BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS.
om de grieven van het Russische volk
bloot te leggen, maar dat hij nauwelijks
aan wal was gestapt, of er werd bekend
gemaakt, dat de regeering geen onderscheid
zou maken tusschen politieke en gewone
misdadigers. Men besloot den secretaris van
staat te vragen of die aankondiging officiëel
was.
Yan de zijde van het departement van
staat is intusschen reeds verklaard, dat
omtrent de uitlevering van Hartman geen
enkele officiëele verklaring is gedaan. Op
een schrijven van Hartmans advocaat die
van den minister Blaine een verzekering
vorderde, dat Hartman niet zou worden
gevangen genomen, heeft Blaine echter ge
antwoord, dat die eisch onbeschaamd is en
dat de regeering niet vooruit haar beslis
sing kan mededeelen omtrent een quaestie
van zoo iugewikkelden aard.
Amsterdam, 12 Aug. Gisteren-middag is alhier
een schildersknecht in de Kalverstraat van een
ladder gevallen en voor dood naar het gasthuis
gebracht.
Oirsbeek, 12 Aug. Een knecht van een land
bouwer alhier kwam met een kar, beladen met
tarwe, de schuur binnenrijden. Ongelukkigerwijze
kreeg hij daarbij een stoot van den hefboom in
de zijde, en wel zóó hevig dat hij twee uren
later aan de gevolgen overleed.
Wageningen, 12 Aug. In den afgeloopen
nacht heeft zekere P. van Z., uil Bennekom, het on
geluk gehad nabij deze gemeente in de dijkgraaf te
geraken, waaruit hij heden morgen levenloos is opge
haald. De man maakte zich meermalen schuldig aan
misbruik van sterken drank.
Roermond, 12 Aug. De wisselwachter An-
thoon Laarmans alhier, had eergisteren het on
geluk, dat hij door de bufters van den personen
trein uit Gladbach werd aangegrepen en door
de locomotief een eind weggeslingerd. De onge
lukkige, 56 jaren oud, was onmiddellijk een
lijk.
Er hebben ook tijdens de kermis te
Gouda verscheiden diefstallen plaats gehad, meest
uit ongesloten winkelladen. Drie daders zijn door
de politie gearresteerd en aan de justitie over
geleverd, waaronder twee Haagsche jongelieden
van 22 jaar. Een daarvan heeft al meer kennis
met de justitie gemaakt en te Leiden met succes
de rol vervuld van den ontsnapten Zoeloe
kaffer.
De lijn LeidenWoerden is niet ge
lukkig met hare stationsgebouwen. Verzakte dat
te Alphen al vóór of dadelijk nadat het voltooid
was, zoodat het moest worden afgebroken en een
nieuw gebouwd worden, thans ligt dat te Bode
graven aan de beurt; het lijdt aan dezelfde val
lende ziekte.
Men schrijft het volgende aan het
Handelsblad over de muggenplaag: „Onlangs
werd, in ik weet niet meer welk blad, de raad
gegeven, bosjes hooi te branden om de muggen
te verdrijven. Wel dit kan misschien helpen,
maar het middel is haast erger dan de kwaal;
het helpt maar weinig, daar het de muggen niet
doodt en het lieve leven onmiddellijk weder be
gint als de rook weêr is verdwenen, soms nog
vroeger. Men beproeve echter eens, 's avonds
voor het naar bed gaan gelaat en handen te was-
schen met leerzeep. Heel erg prettig is dit ook
al niet; vooral niet voor heel fijne lui. Maar het
valt mede. Men went beel spoedig aan dien reuk
en vindt ze ten slotte niet onaangenaam, en voor
de huid ia teerzeep uitstekend. En wat is het nut?
Men hoort, als vroeger, eensklaps op het punt
van inslapen het krijgsgezang der muggen; in
dichte drommen komen ze aanstormen; men ge
voelt bijna den wind hunner vleugels. Op eens
rukken ze af. „Neen, maar zulk een lucht als
dat mensch heeft," zeggen ze zeker bij zichzelven.
En ze verdwijnen naar elders. Als men dit een
paar avonden heeft ondervonden, krijgt men tegen
over deze plaag de gemoedsrust, die voor zenuw
achtige stadsmenschen zoo volstrekt noodig is.
Met een „niets kan mij deren" legt men zich
neder en slaapt in. Dan gebeurt het soms, dat
een enkel buitengewoon stoute of uitgehongerde
mug toch steekt. En het spreekt, dat ook de
teerlucht gaandeweg zwakker wordt. Maar een
maal in slaap, hindert dit niet zoo erg. En tegen
den grooten aanval is men althans zeker bevrijd.
Bovendien schijnt de teerzeep te voorkomen, wat
bij zeer geplaagde menschen niet zelden het ge
val is, dat de opperhuid door het steken der
muggen en transpireeren in een soort van ont
steking komt, die 's zomers zoo onaangenaam kan
wezen. De toepassing van dit middel was het
vernuftig denkbeeld van een buitendokter, en
iemand, die het nu den geheelen zomer heeft
aangewend, vindt het probaat.
Naar uit Amsterdam wordt gemeld,
hebben eenige winkeliers in de Kalverstraat zich
vereenigd om gemeenschappelijs het electrische
licht in hunne magazijnen te doen invoeren. Een
geschikt terreintje werd aangekocht om daar voor
gezamenlijke rekeniug de noodige toestellen te
plaatsen, die al de lampen in de verschillende
magazijnen zullen doen branden.
Er is in het Russische gouvernement
Saratow een secte, die der „onderaardsche" ge
noemd, welke daar tegenwoordig zeer de aan
dacht trekt. De aanhangers daarvan noemen zich
in het verborgen levende Christenen en hebben
geen eigen woning, maar reizen rond, zonder pas
of eenige papieren, en vinden een onderkomen
bij hen, die den zwervers een schuilplaats in ver
borgen gewelven hunner huizen veileenen willen.
De echte „onderaardschen" leiden een zeer strenge
levenswijs. Zij gebruiken niet anders dan water
en brood, verwerpen het huwelijk en vermijden
allen omgang met vrouwen. Zij begraven hunne
dooden niet, en onder het volk gaat het praatje
dat zij hen in de Wolga werpen.
Uit Middelburg meldt men als eene
gelukkige bizonderheid, dat gedurende de nu af
geloopen kermis geen enkele persoon wegens open
bare dronkenschap door de politie behoefde be
keurd te worden.
De samenscholingen voor het koffie
huis de BijenkorJ, in de Warmoesstraat te Am
sterdam zijn ten einde. Persoonlijke haat van den
koffiehuishouder tegen Israëlieten schijnt niet in het
spel te zijn geweest; maar zijn bierhuis werd ge
regeld bezocht door eenige Christenen, die hem
te kennen gaven, dat zij hun glas bier elders
zouden gaan drinken, wanneer hij nog langer
Joden in zijn huis duldde. In zijn eigen belang
vond hij 't toen raadzaam, de Christenen tot klan
ten te behouden en de Israëlieten te weigeren.
Er is een grens voor verkiezingsij v er,
en die grens ligt daar, waar het fatsoen ophoudt:
dat schijnt bij de jongste Raadsverkiezing te
Breda niet in het oog te zijn gehouden, daar
toch blijkens de Tijd een der verkiezings
agenten zich niet ontzag, zelfs bordeelhouders per
rijtuig te gaan afhalen om die kiezers naar de
stembus te geleiden.
Weinige dagen geleden werd een lie
dertafel van Bonneville te Dinant verwacht. Een
commissaris was afgevaardigd, om de zangers aan
het station af te halen en naar het stadhuis te
geleiden, waar hun de eerewijn zou worden aan
geboden. In het station nu was een talrijke ver-
eetiiging bijeen, welker leden een rood en wit
lint in het knoopsgat droegen; de man dacht,
dat het zijn zangers waren en bracht hen
naar het stadhuis, waar de wethouder Lelièvre
een redevoering hield en hun den eerewiju aan
bood. Er werd dapper gedronken, en de voorzit
ter der Vereeniging bedankte den wethouder voor
de onverwachte eer haar aangedaan. Daar echter
van zang in 't geheel niet gerept werd, begrepen
de wethouder en de commissaris eindelijk, dat
hier een vergissing in 't spel was. De mannen,
die men op wijn had onthaald, bleken dan ook
de verwachte zangers niet te zijn, maar eenige
Vlaamsche Katholieken, die Dinant bezochten, en
meenden, dat het daar de gewoonte was de vreem
delingen op zulke gastvrije wijze te verwelkomen.
De wethouder hield zich intusschen goed; hij
spoorde alleen zijn gasten aan niet te vergeten
couques de Dinand meê te nemen, en vergat
niet onder de adressen, waar die te krijgen wa
ren, ook het zijne te voegen. Wat de zangers
van Bonneville betreft, zij vonden geen commis
saris aan het station, geen toehoorders op de
markt en, wat erger is, geen wijn meer op het
stadhuis. Dat zij geen couques de Dinand heb
ben gekocht, kan men op zijn vingers uittellen.
Op een concert in den tuin van het
Palais Royal te Parijs, die clectriseh verlicht
wordt, werd onlangs het publiek op eens in duis
ternis gehuld, door het breken van den drijf
riem der machine. Het maken van den riem
hield drie kwartier op, en al dien tijd zaten de
vijf- of zeshonderd toehoorders in 't donker. Ge
lukkig hielpen de sterren een weinig mee; men
nam de zaak vroolijk op, en de meesten bleven
geduldig wachten tot het licht eindelijk onder
luid gejuich weer werd ontstoken en het concert
zonder verdere stoornis voortgezet kon worden.
Als middel tegen zeeziekte beveelt
een geneeskundig correspondent van het blad
Paris médical inspuitingen met morphium of
chloral boven de maag aan. Hij heeft het toe
gepast op iemand die 30 uren hevig aan zee
ziekte leed, en het gevolg was, dat de patiënt
binnen eenige minuten volkomen herstelde.
Donderdag-morgenwerduit hetspoorweg-
bassin in de Stads-Rietlanden te Amsterdam opge
haald het lijk van een net gekleed werkman, die ver
moedelijk een uur te voren in het water was geraakt.
Ondanks alle onmiddellijk in 't werk gestelde lang
durige pogingen mocht het niet gelukken de le
vensgeesten weder op te wekken. Het lijk is naar
de Oosterbegraafplaats vervoerd.
Uit de geschiedenis van de Camelia.
Op een December-ochtend van het jaar 1739
bevond zich koning Eerdinand IV van Spanje in
zijn vertrekken en liep hij, in zijn gewone me
lancholieke stemming, onrustig heen en weer,
toen zijn vrouw, Maria Teresia, binnentrad en
hem met een lachje een wondersehoone witte bloem
toereikte. "Een prachtige bloem, doch zonder
geur," merkte de koning op. „Het is de nieuwe
bloem van de Philippijnen," antwoordde de ko
ningin, „ik heb voor u de fraaiste bewaard, ter
wijl ik de audere bestemd heb voor Senora Ro-
sales, die zoo bewonderenswaardig de rol van
Emilia in de Oinna speelt en aan wie ik u verzoek de
bloem hedenavond in het theater te overhandigen."
De bloem, die de koningin gaf was de camelia, welke
den vorigen dag door een missionaris van de Jezuïe
tenorde van het eiland LuQon van de Phillippij-
nen was medegebracht en aan de koningin ten
geschenke gegeven. De Jezuïtenpater, die de
bloem gebracht had, heette Camelius, De Ca
melia bleef echter nog jaren in andere plaatsen
van Europa onbekend; slechts in enkele tuinen
van Madrid werd zij gekweekt en ais het ware
met jaloerschheid waakten de bezitters er tegen,
dat zij in andere handen kwam. Later werd zij
een der meest verspreide en geliefde bloemen.
In de residentie bestaat een straatje,
dat de Apendans heet. Wellicht zal menigeen
zich verbeelden, dat het dien naam gekregen heeft
naar aanleiding van een memorabelen dans te
dier plaatse van apen met of zonder staart. Toch
dat is geenszins het geval; de afkomst is een
gansch andere. Wat zich daar in den omtrek be
vond maakte deel uit van de „appendatice de
S. M. Ie roi Louis Napoléon", en 't steeds ver
kortende doch niet altijd verfraaiende volksdialect
maakte er langzamerhand 't karakteristieke Apen
dans van.
Dezer dagen overleed te Nordhausen
een man, die 71 jaren oud was en niet minder
dan 61 jaren achtereen ziek te bed gelegen
heeft.
Bij het voortdringen der westersche
beschaving in hel onmetelijke Chinee3che Rijk,
ontwikkelt zich hoe langer hoe meer een hoogst-
belangrijk vraagstuk. Het is dit: Op welke wijze
kan een wetenschappelijk vak toegankelijk wor
den gemaakt voor den Chinees, zonder dat hij
gedwongen wordt de eene of andere Europeesche
taal aan te leeren Men zou zeggen: vertaal een
voudigweg eenige der beste handboeken over dat
vak in de Chineesche taal en de moeilijkheid is
opgelost. Hoe gemakkelijk deze zaak ook schijnt,
in de praktijk is men gestuit op de onoverkome
lijke zwarigheid, dat voor elk nieuw begrip of
voor eiken nieuwen zaak- of persoonsnaam een
p.ieuw woord of liever taalteeken moet gevormd
worden, dat bovendien nog door een Keizerlijk
besluit moet worden gewettigd. Yan regeerings-
wege ziet men deze moeilijicheid zeer goed in en
maakt men zich bezorgd, dat door versnippering
van krachten of liever door vertalingen van ver
schillende personen een vloed van nieuwe woor
den zullen vervaardigd worden, die noodzakelijk
tot de grootste verwarring zullen aanleiding geven.
Met het oog op deze zaak heeft de Regeering
eene vertaalcommissie aan 't werk gezet in het
Kiangnau Arsenaal. De nieuwe woorden en tee-
kens worden zorgvuldig gekozen en nauwkeurig
geregistreerd in een supplement van de officiëele
Chineesche woordenlijst.
Den 6e n Augustus hebben te New-
York zestig sterfgevallen plaats gehad, die on
middellijk of middellijk moesten toegeschreven
worden aan de heerschende hitte.
Onlangs is te Berlijn een koopman
wegens woeker veroordeeld, die zich voor een som
van 40 mark in drie maanden 12 mark rente
had weten te verschaffen. Hij leende die som
aan eer. man, en ontving een naaimachine, ter
waarde van 135 mark in pand, waarmee de
dochter van dien man haar brood verdiende.
Om het meisje niet van haar broodwinning te
berooven, was hij nu zoo goed haar de naai
machine voor 4 mark in de maand te verhuren,
en liet haar drie maanden lang die huur betalen,
totdat zij de 40 mark kon aflossen. Die goed
heid werd echter door den rechter als misbruik
maken van den nood van anderen beschouwd en
gestraft.
In Frankrijk en Engeland begint men
een nieuw soort van bloempotten in te voeren.
Deze hebben 2, 3 of meer gaten in den zijwand,
ongeveer 1,5 centimeter boven den bodem, ter
wijl de bodem zelf niet doorboord is. De gaten
worden zoodoende niet zoo licht verstopt en men
heeft minder last van het naar binnen dringen
van wormen. De ondervinding leert, dat de plan
ten en bloemen in deze potten beter gedijen.
Zekere heer A. Pierson, dieteAmster-
dam schijnt te wonen en lid schijnt te zijn geweest
van het Conscience-Comité, heeft zich aan den
spot der twee Nederlandsch sprekende natiën
overgeleverd, door voor het lidmaatschap van
genoemd Comité plecbtiglijk te bedanken, omdat
Conscience honoris causa tot doctor is bevorderd
doorde Katholieke Universiteit te Leu
ven. Spot schreven wij, want zijn nu door die
benoeming al de verdiensten van Conscience, waar
aan Pierson toch hulde meende te brengen, ver
dwenen? Spot, schreven wij; want zulke onver
draagzaamheid is te belachelijk om ergernis te
kunnen verwekken, zelfs niet tegen een liberalen
hooggeleerden heer. Bêtise humaine oü sont tes
limites?
Een beschonken persoon te Arnhem
eischte dezer dagen van een 75 jarigen grijsaard
een boterham onder het uiten van hevige bedreigin
gen. De oude voldeed terstond aan dien eisch
waarop de dronkaard de linkerhand van zijn
weldoener greep en hem het grootste van een
der vingers afbeet, 't Is te hopen dat deze vage
bond niet ongestraft zal blijven.
De oplichter Tieman, die te Amster
dam door zich voor te doen als een adellijk
heer of een student van goede huize, reeds her
haalde malen voorname winkeliers en particulie
ren goederen en geld afhandig maakte, is dezer
dagen, na pas uit een zes jaren lange gevange
nisstraf ontslagen te zijn, opnieuw in hechtenis
genosnen. Hij deed 's avonds laat bij een hoeden
winkelier eenige inkoopen, als de zoon van Mevrouw
H. op de Heerengracht en vroeg eenig geld te
leen, dat den voornamen jongeheer bereidwillig
gegeven werd. Den volgenden morgen ontdekte
de winkelier dat het opgegeven adres niet be
stond, en hij bedrogen was. Een paar dagen
later echter ontmoette hij zijn voornamen klant
en liet hem toen onmiddellijk door de politie in
verzekerde bewaring brengen.
Het rond de el en van strooibiljetten
ter aanprijzing van allerlei koopwaren, is zeker
niet nieuw. In Parijs heeft men daarom voor de
afwisseling de personen die met ronddeelen be
last zijn, de aandacht doen trekken door allerlei
fantastische kleedij, o a. door den verspreider van
aanprijzingen voor goedkoope parapluies te steken
in de uniform van een Engelsch generaal.
Een Engelschman klaagt daarover in de Fransche
bladen en vraagt wat een Franschman wel zou
zeggen, als hem te Londen een strooibiljet van
een pedicuur in handen werd gestopt door een
Fransch veldoverste.
Voor dierenvrienden.In Juni leden
de Zwaluwen in Zwitserland gebrek, daar zij bij
den harden regen geen insecten konden vinden.
In het kanton Zürich bemerkte een zwaluwvriend,
dat de insecten, om zich tegen den regen te be
schutten, zich aan den onderkant der bladen
hadden verborgen; hij liet nu de boomen schud
den; de insecten vielen van de bladeren en de
zwaluwen kwamen op den buit af. Zoo lang de
regentijd duurde, werd het schudden der boomen
met veel succes herhaald en de zwaluwen waren
zeer dankbaar; de insecten minder.
'In de badplaats Eilsen bij Bückeburg
ia een rijke badgast van honger gestorven, en dat
wel uit gierigheid. De man was zoo schraapziek,
dat hij een ham ten geschenke hem gezonden,
niet opat maar verkocht. Toen de badopziener
hem ried, in plaats van een bad te nemen, eerst
wegens zijn groote zwakte een geneesheer te raad
plegen antwoordde hij: „dat kost immers alweer
geld."
Dat het uitreiken van een traktaatje
iemand in de gevangenis kan brengen, zou menigeen
niet gedacht hebben; en toch heeft onlangs te
Meiningen een ijveraar voor de afschaffing deswege
terecht gestaan. Hij kwam in een herberg te
Walldorf, juist toen een burgerman zich een slokje
liet inschenken, en legde in zijn bekeeringsijver
twee traktaatjes voor dien man neer, waarvan
het een getiteld was: „Een zwijn onder de men
schen," en het kwaad der dronkenschap in sterke
kleuren afschilderde. De burgerman, die zich
nooit aan drank te buiten ging, wilde zich het
compliment, dat hem door het opschrift van het
tractaatje gemaakt werd, niet laten welgevallen,
en diende een aanklacht tegen den gever in. Of
deze zich al beriep op de honderden gevallen
waarin hetzelfde geschiedde, en er op wees hoe
te Berlijn en elders bijna alle dagen traktaatjes
in de huizen en herbergen uitgereikt werden, het
hielp hem niets. Hij werd tot een boete van 24
mark of 8 dagen gevangenisstraf veroordeeld.
Zaterdag j 1., te 3 uur nam., wees de
thermometer volgens la Epoca te Madrid
ruim 100° Fahr. ir. de schaduw, in sommige
gloeiend heete straten zelfs 106» F. Nog erger
was 't te Sevilla, waar de temperatuur steeg
tot 113° F. in de schaduw.
Inde Wekdijksche Landbouw-Kroniek wordt
door een inzender als middel tegen de mot aan
gegeven de bloesem van gewone hennep. Door
de directie der Badensche Staatsspoorwegen wordt
dit middel in kussens en bekleeding van rijtui
gen met het beste gevolg toegepast. De bloesem
wordt gedroogd en een handvol daarvan onder
het opvulsel van een kussen gemengd.
'tPaard, dat de prins van Oranje te
Waterloo bereed, wordt nog in het museum der
Haller-Poort bewaard. Het heeft nog immer het
uitzicht van een uiterst monter diertje, licht bruin
van kleur, en !t schijnt van het fijnste Engelsche ras
geweest te zijn. Op dat belangwekkend overblijfsel uit
dien heldenstrijd heeft de directeur der Haller-
Poort lach niet lezer! een Duitschen ridder
in een gegroefde wapenrusting, pantser „a la
Maximilienne" (1490—1570) geplaatst. Deze rid
der houdt met zijn ri chterhand een speer of lans
(met vendel) van reusachtige afmeting en met
zijn linkerhand een parade-toom. a la Marie-
Thérèse. Maar dat is nog niet alles. Het Water-
loosche bruintje heeft zijn geheele huid en haar
nog zeer goed bewaard. Om beide nu goed te
bedekken, heeft men over het voor- en achter
lijf een zwart fluweelen dubbel schabrak gehan
gen, en den kop met een. pantserplaat be
schermd, zoodat men van het paard niets meer
ziet dan de onderste gedeelten zijner vier pooten.
Door den kapitein op de stoomboot
Telegraaf varende tusschen Rotterdam en
Brussel, is kennis gegeven dat hij zich Donder
dag 11. met zijne boot op het Hollandsch diep
bevond, toen aldaar 2 jongelieden in eene roei
boot bij ongeluk werden overzeild door een tjalk
schip, geladen met vlas en met bestemming naar
Ridderkerk. Een dier personen, genaamd Willem
Rant, woonachtig te Moerdijk, is door genoem
den kapitein en diens volk gered en te Willems
dorp aan wal gezet, doch den tweede heeft men
niet kunnen redden: deze is jammerlijk verdron
ken.
De Neue Freie Presse heeft een bezoek
gehad van koning Kalakaua. De vorst, die zelf
in zijn landje een blad redigeert, bezichtigde met
veel belangstelling de inrichtingen van het Vt ee-
ner wereld blad Hij kwam juist bijtijds om het
zetten, stereotypeeren en drukken van het avond
blad te zien. Hij liet zich alles nauwkeurig ver
klaren, en vooral de werking der rotatiepersen
moest hem van a tot z worden uitgelegd. Naar
het blad mededeelt, schrijft de koning zelf brie
ven over zijn reiservaringen voor de Staatscou
rant van Hawai. Thans vertoeft Kalakaua te
Parijs, vanwaar hij zich naar Spanje en Portugal
begeeft om dan via Portsmouth naar zijn land
terug te keeren.
Lord Northbrook, het hoofd der En
gelsche admiraliteit, komt dikwijls in den dieren
tuin te Londen en is dan gewoon een der oli
fanten, die verzot op zoetigheden is, een aantal
koekjes mee te brengen, die hij hen dan uit zijn
hoed laat nemen. Een dag of wat geleden had
hij eenige dames uitgenoodigd, om te komen zien
hoe handig het groote dier de koekjes die hij
hem aanbood, nam, en met een groote voorraad
kwam hij voor het hok van het dier. Maar nau
welijks stond hij daaT, of er kwam een lange
snuit door de traliën en plotseling waren al de
koekjes, met het hoofddeksel van den achtbaren
Lord, verdwenen en door het dier verslonden,
natuurlijk tot groote pret van de toeschouwsters.
Lord Northbrook was ir. vergissing bij den ver
keerden olifant gegaan.
D o n derda g-a v o n d omstreeks 8 uur is
op den Buiten singel te Amsterdam een metselaar
drie verdiepingen hoog van een steiger gevallen.
Hij bleef op de plaats dood.
Werd er onlangs met een enkel woord
gewag van gemaakt, dat de militaire overheid
eerlang van de postduiven gebruik zou maken,
thans kan worden medegedeeld, dat door de zorg
van den heer J. C. J. Van Ogten, directeur van
den kon. Z >61. Bot. tuin te 's-Hage, Dinsdag
jl. een aantal duiven van de Haagsche postdui
venvereniging De Ooievaar op de forten in de
Utrechtsche linie zijn aangebracht, waarvan er
vijf dien morgen te 11 uur te fort Blauwcapel
met dépêches voor het Departement van oorlog
zijn losgelaten. Niettegenstaande het fatale we
der, was een driedubbel bericht van den bevel
hebber te 1 uur 30 min. in handen der Re
geering. Voor volgende berichten zijn telkens
4 duiven bestemd. Van de drie luchtreizigers,
die Dinsdag het eerst aankwamen, was er een,
