NIEUWE No. 497. Zondag 3 Juli 1881. 6e Jaargang. De Semiten in Pruisen. BUITENLAND. De witte handschoenen. HumMm mi it ni. ABONNEMENTSPB US Per 3 maanden voor Haarlem0,85 Buiten Haarlem franco per post1, Afzonderlijke Nummers 0,06 Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. B IT BEAU: St. Jansstraat Haarlem. I1END AGITE MA NON AGITATE. PBIJS HEB ADVEBTENTIÈN Van 16 regels,30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterljjk Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Uitgevers KÜPPERS bAUEET. In bet jaar waarin de cultuurkamp in Pruisen een aanvang nam, in het jaar Waarin aan den predikantszoon Dr. Falk macht werd gegeven over de Kerk in Prui sen, in het jaar waarin men begon be treurenswaardige ruïnen, verwildering van het Protestantsche, gewetensnood van het Katholieke volk te provoceeren, waren het juist de Israëlitische leden van het Prui sische Huis der afgevaardigden en van den Duitschen Rijksdag, die zich 't meest in dezen kamp interesseerden, een strijd trou wens waarin ter eene zijde slechts geslagen, ter andere steeds geduld en verdragen wordt. Reeds toen gingen er in het Centrum eenige stemmen op die profeteerden dat er ook wel eens een Joden-quaestie op zou hunnen dagen. Gansch Israël lachte, toen deze profetie werd uitgesproken en het ging voort zijn haat tegen het Christendom hoe langer hoe meer bot te vieren. Als men bedenkt, dat de woorden voorzichtigheid is het beste deel der dapperheid,alle handelingen der kinderen Israels regelen, dan mag men niet zonder verwondering vragen: hoe het komt, dat de Israëlieten in den cultuurkamp niet van hunne voorzichtigheid hebben doen blijken. De zaak laat zich eenvoudig verklaren, ja men zal zelfs tot de erkenning moeten komen, dat men het den Joden niet al te kwaljjk moet nemen dat zij de Katholieken zoo overmoedig durven behandelen. De grootste schuld immers schuilt ontegenzeg gelijk bij de liberalen, die daarom ook uiet verzuimen, gedreven door het steeds meer en meer ontwakend schuldbesef, een goed woordje ten voordeele en in het be lang van de zonen Israels te spreken. Juist door de liberale wetten en veror deningen bewijzen van den afval van den Christelijken geest heeft men de Israëlieten tot heerschers gemaakt. Alle li berale en zoo hoog geprezen instituties, de onderdrukking (zoo zij mogelijk ware) der Katholieke Kerk door den antireligieu- sen Staat, alles is slechts in het leven ge roepen om de heerschappij der Israëlieten mogelijk te maken en te bevestigen. Zij hadden reeds heerschappij op de Beurs, men wilde ze ook laten heerscheu in den Staat, in de maatschappij, in handel en Wandel. Nu, de zonen Israëls zijn nooit beschroomd geweest in het toegrijpen; 't ligt in den aard van het schacherend ras de gansche hand te nemen als de vinger FEUILLETON. Klachten. Wat er al voor onzinnige klachten bij som mige reizigers oprijzen! Hoe vaak maken zij een Erief van heel natuurlijke zaken of van dingen, die zij aan zich zalven te wijten hebben, en best hadden kunnen voorkomen! Het zou een niet °naan Rename lectuur wezen, als de spoorwegdi- 'ectiën eens eeu bloemlezing uit de klachtenboe- hen in de verschillende stations neergelegd, uit gaven. Als een proeve van die lectuur diene het *°lgende uittreksel uit het klachten boek van een druk station. 1. „Kort voor het vertrek van den trein dronk lk nog een glas bier in den restaurant. Daar ^Wam een man, luidde met een bel en riep hardop: //Instijgen!" Terstond," dus sprak ik, „ik wil slechts even mijn glas bier leeg drinken." Toen evenwel op het perron kwam, bemerkte ik, dat men mij had laten zitten, en hierover beklaag lk mij. 2. Een bierbrouwer schrijft: „Het Beiersch ler in den restaurant van het station is geen "eiersch bier; als het toch Beiersch is, dan is het ®Neen maar op Beiersche manier gebrouwen, en dat maakt het nog niet tot Beiersch. Postscrip- slechts wordt toegestokenmen heeft hen echter meer, men heeft hen alles aange boden. Nochtans verwondert het ons dat de Israëlieten hunne gewone voorzichtig heid verloochenen in een tijd waarin wij mogen aannemen, dat in Pruisen hunne heerschappij het toppunt heeft bereikt, uu dagelijks donkere wolken de lachende zon aan den jodenhemel omringen. Wjj zullen thans niet spreken van de treurige feiten ontstaan uit de woekerzucht der Israëlieten in het Pruisische Rijk; wij zul len niet in het breede spreken van de be rooide en uitgemergelde boeren die bij duizenden het land verlaten en naar Ame rika vertrekken en huis en akker onbear- beid laten liggen ten spijt van Israël, dat met het land niets kan doen, als het geen Christelijke slaven heeft, om het te bewerken doch wij zullen de aandacht onzers lezers vestigen op een punt in eene andere richting. De absurde bewering die de Joden en hunne vrienden uiten, dat de algemeen® verbittering en verontwaardiging tegen het Jodendom in Pruisen gericht zijn tegen den Mozaïschen godsdienst, is, dunkt ons, belachelijk, niemand trouwens hecht er ge loof aan; dat er echter veel onheil in de wereld wordt gebracht, door de goddelooze pers, die voor 't grootst gedeelte in handen der Joden is, of door Joden wordt geïn spireerd, daarvan wil men wel niet hooren, maar het is toch een feit, dat meermalen door bewijzen is geconstateerd. 'tls dan ook juist deze calamiteit die men trachten moet uit den weg te ruimen. Het valt immers niet te ontkennen dat de pers in onze dagen veel gewicht in de schaal legt, ja de dagbladen die eertijds de tolken waren der publieke opinie, zijn tegenwoordig door de macht van het goud, de beheerschers der openbare meening. Daar de Israëlieten in Pruisen in 't bezit zijn van 't meeste geld, zoo zijn zij ook in in staat verreweg 't meest te influenceeren op de publieke opinie in alle quaesties. Doch ook in deze aangelegenheid leggen zij de hun eigene voorzichtigheid niet aan den dag. De Joodsche pers dreef zelfs de onvoorzichtigheid, neen, zeggen we liever, de brutaliteit, zoover zich op de meest krenkende en beleedigende wijze, te men gen in de christelgk-religieuse vraag. Zij beschimpte en hoonde de Katholieke Kerk en sleurde alles wat den Katholiek heilig en eerwaardig is in het slijk. Bij die on edele handelingen profiteerden de Joden tum. Het is mogelijk dat het toch Beiersch is, weshalve ik mijn klacht als niet geschreven wil hebben aangemerkt." 3. Een lid van den gemeenteraad van een dorpje. „De eerste trein, is heden, volgens mijn horloge, dat volkomen gelijk gaat met onze dorps klok, 30 minuten te vroeg vertrokken, waardoor ik niet mee heb kunnen gaan." 4. Een ander. „Vijf minuten voor het ver trek van den trein, bestelde ik in den restaurant een kop koffie. Niets kwaads vermoedende, wilde ik de koffie spoedig naar binnen slaan, maar ver brandde mij daarbij, daar zij veel te heet was, mond, tong en maag." 5. Daartegenover schrijft een vierde: „In den restaurant was gisteren de koffie niet warm, waar voor ik de directie verantwoordelijk stel." 6. Een Yankee heeft bezwaar, dat hem de conducteur verboden heeft het deurtje van zijn waggon onder het rijden te openen, en voegt daarbij: „Als vrije burger van Amerika eisch ik van elke spoorwegadministratie het onbeperkte recht om mijn hals te breken, hoe, waar en wanneer ik wil." Tot besluit nog de volgende fragmentarische klacht. „Hoe zoo! (groote inktvlak) Gelooft Mis schien de hooge Directie, (kleine vlak) Ik! (twee groote vlakken), zoo'n Be Handeling 1 (een van hunne rechtskennis, zoodra er sprake was dat strafbepalingen op hen zouden worden toegepast. De Regeering zelfs kwam hen te hulp, en gaf hun dikwerf door slaande bewijzen van welwillendheid en hulpvaardigheid. Om hiervan een staaltje te geven, melden wij de volgende daadzaak. In de maand Maart van het jaar 1875 zaten onder de veroordeelden in eene ge vangenis, ook een Katholiek priester en een Israëliet. De eerste was veroordeeld wegens Mei-wet-delicten, de andere wegens een frauduleus bankroet, waarbij hij 130000 Thaler had verdonkeremaand. Beide ge vangenen waren voor 't eerst in arrest. De Katholieke priester moest 31 maanden, de gauwdief 6 weken zitten. Beiden vroe gen aan de Regeering verlof zeiven voor hunne voeding te mogen zorgen. De gees telijke schreef twee malen aan de bevoegde macht, de Israëliet slechts eenmaal. De priester ontving eerst na verloop van drie weken antwoord, de Jood echter binnen drie dagen. Het verzoek van den geeste lijke werd van de hand gewezen, op dat van den Israëliet werd gunstig beschikt. Onder zulke omstandigheden kunnen de Joden met den president der Alliance uni- verselle Israelite (Cremieux) uitroepenWij gaan met reuzenschreden vooruit. Een nieuw Messiaansch Rijk, een nieuw Jeru salem moet verrijzen op de puinhoopen van het Paus- en Keizerschap Eerst toen de Joodsche pers begon haar vergift te spuwen tegen de orthodox- protestantsehe kerk, eerst toen begon men ook in te zien dat de strijd niet alleen gericht was tegen den Paus eu Rome, maar dat hij tegen het gansche Christen dom werd gevoerd. En inderdaad, zija de Joden in de pers in dit opzicht niet vol maakt identiek met de socialisten, die het atheïsme verkondigen en het geloof aan eene bovenaardsche gerechtigheid, die na den dood beloont of bestraft, als eene door de papisten aan het volk opgedrongen bangmakerij beschouwen? Dergelijke sys temen zijn niet zeldzaam, integendeel, zij worden dagelijks den volke door de Joodsche pers opgedischt, in geïllustreerde dag- en weekbladen. Met smaadredenen en laster taal worden de Pruisische Christenen, Katholieken en Protestanten, dagelijks overladen en dan durft men die Joodsche bladen nog wel producten te noemen van moderne beschaving en intelligentie. Kan het onder zulke omstandigheden nog verwondering baren, dat de goedge- vlak) Neen! (verschillende vlakken) Ben ik dan zulk een (een reusachtige vlak) En lid van den Zangersbond der"De rest is er niet bijgevoegd, want een namens den chef bijgeschre ven bericht houdt in, dat het lid van den zan gersbond eerst de pen en daarna zijn hoofd op het klachter.boek had laten vallen om zijn roes uit te slapen. Oud-Engeland heeft in zijne rechtspraak zonder linge gebruiken. De nieuwsgierigen, die op een der eerste dagen van Juni de rechtbank van po litie in Mansionhouse een bezoek wilden brengen, vonden de zalen, waarin de rechtbank gevestigd is, wel open, maar toch in ongewone rust. Geen beschuldigden, aanklagers, getuigen, advocaten en procureurs waren te vinden; alleen de als rechter fungeerende Sir Robert Garden was op zijn post met den griffier en de overige ambtenaren. De rechter beval de eerste zaak af te roepen. „Er is niets te behandelen, mijnheer", was het antwoord van den deurwaarder. „Niets te behandelen", ging het onder het publiek van mond tot mond. In de city van Londer. geen enkele overtreding te behandelen: en evenmin een kort geleden gevangen genomen zindeu in t Pruisische Rijk eene anti- Semitisehe beweging in 't leven roepen om, met behulp van gepaste middelen, de Israëlitische heerschappij van haar zenith te doen dalen dat zij reeds te lang heeft ingenomen? Ons dunkt de beantwoording dezer vraag ligt voor de hand. Te Berlijn is de socialistische afgevaar digde Auer, die na de sluiting van den Rijksdag de stad verliet, maar er voor een paar dagen terugkeerde, om eenige particuliere zaken te regelen, krachtens de socialistenwet, in hechtenis genomen. Vol gens die wet n. 1. mogen de socialistische afgevaardigden alleen gedurende de zit tingen van den Rijksdag te Berlijn ver blijf houden. Prins Karei van Pruisen heeft eergis teren zijn zeventig-jarigen militairen dienst herdacht. De Engelsche regeering heeft den invoer van vee uit Denemarken weder toe gestaan, mits het na de landing worde geslacht. Dertien dagen lang is het Huis in comi té bezig geweest met 4 artikelen der Landwet. Gaat het zoo door, dan is het eind der discussie van de 50 artikelen tel lende wet niet te voorzien. Op voorstel van Gladstone is besloten met de wet van dag tot dag voort te gaan en verder niet anders dan wetsontwerpen, die tot nage noeg geen discussie aanleiding kunnen ge ven, te behandelen, in de hoop dat het zoodoende mogelijk zal zijn met 6 Augus tus gereed te komen. Johan Most, de uitgever der Freiheit, is veroordeeld tot 16 maanden gevangenis straf. Volgens den Standard is te Konstanti- nopel het gerucht in omloop, dat het Turksch-Fransch conflict ter zake van Tri poli van dreigenden aard is. Aan de Daily Telegraph wordt uit Kon- stantinopel geseind, dat vier regimenten bevel hebben gekregen om zich gereed te houden voor de inscheping naar Tripoli, waarheen de Porte ook krijgsmaterieel zendt. In een telegram uit Weenen aan den Standard wordt het waarschijnlijk geacht, dat de quaestie aangaande Tripoli spoedig eene oplossing zal krijgen, doordien Italië door een zoogenaamd protectoraat over arrestant iu 't verhoor te nemen. Dat verdient vermelding in de annalen van de rechtspraak. En er werd dan ook nota van genomen, maar 't werd niet alleen opgeteekend in het register; volgens oud gebruik werd die dag nog op de an dere wijze gevierd. Eerbiedig naderde de griffier den rechter, een paar wit glacé-handschoenen in de hand dragende Dit was een geschenk, aan de verheven godin Justitia gebracht, in den persoon van haar waar- digen dienaar, den alderman Sir Robert Garden, die het dankbaar aanvaardde. Met die weder- zijdsche betuigingen en gelukwenschen had de zeldzame plechtigheid haar einde bereikt, en de rechter verliet de zaal, een paar witte hand schoenen rijker, het zinnebeeld, dat de anders zoo strenge en onvermoeide justitie op dezen dag kon rusten. De rust duurt niet lang. Den volgenden dag reeds is zij voorbij en begint de strijd der harts tochten op nieuw, en de justitie moet met vaste en niet altoos zachte hand (zonder glacé-hand schoenen) hen, die zich tegen de wetten en tegen hunne medeburgers vergrepen hebben, tot nun plicht brengen. Dan bekruipt den rechter, die met onvermoeid geduld de wet moet handhaven, niet zelden een gevoel van verlangen naar de „witte handschoenen."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1881 | | pagina 1