NIEUWE
|¥l
IKÉf^ïï
No. 546.
Donderdag Tl December 1881.
6e Jaargang.
De echtscheiding in Frankrijk.
BUITENLAND.
m.
HUM
ABONNEMENTSPH IJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Buiten Haarlem franco per post.
Afzonderlijke Nummers
0,85
1
0,06
Dit blad verschijnt
Eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
BUBEAU: St. Jansstraat Haarlem.
i?
e£J
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag
avond voor 6 uur ingewacht.
Uitgevers KÜPPERS I.AUEIY.
Vervolg en slot.)
Wij hebben reeds in een onzer vorige
hoofdstukken bewezen dat het huwelijk is
eene door God ingestelde heilige hande-
ling, een Sacrament. Eu als men nu over
weegt, met welk doel die goddelijke instel
ling is in 't aanzijn geroepen, dau zal het
duidelijk worden dat God er de rijkste
bronnen van nut en zegen aan verbonden
heeft. En inderdaad, afgezien daarvan,
dat zij voor de voortplanting der mensch-
heid zorg draagt, is ook haar doel, het
het leven der echteliugen beter en geluk
kiger te maken en wel door wederzijdsche
ondersteuning tot verlichting van het lijden
en de lasten des levens, door trouwe liefde,
door de gemeenschap aller goederen en door
de hemelsche genade die uit het Sacrament
voortvloeit. Dit alles draagt zeer veel bij
tot het welzijn der huisgezinnen, want
zoolang de huwelijken overeenstemmen met
de inzichten Gods, zullen zij stellig de zie
lenreinheid der ouders bevorderen en de
goede opvoeding der kinderen verzekeren.
Van zulke huwelijken kunnen de Staten
met recht een geslacht van burgers ver
wachten, die, goed gezind en van de vreeze
Gods doordrongen zijnde, het als hun
plicht achten, hen, die wettig en rechtvaar
dig regeeren, te gehoorzamen, allen lief te
hebben en niemand te beleedigen. Deze
groote en heerlijke vruchten heeft het
huwelijk zoo lang voortgebracht, als het
de gaven der heiligheid, eenheid en onop
losbaarheid bewaarde, uit welke het haar
geheele vruehtbrengende en heilzame kracht
ontvangt; en zonder twijfel zou het immer
dezelfde vruchten gedragen hebben, als het
steeds en overal onder de hoede en bescher
ming der Kerk, die de getrouwste behoedster
en verdedigster dezer goederen is, gebleven
ware. Omdat men echter willekeurig meu-
schelijk recht op de plaats van het natuur
lijke en goddelijke stelde, begon niet alleen
het idee en de heerlijke voorstelling van
het huwelijk, welke de natuur in de men-
schelijke ziel heeft ingeprent, te verdwijnen,
maar ook in de huwelijken der Christenen
zelf, werd door de schuld der menschen
die kracht aanmerkelijk verzwakt, die de
voortbrengster is van onschatbare goederen.
Want wat goeds kunnen die huwelijken
voortbrengen waaruit de Christelijke gods
dienst, de oorsprong aller goederen, de
drager der hoogste deugden, verbannen is?
FE UILLETON.
De vriendschap van een kind.
(Episode uit den tijd der eerste Fransche omwenteling.)
Vervolg.)
Lucie scheen nog aan mijn besluit te twijfelen;
zij vroeg mij op een hijna smeekenden toon
„Nu blijft gij immers bij ons?" „Ja, engel
achtig kind!" „Altijd? Het zou mij zoo'n
verdriet doen als gij weer weggingt!"In elke
andere omstandigheid zou ik wellicht geglimlacht
hebben om den innigen toorn, waarop de kleine
eze laatste woorden sprak; maar op dit oogen-
vervulden mij veel te ernstige gedachten om
Ze ui-#6 kunnen glimlachen. Ik zag ook in dit
ver ij er weelde, in dezen heerlijken lusthof,
e c oot sgevaar mij omringen, en had daar tegen
geen ander schild dan een zwak kind, dat, onbe
wust van de boosheden en driften der menschen,
zonder ander nchtsnoer dan haar hart en zonder
ander wapen dan hare aanvalligheid, de hopelooze
taak aanvaardde, om van het bloedgericht het leven
van een vogelvrij-verklaarde af te eüchen. Ik kon
bij die gedachte mijne aandoeningen niet bedwin
gen, ik nam Lucie op mijne knieën, en terwijl
ik haar in mijne armen drukte, besproeide ik haar
met mijne tranen en bedekte haren mond en hare
Waar godsdienst verwijderd wordt, daar
moeten de huwelijken in het knechtschap
der verdorven meuschelijke natuur en der
slechtste hartstochten gerakeu, vermits zij
vau de hoede der natuurlijke eerbaarheid
weinig hebben te wachten. Uit deze bron
vloeit dan ook veel onheil voor huisgezin
en Staat. Want als de heilzame vreeze
Gods verdreven wordt en de verlichting
der zorgen, die men trouwens nergens zoo
rijkelijk vindt als in den Christelijken gods
dienst, opgeheven is, gebeurt het zeer dik
wijls, hetgeen zich trouwens gemakkelijk
laat verklaren, dat de lasten, zorgen en
plichten van het huwelijk onverdragelijk
schijnen en velen gaarne den band zagen
verbroken, dien zij door menschelijk recht
en vrijen wil gebonden beschouwen, als het
verschil der karakters en tweedracht, of
gebroken trouw, of wederzijdsch goedvinden
of andere oorzaken de oplossing raadzaam
doen schijnen. Worden dan de kinderen
de3 ongeloofs verhinderd aan den drang
vau hun gemoed gevolg te geven, dan
schreeuwen zij even als Naquet en con
sorten: »de wetten zijn onrechtvaardig en
in tegenspraak met de rechten der burgers,
zij maken inbreuk op de individueele vrij
heid; men scliaffe dus de verouderde wetten
af en men vaardige nieuwe wetten uit die
de echtscheiding geoorloofd verklaren
Daar nu de moderne wetgevers deze
grondstellingen huldigen en voor de tijds
omstandigheden wijkeu, zoo zal wellicht
ook in Frankrijk eerlang de wet die de
echtscheiding toestaat, worden gedecreteerd.
Het kwaad dat uit echtscheiding voort
spruit, is onbeschrijfelijk groot. Immers
door de echtscheiding worden de huwelijken
onbestendig, de wederzijdsche genegenheid
wordt verzwakt en de echtbreuk meer al^e-
O
meen; de opvoeding der kinderen wordt
verwaarloosd, het zaad der tweedracht wordt
onder de familiën gestrooid en de waar
digheid der vrouwen gaat te loor. En
aangezien er tot den ondergang der huis
gezinnen en tot ondermijning van het Rijk
niets zoo zeer bijdraagt, dan het bederf dei-
zeden, zoo is het, dunkt ons, duidelijk dat
de echtscheiding voor het geluk der huis
gezinnen en voor de welvaart en het wel
zijn van de Staten hoogst gevaarlijk is.
Het kwaad zal zich uitbreiden en er zullen
geen middelen te vinden zijn, waarmede het
zal kunnen gebreideld worden.
Wordt het wetsvoorstel van den afo-e-
vaardigde Naquet, wat God verhoede, in
wangen met kussen. Toen ik de moeder hoorde
naderen, zette ik het kind weder haastig neer,
even alsof ik iets misdadigs bad begaan. Lucie
liep opgetogen van vreugd hare mama te gemoet,
terwijl zij uitriep: „Hij blijft, mama! Hij heeft
het mij beloofd
De vrouw des huizes werd door een dienstmaagd
gevolgd, die een schotel met overheerlijk koud
vleesch, een paar 'orooden en een voortreffelijke
flesch Bordeaux-wijn voor mij gereed zette. In
weerwil van het reeds verorberde stuk taart deed
ik mij niet weinig aan dit maal te goed, en toen
ik geëindigd had, kwam men mij zeggen dat mijne
kamer gereed was.
Ik begaf mij, na een hartelijk afscheid van
mijne gastvrouw en van Lucie naar mijn slaap
vertrek. Ik vleide mij ter ruste en sliep spoe
dig in.
En waarlijk de nacht was goed; de rust, die
de arme vluchteling aan het lieve kind te danken
had, was zacht en weldadig; en als bange droo-
men hem kwelden en hem van tijd tot tijd plot
seling uit zijn slaap wakker schudden, dan was
het alsof Lucie hem wenkte dat hij weêr moest
insluimeren.
II.
Het was reeds laat, toen ik den volgenden
Frankrijk aangenomen, dan zullen ook nog
vele andere Staten het voorbeeld van Frank
rijk volgen. Groot is de macht der voorbeel
den en hartstochten. Ongetwijfeld zal de
lust tot echtscheiding zich meester ma
ken van velen het kwaad zal zijn
gelijk eene besmettelijke ziekte ofals
een stroom, die, nadat hij de dammen
doorbroken heeft, al verder en verder door
vloeit en alles in zijn woeste vaart mede-
sleept en vernietigt. Dit alles is helder en
duidelijk, 't wordt echter nog duidelijker
door de herinnering aan feiten. Aan de
hand der geschiedenis kunnen wij aan-
toouen dat daar waar echtscheidingen hij
de wet geoorloofd waren, twist, haat eu
wanorde op schrikwekkende wijze toena
men, ja, dikwerf werd de levenswijze zoo
schandelijk, dat zelfs de verdedigers en
voorstanders van de echtscheiding berouw
over hun werk kregen. De oude Romeinen
verafschuwden in den aanvang de echt
scheiding, doch later verdween in hunne
harten het gevoel der eerbaarheid, de
schaamte, die de hartstochten matigt, werd
uitgedoofd en de huwelijkstrouw werd zoo
danig geschonden, dat het zeer waarschijn
lijk is, hetgeen sommige geschiedschrijvers
verkondigen, dat namelijk de vrouwen niet
naar de verwisseling der consuls, doch naar
die der echtgenooten, de jaren telden.
En wie zal het nu nog betwijfelen, als
het wetsontwerp van Naquet, verheerlijkt
en opgehemeld door de Marcère, in Frank
rijk wordt aangenomen, eveuals in alle
andere Staten waar de wet bestaat of in
gevoerd zal worden, of niet dezelfde ver
schrikkelijke gevolgen in die landen zich
zullen vertooueu?
De bewegingen voor eene wet tot echt
scheiding gaan, zooals de geschiedenis leert,
steeds met omwentelingen hand in hand.
Hoe dieper het godsdienstig eu zedelijk ge
voel daalt, des te luider aanvraag om echt
scheiding; ook gaat gewoonlijk dit voor
stel gepaard met eene vijandige houding
tegen de Katholieke Kerk. Het familie
leven kwijnt toch reeds in Frankrijk, het
gaat aan vele euvelen mankhet voorstel
van Naquet zal dezen toestand niet verbe
teren. Het geldt hier geen partij-quaestie,
maar het zedelijk eu stoffelijk welzijn van
het volk.
Hopen we dat het zwaard van Damocles
dat Frankrijk, door de indiening van Na-
quets ouzalig wetsvoorstel, boven het hoofd
hangt, nog bij tijds mag verwijderd wor-
morgen ontwaakte. De zon wierp hare vriendelijke
en koesterende stralen in mijn vertrek, dat geheel
met den geur van jasmijn, kamperfoelie en rozen
vervuld was, die door het openstaande venster
naar binnen drong. Ik geloofde dat ik nog
droomde: was het inderdaad waar, dat ik die ge
durende de laatste acht dagen, aan rnstelooze
vervolging ter prooi, een vunzig strooleger in de
armzaligste herberg voor lief had moeten nemen,
ja soms, buiten in het veld, niets dan een steen
tot oorkussen had gehad, thans twaalf uren
achtereer. op een donzen bed en onder lakens
van het fijnste linnen, die van ambergeur als
doortrokken waren, gerust had? Neen, hoe wijd
ik mijne oogen ook openzei te, ik durfde ze niet
vertrouwen, en telkens liet ik ze op nieuw wei
den over het even kostbare als met smaak inge
richte ameublement van het bekoorlijke slaapver
trek. Toen mij eindelijk alles helder voor den geest
stond, dankte ik God dat hij mijne schreden
hierheen geleid en mijn geschokt vertrouwen op
zijn vaderlijke leiding weder zoo krachtig versterkt
had. Ik trachtte het gebrekkige en havelooze van
mijn kleeding zoo veel dit kon te verbergen, en
toen ik hiermede gereed zijnde, door het open
staande venster in den tuin zag, was het eerste
voorwerp, waarop mijn oog viel, mijn vriendin
Lucie. Zoodra zij mij ontdekte, juichte zij van
vreugde, met beide handen streek zij hare rijke
den. De maatschappelijke hervorming,*
die, volgens de Marcère, in het kader vau
het programma der tegeuwoordige Regee
ring past, kan niet anders werken dan tot
geheelen ondergang van de reeds zoo zwaar
beproefde en helaas zoo diep gezonken
republiek.
Daar de socialist Bebel bij de herstem
mingen te Leipzig, te Dresden, in het vierde
stadsdistrict van Berlijn en thans ook te
Maintz in de minderheid is gebleven, be
draagt het aantal socialisten in den Rijks
dag, na het verlies van laatstgenoemd dis
trict, slechts 12 leden.
Zaterdag is er te Dublin in twee
huizen eene zeer groote hoeveelheid wa
penen en ammunitie ontdekt. Ook zou de
politie documenten gevonden hebben van
compromitteerenden inhoud voor vele per
sonen in Eugeland en Ierland. In den
nacht van Zaterdag hadden er vier arres
taties plaats.
De politie-kazerue te Cróboy, graafschap
Meath, is door brandstichting vernield. De
politie-agenten, die sliepen, ontsnapten ter
nauwernood.
Te New-Iork heerscht veel sensatie
door het openbaar maken van een brief
van Johnston, die tijdens den secessie-
oorlog in de Yereenigde Staten, generaal
der Zuidelijken was. Hij beschuldigt den
toenmaligeu president der Zuidelijke Staten,
Jefferson Davis, van ten eigen bate twee
millioen dollars uit de kas dezer Staten te
hebben verduisterd. Hij verklaart onder an
deren dat verscheidene generaals der Zui
delijken hebben gezien hoe Davis na het
beleg van Richmondi die gelden op karren
heeft doen wegvoeren.
Volgens bericht uit Philadelphia aan de
Times is de lijn Missouri—Kansas—Texa3
voltooid tot de Mexicaansche grens en
wordt dientengevolge de rechtstreeksche
gemeenschnp met St. Louis geopend, zijnde
een afstand van 3000 mijlen. De opening
der lijn tot de stad Mexico zal in 1883
kunnen plaats hebben.
Uit St. Petersburg wordt gemeld,
dat er in de laatste dagen een aantal
personen in hechtenis zijn genomen. In
den loop van het jaar zijn 1500 personen
om reden van politieken aard gearresteerd.
Daarvan zijn er 750 wegens gebrek aan
bewijs ontslagen. De Regeering bevond dat
haarlokken weg en nadat zij mij onder het toe
werpen van kussen had toegeroepen, dat ik spoe
dig beueden zou komen, verdween zij eensklaps
tusschen het geboomte.
Het ontbijt stond reeds lang gereed. De vrouw
des huizes hield mij gezelschap en was even har
telijk gis voorkomend. Nauwelijks was ik gezeten
of Lucie sprong ademloos de kamer in, terwijl
zij met een van genoegen stralend gelaat een
grooten ruiker witte roien voor mij neder lei.
„Wel, mijn lieve, ik geloof waarlijk dat gij uw heele
perk hebt leeggeplukt 1" riep hare moeder verbaasd
uit „o, neen mama, ik heb er nog heel wat
laten staan 1" antwoordde zij. Toen wij echter
later, met ons drieën, een wandeling in den tuin
makende, voorbij een rozenperk kwamen, waarin
zich nog slechts hier en daar eene verlepte bloem
verhief, wees Lucie er mij schalksch met den
vinger op, om mij te doen zien, dat zij mij in
derdaad alles geschonken had wat zij bezat. De
vriendschap, die dit kind plotseling voor mij had
opgevat, was waarlijk roerend. Gedurende het
ontbijt zat zij vlak naast mij en sloeg zij mij on
afgebroken gade; zij had slechts voor mij oogen
en ooren, en hoe Azor ook zijn best deed om
zijn jonge meesteres te behagen, 't was alles te
vergeefs: de arme hond was geheel vergeten.
Wordt vervolgd.)
