BUITENLAND.
BINNENLAND.
De socialisten in den Rijksdag hebben
het voorstel tot afschaffing van al de
exceptioneele wetten weder ingediend.
Prinses Wilhelm, de Gemalin van den oud
sten Zoon van den Duitschen Kroonprins, is
eergisteren-avond zeer voorspoedig bevallen
van een zoon. Keizer Wilhelm geniet
alzoo de zeldzame vreugde, den Troonop
volger tot in het vierde geslacht te mogen
aanschouwen.
De Fransche Kamer heeft het herstel
der echtscheiding aangenomen met 334
tegen 124 stemmen na een zeer levendig
debat. Daarna is de zitting opgeheven.
Ook de Vorst van Bulgarije schijnt
het mikpunt der nihilisten te moeten wor
den. Te Sofia is namelijk een nihilist Petkou
genaamd in hechtenis genomen bij wien
revolutiounaire brochures gevonden zijn
waarin de Vorst op de overdrevendste
wijze werd aangevallen. Men meent door
de inhechtenisneming van Petkou, den draad
eener uitgebreide samenzwering in handen
te hebben.
Cavendish en Burke wandelden Za
terdag-avond in het park te Dublin. Er kwam
een rijtuig aan, waaruit twee personen
stapten, die hen aanvielen en hun her
haaldelijk in borst en hals dolksteken
toebrachten. De slachtoffers bezweken eerst
na harden strijd. De moordenaars ont
vluchtten terstond, en tot dusver heeft de
politie geen spoor van hen ontdekt. Men
vond de lijken vreeselijk verminkt, en
den grond rondom doorweekt met bloed.
De opschudding te Dublin en te Londen
is zeer groot. (Zie laatste berichten.)
De Sultan van Turkije moet groo-
telijks ontstemd zijn over het, door den
Egyptischen krijgsraad tegen de Circassi-
sche officieren gewezen vonnis. Vooral
heeft hem de degradatie geërgerd van
personen, aan wie hij zelf den rang van
pacha heeft verleend. Hij is dan ook niet
voornemens het er bij te laten, en de
Khedive, die in deze dien weg wel op wil,
moet aan de vreemde consuls hebben me
degedeeld, dat hij deze quaestie aan de
beslissing van Z. M. wenscht over te
laten. De Khedive had eerst verlangd, dat
de zaak opnieuw, en dan publiek zou
worden behandeld.
GEMENGDE BERICHTEN.
Id de Eerste en in de Tweede Kamer heeft
gisteren de Minister van financiën megedeeld, dat
al de ministers hun ontslag bij den Koning hebben
ingediend.
Den 6den Mei 1882 heeft te 's Gravenhage
de onderteekening plaats gehad eener overeen
komst tusschen Nederland, België, Groot-Brittannië
en Ierland, Denemarken, Duitschland en Frank
rijk, tot regeling van een internationaal toezicht
op de vis3cherij in de Noordzee.
Ambt-Vollenhoven, 9 Mei. De oudste in
woonster dezer gemeente de wed. J. Schutte is
in den ouderdom van 96 jaar en 3 maanden
Donderdag 11. overleden. Hare moeder werd 98
jaren.
Nijmegen, 9 Mei. Den 15den Juni zullen er
alhier harddraverijen plaats hebben, waaraan ook
buitenlandsche paarden kunnen deelnemen. Ver
schillende prijzen worden uitgeloofd. Er zullen bij
die gelegenheid extra-treinen van en naar Nij
megen loopen.
Noord-Barge, 9 Mei. Alhier is een klein
kind van den koopman H. L. in een tobbe ge
raakt en verdronken.
Budel, 9 Mei. In deze gemeente is bij een
schaap dolheid geconstateerd. Het dier is onmid
dellijk van de kudde, waartoe het behoorde afge
zonderd en besmet verklaard.
Mook, 9 Mei. Gisteren had alhier bij den
spoorwegaanleg een ongeluk plaats. Aldaar werd
de arbeider G. M. wonende te Groesbeek, door
een nedervallende ijzeren rail zoodanig op de
borst getroffen, dat de dood weldra volgde.
Muntendam, 9 Mei. Zaterdag is de dienst
bode A. K. alhier, die verdacht wordt van
kindermoord, naar de gevangenis te Winschoten
overgebracht.
Amsterdam, 9 Mei. Het Nederlandsch Pa
nopticum alhier zaldenl8den Juni, Waterloo-dag,
voor het publiek geopend worden.
Delfshaven, 9 Mei. Aan de Zalmvisscherij
Prins Hendrik, alhier, is in een zegen het lijkje op
gehaald van een pas geboren kind van het man
nelijk geslacht. Het is ter beschikking van de
justitie gesteld.
Leeuwarden, 9 Mei. De stafmuzikant van
het eerste reg. infanterie, H. E., is Zaterdag-avond,
van de muziekuitvoering op de Langepijp naar
zijne woning in de cavaleriestallen terugkeerende,
door de duisternis misleid, in het water geraakt
en verdronken. Hij laat eene weduwe met twee
kinderen na.
Geertruidenberg, 9 Mei. De persoon alhier,
gearresteerd als verdacht van zijne vrouw door
mishandeling van het leven te hebben beroofd, is
wegens gebrek aan voldoende bewijzen weder op
vrije voeten gesteld.
Cocksdorp 9 Mei. Alhier is een tweejarig
meisje, dat langs een sloot bloempjes plukte, van
den oever gegleden en verdronken.
Duitsche titelzucht. Uit de vreemd en lijst
van eene Zuid-Duitsche badplaats heeft eene dame
uit Breslau de volgende titels genoteerd: Zucker-
fabrikations-Gemahlin, Schönfarbereibesitzers-
Gattin, Dampfnudelmiihlenbesitzers-Gattin, Er-
bliches Ehrenburgerrechtsbesitzers-Gattin, Strafan-
staltsdirectors-Gemahlin. K. K. Oberlandesge-
richts officials-Gemahlin, Liqueurerzeugers-Ge-
mahlin, Akademiker-Architecten-und Collegiën-
A ssessors- Gattin, Ccmmunalstandische Bank und
Landsteuerambts-Calculators-Gattin. De bedoelde
dame die in de Breslauer Zeitung deze titels ver
meldt, teekent zich als: Ungeglühte Lindenholz-
kohlenfabrikbesitzers-Gattin.
BI ij kens een telegram uit Irkutsk
van 18 April il., is daar het bericht ontvangen
(verzonden per koerier van den oever der Aldau,
een rivier, die beneden Jakutsk in de Lana stroomt,
den 6den April) „dat het stoomschip Rodgers
verbrand en gezonken is." De correspondent van
rie Herald van New-York, aan boord van dat
schip, de heer Gilder, had het bericht aange
bracht. De geheele bemanning, 36 in getal, was
in de richting van de Behringstraat weggetrokken.
Er moest zoo spoedig mogelijk een schip ge
zonden worden. Zoo heeft dan ook dit ter opspo
ring van de Jeannette uitgezonden vaartuig zijn
onderga 'g gevonden, maar nu door vuur.
Van den componist Litolff zei Theo
dore Barrière: „Hij is zóó mager, dat, wanneer
ik hem zijn dirigeerstok zie ter hand nemen, ik
nooit recht zeker ben wie van beiden nu eigenlijk
met den ander den maat zal gaan slaan.
Uit Quebec wordt bericht, datir.La-
Irador hongersnood heerscht. Volgens een brief
van Pointe des Monts uit het laatst van Maart,
hebben de visschers, door de stormen van den
afgeloopen herfst, geen voorraad kunnen verza
melen voor den winter, terwijl om de maat der
ellende vol te maken, een groot magazijn te Pen-
tecole, dat een aanzienlijken voorraad bevatte,
door brand vernield werd. Ook de jacht was in
dezen winter ongelukkig. Een aantal personen zijn
.te Pentecole van gebrek omgekomen, en het lijden
der overblijvenden werd nog vergroot door de
komst der Indianen uit de bosschen, wier levens
middelen ook geheel uitgeput waren, en die de
ongelukkigeu nog beroofden van het weinigje
vleesch en traan dat zij nog hadden. Het is te
vreezen, dat een groot aantal der bewoners be
zweken zullen zijn voor men hun te hulp kan
komen, en dat er reeds in den strijd om het be
staan, afschuwelijke misdaden gepleegd zijn.
Men schrijft van de Velnwe: Dehee-
ren weldoeners der menschheid, die door hunne
weinig dankbare beweldadigden in de wandeling
„kwakzalvers" worden geheeten, hebben het in
hunne pessimistische beschouwingen over den ach
teruitgang van het menschelijke lichaam altoos
voornamelijk druk over den slechten toestand der
tegenwoordige magen. De maag, verzekeren zij,
deugt bijna bij niemand meer. En daar die maag
't voornaamste deel van 't lichaam, de ketel der
machine is, helpt er niet aan of de halfgeloovige
toehoorder moet zich een potje van dit of een fieschje
van dat aanschaffen, met den inhoud, waarvan hij
dan de machine smeren en weer voor goed
aan den gang brengen kan. Natuurlijk heb ik
alle respect voor de verpletterende bewijsstuKken,
waarmede die heeren „maagkundigeu" hun on
gunstig maagoordeel in den regel kracht weten
bij te zetten, maar nu en dan kan ik toch niet
nalaten hen van overdrijving te beschuldigen.
Zoo dezer dagen nog. Ik bezocht namelijk een
dorp niet ver van hier en vernam daar het vol
gende staaltje van ouderwetsc'ne magensoliditeit.
De aldaar bestaande sociëteit een zeer bescheiden
dorpssociëteit, welke gedurende de wintermaanden
eiken Zaterdag-avond in de achterste gelagkamer
der dorpsherberg gehouden wordt en waar biljart-,
domino- en „jas"-spel den tijd helpen korten, ter
wijl pijp en buffet voor de noodige opgewektheid
der veelpratende spelers borg staan, de socië
teit vierde haar jaarfeest. Er was een kleine
twintig gulden in den pot en daar zou men een
vrooüjken avond voor houden, 't Bestuur had te
beslissen, hoe alles was voor de leden een
verrassing, 's Avonds te zeven uur 't was nog
in April kwam men bij elkaar en „'t mos
't natuurlik van de twintig guide doen, vertelde
mijn zegsman, maar 't bestuur had eer van zijn
wark." Stel u voor: behalve het een ei: ander
in den geest der drankwet, was er tabak, koffie,
voor drie gulden brood „kostelijke wegge's,
d'n bakker had er zijn best op gedoan"
en voor negen gulden eieren gekocht. Drie
honderd gekookte eieren stonden gereed om den
weg van alle eieren, die niet onder de kip blij
ven, te gaan. Eu de vijt'-en-twintig leden der
sociëteit hebben de driehonderd eieren plus de
„wegge's" en wat er meer te verorberen was,
behoorlijk naar binnen gewerkt.
„Waar binnen de flensjes, Saartje," vroeg eens
de tante van Sara Burgerhart aan haar veelbe
lovend nichtje en deze antwoordde: „Die bin
nen in mijn maag, Tante!" Zoo konden de so-
ciëteitsmanuen van die eieren zeggen die binnen
in onze magen
Vindt ge niet dat der kwalkzalvers maagjere-
minades overdreven zijn Een der boeren
een flinke Veluwerzoon at er dien avond
twee-en-twintig
Eigenaardig was nog wat mijn zegsman er bij
vertelde. „Die boer at er 22, een ander 18 en
dan de meesten zoo om de 10. Moar d'n schriever
van de netaris at er maor zes en d'n onder
meester die ook lid is, drie." Hoeveel hij er
zelf at, vertelde hij niet. Doch mij waren die
getallen een soort statistiek en ik kwam tot de
conclusieziedaar de verhoudingen van de soli
diteit hunner magen en.... keert ge de getallen
om, wellicht van de soliditeit hunner hersens 1
Onder het opschrift „de macht der tonen",
meldt men ons uit zekere gemeente van ons va
derland, dat een landbouwer aldaar eene koe be
zit, die dan eerst hare melk afgeeft wanneer de
operateur het een of ander aria zingt. Terwijl
we van dit feit acte nemen, vermelden we teven3
dat het ons niet zal verwonderen of men zal ons
binr.en kort berichten dat de koe meê gezongen
heeft.
In Denemarken heeft zich een Ver-
eeniging gevormd, die zich voorstelt jonge, ge
schikte handwerkslieden en industrieelen in staat
te stellen zich door reizen in het buitenland te
ontwikkelen en verder voor hun vak te bekwa
men. De middelen hiertoe zijn een jaarlijksche
uitdeeling van reisgeld en het vormen van een
kapitaal te dien einde. Ook wenscht zij zich met
inrichtingen en handwerkslieden, die de rtizenden
van nut kunnen zijn, in contact te stellen.
Heeft August de Domme ons in het
circus Carré het bewijs geleverd, dat een varken
vatbaar is voor dressuur en dat de uitdrukking
„zoo stom als een varken" minder juist is dan
men tot heden meende ook de uitdrukking
"zoo dom als een os„ zullen wij dienen los te
laten. In Hagenbeck's handels-menagerie toch, op
de Nieuwe paardenmarkt te Hamburg, waren on
langs zes gedresseerde ossen, 4 witte en 2 bruine,
prachtstukken. Deze dieren steken kennelijk den
draak met de ann hun geslacht toegekende dom
heid en onvatbaarheid om iets te leeren, want zij
doen allerlei ongelooflijke toeren en kunnen te
dien opzichte met de best gedresseerde paarden
van een circus vergeleken worden. De ossen te
Hamburg verheffen zich op hun achterbeenen,
springen op commando over elkaar, klimmen trap
pen op en af, schommelen op een zoogenaamde
wipplank, enz. De ossen, wier „kunstverrichtin
gen" in een Amerikaansch circus opzien wekten,
zijn door den heer Hagenbeek aangekocht.
Het dragen van voiles verzwakt de
beste oogen, door de inspanning van het oog om
zich naar de onophoudelijke trilling van dit maar
al te algemeen mode-artikel te voegen.
Een ijsbeer in eenmenagerie teParijs
is tijdens een onweer door den bliksem gedood.
Drie oppassers, die voor het hok stonden, werden
tegen den grond geworpen. Toen zij weer uit
hun verdooving "ontwaakten, zagen zij het dier
met gesloten oogen en gapenden muil levenloos
in zijn hok liggen.
Welke zonderlinge keuren sommige
gemeenten maken, ziet men weder aan eene van
Hazerswoude. Deze schrijft voor, dat de rijtuigen
's avonds lichtgevende lantaarns moeten voeren,
maar bepaalt als den tijd daarvoor „tusschen één
uur voor zons-ondergatig en één uur na zonsop
gang" bij donkere maan. De zon gaat tegen
woordig op te 4 uur 20 en onder 7 uur 34.
Dus moeten te Hazerswoude zelfs te half zeven
's avonds en een kwart voor vijven 's morgens de
rijtuigen van lichtgevende lantaarns zijn voorzien.
Als de gemeente een eigen kaarsenfabriek had,
zou dit voorschrift zijn te verklaren, hoewel toch
niet te verontschuldigen.
Wij vernemen, dat ds. Reijers uit
Nieuw-Helvoet, die voor het Gerechtshof te 's Hage,
uit principe weigerde, een eed af te leggen, nog
onlangs voor den Kantonrechter te Zalt-Bommel
wel degelijk een eed heeft afgelegd.
Wij gaan vooruitl In Engeland volgteen
meisje met allen ijver de studiën om eens „scheeps
kapitein" te worden!
Als een bewijs, dat de vraag naar
hulp-personeel bij het lager onderwijs nog steeds
stijgende is. dient, dat in één der laatste nommers
van „de Wekker" niet minder dan 188 aanvragen
voor onderwijzers en 46 voor onderwijzeressen
gedaan werden.
Als een aardig geval kan worden ge
meld, dat in eene der afdeelingen van de laagste
klasse der openbare school te Alblasserdam zich
bevinden, volgens den geslachtsnaam een Pater,
een Paus, een Graaf, een Koning en een Keizer.
In de gemeente Tietjerksteradeel
maakte zich een echtpaar gereed, naar Amerika
te vertrekken. Om zich van den bij hen inwo-
nenden vader, wiens geld mede door hen ver
teerd was, te ontdoen, namen zij den grijsaard
op een wagen, om hem bij een anderen zoon af
te leveren. Deze echter, daarop voorbereid, wilde
den ouden man zonder fortuin niet eens op zijn
erf hebben. De eerstbedoelde zoon nam daarop
zijn vader weer mede, bracht hem in 't ver
laten huis en liet hem verder aan zijn lot over.
Op het Wahringer kerkhof in de
nabijheid van Weenen, vindt men het volgende
grafschrift: „Hier ruht Herr Joseph Muller, Vater
und Metzger von 5 Kindern." (Hier rust de heer
Jozef Muiier, vader en slachter van 5 kinderen.)
Twee metselaars, die op een steiger
op den Boulevard d' Enfer, te Parijs, werkzaam
waren kregen twist. Hun kameraden legden echter
de zaak bij en men meende dat alles geëindigd
was, toen een der twee twistzoekers, een Italiaan,
Sangali genaamd, plotseling oprees en den ander
met een hamer op het hoofd sloeg. De gewonde
viel daarop van de zevende verdieping neder, maar
kwam op een plank terecht, welke den val brak,
zoodat hem uiterlijk niets scheen te deren; doch
een stroom bloed vloeide uit den mond en weldra
stierf hij. De kameraden van den vermoorde
waren buiten zich—zelf van woede en wilden Sangali
naar beneden werpen; doch een der metselaars
verhinderde dit ep dwong den moordenaar naar
beneden te gaan, waar hij in hechtenis genomen
werd.
Gustave Doré heeft in de Par ij sc he
salon een schilderij tentoongesteld, die het vorig
door hem geleverd kunstwerk nog ver moet over
treffen. De groote kunstenaar gaat dus blijkbaar
nog vooruit. Een muzikale grappenmaker stelt
daarom voor, te beginnen met hem te noemen
„Gustave Do-mi."
Aan de Pruisische politie is het ge
lakt een befaamd sluiker-hoofdman, smokkelende
onder den gefingeerden naam van Voet Smit, te
Nordhorn te arresteeren en te Nuenhaus op
te sluiten. Achter slot en grendel heeft hij
reeds vele sluikersgeheimen ontdekt, en veel ambt-
genooten verraden, waarmede hij nog dagelijks
voortgaat. Men zegt dat het nu voor meer dan
een bewoner van de Nederlandsche grens, belen
dende aan het graafschap Bentheim, gevaarlijk
zou wezen zich over de grenzen te begeven, willen
zij niet met de Pruisische politie in kennis komen.
Te Deventer viel dezer dagen een
meisje van 2 jaren in de Haven. Toen het wichtje
weder boven kwam, sprong de moeder zonder
aarzelen in het water, greep het bij de kleêren
en mocht de voldoening smaken haar kind van
een anders wissen dood te redden.
Door den kantonrechter te Goes is
dezer dagen zekere E. V. aldaar veroordeeld tot
eene boete van 5, wegens het, als geleider van
een hond, bij het voorbijrijden van een voertuig,
niet staan naast zijn hond! 't Is misschien een
model-bepaling in een politie-verordening, maar
voor eigenaars van honden wel wat bezwaarlijk
die na te leven.
Het reizen gaat vlug tegenwoordig,
en men ziet er niet meer tegen op. Onlangs
kwam het hoofd van een aanzienlijk handelshuis
te New-York even naar Hamburg over, om zijn
correspondent aldaar te spreken over een zaak,
waaromtrent zij door brieven en telegrammen
maar niet tot klaarheid konden komen. Hij ver
zocht een paar dagen van te voren zijn handels
vriend te 2 uur in zijn hotel bij hem te komen.
De samenkomst had plaats, beide partijen werden
het, onder een collation, spoedig eer.s, en te 3
uur vertrok de Amerikaan weder per stoomboot
naar New-York, na een verblijf van ongeveer twee
uur te Hamburg, waarvoor hij een reis van 20
dagen heen en terug had ondernomen.
Toer. de beroemdebeeldhouwer F r i c-
drich Tieck eens met een niet minder beroemd
musicus in gezelschap was, wilde deze hem iets
aangenaams zeggen en hief daartoe het glas op,
knikte Tieck vriendelijk toe en riep: „Leve Oranje!"
De beeldhouwer begreep er niets van, tot einde
lijk bleek dat de toonkunstenaar, getrouw aan het
bekende spreekwoord, dat aan de dienaren dezer
Muze veeltijds ontwikkeling op ander gebied
ontzegt, Friedrich Tieck verward had met den
dichter Ludwig Tieck en dezen weêr met den
dichter Tiedge, die inderdaad eene Urania ge
schreven heeft, welke hier echter vergeeflijkerwijze
met "Oranje" werd verwisseld. Men "begrijpt hoe
hartelijk werd aangestooten, toen dat alles eindelijk
was opgehelderd.
Nadat eerst kort geleden te Prin-
cenhage nabij Breda het vuur een menschelijk
offer had geëischt, vorderde het aldaar wederom
twee levens. Terwijl nl. de arbeider D. Eestermans
en zijne vrouw afwezig waren, geraakte het door
hen bewoonde huis in brand, waarin twee kin
deren ter ruste lagen. De vlammen grepen woest
om zich heen, en in een oogwenk lag het gebouwtje
in den asch. De verkoolde lijkjes van de beide
kinderen, waarvan het oudste 3 jaar was, lagen
op eenigen afstand van elkander.
Toen de treurspeler Devrient nog
aan het tooneel te Breslau werkzaam was, kwam
gedurig een jongmensch, dat niet het minste talent
bezat, hem smeeken om een rol. De kunstenaar
trachtte hem telkens aan het verstand te brengen,
dat hij hiertoe geen begaafdheid bezat, doch alles
was vergeefs: de ijdele jonge man liet geen gele
genheid voorbijgaan om zijne bede te herhalen.
Ten laatste beloofde Devrient hem een rol en be
paalde tevens, dat hij den volgenden avond in het
zwart gekleed, met witte das en witte handschoenen
aan, op het tooneel moest tegenwoordig zijn, om
aan de voorstelling deel te nemen. Aan de afspraak
getrouw, verscheen hij op het bepaalde uur in de
kleedkamer, waar Devrient hem een groote ridder
orde op den rok hechtte en hem daarop tusschen
de coulissen bracht, met bevel, bedaard af te
wachten tot hij weder bij hem zou komen. Nu
het tijdstip eindelijk aangebroken was, waarop de
jonge man op de planken zou verschijnen, klopte
het hart hem bijna hoorbaar en in angstige span
ning vroeg hij den kunstenaar wat hij te doen
had. „Dat zult ge wel zien," antwoordde deze
en verwijderde zich. Er werd een stuk van Iffland
opgevoerd, en het eene bedrijf na het andere werd
afgespeeld, zonder dat de jonge man had moeten
optreden. Eindelijk begon het vijfde en laatste
bedrijf. Zou hij werkelijk het geluk smaken,
hedenavond voor het publiek te verschijnen, dan
was ziju tijd zeker spoedig aangebrokeD. Eensklaps
hoorde hij op het tooneel een der medespelers
uitroeper.: „O, indien de minister dat wist!" Op
hetzelfde oogenblik trad Devrient op zijn tooneel-
held toe en zeide op ernstigen toon: „Hoort ge
wel? nu wordt er over u gesproken, gij stelt den
minister voor. Ziezoo, ga u thans maar weer ver-
kleeden, dan kunt ge naar huis gaan: ge hebt
uitstekend gespeeld
De Deutsche Heereszeitung deelt het vol-
gende mede: In het gedeelte van de haven van
New-York, dat voor de vloot der Vereenigde
Staten gereserveerd is, ligt op dit oogenblik een
klein oorlogsvaartuig, dat met recht de aandacht
en bewondering van alle beschouwers en deskun
digen trekt. Het is als 't ware een verbinding
van een monitor en een torpedoboot, en schijnt
nauwlijks in staat om een gepantserd fregat in
den grond te boren. De Destroyer dit is de
naam van het vaartuig bestaat uit ijzer en
weegt ongeveer 500,000 pond, is met een onder—
zeesch kanon bewapend en heeft een snelheid van
17 knoop per uur. Gebouwd volgens de plannen
van den bekenden kapitein John Ericson heeft
het veel overeenkomst met den kleinen monitor,
dien de bevolking der Vereenigde Staten tijdens
den burgeroorlog in het jaar 1862 met groote
spanning verwachtte, en die bij zijn verschijnen
den Merrimac vernielde. Het is 130 voet lang,
12 voet breed en 10 voet diep en kost 60 a 70,000
pond sterling. Het or.derzeesch kanon schiet met
een lading van 12 tot 13 pond buskruit een
projectiel van 1500 pond, dat een springlading
van 350 pond schietkatoen of kruit bevat, onder
water af. Zoodra dit projectiel de romp van een
schip treft, ontploft het en vernielt het schip
