NIEUWE
No. 497.
Zondag 3 Juli 1881.
6e Jaargang.
De Semiten in Pruisen.
BUITENLAND.
De witte handschoenen.
HumMm mi it ni.
ABONNEMENTSPB US
Per 3 maanden voor Haarlem0,85
Buiten Haarlem franco per post1,
Afzonderlijke Nummers 0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
B IT BEAU: St. Jansstraat Haarlem.
I1END
AGITE MA NON AGITATE.
PBIJS HEB ADVEBTENTIÈN
Van 16 regels,30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterljjk Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS bAUEET.
In bet jaar waarin de cultuurkamp in
Pruisen een aanvang nam, in het jaar
Waarin aan den predikantszoon Dr. Falk
macht werd gegeven over de Kerk in Prui
sen, in het jaar waarin men begon be
treurenswaardige ruïnen, verwildering van
het Protestantsche, gewetensnood van het
Katholieke volk te provoceeren, waren het
juist de Israëlitische leden van het Prui
sische Huis der afgevaardigden en van den
Duitschen Rijksdag, die zich 't meest in
dezen kamp interesseerden, een strijd trou
wens waarin ter eene zijde slechts geslagen,
ter andere steeds geduld en verdragen wordt.
Reeds toen gingen er in het Centrum
eenige stemmen op die profeteerden dat
er ook wel eens een Joden-quaestie op zou
hunnen dagen. Gansch Israël lachte, toen
deze profetie werd uitgesproken en het ging
voort zijn haat tegen het Christendom hoe
langer hoe meer bot te vieren.
Als men bedenkt, dat de woorden
voorzichtigheid is het beste deel der
dapperheid,alle handelingen der kinderen
Israels regelen, dan mag men niet zonder
verwondering vragen: hoe het komt, dat
de Israëlieten in den cultuurkamp niet van
hunne voorzichtigheid hebben doen blijken.
De zaak laat zich eenvoudig verklaren, ja
men zal zelfs tot de erkenning moeten
komen, dat men het den Joden niet al te
kwaljjk moet nemen dat zij de Katholieken
zoo overmoedig durven behandelen. De
grootste schuld immers schuilt ontegenzeg
gelijk bij de liberalen, die daarom ook
uiet verzuimen, gedreven door het steeds
meer en meer ontwakend schuldbesef, een
goed woordje ten voordeele en in het be
lang van de zonen Israels te spreken.
Juist door de liberale wetten en veror
deningen bewijzen van den afval van
den Christelijken geest heeft men de
Israëlieten tot heerschers gemaakt. Alle li
berale en zoo hoog geprezen instituties,
de onderdrukking (zoo zij mogelijk ware)
der Katholieke Kerk door den antireligieu-
sen Staat, alles is slechts in het leven ge
roepen om de heerschappij der Israëlieten
mogelijk te maken en te bevestigen. Zij
hadden reeds heerschappij op de Beurs,
men wilde ze ook laten heerscheu in den
Staat, in de maatschappij, in handel en
Wandel. Nu, de zonen Israëls zijn nooit
beschroomd geweest in het toegrijpen;
't ligt in den aard van het schacherend ras
de gansche hand te nemen als de vinger
FEUILLETON.
Klachten.
Wat er al voor onzinnige klachten bij som
mige reizigers oprijzen! Hoe vaak maken zij een
Erief van heel natuurlijke zaken of van dingen,
die
zij aan zich zalven te wijten hebben, en best
hadden kunnen voorkomen! Het zou een niet
°naan Rename lectuur wezen, als de spoorwegdi-
'ectiën eens eeu bloemlezing uit de klachtenboe-
hen in de verschillende stations neergelegd, uit
gaven. Als een proeve van die lectuur diene het
*°lgende uittreksel uit het klachten boek van een
druk station.
1. „Kort voor het vertrek van den trein dronk
lk nog een glas bier in den restaurant. Daar
^Wam een man, luidde met een bel en riep hardop:
//Instijgen!" Terstond," dus sprak ik, „ik wil
slechts even mijn glas bier leeg drinken." Toen
evenwel op het perron kwam, bemerkte ik,
dat men mij had laten zitten, en hierover beklaag
lk mij.
2. Een bierbrouwer schrijft: „Het Beiersch
ler in den restaurant van het station is geen
"eiersch bier; als het toch Beiersch is, dan is het
®Neen maar op Beiersche manier gebrouwen, en
dat maakt het nog niet tot Beiersch. Postscrip-
slechts wordt toegestokenmen heeft hen
echter meer, men heeft hen alles aange
boden. Nochtans verwondert het ons dat
de Israëlieten hunne gewone voorzichtig
heid verloochenen in een tijd waarin wij
mogen aannemen, dat in Pruisen hunne
heerschappij het toppunt heeft bereikt,
uu dagelijks donkere wolken de lachende
zon aan den jodenhemel omringen. Wjj
zullen thans niet spreken van de treurige
feiten ontstaan uit de woekerzucht der
Israëlieten in het Pruisische Rijk; wij zul
len niet in het breede spreken van de be
rooide en uitgemergelde boeren die bij
duizenden het land verlaten en naar Ame
rika vertrekken en huis en akker onbear-
beid laten liggen ten spijt van Israël,
dat met het land niets kan doen, als het
geen Christelijke slaven heeft, om het te
bewerken doch wij zullen de aandacht
onzers lezers vestigen op een punt in eene
andere richting.
De absurde bewering die de Joden en
hunne vrienden uiten, dat de algemeen®
verbittering en verontwaardiging tegen
het Jodendom in Pruisen gericht zijn tegen
den Mozaïschen godsdienst, is, dunkt ons,
belachelijk, niemand trouwens hecht er ge
loof aan; dat er echter veel onheil in de
wereld wordt gebracht, door de goddelooze
pers, die voor 't grootst gedeelte in handen
der Joden is, of door Joden wordt geïn
spireerd, daarvan wil men wel niet hooren,
maar het is toch een feit, dat meermalen
door bewijzen is geconstateerd.
'tls dan ook juist deze calamiteit die
men trachten moet uit den weg te ruimen.
Het valt immers niet te ontkennen dat de
pers in onze dagen veel gewicht in de
schaal legt, ja de dagbladen die eertijds
de tolken waren der publieke opinie, zijn
tegenwoordig door de macht van het
goud, de beheerschers der openbare meening.
Daar de Israëlieten in Pruisen in 't bezit
zijn van 't meeste geld, zoo zijn zij ook in
in staat verreweg 't meest te influenceeren
op de publieke opinie in alle quaesties.
Doch ook in deze aangelegenheid leggen
zij de hun eigene voorzichtigheid niet aan
den dag. De Joodsche pers dreef zelfs de
onvoorzichtigheid, neen, zeggen we liever,
de brutaliteit, zoover zich op de meest
krenkende en beleedigende wijze, te men
gen in de christelgk-religieuse vraag. Zij
beschimpte en hoonde de Katholieke Kerk
en sleurde alles wat den Katholiek heilig
en eerwaardig is in het slijk. Bij die on
edele handelingen profiteerden de Joden
tum. Het is mogelijk dat het toch Beiersch is,
weshalve ik mijn klacht als niet geschreven wil
hebben aangemerkt."
3. Een lid van den gemeenteraad van een
dorpje. „De eerste trein, is heden, volgens mijn
horloge, dat volkomen gelijk gaat met onze dorps
klok, 30 minuten te vroeg vertrokken, waardoor
ik niet mee heb kunnen gaan."
4. Een ander. „Vijf minuten voor het ver
trek van den trein, bestelde ik in den restaurant
een kop koffie. Niets kwaads vermoedende, wilde
ik de koffie spoedig naar binnen slaan, maar ver
brandde mij daarbij, daar zij veel te heet was,
mond, tong en maag."
5. Daartegenover schrijft een vierde: „In den
restaurant was gisteren de koffie niet warm, waar
voor ik de directie verantwoordelijk stel."
6. Een Yankee heeft bezwaar, dat hem de
conducteur verboden heeft het deurtje van zijn
waggon onder het rijden te openen, en voegt daarbij:
„Als vrije burger van Amerika eisch ik van elke
spoorwegadministratie het onbeperkte recht om
mijn hals te breken, hoe, waar en wanneer ik
wil."
Tot besluit nog de volgende fragmentarische
klacht. „Hoe zoo! (groote inktvlak) Gelooft Mis
schien de hooge Directie, (kleine vlak) Ik! (twee
groote vlakken), zoo'n Be Handeling 1 (een
van hunne rechtskennis, zoodra er sprake
was dat strafbepalingen op hen zouden
worden toegepast. De Regeering zelfs kwam
hen te hulp, en gaf hun dikwerf door
slaande bewijzen van welwillendheid en
hulpvaardigheid. Om hiervan een staaltje te
geven, melden wij de volgende daadzaak.
In de maand Maart van het jaar 1875
zaten onder de veroordeelden in eene ge
vangenis, ook een Katholiek priester en
een Israëliet. De eerste was veroordeeld
wegens Mei-wet-delicten, de andere wegens
een frauduleus bankroet, waarbij hij 130000
Thaler had verdonkeremaand. Beide ge
vangenen waren voor 't eerst in arrest. De
Katholieke priester moest 31 maanden,
de gauwdief 6 weken zitten. Beiden vroe
gen aan de Regeering verlof zeiven voor
hunne voeding te mogen zorgen. De gees
telijke schreef twee malen aan de bevoegde
macht, de Israëliet slechts eenmaal. De
priester ontving eerst na verloop van drie
weken antwoord, de Jood echter binnen
drie dagen. Het verzoek van den geeste
lijke werd van de hand gewezen, op dat
van den Israëliet werd gunstig beschikt.
Onder zulke omstandigheden kunnen de
Joden met den president der Alliance uni-
verselle Israelite (Cremieux) uitroepenWij
gaan met reuzenschreden vooruit. Een
nieuw Messiaansch Rijk, een nieuw Jeru
salem moet verrijzen op de puinhoopen
van het Paus- en Keizerschap
Eerst toen de Joodsche pers begon haar
vergift te spuwen tegen de orthodox-
protestantsehe kerk, eerst toen begon men
ook in te zien dat de strijd niet alleen
gericht was tegen den Paus eu Rome,
maar dat hij tegen het gansche Christen
dom werd gevoerd. En inderdaad, zija de
Joden in de pers in dit opzicht niet vol
maakt identiek met de socialisten, die het
atheïsme verkondigen en het geloof aan
eene bovenaardsche gerechtigheid, die na
den dood beloont of bestraft, als eene door
de papisten aan het volk opgedrongen
bangmakerij beschouwen? Dergelijke sys
temen zijn niet zeldzaam, integendeel, zij
worden dagelijks den volke door de Joodsche
pers opgedischt, in geïllustreerde dag- en
weekbladen. Met smaadredenen en laster
taal worden de Pruisische Christenen,
Katholieken en Protestanten, dagelijks
overladen en dan durft men die Joodsche
bladen nog wel producten te noemen van
moderne beschaving en intelligentie.
Kan het onder zulke omstandigheden
nog verwondering baren, dat de goedge-
vlak) Neen! (verschillende vlakken) Ben ik dan
zulk een (een reusachtige vlak) En lid van den
Zangersbond der"De rest is er niet
bijgevoegd, want een namens den chef bijgeschre
ven bericht houdt in, dat het lid van den zan
gersbond eerst de pen en daarna zijn hoofd op
het klachter.boek had laten vallen om zijn roes
uit te slapen.
Oud-Engeland heeft in zijne rechtspraak zonder
linge gebruiken. De nieuwsgierigen, die op een
der eerste dagen van Juni de rechtbank van po
litie in Mansionhouse een bezoek wilden brengen,
vonden de zalen, waarin de rechtbank gevestigd
is, wel open, maar toch in ongewone rust. Geen
beschuldigden, aanklagers, getuigen, advocaten en
procureurs waren te vinden; alleen de als rechter
fungeerende Sir Robert Garden was op zijn post
met den griffier en de overige ambtenaren. De
rechter beval de eerste zaak af te roepen. „Er
is niets te behandelen, mijnheer", was het antwoord
van den deurwaarder.
„Niets te behandelen", ging het onder het
publiek van mond tot mond. In de city van
Londer. geen enkele overtreding te behandelen:
en evenmin een kort geleden gevangen genomen
zindeu in t Pruisische Rijk eene anti-
Semitisehe beweging in 't leven roepen
om, met behulp van gepaste middelen, de
Israëlitische heerschappij van haar zenith
te doen dalen dat zij reeds te lang
heeft ingenomen?
Ons dunkt de beantwoording dezer vraag
ligt voor de hand.
Te Berlijn is de socialistische afgevaar
digde Auer, die na de sluiting van den
Rijksdag de stad verliet, maar er voor
een paar dagen terugkeerde, om eenige
particuliere zaken te regelen, krachtens de
socialistenwet, in hechtenis genomen. Vol
gens die wet n. 1. mogen de socialistische
afgevaardigden alleen gedurende de zit
tingen van den Rijksdag te Berlijn ver
blijf houden.
Prins Karei van Pruisen heeft eergis
teren zijn zeventig-jarigen militairen dienst
herdacht.
De Engelsche regeering heeft den
invoer van vee uit Denemarken weder toe
gestaan, mits het na de landing worde
geslacht.
Dertien dagen lang is het Huis in comi
té bezig geweest met 4 artikelen der
Landwet. Gaat het zoo door, dan is het
eind der discussie van de 50 artikelen tel
lende wet niet te voorzien. Op voorstel
van Gladstone is besloten met de wet van
dag tot dag voort te gaan en verder niet
anders dan wetsontwerpen, die tot nage
noeg geen discussie aanleiding kunnen ge
ven, te behandelen, in de hoop dat het
zoodoende mogelijk zal zijn met 6 Augus
tus gereed te komen.
Johan Most, de uitgever der Freiheit, is
veroordeeld tot 16 maanden gevangenis
straf.
Volgens den Standard is te Konstanti-
nopel het gerucht in omloop, dat het
Turksch-Fransch conflict ter zake van Tri
poli van dreigenden aard is.
Aan de Daily Telegraph wordt uit Kon-
stantinopel geseind, dat vier regimenten
bevel hebben gekregen om zich gereed te
houden voor de inscheping naar Tripoli,
waarheen de Porte ook krijgsmaterieel
zendt.
In een telegram uit Weenen aan den
Standard wordt het waarschijnlijk geacht,
dat de quaestie aangaande Tripoli spoedig
eene oplossing zal krijgen, doordien Italië
door een zoogenaamd protectoraat over
arrestant iu 't verhoor te nemen. Dat verdient
vermelding in de annalen van de rechtspraak.
En er werd dan ook nota van genomen, maar
't werd niet alleen opgeteekend in het register;
volgens oud gebruik werd die dag nog op de an
dere wijze gevierd.
Eerbiedig naderde de griffier den rechter, een
paar wit glacé-handschoenen in de hand dragende
Dit was een geschenk, aan de verheven godin
Justitia gebracht, in den persoon van haar waar-
digen dienaar, den alderman Sir Robert Garden,
die het dankbaar aanvaardde. Met die weder-
zijdsche betuigingen en gelukwenschen had de
zeldzame plechtigheid haar einde bereikt, en de
rechter verliet de zaal, een paar witte hand
schoenen rijker, het zinnebeeld, dat de anders
zoo strenge en onvermoeide justitie op dezen dag
kon rusten.
De rust duurt niet lang. Den volgenden dag
reeds is zij voorbij en begint de strijd der harts
tochten op nieuw, en de justitie moet met vaste
en niet altoos zachte hand (zonder glacé-hand
schoenen) hen, die zich tegen de wetten en tegen
hunne medeburgers vergrepen hebben, tot nun
plicht brengen. Dan bekruipt den rechter, die
met onvermoeid geduld de wet moet handhaven,
niet zelden een gevoel van verlangen naar de
„witte handschoenen."