August, die een meisje hetwelk daar in de schaduw zat, be minde, een bleek, afgemagerd, door zielesmarten gefolterd meisje, August kon aan dit tafereel geen kleuren bijzetten; het moest hem genoeg zijn, en het was hem werkelijk ook genoeg, Ursula ge lukkig te wanen. Ursula beminde oprecht en eenvoudig. Zij zeide tot August: Ik ben gelukkig; ik bemin u, ik dank u voor uwe wederliefde. Zij zochten noch het geraas, noch het gewoel, noch den dans, noch de wereld met al hare ver maken. Och neen, het kleine grauwe huisje was de eenige getuige hunner vriendschap. Ursula ar beidde gestadig voort en bleef bij hare ouders. Maar ofschoon haar lichamelijk wezen onbewege lijk als te voren dezelfde plaats bleef innemen, had hare ziel zich verheven, zij was eindelijk uit den langdurigen sluimerwaarin zij geraakt was, ontwaakt. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1881 | | pagina 1