NIEUWE No, 565. Zondag 26 Februari 1882. 7e Jaargang. De vruchten van 't Chris tendom. BUITENLAND. 0,06 0,85 1,— Per 8 maanden voor Haarlem Buiten Haarlem franco per post Afzonderlijke Nummers Dit blad verschijnt Eiken WOENSDAG en ZATERDAG. BIJ BE AU: St. Jansstraat Haarlem. AGITE MA NON AGITATE. (101IRAIT. PBIJS DEB ADVEBTENTIÈN Van 16 regels30 Cents. Elke regel meer 5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Dinsdag- en Vrijdag avond voor 6 uur ingewacht. Uitgevers KÜPPERS LAURET. Vervolg.) Zoodra deze scène afgespeeld is, wordt de poort van het strijdperk opnieuw geopend en, gezeten op prachtige wagens, verschijnen de Gladiatoren, menschen die elkander zullen gaan slachten; Keizer Titus vierde gedu rende honderd dagen zijn zegepraal over Jeruzalem; honderd dagen lang moesten duizenden menschen zich laten vermoorden ter eere van den Vorst en voor 't vermaak der RomeinenBij eiken houw die een strijder ontving, stond het volk van zijn zetel op en als het zwaard in de keel drong, sprongen allen van vreugde en riepen hij beeft het!« Gelukte het den overwin naar den overwonneliug de knie op de keel te zetten, dan wachtte hij het bevel van het volk, dat over den dood of het leven van den afgematteu strijder te beschikken had. Waren die spelen afgeloopen, dan kwamen er eenige menschen als al de gewonden en stervenden nog in het strijdperk lagen, met een gloeiend ijzer, den nog niet gestorvenen de laatste levensvon ken ontnemen; gelukte zulks niet spoedig, dan riep men de aspirantGladiatoren, de leerlingen van het handwerk, die de ster venden dan met hunne zwaarden afmaakten. Dat was dan tevens een goede oefenschool voor die jonge strijders. Het volk ging intusschen vol genoegen en hoogst voldaan O O O naar huis. Midden in deze gruwelen, in dezen tijd van verregaande verdorvenheid, verschijnt de Redder des menschdoms. Welk een schouwspel vertoont zich al ras voor ons oog! Nadat hij 30 jaren lang een verborgen leven heeft geleid, treedt Hij openlijk op en begint te leeren en door wonderen te werken. De volkeren aangetrokken door ziine woorden en daden, verlaten de steden en dorpen en komen tot in de woestijn en tot op de bergen om zijne woorden te hoo ien. O! welk een heerlijke nieuwe leer was ket, die Hij verkondigde. Zalig zijn de armen, de treurenden en de lijdenden! Alzoo aan deze ellendige, verachte wezens wordt achting, liefde en geluk beloofd; liefde en zaligheid hun toegezegd, die den lijdenden de behulpzame hand bieden, ja zelfs wordt hij geprezen die om der gerech- FE U1LLE TON. Grieksche roovers- De roovers vormen in Griekenland geen af zonderlijke klasse, scherp afgescheiden van de andere deelen der maatschappij. Dikwijls genoeg zijn ze het slechts tijdelijk, wanneer zij een goe den slag denken te slaan, om vervolgens Weêr tot hun boerenbedrijf of handwerk terug te keeren. Een Fransch bewoner van Athene bospeurde eens bij zijn bediende eene opmerkelijke schroom valligheid, die hem deed vragen wat hij wel te zeggen had. //Och, Elfendi, dat durf ik niet," was het ver legen antwoord. //Zeg maar vrij op." «Nu dan, Effendi, ik zou gaarne een maand naar de bergen terug willen." «Naar de bergen? Waarom?" «Om mij, met verlof gezegd, eens op te knap pen. Ik versuf hier in dit brave Athene zoo danig, dat ik vrees geheel bedorven te zullen worden." Bewogen met het lot van den armen jon- geb, zond de meester hem met een maand verlof naar //huis" in de bergen, waar hij terstond het roovershandwerk opvatte, om "na verloop daar van /,opgeknapt" terug te keeren, en zijn dienst als te voren op te vatten. Dat men in dergelijke onveilige streken niet tigheid wille gaarne lijdt. De gruwelijke leeringeu van het heidendom verdwijnen voor de hemelsche van het Christendom. Al moest de toenmalige menschheid ver- baasd staan over zulk eene leer, zij was spoedig genoeg overtuigd dat het den Ver kondiger volle ernst was. In de meest ver schillende uitdrukkingen, gelijkenissen en vermaningen verlangde de Heiland de liefde voor den naaste, ja, zelfs voor den vijand. Liefde is dus het voornaamste gebod, omdat God de vader van allen is. Voor God bestaat dus geen onderscheid onder de menschen; voor Hem bestaan slechts zielen. De arme is eene ziel, de slaaf is eene ziel, de vrouw is eene ziel, het kind is eene ziel. Door de genade en de kracht van het Apostolische woord vermeerderde het aan tal leerlingen van dag tot dag. Het Chris tendom moest zich ook buiten Jeruzalem ver breiden; de Apostelen moesten de wereld in; doch om de armen niet te kort te doen, stelden zij de diakeus aan, die speciaal met de armenzorgen belast waren. Weldra zien we ook vrome vrouwen, die de werken der barmhartigheid beoefenen, zulk eene vrouw was b. v. Tabitha of Dorcas te Joppe, van wie gezegd wordt: zij was rijk aan goede werken en gat vele aalmoezen.Reeds ten tijde van Paus Cornelius in de derde eeuw, telde de Kerk van Rome 1500 zieke of arme weduwen, die door de Kerk verzorgd werden. Eu wie kent niet de schoone ge schiedenis in het leven van den h. Lauren- tius, toen hij door de vervolgers der Kerk werd uitgedaagd de schatten der Kerk over te levereu. Hij ging, zooals bekend is, en verzamelde alle armeu, zieken en kreupe len, die door de Kerk te Rome werden onderhouden, bracht hen voor den begee- rigen stadhouder en zeide: gij zoekt de schatten der Kerk? Hier zijn ze.« Nu ontstonden, hetgeen het heidendom niet kende en wat men er te vergeefs zocht, nu ontstonden de hospitalen en toevluchts oorden voor armen en ongelukkigen. Zoo b. v. het eerste hospitaal van Fabiola. Van deze Fabiola schrijft de h. Hiërouymus: »Ik weet niet hoeveel'zieken Fabiola met eigen handen heeft verpleegd. Hoe dikwijls zag men haar niet op hare schouders de zieken dragen, of wonden reinigen, die men te nauwernood kon aanz'en. Deze liefde en zorg voor de armen, was natuur- al te schitterend voor den dag moet komen, leerde een Duitsch reiziger tot zijn schade. De man was gewoon, zich steeds zeer keurig gekleed te vertoonen, en werd eens aangehouden door een roover, die hem twee pistolen voorhield en zijne beurs afvroeg. Er was geen keushij knoopte dus zijn jas los om zijn beurs te trekken, maar liet door die beweging tegelijk een zwaren gou den ketting zien. //Geef horloge en ketting ook." Om dit te doen trok de reiziger een zijner handschoenen uit. //Die ringen moet ik ook hebben." Bij 't losmaken van den horloge-ketting kwamen een paar brillanten hemdsknoopen voor den dag. „Ook nog die knoopen." Bij 't openen van het hemd vertoont zich een medaillon. „Dat moet ik nog op den koop toe hebben.Die laatste be- rooving was wel de wreedste van alle, en zonder de dreigende pistolen had onze arme Duitscher zeker niet toegegeven. De hertogin van Plaisance, die Griekenland bereisd had, verhaalde mij eens, hoe zij door den beroemden rooverhoofdman Bibichi was aange houden. Ik zat alleen in het rijtuig, vertelde zij, dat wil zeggen zonder den Griekschen officier meê te rekenen, die mij tot verdediging was meege geven, maar zelf zoo bang was dat hij hij onze aanhouding zijn sabel wegstopte. "Bibichi was zeer verheugd over zijn rijke vangst en wist niet, wat hij wel als mijn losgeld pointeeren moest; eerst sprak hij van twintig duizend du- lijk in dien tijd iets ongehoords, zooals wij gezien hebben, doch zij was de na volging van Christus leer, en vau zijne oneindige liefde, die Hem, ter wille der menschen, tot zulk eeue diepe vernedering en tot zulk een bloedigeu dood bracht. Toen eenmaal het voorbeeld door Rome was gegeven wei'den er elders ook liefda dige en zegenrijke instellingen opgericht. Men moest nieuwe namen uitvinden, om deze nieuwe dingen uit te drukken en het groote aantal dezer namen getuigt, dat alle soorten van menschelijke ellenden door de Katholieke liefde werden omvat en ge troost. Zelfs de barbaarsche volkereu zouden de Christelijke liefde zien en leeren be wonderen. De geschiedschrijver Socrates vertelt ons, hoe Romeinsche soldaten 7000 Perzen gevangen hadden genomen en hoe deze ongelukkigen veel te lijden hadden door hongerontberingen en ellende. Toen verzamelde Acazius, Bisschop van Amidea zijn Clerus en sprak: Vermits onze Kerk door de milddadigheid der ge- loovigen vele gouden vaten heeft, zoo is het billijk eenige er van te besteden ter bevrijding dezer arme gevangenen en om hun honger te stillen.Na deze woorden ge sproken te hebben, liet hij onmiddellijk eenige gouden vaten smelten en hij ge bruikte de opbrengst ten beste der gevan genen. De Koning der Perzen was zoodanig door deze liefde getroffen dat hij aan Keizer Theodosius schreef en dezen verzocht hem iets naders mede te deelen aangaande dien zonderlingen vijanddie zijne over wonnen onderdanen met weldaden over laadde. Keizer Theodosius deelde dit Bisschop Acazius mede en deze ging zelf naar het Perzische hof ten eiude de Christelijke liefde te verklaren. Hoe meer zich de Kerk uitbreidde, hoe meer vrijheid men haar toestond, te talrijker werden de werken der Christelijke naastenliefde. Slot volgt.) Bij de Duitsche Rijksregeering is het voorloopig ontwerp gereed gemaakt voor eene rijkswet op levensverzekeringen en andere assurantiën. Skobeloff's ophitsende redevoeringen blij ven te Berlijn, onlangs alle officieuse po gingen om er de groote beteekeuis van te bloenen, een oogenblik later van honderd duizend pond sterling. Toen ik zag, dat hij weinig be grip van vreemde muntspeciën had, was ik be leefd genoeg, hem te vragen wat hij in Grieksche drachmen verlangde. //Tweemaal honderd duizend", was het antwoord. „Maar dat is afschuwelijk veel." „Werkelijk, mevrouw, gij verricht een edele daad met ons die som te geven geloof me, wij zullen er een deugdelijk gebruik van maken. Wij leggen ons handwerk neer, trekken naar Turkije, koopcn een schoone boerderij, die ons ruimschoots een bestaan zal verschaffen, en ik beloof u dat wij dagelijks uw naam zullen ze genen." Gij hadt moeten zien met welk een overtui ging de man sprak, en hoe nederig en beleefd hij vóór 't portier stond te buigen, juist als vroeg hij mij een dienst. Ik ging aan 't afdingen, en eindelijk kwamen wij tot elkander op de som van vijftien duizend drachmen, voor welk be drag ik eene aanwijzing op mijn bankier te Athene schreef, en met welk papier zich mijn metgezel ter inkasseering op weg begaf, ter wijl ik bij de bende als onderpand achter bleef. Inmiddels had een mijner vrienden, die zich iu de nabijheid bevond, onraad bespeurd, en 't gelukte hem hulp te verschaffen, zoodat Bibichi genoodzaakt werd tot terugtrekken vóór dat zijn, of liever mijn geld gekomen was. Slechts eenmaal heb ik zelf eene ontmoeting loochenen, nog steeds aan de orde van den dag. In politieke kringen en in de dag bladpers blijven zij het meest geliefkoosde onderwerp. In het ministerie van buiten- landsche zaken neemt men tegenover de diplomaten, die er zich van op de hoogte willen stellen welken indruk die opruiende taal daar gemaakt heeft, den schijn aan van groote onverschilligheid, en spot men schouderophalend met den dwazen generaal, wiens ontboezemingen immers niemand ernstig opneemt!!! In het Engelsche Hoogerhuis kwam Maandag de Kanaaltunnel ter sprake. In antwoord op eene vraag van Lord Stratheden, verklaarde Lord Granville dat instem ming met het beginsel van een tunnel onder het Nauw van Calais reeds van achtereen volgende regeeringen was uitgegaan, hoewel onder zeker voorbehoud. Hiermede is dus gezegd, dat ook deze Regeeriug het plan niet iu hoofdzaak bestrijden zal. Aanstaanden Zondag zullen er veer tien verkiezingen voor de Fransche Kamer plaats hebben. ,Tieu er van dienen ter ver vanging van afgevaardigden, die tot sene- tor gekozen zijn. Eén verkiezing is te Pa rijs uitgeschreven doordien de heer Floquet, ten gevolge zijuer benoeming tot prefect der Seine, zijn mandaat heeft moeten neer leggen. Er ziju drie candidaten te Parijs, van welke twee tot de collectivistische of socialistische partij behooren. Te Bessèges, departement Gard, zijn ten gevolge der werkstaking in de kolenmijnen ongeregeldheden voorgevallen. Er zijn troe pen daarheen gezonden. Het Journal officiel maakt de benoeming bekend van den heer Roustan tot gezant te Washington en van den heer Cabon, prefect van het Noorder-departement, tot minister-resident te Tunis. Ook de Bulgaarsche studenten te Parijs hebben generaal Skobeleff een adres over handigd, en bij die gelegenheid moeten ins gelijks over en weer gloeiende woorden ge sproken zijn. Graaf Peter Schouwaloff is te St. Pe tersburg tengevolge van eene zenuwberoerte plotseling overleden. De knoeiers, die de Amerikaansche schatkist van een paar millioen hebben be roofd door het sluiten van dure postcon- tracten voor brievenverzendingen naar het gehad; 't was op miju laatste uitstapje in Morea. Wij waren in een bergachtige streek, ver van de bewoonde wereld, toen een troep ruiters van verdacht uiterlijk op ons aanstormde. Het hoofd der bende, op een zeer goed paard gezeten, vertoonde een kostuum, niet ongelijk aan dat, t welk op het tooneel het burger recht voor het rooverskarakter verkregen heeft. Hij was beter dan de anderen gekleed en, als rooverhoofdman van goeden huize, vertoonde zijn gelaat bij veel ruws en ontembaars, toch een zekere grootschheid van uitdrukking. Zijne vol gelingen echter zagen er uit als had de hel hen losgelaten, zoo woest en slecht gekleed en be reden vertoonden zij zich. Wij waren zonder wa penen wat stond ons te doen Zoo goed moge lijk bewaarden wij onze kalmte, en 't zij dat dit eenigen indruk maakte, of wel dat ons uiterlijk zijne begeerlijkheid niet opwekte, genoeg, het opperhoofd zwenkte zijn ros, gaf een teeken en verdween met zijn gevolg in een oogenblik uit het gezicht. Een kwartier daarna ontmoetten wij een boer. „Welke bende is het toch, die hier de streek onveilig maakt?" vroeg ik. „Wij meenen zoo even een troep roovers ontmoet te hebben." „Gij hebt u daarin niet erg vergist," was het antwoord. „Het is de onderprefect der provincie, die met zijn gevolg op inspectie uit is!"

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1882 | | pagina 1